Ἡ Μεροπίς ἦταν κόρη του Εὒμηλου καὶ ζοῦσε μαζί με τον πατέρα της καὶ τὰ ἀδέλφια της, τὴ Βύσσα καὶ τον Ἂγρωνα, στὴν Κῷ. Καὶ οἱ τρεῖς τους ἔδειχναν ἀσέβεια γιὰ τους θεούς καὶ κακία γιὰ τοὺς ἀνθρώπους. Τιμοῦσαν μόνο τῇ θεά Γῆ, ἐπειδὴ τοῦς ἔδινε πλούσια σοδειά καὶ δὲ συμμετεῖχαν στὶς γιορτές κανενός θεοῦ, οὔτε εἶχαν σχέσεις με τους ἄλλους ἀνθρώπους. Ὅταν τους προσκαλοῦσαν στὶς θυσίες της Ἀθηνᾶς, ὁ Ἀγρῶν ἀπαντοῦσε πῶς δὲ συμπαθοῦσε τὴ γαλανομάτα θεά, γιατί οἱ δικές του κόρες εἶχαν μαῦρα μάτια καὶ πῶς ἀντιπαθοῦσε καὶ τις κουκουβάγιες ἐπειδὴ εἶχαν λαμπερά μάτια ὅπως ἡ Ἀθηνᾷ. Ὅταν τους καλοῦσαν σε γιορτή πρὸς τιμή της Ἄρτεμις, ὁ Ἀγρῶν ἀπαντοῦσε πῶς μισοῦσε τὴ θεά ποὺ τριγύριζε τις νύχτες στὰ δάση. Καὶ ὅταν τους ἔλεγαν νὰ προσφέρουν σπονδές στὸν Ἔρμή, ἀπαντοῦσαν πῶς δὲ σκόπευαν νὰ τιμήσουν κάποιο θεό ποὺ ἦταν κλέφτης.
Οἱ θεοί μὴν ἀντέχοντας ἄλλο τις προσβολές ἀποφάσισαν νὰ τους συναντήσουν.
Ἡ Ἀθηνᾶ καὶ ἡ Ἂρτεμη μεταμορφωμένες σε κοπέλες κι ὁ Ἔρμής σε βοσκό ἐμφανίστηκαν μία νύχτα μπροστά στὸ σπίτι τους. Ἐκεῖ ὁ Ἔρμής κάλεσε τον Εύμηλο καὶ τον Ἄγρωνα νὰ τον ἀκολουθήσουν στὸ τραπέζι πού ἑτοίμαζε με τους ἄλλους βοσκούς πρὸς τιμή του Ἔρμή καὶ την ἴδια στιγμή προσπάθησε νὰ πείσει τη Μεροπίδα καὶ τὴ Βύσσα νὰ πᾶνε τα κορίτσια της ἡλικίας τους στὸ ἱερό ἄλσος της Ἀθηνᾶς καὶ της Ἄρτεμις Ἡ Μεροπίδα ὅταν ἄκουσε τα λόγια του βοσκοῦ θύμωσε καὶ βλαστήμησε τη θεά Ἀθηνᾶ. Η θεά τότε την μεταμόρφωσε σε κουκουβάγια καὶ την ἀδελφή της, τὴ Βύσσα, σε γλάρο. Ὁ Ἄγρων ἐπιτέθηκε με μία σοῦβλα ἐναντίον τοῦ Ἔρμή, ἀλλὰ ὁ θεός τον μεταμόρφωσε σε χαραδριό. Ὁ Εὔμηλος ἄρχισε νὰ διαμαρτύρεται γιὰ την τιμωρία των παιδειῶν του κι ὁ Ἔρμής τον ἔκανε νυκτοκόρακα, πύου ὅταν κράζει ὅλη περιμένουν πῶς κάποιο κακό θὰ συμβεῖ
.
Εὐμήλου τοῦ Μέροπος ἐγένοντο παῖδες ὑπερήφανοι καὶ ὑβρισταὶ Βύσσα καὶ Μεροπὶς καὶ Ἄγρων καὶ ᾤκουν Κῶν τὴν Μεροπίδα νῆσον, ἡ δὲ γῆ πλεῖστον αὐτοῖς ἐξέφερε καρπόν, ὅτι μόνην θεῶν ἐτίμων καὶ ἐπιμελῶς αὐτὴν εἰργάζοντο. Oὗτοι ἀνθρώπων οὐδενὶ συνῆλθον οὔτε εἰς ἄστυ κατιόντες οὔτε πρὸς εἰλαπίνας καὶ θεῶν ἑορτάς, ἀλλ' εἰ μὲν Ἀθηνᾷ τις ἱερὰ ποιῶν ἐκάλεσε τὰς κόρας, ἀπέλεγεν ὁ ἀδελφὸς τὴν κλῆσιν οὐ γὰρ ἀγαπᾶν ἔφη γλαυκὴν θεόν, ὅτι ταῖς αὐτῶν κόραις ὀφθαλμὸς ἐνῆν μέλας, ἐχθαίρειν δὲ παράπαν γλαῦκα τὴν ὄρνιν εἰ δὲ καλοῖεν παρὰ τὴν Ἄρτεμιν, νυκτίφοιτον ἔλεγε μισεῖν θεόν εἰ δὲ πρὸς Ἑρμοῦ σπονδάς, κλέπτην ἔλεγεν οὐ τιμᾶν θεόν.
Καὶ οἱ μὲν πλειστάκις ἐκερτόμουν. Ἑρμῆς δὲ καὶ Ἀθηνᾶ καὶ Ἄρτεμις χολούμενοι νυκτὸς ἐπέστησαν αὐτῶν τοῖς οἴκοις, Ἀθηνᾶ μὲν καὶ Ἄρτεμις ἐοικυῖαι κόραις, Ἑρμῆς δὲ ποιμένος ἔχων στολήν καὶ τὸν Εὔμηλον καὶ τὸν Ἄγρωνα προσαγορεύσας παρεκάλει παρατυχεῖν εἰς δαῖτα·διδόναι γὰρ ἱερὰ μετὰ τῶν ἄλλων ποιμένων Ἑρμῇ· Βύσσαν δὲ Μεροπίδα πρὸς τὰς ὁμήλικας ἔπειθεν ἐκπέμπειν εἰς τὸ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ Ἀρτέμιδος ἄλσος. Kαὶ ταῦτα μὲν εἶπεν Ἑρμῆς· Μεροπὶς δ' ὡς ἤκουσεν, ἐξύβρισε πρὸς τὸ ὄνομα τῆς Ἀθηνᾶς, ἡ δὲ αὐτὴν ἐποίησεν ὀρνίθιον γλαῦκα· Βύσσα δὲ τῷ αὐτῷ ὀνόματι λέγεται καὶ ἔστι Λευκοθέας ὄρνις· Ἄγρων δ' ὡς ἐπύθετο, ἁρπάσας ὀβελὸν ἐξέδραμεν, Ἑρμῆς δ' αὐτὸν ἐποίησε χαραδριόν· Εὔμηλος δὲ τὸν Ἑρμῆν ἐνείκεσεν ὅτι μετεμόρφωσεν αὐτοῦ τὸν υἱόν, ὁ δὲ κἀκεῖνον ἐποίησε νυκτικόρακα κακάγγελον.
Οἱ θεοί μὴν ἀντέχοντας ἄλλο τις προσβολές ἀποφάσισαν νὰ τους συναντήσουν.
Ἡ Ἀθηνᾶ καὶ ἡ Ἂρτεμη μεταμορφωμένες σε κοπέλες κι ὁ Ἔρμής σε βοσκό ἐμφανίστηκαν μία νύχτα μπροστά στὸ σπίτι τους. Ἐκεῖ ὁ Ἔρμής κάλεσε τον Εύμηλο καὶ τον Ἄγρωνα νὰ τον ἀκολουθήσουν στὸ τραπέζι πού ἑτοίμαζε με τους ἄλλους βοσκούς πρὸς τιμή του Ἔρμή καὶ την ἴδια στιγμή προσπάθησε νὰ πείσει τη Μεροπίδα καὶ τὴ Βύσσα νὰ πᾶνε τα κορίτσια της ἡλικίας τους στὸ ἱερό ἄλσος της Ἀθηνᾶς καὶ της Ἄρτεμις Ἡ Μεροπίδα ὅταν ἄκουσε τα λόγια του βοσκοῦ θύμωσε καὶ βλαστήμησε τη θεά Ἀθηνᾶ. Η θεά τότε την μεταμόρφωσε σε κουκουβάγια καὶ την ἀδελφή της, τὴ Βύσσα, σε γλάρο. Ὁ Ἄγρων ἐπιτέθηκε με μία σοῦβλα ἐναντίον τοῦ Ἔρμή, ἀλλὰ ὁ θεός τον μεταμόρφωσε σε χαραδριό. Ὁ Εὔμηλος ἄρχισε νὰ διαμαρτύρεται γιὰ την τιμωρία των παιδειῶν του κι ὁ Ἔρμής τον ἔκανε νυκτοκόρακα, πύου ὅταν κράζει ὅλη περιμένουν πῶς κάποιο κακό θὰ συμβεῖ
.
Εὐμήλου τοῦ Μέροπος ἐγένοντο παῖδες ὑπερήφανοι καὶ ὑβρισταὶ Βύσσα καὶ Μεροπὶς καὶ Ἄγρων καὶ ᾤκουν Κῶν τὴν Μεροπίδα νῆσον, ἡ δὲ γῆ πλεῖστον αὐτοῖς ἐξέφερε καρπόν, ὅτι μόνην θεῶν ἐτίμων καὶ ἐπιμελῶς αὐτὴν εἰργάζοντο. Oὗτοι ἀνθρώπων οὐδενὶ συνῆλθον οὔτε εἰς ἄστυ κατιόντες οὔτε πρὸς εἰλαπίνας καὶ θεῶν ἑορτάς, ἀλλ' εἰ μὲν Ἀθηνᾷ τις ἱερὰ ποιῶν ἐκάλεσε τὰς κόρας, ἀπέλεγεν ὁ ἀδελφὸς τὴν κλῆσιν οὐ γὰρ ἀγαπᾶν ἔφη γλαυκὴν θεόν, ὅτι ταῖς αὐτῶν κόραις ὀφθαλμὸς ἐνῆν μέλας, ἐχθαίρειν δὲ παράπαν γλαῦκα τὴν ὄρνιν εἰ δὲ καλοῖεν παρὰ τὴν Ἄρτεμιν, νυκτίφοιτον ἔλεγε μισεῖν θεόν εἰ δὲ πρὸς Ἑρμοῦ σπονδάς, κλέπτην ἔλεγεν οὐ τιμᾶν θεόν.
Καὶ οἱ μὲν πλειστάκις ἐκερτόμουν. Ἑρμῆς δὲ καὶ Ἀθηνᾶ καὶ Ἄρτεμις χολούμενοι νυκτὸς ἐπέστησαν αὐτῶν τοῖς οἴκοις, Ἀθηνᾶ μὲν καὶ Ἄρτεμις ἐοικυῖαι κόραις, Ἑρμῆς δὲ ποιμένος ἔχων στολήν καὶ τὸν Εὔμηλον καὶ τὸν Ἄγρωνα προσαγορεύσας παρεκάλει παρατυχεῖν εἰς δαῖτα·διδόναι γὰρ ἱερὰ μετὰ τῶν ἄλλων ποιμένων Ἑρμῇ· Βύσσαν δὲ Μεροπίδα πρὸς τὰς ὁμήλικας ἔπειθεν ἐκπέμπειν εἰς τὸ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ Ἀρτέμιδος ἄλσος. Kαὶ ταῦτα μὲν εἶπεν Ἑρμῆς· Μεροπὶς δ' ὡς ἤκουσεν, ἐξύβρισε πρὸς τὸ ὄνομα τῆς Ἀθηνᾶς, ἡ δὲ αὐτὴν ἐποίησεν ὀρνίθιον γλαῦκα· Βύσσα δὲ τῷ αὐτῷ ὀνόματι λέγεται καὶ ἔστι Λευκοθέας ὄρνις· Ἄγρων δ' ὡς ἐπύθετο, ἁρπάσας ὀβελὸν ἐξέδραμεν, Ἑρμῆς δ' αὐτὸν ἐποίησε χαραδριόν· Εὔμηλος δὲ τὸν Ἑρμῆν ἐνείκεσεν ὅτι μετεμόρφωσεν αὐτοῦ τὸν υἱόν, ὁ δὲ κἀκεῖνον ἐποίησε νυκτικόρακα κακάγγελον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου