Μποροῦσαν νὰ πετάξουν οἱ Αρχαίοι;

Στὸ πέρασμα της ἱστορίας ἔχουν ὑπάρξει πολλοί κοινοί μῦθοι καὶ θρῦλοι γιὰ ἱπτάμενες μηχανές καὶ συσκευές, ὅπως τα γνωστά ἱπτάμενα χαλιά της Ἀραβίας, γιὰ Βιβλικές φιγοῦρες ὅπως ο ΙΙεζεκιήλ καὶ ὁ Σολομῶν νὰ πετοῦν ἀπὸ μέρος σε μέρος καὶ γιὰ τους μαγικούς πολεμιστές, ἡ Βιμάνας (Vimanas) , της ἀρχαίας Ἰνδίας καὶ Κίνας.
Ὑπάρχουν ἀρκετοί Κινέζικοι μῦθοι γιὰ το πέταγμα, ποῦ συμπεριλαμβάνουν ἕνα θρυλικό ἱπτάμενο πολεμιστή ποῦ ἀνῆκε σε ἕνα Κινέζο Πρίγκιπα καὶ τον πιὸ πρόσφατο Wan Hoο του 15ου αἰῶνα AD ἡ περίπου.
Αὐτὸς ἔφτιαξε ἕνα συμπαγές ξύλινο πλαίσιο γύρω ἀπὸ μία ἄνετη καρέκλα καὶ πρόσδεσε 47 ἐκτοξευτήρες στὴν πλάτη του καθίσματος. Στὸ πάνω μέρος ἔδεσε δύο μεγάλους ἀετούς Μετά την πρόσδεση του στὴν καρέκλα, σήκωσε τα χέρια του καὶ οἱ ὑπηρέτες ποῦ κρατοῦσαν ἀναμμένους πυρσούς κατευθύνθηκαν πρὸς το ὄχημα καὶ ἀνάψαν τους πυραύλους.


Σε λίγο ἔγινε μία πολύ ἰσχυρή ἔκρηξη ποῦ ἀκολουθήθηκε ἀπὸ ἕνα τεράστιο σύννεφο μαύρου καπνοῦ Ο Wan Hoo ἐξαφανίστηκε, ἀφήνοντας πίσω του τίποτα ἄλλο ἀπὸ ἕνα θρῦλο Μεταξύ των πιὸ φημισμένων ἀρχαίων κειμένων ποῦ ἀναφέρουν ἱπτάμενα ὀχήματα (Vimanas) εἶναι ἡ Ramayana καὶ ἡ Mahabharata. Ἄλλα λιγότερο γνωστά κείμενα εἶναι το Samarangana Sutradhara, το Yuktikalpataru of Bhoja (12 αἰῶνας A.D.), το Mayamatan (ἀποδίδεται στὸν Ἀρχιτέκτονα Maya ποῦ ἐξυμνεῖται στὴν Mahabharata), το Rig veda, το Yajurveda καὶ το Ataharvaveda.


Σύμφωνα με τον Ινδό ἱστορικό Ramachandra Dikshitar ποῦ ἔγραψε ἕνα κλασικό κείμενο γιά τους πολέμους στὴν Ἀρχαία Ἰνδία, ἄλλα κείμενα ποῦ ἀναφέρουν ἐναέρια ὀχήματα καὶ ταξίδια εἶναι τα: Satapathya Brahmanas, Rig Veda Samhita, Harivamsa, Makandeya Purana, Visnu Purana, Vikramaurvasiya, Uttararamacarita, Harsacarita, Tamil text Jivakocintamani Samaranganasutradhara. Στὸ Manusa, ἔχουν καταγραφεῖ οἱ ἐπεξεργασμένες με την περισσότερη ἀκρίβεια λεπτομέρειες, γιά την κατασκευή ἐναέριων μηχανῶν Στὸ Samarangana Sutradhara λέγεται ὅτι ἦταν κατασκευασμένα ἀπὸ ἐλαφριά ὑλικὰ, με ἕνα ἰσχυρό καλοσχηματισμένο κορμό. Σίδηρος, χαλκός, ὑδράργυρος καὶ μόλυβδος χρησιμοποιήθηκαν στὶς κατασκευές τους.


Μποροῦσαν νὰ πετάξουν γιὰ μεγάλες ἀποστάσεις καὶ προωθοῦνταν μέσα στὸν ἀέρα ἀπὸ μηχανές. Το κείμενο Samarangana Sutradhara ἀφιερώνει 230 στάνζες στὴν κατασκευή αὐτῶν των μηχανῶν, καὶ την χρήση τους στὴν ειρεἰρήνη καὶ τον πόλεμο. Το σῶμα πρέπει νὰ εἶναι σκληρό καὶ ἀνθεκτικό, ὅπως ἕνα πτηνό με σπουδαῖο πέταγμα, ἀπὸ ἐλαφρύ ὑλικό Μέσα του κάποιος πρέπει νὰ τοποθετήσει την μηχανή ὑδραργύρου, με την συσκευή θέρμανσης του σιδήρου ἀπὸ κάτω. Με την ἰσχύ ποῦ ἔδινε ὁ ὑδράργυρος γιὰ την δημιουργία του στροβίλου, ἕνας ἄνθρωπος καθισμένος μέσα μποροῦσε νὰ ταξιδέψει μία μεγάλη ἀπόσταση στὸν οὐρανό με ἕνα καταπληκτικό τρόπο.


Παρομοίως με την χρήση μιᾶς προκαθορισμένης πορείας κάποιος μπορεῖ νὰ χτίσει ἕνα Vimana τόσο μεγάλο ὅσο ὁ ναός του Θεοῦ σε κίνηση. Τέσσερα γερά δοχεῖα ὑδραργύρου πρέπει νὰ χτιστοῦν στὸ ἐσωτερικό της κατασκευῆς Ὅταν αὐτὰ θερμανθοῦν με ἐλεγχόμενη φωτιά ἀπὸ τα δοχεῖα του σιδήρου, το Vimana ἀναπτύσσει κεραυνοβόλο ἰσχύ μέσῳ του ὑδραργύρου Καί μονομιᾶς μετατρέπεται σε οὐράνιο μαργαριτάρι.
Ἐπιπλέον, ἄν αὐτὴ ἡ σιδερένια μηχανή με κατάλληλα κολλημένους συνδέσμους γεμιστεῖ με ὑδράργυρο, καὶ ἡ θερμότητα ἐπαχθεῖ στὸ ἀνωτέρω μέρος, ἀναπτύσσει ἰσχύ με βρυχηθμό λιονταριοῦ


Η Rαmayana περιγράφει το Vimana σὰν κυλινδρικό ἀεροσκάφος με διπλό κατάστρωμα, διακριτή εἴσοδο καὶ τρούλο. Πετοῦσε με την ταχύτητα του ἀνέμου καὶ ἄφηνε πίσω του ἕνα μελωδικό ἦχο Τα Ἀρχαία Ἰνδικά κείμενα γιὰ τα Vimana εἶναι τόσα πολλά ποῦ θὰ ἔπαιρνε ὁλόκληρα βιβλία γιὰ νανὰ συσχετίσεις τα λεγόμενα τους. Οἱ Ἀρχαῖοι ἰνδοί οἱ ἴδιοι ἔγραψαν ὁλόκληρα κείμενα ὁδηγιῶν γιὰ την λειτουργία των διαφόρων εἰδῶν Vimana, καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τέσσερα: Το Shakuna Vimana, το Sundara Vimana, το Rukma Vimana καὶ το Tripura Vimana.


To Vaimanika Sastra εἶναι ἴσως το πιό σπουδαῖο εναπομείναν κείμενο γιὰ τα Vimana. Πρωτίστως ἀναφέρθηκε ὅτι βρέθηκε το 1918 στὴν βασιλική σανσκριτική βιβλιοθήκη στὸ Baroda. Το Baroda βρίσκεται βόρεια της Βομβάης καὶ νότια του Ἀχμεδαβάτ στὸ Gujerat. Κανένα ἄλλο ἀντίγραφο δὲν ἔχει ἀναφερθεῖ νωρίτερα, ὅμως ὁ Swami Dayananda Saraswati στὴν περιεκτική μελέτη του πάνω στὴ Rig Vada ἀναφέρει το Vaimanika Sastra στὴν βιβλιογραφία του, ὅπως καὶ ἄλλα κείμενα γιὰ τα Vimana.


Το Vaimanika Sastra ἀναφέρεται σε 97 παρελθοντικές ἐργασίες καὶ αὐθεντίες, ἐκ των ὁποίων τουλάχιστον 20 ἀσχολοῦνται με τους μηχανισμούς ἐναέριων μηχανῶν, ἀλλὰ καμιά ἀπὸ αὐτὲς δὲν εἶναι τώρα ἀνιχνεύσιμη Ο καθηγητής Σανκριτικής φιλολογίας Dileep Kumar Kanjilal, Ph.D. του West Bengal Senior Educational service, λέει ὅτι ἀπὸ τὴ στιγμή ποῦ ἡ ἐγγραφῆ της ἐργασίας ὁριοθετεῖται χρονικά στὶς ἀρχὲς του εἰκοστοῦ αἰῶνα ἡ αὐθεντικότητα του Vail Sastra μπορεῖ νὰ ἀμφισβητηθεῖ


Με προσεχτική μελέτη βρέθηκε ὅτι ἡ ἐργασία διατήρησε ὁρισμένα ἀρχαία στοιχεῖα ποῦ ἀναφέρονται σε μία παλιά Sastra. Όπως στὶς Σούτρες του Panini οἱ κανόνες ἔχουν βεβαιωθεῖ δογματικά με ἕνα ἀφοριστικό στύλ με την αἰτιολόγηση νὰ ἐκφράζεται στὶς VriVrittis καὶ Karikas. Το στύλ της Σούτρας ἐντοπίζεται σε νωρίτερες ἐργασίες στὴν γραμματική, Smrti καὶ φιλοσοφία, ἐνῶ ἡ χρήση των Karikas εἶναι τόσο παλιά ὅσο ἡ Batsyayana, Kautilya καὶ ἄλλα της πρώιμης Χριστιανικῆς περιόδου.


Ο Bharadwja ὥς συγγραφέας μιᾶς Srauta Sastra καὶ ἐργασίας Smrti εἶναι πασίγνωστος ὅπως καὶ ἕνας σοφός Bharadwaja ὥς προφήτης της ἕκτης Μανδάλα της Rig Veda εἶναι ἐπίσης γνωστός. Ο Panini ἐπίσης ποῦ ἀναφέρθηκε σ' αὐτὸν στὸ VIII. II.63. Kautilya, εἶχε ἐπίσης δείξει ὅτι ὁ Bharadwaja ἦταν ἕνας ἀρχαῖος συγγραφέας της πολιτικῆς Η Mbh. (Mahabharata, Santiparva Ch. 58.3) ἀναφέρει τον Bharadwaja ὥς συγγραφέα της πολιτικῆς Συγγραφεῖς της πολιτικῆς ἔχουν βρεθεῖ συχνά νὰ γράφουν γιά τεχνολογικές ἐπιστῆμες ἐπίσης Η αὐθεντικότητα, ἑπομένως, ἅποιας πραγματείας, στὶς τεχνικές ἐπιστῆμες, συνετέθη ἀπὸ τον Bharadwaja δὲν μπορεῖ νὰ αγνοηθεί.


Λέει γι' αὐτὸ ἡ Vaimanika Sastra: Σ' αὐτὸ το βιβλίο περιγράφεται σε 8 πλήρη καὶ σαγηνευτικά κεφάλαια, ἡ τέχνη της κατασκευῆς διαφόρων εἰδῶν ἀεροπλάνων γιά ἤπιο καὶ ἄνετο ταξίδι στόν οὐρανό, σάν ενοποιητική δύναμη γιά το σύμπαν, ποῦ συνεισφέρει στὸ καλό της ἀνθρωπότητας
Αὐτό ποῦ κινεῖται με την δική του ἰσχύ, σάν πουλί, στὴ γῆ, στὸ νερό ἡ στόν ἀέρα, καλεῖται Vimana.
Αὐτό ποῦ μπορεῖ νὰ ταξιδέψει στόν οὐρανό, ἀπὸ μέρος σε μέρος, ἀπὸ γῆ σε γῆ, ἡ σφαῖρα σε σφαῖρα, καλεῖται Vimana ἀπὸ τους ἐπιστήμονες της αεροναυπηγικής. Το αρχαίο χειρόγραφο ἰσχυρίζεται ὅτι δίνει:


Το μυστικό της κατασκευῆς ἀεροπλάνων, ποῦ δέν θά σπάσουν, ποῦ δέν θά κοποῦν, ποῦ δέν θά πιάσουν φωτιά καί δέν μποροῦν νά καταστραφοῦν
· Το μυστικό γιὰ νά γίνουν τα σκάφη ἀκίνητα
· Το μυστικό γιὰ νά γίνουν τα σκάφη ἀόρατα
· Το μυστικό γιὰ νά ἀκοῦς τις συζητήσεις καί ἄλλους ἤχους ἀπό τα ἐχθρικά ἀεροπλάνα
· Το μυστικό της λήψης φωτογραφιῶν του ἐσωτερικοῦ τῶν ἐχθρικῶν ἀεροσκαφῶν
· Το μυστικό της ἐξακρίβωσης της κατευθύνσεις των ἐχθρικῶν ἀεροσκαφῶν ποῦ πλησιάζουν.
· Το μυστικό του νά κάνεις τα ἄτομα του ἐχθρικοῦ ἀεροσκάφους νά χάνουν τις αἰσθήσεις τους.
· Το μυστικό της καταστροφῆς των ἐχθρικῶν ἀεροσκαφῶν


Η Ἰνδία πρίν ἀπό 15.000 χρόνια εἶναι σε κάποιους γνωστή σάν την αὐτοκρατορία Rama, γῆ ποῦ ἦταν σύγχρονη της Ἀτλαντίδας. Ἕνας μεγάλος πλοῦτος γραπτῶν ποῦ ἀκόμα ὑπάρχει στὴν Ἰνδία πιστοποιεῖ τον ἐξαιρετικά προοδευμένο πολιτισμό ποῦ λέγεται σ' αὐτὰ ὅτι ὑπῆρχε 26.000 χρόνια πρίν Τρομεροί πόλεμοι καί ἐπακόλουθες ἀλλαγές στὴν γῆ κατέστρεψαν αὐτούς τους πολιτισμούς, ἀφήνοντας μόνο ἀπομεινάρια


Οἱ ἰσοπεδωτικοί πόλεμοι της Ramayana καί εἰδικὰ της Mahabharata λέγεται ὅτι εἶναι το μεσουράνημα των τρομερῶν πολέμων της τελευταίας Kali Yuga. Η διαδικασία της χρονικής τοποθέτησης εἶναι δύσκολη, κατά το ὅτι δέν ὑπάρχει καμιά ἀκριβής μέθοδος της ἀρίθμησης των Γιούγκα ἐπειδή ὑπάρχουν κύκλοι μέσα στούς κύκλους καί Γιούγκες μέσα στίς Γιούγκες. Ο μεγαλύτερος κύκλος της Γιούγκα λέγεται ὅτι κρατάει 6000 χρόνια ἐνῶ ὁ μικρότερος κύκλος της Γιούγκα 360 χρόνια στὴν θεωρία ποῦ ἀνέπτυξε ὁ Dr. Kunwarlal Jain Vyas. Τα γραπτά του λένε ὅτι ἡ Rama ἀνήκει στόν εἰκοστό τέταρτο μικρό Γιούγκα κύκλο καί ὅτι ὑπάρχει διάστημα 71 κύκλων μεταξύ της Manu καί της Mahabharata περιόδου, ποῦ ὑπολογίζεται στὰ 26.000 χρόνια. Ο θρῦλος της Ἀτλαντίδας, ἡ Ἀρχαία αὐτοκρατορία του Rama καί των Vimanas φτάνουν σε μας σήμερα. Το μυστηριώδες κύμα αεροναυπηγικής της δεκαετίας του 1890 μπορεῖ νά εἶναι κάλλιστα μία παρατήρηση ἀρχαίου ἀεροσκάφους, ποῦ λειτουργοῦσε ἀκόμα, πετῶντας ἀργά κατά την προαεροναυπηγική περίοδο πρίν τα τέλη του 19ου αἰῶνα στὴν Ἀμερική


Τα τελευταία χρόνια του 19ου αἰῶνα, ἔγινε ὁρατός ἕνας ἀριθμὸς ἀσυνήθιστων ἀεροσκαφῶν τα ὁποία μπορεῖ νά εἶναι Vimana. Το 1873 στὸ Bonham του Τέξας, ἐργάτες σε καλλιέργεια βαμβακιοῦ ξαφνικά εἶδαν ἕνα λαμπερό, ἀσημί ἀντικείμενο ποῦ ἦρθε κατευθεῖαν ἀπό τον οὐρανὸ κατά πάνω τους. Τρομοκρατημένοι, το ἔβαλαν στὰ πόδια, ἐνῶ το μεγάλο ἀσημί ἐλικοειδώς κινούμενο ἀντικείμενο, ὅπως το περιέγραψαν μερικοί ἄνθρωποι, περιστράφηκε καί τους ἐπιτέθηκε ξανά. Μιά ὁμάδα ἀλόγων το ἔσκασε, ὁ ὁδηγός πετάχτηκε κάτω ἀπό τις ρόδες του βαγονιοῦ καί σκοτώθηκε. Λίγες ὧρες ἀργότερα την ἴδια μέρα στὸ Fort Riley του Κάνσας, ἕνα παρόμοιο ἀεροσκάφος ἐφόρμησε ἀπό τον οὐρανὸ σε μία παρέλαση του ιππικού καί τρομοκράτησε τα ἄλογα σε τέτοιο βαθμό ποῦ τα γυμνάσια του ιππικού τέλειωσαν σε ταραχή.


Η μεγάλη πτήση του ἀεροσκάφους το 1897 στὴν πραγματικότητα άρχισε τον Νοέμβριο, το 1896 στὸ Σὰν Φραντζίσκο της Καλιφόρνια, ὅταν ἑκατοντάδες κάτοικοι εἶδαν ἕνα τεράστιο, ἐπιμήκη, μαῦρο ἀντικείμενο ποῦ χρησιμοποιοῦσε λαμπερούς προβολεῖς καί κατευθυνόταν ἀντίθετα στόν ἄνεμο, ταξιδεύοντας βορειότερα κατά μῆκος του Όακλαντ. Λίγες ὧρες ἀργότερα ἀναφορές ἦρθαν ἀπό ἄλλες βορειότερες πόλεις της Καλιφόρνια, ὅπως ἡ Σάντα Ρόζα, το Χίκο, το Σακραμέντο καί το Ρεντ Μπλάφ, καί ὅλοι περιγράφουν αὐτό ποῦ προκύπτει νά εἶναι το ἴδιο ἀεροσκάφος, ἕνα σκάφος ποῦ μοιάζει με πούρο Εἶναι πολύ πιθανό αὐτὸ το σκάφος νά κατευθυνόταν στό Mount Shasta στὴ βόρεια Καλιφόρνια.


Το ἀεροσκάφος κινοῦνταν πολύ ἀργά καί μεγαλοπρεπῶς, πετῶντας χαμηλά κάποιες στιγμές, καί τητὴ νύχτα φωτίζοντας το ἔδαφος με τους πανίσχυρους προβολεῖς του. Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ἐδῶ ,ὅπως ὁ Jacques Vallee ἔκανε στό βιβλίο του Dimentions, ὅτι μποροῦσε νά κάνει ἀκριβῶς αὐτὸ ποῦ το ἔνοιαζε, ἐπειδὴ ἀντιθέτως με σήμερα, δέν διέτρεχε κανένα κίνδυνο νά καταρριφτεί. Δὲν ὑπῆρχαν ἀεροπορικές μοῖρες γιά νά συμπλακοῦν με τον ἀέριο εἰσβολέα, οὔτε ἀντιαεροπορικά ὅπλα ἤ πύραυλοι ἐδάφους-ἀέρος γιά νά καταρρίψουν τον καταπατητή των αἰθέρων


Η ἐρώτηση ποῦ τίθεται μερικές φορές ἀπὸ τους μελετητές των Vimana εἶναι ἄν οἱ Ἀρχαῖοι Ἰνδοί καί Ἄτλαντες πῆγαν ποτέ στό Φεγγάρι ἤ τον Ἄρη Ἄν ἡ ἀνθρωπότητα εἶχε τέτοια σκάφη στοὺς ἀρχαίους καιρούς, θά εἶχαν σχεδιάσει βάσεις στό φεγγάρι καί τον Ἄρη ὅπως ἐμεῖς σχεδιάζουμε νά κάνουμε σήμερα; Ἄν εἶχαν στήσει μόνιμες βάσεις, τις καταλαμβάνουν μέχρι σήμερα;