ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ - Εἰρήνη (459-485)
ΧΟ. ὢ εἶα [στρ.]
460 ΕΡ. εἶα μάλα.
ΧΟ. ὢ εἶα.
ΕΡ. εἶα ἔτι μάλα.
ΧΟ. ὢ εἶα, ὢ εἶα.
ΤΡ. ἀλλ᾽ οὐχ ἕλκουσ᾽ ἅνδρες ὁμοίως.
465 οὐ ξυλλήψεσθ᾽; οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽·
οἰμώξεσθ᾽, οἱ Βοιωτοί.
ΕΡ. εἶά νυν.
ΤΡ. εἶα ὤ.
ΧΟ. ‹ἀλλ᾽› ἄγετε ξυνανέλκετε καὶ σφώ.
470 ΤΡ. οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι
κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω;
ΧΟ. πῶς οὖν οὐ χωρεῖ τοὔργον;
ΤΡ. ὦ Λάμαχ᾽, ἀδικεῖς ἐμποδὼν καθήμενος.
οὐδὲν δεόμεθ᾽, ὦνθρωπε, τῆς σῆς μορμόνος.
475 οὐδ᾽ οἵδε γ᾽ εἷλκον οὐδὲν Ἁργεῖοι πάλαι
ἀλλ᾽ ἢ κατεγέλων τῶν ταλαιπωρουμένων,
καὶ ταῦτα διχόθεν μισθοφοροῦντες ἄλφιτα.
ΕΡ. ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες, ὦγάθ᾽, ἕλκουσ᾽ ἀνδρικῶς.
ΤΡ. ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅσοι γ᾽ αὐτῶν ἔχονται τοῦ ξύλου,
480 μόνοι προθυμοῦντ᾽· ἀλλ᾽ ὁ χαλκεὺς οὐκ ἐᾷ.
ΕΡ. οὐδ᾽ οἱ Μεγαρῆς δρῶσ᾽ οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽ ὅμως
γλισχρότατα σαρκάζοντες ὥσπερ κυνίδια—
ΤΡ. ὑπὸ τοῦ γε λιμοῦ νὴ Δί᾽ ἐξολωλότες.
ΕΡ. οὐδὲν ποιοῦμεν, ὦνδρες. ἀλλ᾽ ὁμοθυμαδὸν
485 ἅπασιν ἡμῖν αὖθις ἀντιληπτέον.
Στὸ ἀναμεταξύ τα μέλη του Χοροῦ ἔχουν βγάλει τις πέτρες της σπηλιᾶς καὶ ρίξει στὸ βάθος της τα σκοινιά.
ΧΟΡ. Ίσα!
460 ΕΡΜ. Ίσα, μπρος!
ΧΟΡ. Ίσα!
ΕΡΜ. Ίσα γερά!
ΧΟΡ. Ἴσα, ἴσα!
ΤΡΥ. Δὲν τραβοῦν ὅμως ὅλοι το ἴδιο.
Τον καμπόσο μᾶς κάνετε, βρέ; Δὲ θὰ δώσετε χέρι;
Ε Βοιωτοί, θὰ σας τσούξει.
ΕΡΜ. Ίσα λοιπόν!
ΤΡΥ. Ίσα, μπρός!
ΚΟΡ. Μὰ βοηθᾶτε μας κι ἐσεῖς οἱ δύο, τραβᾶτε.
470 ΤΡΥ. Δὲ με βλέπεις ποῦ ἀγαντάρω καὶ τραβάω
καὶ παλεύω καὶ πασκίζω;
ΚΟΡ. Καὶ πώς τότες ἡ δουλειά δὲν προχωρεῖ;
ΤΡΥ., σε ἕναν με φανταχτερό φτερό στὸ κεφάλι, ποῦ τραβάει ἀπρόθυμα.
Κακό είν᾽ αὐτὸ, βρὲ Λάμαχε, ποῦ κάνεις·
μπαίνεις μὲς στὰ ποδάρια μας· αὐτὸ σου
το σκιάχτρο δὲ μας χρειάζεται, ἄνθρωπε μου.
Ἀλλὰ κι οἱ Ἀργεῖοι, τόση ὥρα, δὲν τραβοῦσαν,
κορόϊδευαν ἐκείνους ποῦ μοχθοῦσαν
κι ἄς παῖρναν κι ἀπ᾽ τα δύο τα μέρη ἀλεύρι.
ΕΡΜ. Μά οἱ Λάκωνες τραβοῦνε, φίλε, ἀντρίκεια.
ΤΡΥ. Ζῆλο ἔχουν μόνο κεῖνοι ποῦ ἀπ᾽ το ξύλο
480 κρατιοῦνται· μὰ ὁ χαλκιάς δὲν τους ἀφήνει.
ΕΡΜ. Κι οἱ Μεγαρίτες; Τίποτα· κι ἄς σέρνουν
σκληρά, σκυλάκια, λές, ποῦ κρέας ξεσκίζουν…
ΤΡΥ. Ναὶ, μὰ το Δία, λυσσάξανε ἀπ᾽ την πείνα.
ΕΡΜ. Τίποτα, παλικάρια, ὡς τώρα· πάλι
ὅλοι μαζί με μία καρδιά ἄς βαλθοῦμε.
ΧΟ. ὢ εἶα [στρ.]
460 ΕΡ. εἶα μάλα.
ΧΟ. ὢ εἶα.
ΕΡ. εἶα ἔτι μάλα.
ΧΟ. ὢ εἶα, ὢ εἶα.
ΤΡ. ἀλλ᾽ οὐχ ἕλκουσ᾽ ἅνδρες ὁμοίως.
465 οὐ ξυλλήψεσθ᾽; οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽·
οἰμώξεσθ᾽, οἱ Βοιωτοί.
ΕΡ. εἶά νυν.
ΤΡ. εἶα ὤ.
ΧΟ. ‹ἀλλ᾽› ἄγετε ξυνανέλκετε καὶ σφώ.
470 ΤΡ. οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι
κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω;
ΧΟ. πῶς οὖν οὐ χωρεῖ τοὔργον;
ΤΡ. ὦ Λάμαχ᾽, ἀδικεῖς ἐμποδὼν καθήμενος.
οὐδὲν δεόμεθ᾽, ὦνθρωπε, τῆς σῆς μορμόνος.
475 οὐδ᾽ οἵδε γ᾽ εἷλκον οὐδὲν Ἁργεῖοι πάλαι
ἀλλ᾽ ἢ κατεγέλων τῶν ταλαιπωρουμένων,
καὶ ταῦτα διχόθεν μισθοφοροῦντες ἄλφιτα.
ΕΡ. ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες, ὦγάθ᾽, ἕλκουσ᾽ ἀνδρικῶς.
ΤΡ. ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅσοι γ᾽ αὐτῶν ἔχονται τοῦ ξύλου,
480 μόνοι προθυμοῦντ᾽· ἀλλ᾽ ὁ χαλκεὺς οὐκ ἐᾷ.
ΕΡ. οὐδ᾽ οἱ Μεγαρῆς δρῶσ᾽ οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽ ὅμως
γλισχρότατα σαρκάζοντες ὥσπερ κυνίδια—
ΤΡ. ὑπὸ τοῦ γε λιμοῦ νὴ Δί᾽ ἐξολωλότες.
ΕΡ. οὐδὲν ποιοῦμεν, ὦνδρες. ἀλλ᾽ ὁμοθυμαδὸν
485 ἅπασιν ἡμῖν αὖθις ἀντιληπτέον.
Στὸ ἀναμεταξύ τα μέλη του Χοροῦ ἔχουν βγάλει τις πέτρες της σπηλιᾶς καὶ ρίξει στὸ βάθος της τα σκοινιά.
ΧΟΡ. Ίσα!
460 ΕΡΜ. Ίσα, μπρος!
ΧΟΡ. Ίσα!
ΕΡΜ. Ίσα γερά!
ΧΟΡ. Ἴσα, ἴσα!
ΤΡΥ. Δὲν τραβοῦν ὅμως ὅλοι το ἴδιο.
Τον καμπόσο μᾶς κάνετε, βρέ; Δὲ θὰ δώσετε χέρι;
Ε Βοιωτοί, θὰ σας τσούξει.
ΕΡΜ. Ίσα λοιπόν!
ΤΡΥ. Ίσα, μπρός!
ΚΟΡ. Μὰ βοηθᾶτε μας κι ἐσεῖς οἱ δύο, τραβᾶτε.
470 ΤΡΥ. Δὲ με βλέπεις ποῦ ἀγαντάρω καὶ τραβάω
καὶ παλεύω καὶ πασκίζω;
ΚΟΡ. Καὶ πώς τότες ἡ δουλειά δὲν προχωρεῖ;
ΤΡΥ., σε ἕναν με φανταχτερό φτερό στὸ κεφάλι, ποῦ τραβάει ἀπρόθυμα.
Κακό είν᾽ αὐτὸ, βρὲ Λάμαχε, ποῦ κάνεις·
μπαίνεις μὲς στὰ ποδάρια μας· αὐτὸ σου
το σκιάχτρο δὲ μας χρειάζεται, ἄνθρωπε μου.
Ἀλλὰ κι οἱ Ἀργεῖοι, τόση ὥρα, δὲν τραβοῦσαν,
κορόϊδευαν ἐκείνους ποῦ μοχθοῦσαν
κι ἄς παῖρναν κι ἀπ᾽ τα δύο τα μέρη ἀλεύρι.
ΕΡΜ. Μά οἱ Λάκωνες τραβοῦνε, φίλε, ἀντρίκεια.
ΤΡΥ. Ζῆλο ἔχουν μόνο κεῖνοι ποῦ ἀπ᾽ το ξύλο
480 κρατιοῦνται· μὰ ὁ χαλκιάς δὲν τους ἀφήνει.
ΕΡΜ. Κι οἱ Μεγαρίτες; Τίποτα· κι ἄς σέρνουν
σκληρά, σκυλάκια, λές, ποῦ κρέας ξεσκίζουν…
ΤΡΥ. Ναὶ, μὰ το Δία, λυσσάξανε ἀπ᾽ την πείνα.
ΕΡΜ. Τίποτα, παλικάρια, ὡς τώρα· πάλι
ὅλοι μαζί με μία καρδιά ἄς βαλθοῦμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου