Ἄν ἔλεγε κάποιος ὅτι οἱ ἀρχαίοι Ἕλληνες πίστευαν στὸν Τριαδικό Δημιουργό ποῦ θὰ ἔστελνε στὸν κόσμο τον Υἱό του γιά νὰ μας σώσει, οἱ μέν δωδεκαθεϊστές θὰ τον ἔβριζαν οἱ δὲ γιαχβεδιστές χριστιανοί θὰ τον ἀφόριζαν
Κανένας ἀπὸ τους παραπάνω δὲν μποροῦν κἄν νὰ σκεφτοῦν ὅτι πρίν το Χριστό οἱ Ἕλληνες γνώριζαν την ὕπαρξη ἑνός τρισυπόστατου Δημιουργοῦ Οἱ μέν λένε ὅτι εἶναι ψέματα ὅλα αὐτὰ περί ἑνός Δημιουργοῦ καί ὅτι οἱ θεοί των Ἑλλήνων ἦταν οἱ Ὀλύμπιοι Ελ, καί οἱ δὲ μας λένε ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι μῦθος καί δὲν ἐνυπήρχασι οἱ Ελ ἁπλά οἱ ¨Ἕλληνες ἦταν εἰδωλολάτρες καί παπαγανιστές. Ἐδῶ ἔχουμε ἕνα πολύ σοβαρό θέμα. Γιατί ψέματα εἶναι καί ὅτι δὲν ἐνυπήρχασι οἱ Ελ καί ὅτι στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα δὲν ξέρανε τον ἕνα δημιουργό Θεό. Η διαφορά εἶναι ὅτι οἱ Ελ ἐνυπήρχασι ἀλλά δὲν τους λάτρευαν ὡς θεούς ὅπως το ἐννοούμενε σήμερα. Τους τιμοῦσαν με τελετές ὅπως ἐμεῖς τιμοῦμε σήμερα γιά παράδειγμα ἕνα ἥρωα του 1821, γιατί οἱ Ελ ἦταν οἱ εὐεργέτες ὄχι μόνο των Ἑλλήνων ἀλλά ὁλοκλήρου του ἀνθρωπίνου γένους γιατί κατά νίκησαν τους κρον καί τους κλείσανε στὰ τάρταρα. Ἐπίσης τους λέγανε θεούς με "θ" μικρό ἀπὸ θεῶ=τρέχω γρήγορα Παρακάτω θὰ δοῦμε ἀρχαία κείμενα ποῦ ἀποδεικνύουν ὅτι ὄχι μόνο οἱ Ἕλληνες σοφοί, ὄχι μόνο οἱ μάντεις καί οἱ μᾶντισσες ἀλλά ὅλοι ξέρανε καί ὁ ἁπλὸς ὁ κόσμος γιά την ὕπαρξη ἑνός Τριαδικοῦ Δημιουργοῦ
Ἑρμῆς Τρισμέγιστος λόγος Α' Ποιμάνδρης.
Κάποτε μου εἶχαν δημιουργηθεῖ ἀπορίες σχετικά με τα ὄντα κι ὁ νοῦς μου εἶχε βρεθεῖ νὰ περιπλανᾶται σε σφαῖρες ὑψηλές, ἐνῶ οἱ σωματικές μου αἰσθήσεις εἶχαν ἀνασανασχεθεῖ, ὅπως συμβαίνει σ' αὐτούς, ποῦ πέφτουν σε βαθύ ὕπνο ἀπ' το πολύ φαγητό ἡ ἀπ' τὴ σωματική ἐξάντληση Τότε, λοιπόν, μου φάνηκε πῶς κάποιο ὑπερμέγεθες ὄν, του ὁποίου οἱ διαστάσεις δὲν μποροῦσαν νὰ προσδιοριστοῦν, ἔτυχε ἀποκαλῶντας με τ' ὄνομα μου νὰ μου λέει: «Τι θέλεις ν' ἀκούσεις καὶ νὰ δεῖς καὶ νὰ μάθεις καὶ νὰ γνωρίσεις, ἀφοῦ το ἀντιληφθεῖς; ». Κι ἐγὼ του λέω: « Κι ἐσὺ ποῖος εἶσαι; ». Ἐγώ, λέει, εἶμαι ὁ Ποιμάνδρης, ὁ Νοῦς της Αὐθεντίας Γνωρίζω αὐτὸ ποῦ ἐπιθυμεῖς καὶ βρίσκομαι μαζί σου παντοῦ Κι ἐγὼ του λέω: «Θέλω νὰ μάθω γιὰ τα ὄντα καὶ ν' ἀντιληφθῶ τὴ φύση τους καὶ νὰ γνωρίσω το Θεό. Πόσο-του εἶπα θέλω νὰ σ' ἀκούσω! ». Καί μου λέει πάλι: « Ἔχε κατά νοῦ ὅσα θέλεις νὰ μάθεις κι ἐγὼ θὰ σε διδάξω».
Με το ποῦ το εἶπε αὐτὸ, μεταμορφώθηκε κι ἀμέσως ἐν ριπή ὀφθαλμοῦ ἀνοίχτηκαν τα πάντα μπροστά μου. Καί βλέπω ἕνα ὅραμα, ποῦ δὲν μποροῦσε νὰ προσδιοριστεῖ, ὅλα νὰ ἔχουν γεμίσει φῶς, ἕνα φῶς λαμπερό καὶ χαρούμενο καὶ με τὴ θέα του μ' ἐντυπωσίασε Καί μετά ἀπὸ λίγο ἕνα σκοτάδι ἐπικράτησε πρὸς τα κάτω, δημιουργημένο πρὸς τὴ μία μεριά, φοβερό καὶ στυγνό, κουλουριασμένο σε σπεῖρα θυμίζοντάς μου φίδι. Στὴ συνέχεια το σκοτάδι ἄρχισε νὰ μεταβάλλεται σε μία ὑγρὴ φύση, ἀπερίγραπτα ταραγμένη, ἀναδίδοντας καπνό σάν ἀπὸ φωτιά καὶ βγάζοντας ἕναν ἀπερίγραπτο γοερό ἦχο Ἔπειτα μία βουή ἀσυνάρτητη ἔβγαινε ἀπ' αὐτὴν, ποῦ ἔδινε την ἐντύπωση ἠχοί φωτιᾶς
Κι ἀπ' το φῶς ἅγιος Λόγος ἐπικράτησε στὴν ὑγρὴ φύση καὶ μία φωτιά ἀσυγκράτητη ξεπήδησε ἀπ' αὐτὴν πρὸς τα πάνω. Ἦταν ἐλαφριά καὶ διαπεραστική, συγχρόνως καὶ δραστική, κι ὁ ἀέρας, καθώς ἦταν ἐλαφρύς, ἀκολούθησε το πνεῦμα καὶ ξεκινῶντας ἀπ' τὴ γῆ καὶ το νερό ἀνέβηκε ἀπὸ μόνος του μέχρι τὴ φωτιά, δίνοντας την ἐντύπωση πῶς κρέμεται ἀπ' αὐτὴν Η γῆ δὲ καὶ το νερό παρέμεναν μόνα τους ἀναμεμειγμένα, νὰ μὴν ξεχωρίζει ἡ γῆ ἀπ' το νερό καὶ καθώς κινοῦνταν με τον πνευματικό Λόγο, ποῦ ἐπιδροῦσε πάνω τους, δημιουργοῦσαν ἤχους
Κι ὁ Ποιμάνδρης μου λέει: « Ἀντιλήφθηκες τι σημαίνει το ὅραμα αὐτὸ; ».
Κι ἐγὼ του εἶπα: « Θὰ το ἀντιληφθῶ».
Το φῶς ἐκεῖνο, εἶπε, εἶμαι ἐγὼ, ὁ Νοῦς, ὁ Θεός σου, ποῦ προϋπάρχω ἀπ' την ὑγρή φύση, ποῦ δημιουργήθηκε ἀπ' το σκοτάδι κι ὁ φωτεινός Λόγος, ποῦ δημιουργήθηκε ἀπ' το Νοῦ, εἶναι ὁ γιὸς του Θεοῦ
Πῶς ἔγινε αὐτὸ; λέω.
Μάθε το ἐξῆς: αὐτὸ, ποῦ ἀπὸ μέσα σου βλέπει κι ἀκούει αποτελεί το Λόγο του Κυρίου, ὁ δὲ νοῦς αποτελεί τον Πατέρα Θεό. Το ἕνα ἀπ' το ἄλλο δὲν διαχωρίζονται, καθόσον ἡ ἕνωσή τους αποτελεί τή ζωή. (Ἀδιαίρετος ὁ Πατέρας Θεός ἀπὸ τον Υἱό καί Λόγο του Πατρός.)
Σε αὐτὸ το ἀπόσπασμα του κειμένου του Ἑρμῆ του Τρισμέγιστου μας διηγεῖται ἕνα ὅραμα ποῦ εἶχε καί του φανερώθηκε ὁ Θεός. Μάλιστα στὸ τέλος βλέπουμε το ἀδιαίρετο ποῦ ἔχουν ὁ Πατέρας Θεός με τον Υἱό καί Λόγο του Θεοῦ
Χρησμός του Ἀπόλλωνος ἀπηγγέλθη στοὺς ἑπτὰ Ἕλληνες σοφούς ποῦ πήγανε στὸν ναό του Ἀγνώστου Θεοῦ των Αθηνών καί ρώτησαν σε ποῖον θὰ ἀνήκει αὐτὸς ὁ ναός.
Συγκεντρώθηκαν οἱ κορυφαῖοι σοφοί των Ἑλλήνων γιὰ νὰ ρωτήσουν γιὰ τον ναό καί περί των προφητειῶν καί περί της θεοσέβειας του, καί τα ὀνόματα τους εἶναι Πρῶτος Τίτων, δεύτερος Βίας, τρίτος Σόλων, τέταρτος Χείλων, πέμπτος Θουκυδίδης, ἐκτὸς Μένανδρος, ἕβδομος Πλάτων. Αἰτοῦ οἱ ἑπτὰ φιλόσοφοι εἶπαν στὸν Ἀπόλλωνα: «προφήτευσε γιὰ ἐμάς Ἀπόλλων, τίνος μετά ἀπὸ σένα θὰ εἶναι ὁ ναός αὐτὸς;»
Ἀποκρινόμενος ὁ Ἀπόλλων εἶπε πρὸς αὐτούς: «Ὅσα σχετικά με την ἀρετή καί τον κόσμο ἔχει παρακινηθεῖ νὰ κάνετε, κάντε τα. Ἐγώ δὲ προφητεύω ἕναν μόνον τρισυπόστατο Θεό ὑφιστάμενο εἰς τα ὕψη, του ὁποίου ὁ ἀνείπωτος Λόγος θὰ κυοφορηθεῖ σε κόρη ἀνυποψίαστη, τρέχοντας σάν πυρφόρο τόξο, θὰ ἁλιεύσει τους ἀνθρώπους ὅπως τους ιχθείς ἀπὸ το βυθό, ἀπὸ την ἀπιστία καί θὰ τους προσφέρει σάν δώδῶρο στὸν Πατέρα. Μαρία δὲ το ὄνομα αὐτῆς».
Ἐδῶ λέει ὁ Ἀπόλλων ὅτι θὰ ἔρθει ὁ Υἱός του Θεοῦ γιὰ νὰ σώσει τους ἄπιστους ἀνθρώπους καί μάλιστα μας λέει καί το ὄνομα της κόρης ποῦ θὰ κυοφορηθεῖ ποῦ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ την Παναγία.
«Μαντική Ἀνθολογία»
Ὅταν κάποιος Θεόφιλος ρώτησε τον Ἀπόλλωνα «Ἐσύ εἶσαι ὁ Θεός ἡ ἄλλος;» χρηματοδότησε ὡς ἐξῆς:
«Ὑπάρχει ἔξω ἀπὸ τον οὐράνιο θόλο, τοποθετημένη ἀκριβῶς ἀπὸ πάνω, λάμψη ἄπειρη καὶ κινούμενη, ἄπλετος αἰῶνας Εἶναι ἀκατάληπτος μεταξύ των μακαρίων (θεῶν), ἐάν δὲν ἀποφασίσει με δική του θέληση ὁ μέγας Πατέρας νὰ γίνει ἀντιληπτός Ἐκεῖ μᾶλλον οὔτε ὁ αἰθέρας φέρει λαμπρά ἀστέρια, οὔτε ἡ σελήνη με την λάμψη της αιωρείται. Οὔτε ὁ Θεός ἐμφανίζεται σε κάποια ἀτραπό, οὔτε πλησιάζω την πολύ μεγάλου μήκους λάμψη του Θεοῦ με την μελωδία μου, μετακινούμενος περιστροφικά με ἔντονό ἦχο ὡς στροβιλισμός. Οὔτε, ἄν πλησιάσεις αὐτὸν ποῦ εἶναι αἰθέριο πῦρ, εἶναι δυνατόν νὰ καεῖ ἡ καρδιά του. Διότι (το ἄκτιστο φῶς) δὲν καταστρέφει, με ἀέναη μελωδία αἰῶνας ἀναμειγνύεται με τους αἰῶνες ἀπὸ τον ἴδιο τον Θεό. Αὐτοφυής, ἀδίδακτος, χωρίς μητέρα, ἀκλόνητος, με ὄνομα ποῦ δὲν μπορεῖ νὰ προφερθεῖ, κατοικεῖ εἰς το πῦρ (ἄκτιστο φῶς).Αὐτὸ εἶναι ὁ Θεός. Μικρό δὲ μέρος του Θεοῦ, ἀγγελιαφόροι του, εἴμαστε ἐμεῖς».
Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι ὁ Ἀπόλλων ὑπάρχει καὶ δὲν εἶναι μία φαντασίωση καὶ μάλιστα εἶναι πιστός στὸν ἕνα Θεό!
Ἀποσπάσματα ἀπὸ τις Σίβυλλες τις μᾶντισσές των ἀρχαίων μαντείων.
ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΣΙΒΒΥΛΑΣ Η ΚΥΜΑΙΑ:
Θὰ ἔλθει ὁ υἱός του Θεοῦ στὴν γῆ καὶ θὰ φορέσει σάρκα καὶ θὰ ἐξομοιωθεῖ με τους θνητούς της. Θὰ φέρει το ὄνομα του τέσσερα φωνήεντα καὶ δύο σύμφωνα, ὀκτώ μονάδες, ὀκτώ δεκάδες καὶ ὀκτώ ἑκατοντάδες, δηλαδή τον ἀριθμό 888
Ι - 10
Η - 8
Σ - 200
Ο - 70
Υ - 400
Σ - 200
=888
ΣΙΒΒΥΛΑ ΧΑΛΔΑΙΑ 'Η ΣΑΜΒΗΘΗ
ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΌΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ
Θὰ ἱδρώσει ἡ γῆ, ὅταν φανοῦν τα σημεῖα της Κρίσεως. Θὰ ἔλθει ἀπὸ τον οὐρανό, ὁ μέλλων βασιλεύς των αἰώνων διὰ νὰ κρίνει κάθε σάρκα καὶ ὅλον τον κόσμο. Θὰ ιδούν τον Θεό ἄνθρωποι, πιστοί καὶ ἄπιστοι, Ὕψιστο, μετά των ἁγίων, στὸ τέλους του χρόνου κρίνοντας ἐπί βήματος της ψυχές των ἀνθρώπων Ὅταν κάποτε ὁ κόσμος γίνει χέρσος καὶ γεμᾶτος ἀγκάθια
Θὰ ἀπορρίψουν οἱ θνητοί τα εἴδωλα καὶ ὅλον τον πλοῦτο Θὰ κατακαύσει πῦρ τον οὐρανό ἀκόμη καὶ την θάλασσα. Θὰ βρεῖ καὶ θὰ γκρεμίσει της πύλες της φυλακῆς του Ἄδη Τα σώματα τότε ὅλων των νεκρῶν θὰ ἔλθουν εἰς το φῶς της ἐλευθερίας Τους ἁγίους ποῦ ὅμως ἦταν ἄνομοι το πῦρ των αἰώνων θὰ ἐλέγξει Ὅσα κάποιος ἔπραξε κρυφά, τότε ὅλα θὰ τα ὁμολογήσει Διότι τα σκοτεινά στήθη, ὁ Θεός με ἰσχυρό φῶς θὰ ἀνοίξει Θρῆνος θὰ ἀκούγεται ἀπὸ παντοῦ καὶ τριγμός ὀδόντων Θὰ ἐκλείψει το φῶς του ἡλίου καὶ ἡ λάμψη των ἀστέρων Τον οὐρανό θὰ τυλίξει καὶ θὰ χαθεῖ το φέγγος της σελήνης. Θὰ ὑψώσει τα φαράγγια καὶ θὰ ἀφανίσει τα ὑψώματα των βουνῶν Το ὕψος δὲν θὰ φαίνεται πλέον λυπηρό στοὺς ἀνθρώπους Τα βουνά με τις πεδιάδες θὰ βρεθοῦν στὸ ἴδιο ἐπίπεδο καὶ ὅλη ἡ θάλασσα δὲν θὰ εἶναι πλεύσιμη, διότι ἡ γῆ θὰ ἔχει καεῖ ἀπὸ κεραυνό. Μαζί με τις πηγές οἱ ποταμοί θὰ βράσουν καὶ θὰ χαθοῦν Σάλπιγγα δὲ ἀπὸ τον οὐρανό , φωνή με μεγάλο θρῆνο θὰ ἀφήσει, κραυγάζοντας το μίασμα των ἐλεεινῶν καὶ τις συμφορές του κόσμου. Τότε θὰ ἀνοίξει ἡ γῆ καὶ θὰ φανεῖ το χάος των Ταρτάρων, καὶ θὰ ἔλθουν ἐνώπιον του βήματος του Θεοῦ ὅλοι οἱ βασιλιᾶδες Θὰ ρεύσει ἀπὸ τον οὐρανό πύρινο ποταμός καὶ μάλιστα ἀπὸ θειάφι. Σημάδι τότε θὰ ὑπάρχει γιὰ ὅλους τους θνητούς, ἀντιληπτό Το ξύλο γιὰ τους πιστούς, ἡ σάλπιγγα ἡ ποθούμενη εἶναι Η ζωή των εὐσεβῶν ἀνδρών, ἐμπόδιο θὰ εἶναι στὸν κόσμο, νερό ποῦ φωτίζει τους ἐκλεκτούς σε δώδεκα πηγές. Θὰ ἐξουσιάσει με ποιμαντική σιδερᾶ ράβδο. Αὐτός ὁ Θεός μας ποῦ τώρα προγράφηκε σε ακροστιχίδα, Σωτήρ ἀθάνατος βασιλεύς, ὁ ὁποῖος ὑπέφερε γιὰ χάρη μας.
Αὐτὰ εἶναι ἕνα δεῖγμα ἀρχαίων κειμένων ποῦ μας δείχνουν ὅτι οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοι μας πίστευαν καὶ γνώριζαν την ὕπαρξη του ἑνὸς Θεοῦ καὶ δὲν ἦταν παγανιστές καὶ εἰδωλολάτρες ὅπως τους παρουσιάζουν, καὶ μιλοῦσαν συγκεκριμένα καὶ ὅπως βλέπουμε ὑπῆρχαν καὶ προφητεῖες συγκεκριμένες ποῦ βγῆκαν ἀκριβῶς
Ἀπό την μετά Χριστιανική ἐποχῆ βλέπουμε πολλούς ἁγίους καὶ τους ἀποστόλους νὰ μιλοῦν γιὰ την ἀρχαία ἑλληνική φιλοσοφία καὶ την ὑποστήριζαν, ἀλλά μετά το 380 μ.Χ. τα πράγματα ἄλλαξαν γιατί μας βάλανε την παλαιά διαθήκη των Ἑβραίων ὡς ἱερὸ βιβλίο καὶ κάψανε καὶ καταστρέψανε καὶ σκότωσαν πολλούς Ἕλληνες ποῦ δὲν ἤθελαν νὰ ἀφήσουν την ἀρχαῖα τους φιλοσοφία καὶ κληρονομιά. Ο ἴδιος ὁ Χριστός εἰπέ ὅταν πῆγαν οἱ Ἕλληνες νὰ τον συναντήσουν: Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ δοξαστεῖ ὁ γιὸς του ἀνθρώπου Διότι ἡ Ἑλλὰς εἶναι ἡ μόνη ποῦ γεννᾶ ἀνθρώπους, εἶναι φυτό οὐράνιο καὶ θεϊκό βλάστημα κι αὐτὸ εἶναι ἐξακριβωμένο Η Ἑλλὰς γεννῶντας το Λογισμό (συλλογισμό) ἔκανε κτῆμα της την Ἐπιστήμη Ἀληθῶς σας λέγω ὅτι ἐάν ὁ κόκκος του σιταριοῦ ποῦ πέφτει στὸ ἔδαφος δὲν πεθάνει, αὐτὸς μόνο μένει. Ἐάν δὲ πεθάνει πολύ καρπό φέρει.
Ὁπότε ἀδέλφια μου μήν τρῶτε το παραμύθι ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ἀποτελοῦν το ΕΚΡΙΚΤΙΚΟ ΜΙΓΜΑ ποῦ ἔχουν ἀνέκαθεν οἱ Ἕλληνες μέσα τους, μας φοβοῦνται γιὰ αὐτὸ ποῦ ἤμασταν καὶ γιὰ αὐτὸ ποῦ θὰ ξανά γίνουμε στὸ μέλλον δεῖτε γύρω σας ἡ νέα τάξη ποῖος χτυπάει ποῖο πολύ ἀπὸ ὅλους ἀνέκαθεν ποῖους σφάζανε δεῖτε την ἱστορία μας. Μία μέρα ὄχι μακρινή θὰ ἔρθει ὁ φέρων τα σύμβολα καὶ το σπαθί καὶ θὰ χωρίσει την ἤρα ἀπὸ το σιτάρι, τότε οἱ δίκαιοι θὰ χορτάσουν δικαιοσύνη τότε οἱ ψευτοκουλτούρα θὰ σβήσει καὶ το Εὐαγγέλιο του Χριστοῦ μας θὰ ἀκουστεῖ παντοῦ καὶ θὰ ζήσει ὁ λύκος με το ἀρνί μαζί!!.........
