Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020

Η μεταμόρφωση του μυθικοῦ ἄτρωτου πολεμιστή Καινέα

Η μεταμόρφωση του μυθικοῦ ἄτρωτου πολεμιστή Καινέα

<Ο Καινεύς (δεξιά) μάχεται ἐναντίον Κενταύρου. Ἀττική λήκυθος με διακόσμηση υπερτεθέντων χρωμάτων, περ. 500-490 π.Χ., Μουσεῖο του Λούβρου.

Στὴν Ἰλιάδα ὁ Καινέας γενεαλογεῖται ὣς πατέρας του Κορώνουν καί παπποῦς του Λεοντέα, ἀρχηγοῦ των Λαπιθών. Σύμφωνα με μία ἄποψη ὁ Καινέας ἦταν χθόνια θεότητα, ἐνῶ σύμφωνα με ἄλλη ἄποψη ἦταν μία ὑπόσταση του θεοῦ Ἄρη Ὡς ἄντρας ἔλαβε μέρος στήν Ἀργοναυτική Ἐκστρατεία καί στό κυνήγι του Καλυδώνιου Κάπρου...

Ὁ Μῦθος μας λέει ὅτι ο Ποσειδῶνας πλάγιασε κάποτε με την Νύμφη Καινίδα, κόρη του Ἔλατου καὶ της Ἱππέας ἀπὸ την Μαγνησία ἡ λένε μερικοί του Κορώνου του Λαπίθη, καὶ της εἶπε νὰ του ζητήσει κάποιο ἐρωτικό δῶρο.

-Μεταμόρφωσε με, του εἶπε ἐκείνη, σε ἄτρωτό πολεμιστή, βαρέθηκα νὰ εἶμαι γυναῖκα.

Τότε ὁ Ποσειδῶνας της ἄλλαξε το φύλλο, καὶ ἡ Καινίδα ἔγινε Καινεύς καὶ εἶχε τόση ἐπιτυχία στὸν πόλεμο ὥστε οἱ Λαπίθες δὲν ἄργησαν νὰ την ἐκλέξουν βασιλιά τους. Γέννησε μάλιστα καὶ γιὸ ἡ Καινίς, τον Κόρωνο, ποῦ ὁ Ἡρακλῆς τον σκότωσε πολλά χρόνια ἀργότερα ἐνῶ μαχόταν γιὰ λογαριασμό του Αἱγίμιου του Δωριέα.

Με τα μυαλά φουσκωμένα ἀπὸ αὐτὴ την καινούρια του κατάσταση, ὁ Καινεύς κάρφωσε δόρυ καταμεσῆς στὴν ἀγορὰ ἐκεῖ ὅπου συναθροίζονταν οι ἄνθρωποι, καὶ τους ἀνάγκασε νὰ κάνουν θυσίες σε αὐτὸ, σὰν το δόρυ νὰ ἦταν θεός, καὶ νὰ μήν τιμοῦν καμία ἄλλη θεότητα.

Ποσειδῶν καὶ Καινίς

Πληροφορούμενος την ἀλαζονεία του Καινέα, ο Ζεύς ὑποκίνησε τους Κενταύρους νὰ κάνουν φονικό. Στους γάμους του Πειρίθου, οἱ Κένταυροι ρίχθηκαν ξαφνικά καταπάνω στὸν Καινέα, ἀλλὰ αὐτὸς δὲν δυσκολεύτηκε διόλου νὰ σκοτώσει πέντε - ἕξι ἀπὸ δαύτους, ἐπειδὴ τα ὅπλα τους ἐξοστρακίζονταν ἀπὸ το μαγεμένο δέρμα του χωρίς νὰ τον τραυματίζουν καθόλου.

Ὡστόσο, οἱ Κένταυροι ποῦ εἶχαν ἀπομείνει, τον χτύπησαν κατακέφαλα με κορμούς ἀπὸ ἔλατα ὥσπου τον ἔχωσαν μέσα στὸ χῶμα καὶ πάνω του στοίβαξαν σωρό τους κορμούς. Βυθίσθηκε ὄρθιος μέσα στὴ γῆ καὶ ο Καινεύς πέθανε σκασμένος. Σε λίγο ξεπετάχτηκε ἀπὸ ἐκεῖ ἕνα πουλί με φτερά στὸ χρῶμα της ἄμμου, ποῦ ὁ μάντης Μόψος, ὁ ὁποῖος ἦταν παρών, το ἀναγνώρισε ὅτι ἦταν ἡ ψυχή της Καινίδας καὶ ὅταν πῆγαν νά το θάψουν, το πτῶμα ἦταν πάλι γυναικεῖο


Σε αὐτὸν τον μῦθο εἶναι πλεγμένα τρία ξεχωριστά νήματα.

Πρῶτο ἤ μεταμόρφωση της Καινίδας σε ἄντρα πολεμιστή εἶναι ἕνα ἔθιμό ποῦ σε κάποια μέρη της Ἀλβανίας συνεχίζει νά


ὑπάρχει. Τα κορίτσια ποῦ κατατάσσονται σε πολεμικές ὁμάδες εἶναι πάντα ντυμένα ἄντρες ἔτσι ὥστε ὅταν σκοτώνονται στὴν μάχη ὁ ἐχθρός νά δοκιμάζει μεγάλη ἔκπληξη ὅταν ἀνακαλύπτει το φύλλο τους.

Δεύτερο ἤ ἀρνήση των Λαπιθών νά δεχθοῦν την ἑλληνική ἐπικυριαρχία, το δόρυ ποῦ μπήγεται στὴν γῆ γιά νά γίνει ἀντικείμενο λατρείας εἶναι πιθανό ὅτι ἦταν μαγιόξυλο πρὸς τιμή της Νέας Σεληνοθεάς Καινίδας ἡ Ελάτης στὴν ὁποία ἦταν ἀφιερωμένο το ἔλατο Οἱ Λαπίθες ἡττήθηκαν ὕστερα ἀπὸ τους Αἱολεῖς της Ἰωλκοῦ, οἱ ὁποῖοι, με την βοήθεια των συμμάχων τους Κενταύρων, τους ὑπέταξαν στὸν θεό τους Ποσειδῶνα, ἀλλά δέν ἀνακατεύτηκαν στούς φυλετικούς νόμους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: