Τί Σημαίνει Μῦθος;
Κατά τό λεξικόν (Ι. Σταματάκου): ΜΥΘΟΣ= λόγος- ὁμιλία- συμβουλή- γνώμη κ.λ.π.
Στήν Λέξιν ΜῦΘος ἐνυπάρχει ἡ προστακτική ”ΜᾶΘε”. Ὁ δεχόμενος αὐτήν τήν προτροπήν ἐρωτᾶ ”τί νά μάθω;”
Μία λογική ἀπάντησις δίδεται ἀπό τό ρῆμα Μῶ = ἐπιθυμῶ κάτι, τό ἐπιδιώκω θερμῶς, τό ποθῶ (λεξικόν Ι. Σταματάκου). Ἄρα στήν μάθησιν ὁδηγούμεθα, ὅταν θερμότατα τό ἐπιθυμήσουμε. Ἄν μᾶς ἑλκύση ἡ Γνῶσις, τότε ὁ Μῦθος ἔχει πολλά νά μᾶς διδάξη.
Διά τῆς χρήσεως τοῦ Κώδικος τοῦ Ἕλληνος Λόγου, τοῦ Δρος Θεολόγου Σημαιοφόρου, ἡ Λέξις Μῦθος ἀποδίδει τά νοήματα:
ΜΥ = ἡ ὁρατή μας φύσις (καί πᾶν φυσικόν σῶμα) σέ μεγάλην συσσώρευσιν (φωτός), ἡ ὁποία
ΘΟΣ = θεᾶται, σέ χῶρον ὡρισμένον – σῶμα.
Ο Μῦθος, δῆλα-δή, φέρει σέ θέασιν κάθε πληροφορίαν, σχετικήν μέ τήν ὁρατήν – φυσικήν δημιουργίαν.
Ὅποιος μελετᾶ ἐπιμελῶς τά νοήματα τῶν Μύθων, λαμβάνει Μύησιν. Τό γράμμα -Σ-, κατά τόν Κώδικα, σημαίνει τό κρυμμένο ἔσω. Ἡ Μύησις, λοιπόν, μᾶς ὁδηγεῖ στήν κρυμμένην ἔννοιαν τοῦ Μύθου. Ὁ λαμβάνων Μυθικήν Γνῶσιν ἤ Μύησιν γίνεται Μύστης, διότι μετέχει αὐτών τῶν γνωστικῶν πληροφοριῶν.
Κατά τήν Μυθικήν ἐκδοχήν, τήν Μύησιν μᾶς παρέχουν οί Μοῦσες. Εἶναι οἱ κόρες τοῦ Διός καί τῆς Μνημοσύνης.
Ὁ Δίας, κωδικῶς, σημαίνει πᾶσαν δύναμιν, ἐνῶ ἡ Μνημο-σύνη εἶναι αὐτή πού κρατᾶ στήν μνήμην, κάθε φωτεινήν πληροφορίαν. Ἀσφαλώς καί τά ὀνόματα τῶν Μουσῶν ἔχουν πολλά νοήματα νά μᾶς φαμερώσουν, διά τής χρήσεως τού Κώδικος.
Ἄν ἀληθῶς καί σφοδρῶς τό ἐπιθυμοῦμε, ὁ Μῦθος εἶναι πρόθυμος νά μᾶς παραδώση ὅλα τά φωτεινά του νοήματα, διότι ὁ Μῦθος εἶναι ὁ σοφός ἵστωρ κάθε φυσικῆς γνώσεως.
