«Ἡ Κατάρα της Βασιλεύουσας: Τὸ Ἀπόκρυφο Χειρόγραφο ποὺ Προέβλεψε τὴν Πτώση!»

  [ΕΙΣΑΓΩΓΗ 

Ἕνα χειρόγραφο χαμένο στὸν χρόνο. 

Μιὰ κατάρα ποὺ στοιχειώνει τὴν Πόλη. 

Καὶ μιὰ προφητεία ποὺ ἴσως ἐκπληρώθηκε μὲ φρικιαστικὴ ἀκρίβεια... 

Στὸ σημερινὸ ἐπεισόδιο, ταξιδεύουμε στὰ σκοτεινὰ μονοπάτια τοῦ Βυζαντίου καὶ ἀνακαλύπτουμε τὸ πιὸ μυστηριῶδες κείμενο τῆς Αὐτοκρατορίας: 

τὸ «Ἀπόκρυφο τῆς Πτώσης» — ἕνα χειρόγραφο ποὺ προέβλεψε τὸν ἐρχομό του Μωάμεθ, τὴν προδοσία τῶν τειχῶν καὶ τὴν ἐρημιὰ τῆς Ἁγίας Σοφίας. 

Ποιός τὸ ἔγραψε; 

Ποιοί τὸ ἔκρυψαν; 

Καί... μήπως ὑπάρχει ἀκόμη; 

Πάτα ἐγγραφὴ καὶ μπὲς μαζί μας στὰ ἄδυτα τῆς ἱστορίας καὶ τοῦ μυστηρίου! 

Λένε πὼς λίγο πρὶν ἡ Βασιλεύουσα σιγήσει, ἕνα χειρόγραφο πέρασε ἀπὸ χέρι σὲ χέρι, σὰν κατάρα. Ἕνα κείμενο ἀπαγορευμένο, ποὺ προφήτευε τὴ σφαγή, τὴν προδοσία... καὶ τὴν πτώση. 

Τὸ ὄνομά του δὲν τολμοῦσαν νὰ τὸ ψελλίσουν φανερά. Οἱ μοναχοὶ τὸ ἔκρυψαν, οἱ αὐτοκράτορες τὸ φοβήθηκαν... καὶ ὅσοι τὸ διάβασαν, ἐξαφανίστηκαν. 

«Στὴν καρδιὰ τῆς Ἀνατολῆς, ἀνάμεσα σὲ προφητεῖες, σκιὲς καὶ αὐτοκρατορικὲς σιωπές, χτίστηκε ἡ μοῖρα μιᾶς Πόλης ποὺ δὲν ἔμοιαζε μὲ καμία ἄλλη. Ἡ Κωνσταντινούπολη δὲν ἔπεσε ἁπλῶς. Εἶχε προειδοποιηθεῖ. Μέσα ἀπὸ χειρόγραφα, κείμενα καὶ "θεϊκοὺς χρησμούς", κάποιοι πίστευαν πὼς τὸ τέλος εἶχε γραφτεῖ αἰῶνες πρίν. 

Ἦταν ἄραγε ἡ Πτώση της Βασιλεύουσας ἀποτέλεσμα τῆς ἱστορίας ἢ τῆς... προφητείας; 

Θὰ ἀναζητήσουμε τὶς πιὸ σκοτεινές, τὶς πιὸ αἰνιγματικὲς προβλέψεις γιὰ τὸ τέλος τῆς Μεγάλης Πόλης. Καὶ ἴσως... νὰ ἀνακαλύψουμε ἂν οἱ θρῦλοι αὐτοὶ κρατοῦν μέσα τους μιὰ μοιραία ἀλήθεια.» 

🎬 Σήμερα θὰ ἀνακαλύψουμε τὴν ἱστορία τοῦ πιὸ σκοτεινοῦ χειρογράφου τοῦ Βυζαντίου. 

Τὸ ἀπόκρυφο κείμενο ποὺ ἴσως... προέβλεψε τὴν καταστροφὴ τῆς Κωνσταντινούπολης. 

[ΜΕΡΟΣ Α' – Ἡ ΑΠΑΡΧΗ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ – ] 

Ἡ πρώτη ἀναφορὰ στὸ λεγόμενο «Ἀπόκρυφο τῆς Πτώσης» (ἢ Codex Constantinopolitanus) γίνεται ἀπὸ ἕναν ἀνώνυμο μοναχὸ τοῦ 13ου αἰῶνα, στὸ Σινᾶ. 

Περιγράφει ἕνα χειρόγραφο γραμμένο «ἐκ χεὶρὸς ματωμένης» μὲ προφητικὰ σύμβολα, ὄχι λέξεις. 

Ὑποτίθεται πὼς γράφτηκε στὰ χρόνια τοῦ Ἡρακλείου, ὅταν ἡ αὐτοκρατορία κινδύνευε ἀπὸ παντοῦ. 

Ὁ θρῦλος λέει πὼς τὸ ἔγραψε ἕνας ἐρημίτης ποὺ ἔβλεπε «ὁράματα ἀπὸ τὸν ἴδιο τόν Θεὸ» — ἀλλὰ ἄλλοι πιστεύουν πὼς ἐπρόκειτο γιὰ αἱρετικὸ ἢ ἀποκρυφιστή. 

[ΜΕΡΟΣ Β' – ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΥ – ] 

Τὸ χειρόγραφο περιγράφει μὲ τρομακτικὴ ἀκρίβεια: 

Ἕναν λαὸ ποὺ "θὰ φτάσει ἀπ’ τὴν ἀνατολὴ καὶ θὰ ρίξει τὸν σταυρό". 

Μιὰ «Πόλη μὲ χρυσᾶ τείχη ποὺ θὰ λιώσει σὰν κερί». 

Ἕναν αὐτοκράτορα ποὺ "θὰ προσεύχεται μόνος, καὶ δὲν θὰ τὸν ἀκούει κανείς". 

Οἱ περιγραφὲς μοιάζουν τρομακτικὰ ἀκριβεῖς μὲ τὴν πολιορκία τοῦ 1453: 

Ὁ Μωάμεθ Β' ὡς «ὁ δράκων ἀπὸ ἀνατολάς». 

Τὰ τείχη ποὺ ἔπεσαν μὲ τὴ βοήθεια τῶν βομβαρδισμῶν. 

Ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος, μόνος, νὰ προσεύχεται πρὶν τὴ μάχη. 

Κάποιοι λένε ὅτι οἱ περιγραφὲς προστέθηκαν ἐκ τῶν ὑστέρων. Ἄλλοι, ὅμως, ἐπιμένουν πὼς τὸ χειρόγραφο προϋπῆρχε. 

[ΜΕΡΟΣ Γ' – ΟΙ ΦΡΟΥΡΟΙ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΥ – ] 

Τὸ χειρόγραφο λέγεται πὼς φυλασσόταν στὴ Μονὴ Χώρας. 

Σύμφωνα μὲ τὸ χρονικὸ ἑνὸς Γεωργιανοῦ μοναχοῦ, ἕνας «ἀδελφὸς τῆς Σιωπῆς» φυλοῦσε «τὸ βιβλίο τῆς καταστροφῆς», τὸ ὁποῖο δὲν ἐπιτρεπόταν νὰ διαβαστεῖ μετὰ τὸ 1400. 

Ὑπῆρχε ἡ δοξασία πὼς «ὅποιος τὸ διαβάσει, προκαλεῖ τὴν κατάρα νὰ ἐνεργοποιηθεῖ». 

Τὸ 1438, φέρεται νὰ τὸ διάβασε κρυφὰ ἕνας σύμβουλος τοῦ Παλαιολόγου — καὶ σύντομα ἡ πόλη γνώρισε λιμούς, σεισμοὺς καὶ ταραχές. 

Πολλοὶ πιστεύουν πὼς τὸ χειρόγραφο κάηκε κατὰ τὴν Ἅλωση. Ἄλλοι ὅτι ἔφυγε ἀπὸ τὴν Πόλη, στὰ χέρια μοναχῶν ποὺ δραπέτευσαν μὲ βάρκα πρὸς τὸ Ἅγιον Ὅρος. 

---

🔮[ΜΕΡΟΣ Δ' – Ἡ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ – ] 

Τὸ 1844, Ρῶσος περιηγητὴς ἰσχυρίζεται πὼς εἶδε «παράξενο κείμενο μὲ σύμβολα καὶ μορφὲς μὲ κεφάλια λύκων» σὲ μοναστήρι στὴ Μικρὰ Ἀσία. 

Τὸ χειρόγραφο θύμιζε βυζαντινὴ γραφή, ἀλλὰ σὲ κώδικα. 

Ἔκτοτε, ἄρχισαν ξανὰ οἱ φῆμες: «Τὸ Ἀπόκρυφο ὑπάρχει ἀκόμη», «Φυλάσσεται ἀπὸ μυστικὴ ἀδελφότητα», «Προφητεύει καὶ τὴν ἐπιστροφὴ τῶν Ρωμαίων». 

Σύγχρονοι συνωμοσιολόγοι τὸ ταυτίζουν μὲ ἄλλα χειρόγραφα ὅπως τὸ Βόϊνιτς, ἢ τὸ Codex Seraphinianus. 

Στὸν 20ὸ αἰῶνα, κάποιοι ἰσχυρίστηκαν πὼς ἡ CIA καὶ τὸ Βατικανὸ τὸ ἀναζήτησαν λόγῳ τῶν «μεταφυσικῶν» του ἀναφορῶν. 

[ΕΠΙΛΟΓΟΣ – Ἡ ΚΑΤΑΡΑ ΖΕΙ; ] 

Εἶναι, λοιπόν, τὸ χειρόγραφο μιὰ ἁπλῆ φαντασίωση; Μιὰ ἱστορία γιὰ νὰ τρομοκρατοῦνται οἱ πιστοί; Ἢ μήπως ὑπῆρξε στ’ ἀλήθεια ἕνα κείμενο ποὺ προεῖδε, μὲ φριχτὴ ἀκρίβεια, τὴν πτώση της Βασιλεύουσας; 

Μήπως κάποιοι δὲν ἤθελαν ποτὲ νὰ ἀποκαλυφθεῖ; 

Καὶ μήπως... ἡ κατάρα δὲν τελείωσε ποτέ; 

Ἡ Κατάρα της Βασιλεύουσας: Τὸ Ἀπόκρυφο Χειρόγραφο ποὺ Προέβλεψε τὴν Πτώση! 

«Οἱ Προφητεῖες γιὰ τὴν Πτώση τῆς Κωνσταντινούπολης: Θρῦλος ἢ Προμελετημένη Κατάρα;» 

Εἰσαγωγὴ 

Κεφάλαιο 1: Οἱ Χρησμοὶ τοῦ Λέοντος τοῦ Σοφοῦ (1:30 – 4:30) 

«Πρῶτος σταθμός μας, οἱ περίφημοι "Χρησμοὶ τοῦ Λέοντος τοῦ Σοφοῦ". Ἂν καὶ ἀποδίδονται στὸν αὐτοκράτορα Λέοντα ΣΤ' (9ος αἰῶνας), στὴν πραγματικότητα συντάχθηκαν πολὺ ἀργότερα – γύρω στὸν 12ο αἰῶνα – σὲ μιὰ περίοδο φόβου καὶ παρακμῆς. 

Τὸ κείμενο αὐτὸ ἀποτελεῖ μιὰ σειρὰ συμβολικῶν χρησμῶν γιὰ τὸ μέλλον τῆς αὐτοκρατορίας. Ἀνάμεσα σὲ γρίφους καὶ μυστηριώδεις ἀναφορές, βρίσκουμε κάτι ποὺ μοιάζει σχεδὸν ἐφιαλτικά... ἐπίκαιρο:» 

«Ὁ Κωνσταντῖνος θὰ στεφθεῖ, καὶ ἄλλος Κωνσταντῖνος θὰ δώσει τέλος στὰ σκῆπτρα. Καὶ ἀπὸ τὴ Δύση θὰ ἔρθει ἐκεῖνος ποὺ θὰ φέρει τὴν καταστροφή.» 

«Ἡ ἑρμηνεία εἶναι καθηλωτική: ὁ πρῶτος Κωνσταντῖνος, ὁ Μέγας. Ὁ τελευταῖος, ὁ Κωνσταντῖνος ΙΑ' Παλαιολόγος. Ἀνάμεσα σὲ αὐτούς, ἡ Βασιλεύουσα ἔζησε χίλια χρόνια. 

Καὶ ὁ "καταστροφέας ἀπὸ τὴ Δύση"; Κάποιοι τὸν ταύτισαν μὲ τοὺς Φράγκους καὶ τὴν πρώτη Ἅλωση τοῦ 1204, ἄλλοι μὲ τὴ Δύση ποὺ δὲν ἦρθε ποτὲ νὰ βοηθήσει. 

Προφητεία ἢ πολιτικὴ διαμαρτυρία ντυμένη μὲ μυστικισμό; Τὸ ἐρώτημα μένει ἀνοιχτό.»

📜Κεφάλαιο 2: Ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Ψευδο-Μεθοδίου 

«Ἡ δεύτερη μεγάλη προφητεία γιὰ τὴν τύχη τῆς Κωνσταντινούπολης προέρχεται ἀπὸ ἕνα ἀνώνυμο ἔργο τοῦ 7ου αἰῶνα: τὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ψευδο-Μεθοδίου. Παρουσιάζεται σὰν λόγος τοῦ ἁγίου Μεθοδίου, ἐπισκόπου Πάτρας, ἀλλὰ εἶναι μεταγενέστερο καὶ ψευδεπίγραφο. Ὡστόσο, ἔγινε ἐξαιρετικὰ δημοφιλὲς στὸν Βυζαντινὸ κόσμο καὶ μεταφράστηκε σὲ πολλὲς γλῶσσες.»

«Τὸ κείμενο γεννήθηκε μέσα στὸν τρόμο τῶν Ἀραβικῶν εἰσβολῶν. Ἀλλὰ ἡ ἀπάντηση ποὺ προσφέρει... εἶναι μεταφυσική.


Μιλᾶ γιὰ μιὰ ἐποχὴ καταστροφῆς, ἀλλὰ καὶ γιὰ ἕναν Μεσσία-Αὐτοκράτορα ποὺ θὰ νικήσει τους "Ἰσμαηλίτες" – τοὺς Ἄραβες – καὶ θὰ βασιλέψει γιὰ χρόνια εἰρήνης.»


«Καὶ τότε, ἕνας βασιλεὺς ἀπὸ ἀνατολῆς, θεοφοβούμενος, θέλει ἐξεγερθῆ κατὰ πάντων τῶν ἀσεβῶν. Καὶ ἐξαίφνης θέλει ἀνοίξαι τὰς πύλας τοῦ παραδείσου...»

«Ἡ προφητεία αὐτὴ φαντάστηκε μιὰ λύτρωση ποὺ δὲν ἦρθε ποτέ.


Καὶ ὅμως, στοὺς αἰῶνες ποὺ ἀκολούθησαν, πολλοὶ ἤλπιζαν σὲ ἕναν "Μαρμαρωμένο Βασιλιᾶ" — ἕναν ἀπόηχο αὐτῆς τῆς ἀποκάλυψης.
Ἦταν ὅμως τέτοιες ἀφηγήσεις ποὺ προετοίμασαν τὸ λαὸ νὰ ἑρμηνεύει κάθε καταστροφὴ ὡς ἀναγκαῖο βῆμα πρὶν τὴν ἀποκατάσταση.»

📜 Κεφάλαιο 3: Οι Οράσεις του Αγαθάγγελου

«Από τις αρχές του 19ου αιώνα, μια νέα “προφητεία” κυκλοφορεί σε όλο τον υπόδουλο ελληνικό κόσμο.                                                                                                       

         Είναι το περίφημο κείμενο του Αγαθάγγελου. Αποδίδεται σε μοναχό από τη Μονή Εσφιγμένου του Αγίου Όρους, αλλά πιθανότατα πρόκειται για κατασκεύασμα μορφωμένων λογίων της εποχής λίγο πριν την Επανάσταση του 1821.»

(συνέχεια):
«Ο Αγαθάγγελος περιγράφει μια αλληλουχία γεγονότων που οδηγούν στην απελευθέρωση της Πόλης και την αναβίωση του Βυζαντίου. Όμως, για να φτάσουμε εκεί, πρέπει πρώτα να υπάρξει... Πτώση.»

Απόσπασμα:
«Τὸ γένος τῶν Ῥωμαίων θὰ ταπεινωθῇ, καὶ τὸ σκήπτρον θὰ περάσῃ εἰς ἀλλοφύλους· ἀλλ' ὅταν πληρωθῇ ὁ καιρός, ὁ ἄγγελος Κυρίου θὰ ἐγείρῃ ἄνδρα δίκαιον ἐκ τῆς παλαιᾶς βασιλείας…»

«Ο “άνδρας δίκαιος” είναι ο αναμενόμενος “μαρμαρωμένος βασιλιάς” – η μορφή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, που δεν πέθανε, αλλά κοιμάται και περιμένει τη στιγμή για να επιστρέψει και να ανακτήσει την Πόλη.
Οι οράσεις του Αγαθάγγελου έγιναν το πιο διαδεδομένο “προφητικό” ανάγνωσμα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Ήταν θρύλος; Ελπίδα; Πολιτικό εργαλείο; Ή απλώς… παρηγοριά μέσα στο σκοτάδι;»

 

                    📜 Κεφάλαιο 4: Οἱ Στῆλες καὶ τὰ Ἀπόκρυφα Χειρόγραφα
Ἀφηγητής:
             «Στὴν Κωνσταντινούπολη κυκλοφοροῦσαν φῆμες γιὰ "μαγεμένα σημεῖα" καὶ ἀντικείμενα μὲ προφητικὲς ἰδιότητες. Στῆλες, εἰκονίσματα, ἀκόμα καὶ τοιχογραφίες, λέγεται πὼς περιεῖχαν μηνύματα γιὰ τὸ μέλλον τῆς Πόλης.


Οἱ πιὸ γνωστές, ἦταν οἱ Στῆλες τοῦ Ἱπποδρόμου καὶ τὸ λεγόμενο "Ἀνάγλυφο τῆς Μοίρας" στὴν Ἁγία Σοφία.»


Ἀπόσπασμα – Παράδοση:
«Πάνω στὶς Στῆλες τῆς Πόλης εἶχαν σκαλιστεῖ λέξεις κρυμμένες· μόνο οἱ σοφοὶ μποροῦσαν νὰ τὶς διαβάσουν.


Καὶ μία ἀπ’ αὐτὲς ἔγραφε: "Ἐν τῇ ἡμὲρᾳ τῆς πτώσεως, φλόγα θὰ καταβῇ ἐκ τῶν νεφῶν."»


«Οἱ Βυζαντινοὶ ἑρμήνευαν τὶς φυσικὲς φθορὲς τῶν μνημείων σὰν "σημεῖα" — σὰν μηνύματα τοῦ Θεοῦ.
Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ μαρτυρίες γιὰ ἀπόκρυφα χειρόγραφα ποὺ φυλάσσονταν σὲ μοναστήρια καὶ τὰ ὁποῖα "προφήτεψαν" τὴν πτώση τῆς Πόλης. Ἕνα ἀπὸ αὐτά, ἀναφέρει ὅτι ἡ Κωνσταντινούπολη θὰ χαθεῖ "ὅταν τὰ τείχη θὰ ἀνοίξουν χωρὶς χτύπημα καὶ ἡ σελήνη θὰ εἶναι σβηστῇ στὸν οὐρανό."»



 (συνέχεια):
«Κι ὅμως... τὴ νύχτα τῆς 28ης Μαΐου 1453, μαρτυρίες λένε πὼς φάνηκε ἔκλειψη Σελήνης.


Ἦταν ἁπλῶς ἀστρονομικὸ φαινόμενο; Ἢ ἐπιβεβαίωση τῆς κατάρας ποὺ κάποιοι ἔλεγαν πὼς βαραίνει τὴν Πόλη ἐδῶ καὶ αἰῶνες;»


Κεφάλαιο 5: Ὁ Θάνατος τοῦ Αὐτοκράτορα καὶ ἡ Μαρμαρωμένη Ἐλπίδα

«Ἦταν 29 Μαΐου 1453. Οἱ Ὀθωμανοὶ εἶχαν εἰσβάλει στὴν Πόλη.

Ὁ Κωνσταντῖνος ΙΑ’ Παλαιολόγος, ὁ τελευταῖος Αὐτοκράτορας, ἔδωσε τὴ ζωή του πολεμῶντας. Τὸ σῶμα του δὲν βρέθηκε ποτέ. Ἤ, τοὐλάχιστον... ἔτσι λέει ὁ θρῦλος.»

 

Ἀπόσπασμα – Παράδοση:
«Σὰν εἶδε πὼς χάνεται ἡ Πόλη, ὁ Βασιλιᾶς ἔβγαλε τὴν πορφύρα, πῆρε τὸ ξίφος, κι ἐχάθη στὸν λάὸ.
Ἀλλὰ τότε, λένε, ἦλθαν ἄγγελοι, τὸν ἔκρυψαν σὲ σπηλιὲς τοῦ Μαρμαρᾶ.


Καὶ θὰ ξυπνήσει, ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα.»


Ἀφηγητής:
«Ἔτσι γεννήθηκε ὁ μῦθος τοῦ Μαρμαρωμένου Βασιλιᾶ.
Πέρασε στὰ τραγούδια, στοὺς θρήνους, καὶ στὶς πιὸ σκοτεινὲς προσδοκίες τοῦ γένους.
Δὲν ἦταν ἁπλῶς ἕνας νεκρὸς αὐτοκράτορας — ἦταν ἡ ἴδια ἡ αὐτοκρατορία, πετρωμένη στὸν χρόνο, περιμένοντας τὴν ἀνάσταση.»


Ἀφηγητὴς (συνέχεια):
«Ἀκόμα καὶ σήμερα, κάποιοι λένε πὼς ὁ Βασιλιᾶς κοιμᾶται κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Σοφία, μαζὶ μὲ τὸ σπαθί του, καὶ θὰ ξυπνήσει ὅταν... ἡ Πόλη ξαναγίνει ἑλληνική.
Μῦθος;
Ἐλπίδα;
Ἢ ἡ ἀνάγκη μιᾶς ψυχῆς νὰ πιστέψει ὅτι τίποτα δὲν τελειώνει γιὰ πάντα;»

Κεφάλαιο 6: Μῦθος, Ἱστορία καὶ ἡ Σιωπηλὴ Ὑπόσχεση
Ἀφηγητής:
«Οἱ προφητεῖες γιὰ τὴν Πόλη δὲν ἦταν ὅλες ἀληθινές. Πολλὲς γράφτηκαν ἐκ τῶν ὑστέρων. Ἄλλες ἦταν καθαρὰ συμβολικές, κι ἄλλες ἐργαλεῖα πολιτικῆς.

 
Καὶ ὅμως... μέσα ἀπ’ αὐτές, ὁ λαὸς κράτησε τὴν ταυτότητά του. Κράτησε ἐλπίδα.
Καὶ μέσα ἀπὸ τὸν μῦθο, ἐπέζησε ἡ μνήμη.»

Απόσπασμα – Λόγια Βυζαντινού χρονογράφου:
«Ἡ Πόλις ἔπεσεν. Ὁ κόσμος ἀλλοιώθη. Ἀλλ' ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.»

   «Η Κωνσταντινούπολη έπεσε. Αλλά στις ψυχές εκατομμυρίων, δεν έσβησε ποτέ.
Η “κατάρα” δεν ήταν τιμωρία· ήταν ανάμνηση.
Και οι “προφητείες”; Ίσως ήταν το μόνο που απέμεινε να υπενθυμίζει πως κάποτε, στον κόσμο αυτόν, υπήρχε μια πόλη… που έλαμπε σαν άστρο ανάμεσα στους αιώνες.»

άρεσε αυτή η σκοτεινή διαδρομή στην άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου, κάνε εγγραφή                           για περισσότερα βίντεο σαν αυτό.

              Ποιος ξέρει; Ίσως, την επόμενη φορά… να μιλήσουμε για το χειρόγραφο που προφήτευσε τη               Δευτέρα Παρουσία.