Ἰωνική Ἐπανάσταση - Μηδικοί πόλεμοι ΕΝΟΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗ

ΕΝΟΤΗΣ  ΤΕΤΑΡΤΗ

                

Ἰωνική Ἐπανάσταση - Μηδικοί πόλεμοι

<< Εἰρήνη ἐν δουλεία ἡ πόλεμος γιὰ τὴν ἐλευθερία; >>

(Ὁ Ἀθηναῖος πολέμαρχος Καλλίμαχος πρίν τὴν μάχη τοῦ Μαραθῶνος ) .

Τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος δὲν εἶναι φιλοπόλεμο. Ἀπ΄ ἐναντίας ὑπῆρξε πάντα καὶ εἶναι φιλειρηνικό. Ἡ πρώτη καταδίκη τοῦ πολέμου συναντᾷται στὴν << Ἰλιάδα >>τοῦ Ὁμήρου, ὅπου :

<< Ἀφρήτωρ, ἀθέμιστος , ἀνέστιος ἐστίν ἐκεῖνος ὅς πολέμου ἔραται...>> ^{Ὅμηρος <<Ἰλιάς >> ρ Ι, στ. 63-64}

Ἀπόδοσις << Ἀκοινώνητος, ἀσεβής καὶ χωρὶς πατρίδα ( ἄπατρις ) εἶναι ἐκεῖνος , ὁ ὁποῖος ἀγαπᾶ τὸν πόλεμο >>!

Οἱ Ἕλληνες πάντοτε προτιμοῦσαν τὴν εἰρήνη, διότι ἐπίστευαν ὅτι μὲ τὴν εἰρήνη ὁ ἄνθρωπος καὶ τὰ ἔθνη προοδεύουν .

Ἀλλὰ ὅταν ἐτίθετο τὸ ἐρώτημα, ὅπως αὐτὸ ποῦ ἔθεσε ὁ Καλλίμαχος : << Προτιμᾶτε εἰρήνη μὲ σκλαβιὰ,  ἡ πόλεμο γιὰ τὴν Ἐλευθερία >> , οἱ Ἕλληνες προτιμοῦσαν πόλεμο, διότι ἐπίστευαν ὅτι ἡ ἐλευθερία της Πατρίδος, εἶναι ἀγαθὸν ὑπέρτερον τῆς εἰρήνης! Τότε δὲν ὑπῆρχαν << εἰρηνιστάδες >> .

Καὶ ἐπαναλαμβάνω κάτι ποῦ ἔχει χιλιοειπωθεῖ : Ἐὰν κατορθώσαμε καὶ ἐπιζήσαμε ἀπὸ θύελλες ποῦ ἦλθαν στὴν πατρίδα μας , ἡ μία κατόπιν τῆς ἄλλης, τὸ ὀφείλουμε κυρίως στὴν πολεμικὴ μας ἀρετή !

Τὴν ἀνδρεία τὴν εἶχαν ἀνυψώσει μέσω τοῦ ἀλτρουισμοῦ, της ἀνιδιοτέλεια καὶ τῆς πνευματικότητος .

Αὐτὰ σκεπτόμενοι οἱ ἀδελφοί τῆς Ἰωνίας ἐξεσηκώθησαν τὸ 500 π.Χ ( κατ΄ ἄλλους τὸ 499 π.Χ ) κατὰ τῆς βαρβαρότητος καὶ τοῦ μισελληνισού !

Ἡ καταστολή τῆς Ἰωνικῆς Ἐπαναστάσεως ἐσήμανε τή συντριβὴ τοῦ βαρβαρισμοῦ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης .

Καὶ ὅπως θὰ διαπιστώσετε, συνετρίβησαν καὶ τὰ σχέδια τῶν Ἰουδαίων περὶ ἀφανισμοῦ τῶν Ἑλλήνων.

Ἡ ἐξέγερση τῶν Ἰώνων

( 5000 - 495 π.Χ )

Τὸ 500 π. Χ οἱ Ἴωνες τῶν παραλίων τῆς Μ. Ἀσίας , μὲ τοῦς Σάμιους, τοῦς Χίους καὶ τοῦς Λέσβιους , ἔχοντας ὡς ἀρχηγὸ τους τὸν τύραννο τῆς Μιλήτου , Ἀρισταγόρα , ἐπαναστάτησαν μὲ σκοπό τὴν ἀποτίναξη τοῦ Περσικοῦ ζυγοῦ .

Γιὰ τὸν λόγο αὐτό ἐστράφησαν στὴν Μάνα Ἑλλάδα καὶ ζήτησαν βοήθεια ἀπὸ τὰ ἀδέρφια τους .

Πρὸς βοήθεια τῶν ἀδελφῶν τῆς Ἰωνίας ἔσπευσαν οἱ Ἀθηναῖοι μὲ εἴκοσι πλοῖα καὶ οἱ Ἐρετριεῖς μὲ πέντε πλοῖα.

Ἡ δικαιολογία τῆς μικρῆς βοήθειας τῶν Ἀθηναῖων,  ἔγκειτο στὴν φοβία ποῦ εἶχαν γιὰ πιθανὴ ἐπάνοδο τοῦ Ἱππία,   μὲ τὴν βοήθεια τῶν Περσῶν.

Ἡ Σπάρτη ἀρνήθηκε βοήθεια, διότι στὴν Πελοπόννησο 'ἀναμένεται ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα, ἡ σύγκρουση μεταξύ Σπάρτης καὶ Ἄργους.

Εἶναι γεγονὸς ὅμως, ὅτι οἱ Δωριεῖς δὲν τὰ << πήγαιναν >> καὶ τόσο καλὰ μὲ τοῦς Ἴωνες . Ἡ ἄτιμη << διχόνοια >> ...

Οἱ αἰτίες τῆς Ἰωνικῆς ἐπαναστάσεως ἔχουν τίς ρίζες τους στὴν πολιτική ποῦ ἐφήρμοζε ἡ Περσία στοὺς Ἴωνες τῶν παραλίων τῆς Μ. Ἀσίας.

Οἱ Πέρσες ἀσκοῦσαν ἕνα εἶδος φεουδαλικῆς πολιτικῆς καὶ εἶχαν διορίσει διοικητές σὲ ὅλες τίς πόλεις Ἕλληνες , οἱ ὁποῖοι ἦσαν τυφλά ὄργανα τοῦ Πέρση βασιλέως.

Οἱ διοικητές ( Κυβερνῆτες ) αὐτοί εἶχαν μεγάλη ὑποστήριξη ἀπὸ τοῦς Σατράπες καὶ τοῦς << μηδίζοντες >> κύκλους τῶν πολιτῶν, ποῦ δυστυχῶς- ἦσαν σε κάθε πόλη.

Οἱ πολῖτες ὅμως τῶν Ἑλληνικῶν πόλεων γνώριζαν ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἦσαν τύραννοι ( μὲ κυριολεκτική ἔννοια ) καὶ δέσμευαν τὴν αὐτονομία τους.

Ὅλοι θεωροῦσαν ὑπευθύνους, γιὰ τὶς οἰκονομικές δυσχέρειες ποῦ εἶχε τὸ ἐμπόριο τῆς Ἰωνίας , τοῦς Πέρσες καὶ τὶς μηδίζουσες ἀρχὲς τῶν πόλεων, κατὰ τὸ 525 -500 π.Χ. 

 Ὁ παράγων, ὅμως ποὺ ἔπαιξε σημαντικό ρόλο γιὰ τὴν ἐπανάσταση τῶν Ἰώνων, ἦτο ὁ πολιτικός λόγος τῆς δεσμεύσεως τῆς αὐτονομίας τῶν πόλεων.

 Στὸ σημεῖο αὐτὸ πρέπει νὰ δεχθοῦμε τὴν ἀξιόπιστη μαρτυρία του Ἡρόδοτου γιὰ τὰ προσωπικὰ κίνητρα τοῦ τυράννου τῆς Μιλήτου , Ἀριστογόρα. ^{ΗΡΟΔΟΤΟΣ: <<Ἰστωρία >>, Ε΄ 28-34} Ἤθελε νὰ μεγαλώσει, γεωγραφικά, τὴν ἐπιρροή του στὸ Αἰγαῖο .

Ὁ Ἀρισταγόρας κατήργησε τὴν τυραννία στὴν Μίλητο καὶ ἡ ἐπανάσταση ἁπλώθηκε σὲ ὅλη τὴν Ἰωνία μὲ μεγάλη ταχύτητα, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον μας δίδει τὸ δικαίωμα νὰ συμπεράνουμε πῶς ὑπῆρχε πρόσφορο ἔδαφος ἤδη. ^{ΗΡΟΔΟΤΟΣ << Ἱστορία >> Ε΄. 28 -34}

Ἡ Πέρσες ἐκινήθησαν κατὰ τῆς Μιλήτου καὶ τὴν ἀπέκλεισαν . 

 Οἱ Ἴωνες ὅμως , πολιορκοῦσαν τίς Σάρδεις, πρωτεύουσα τῆς Περσίας καὶ τὴν πυρπόλησαν. 

 Τὸ ἐθνικὸ ἱερὸ τῶν Περσῶν καὶ τῶν Λυδῶν, ὁ ναός τῆς Κυβέλης κάηκε καὶ γενικός δὲν ἔμεινε τίποτα ὄρθιο .

Ἡ Περσικὴ φρουρὰ τῆς πόλεως κατόρθωσε τὴν τελευταία στιγμὴ, νὰ ὀχυρωθεῖ στὴν Ἀκρόπολη.

 Οἱ Ἕλληνες ὀπισθοχώρησαν σὲ κάποια φάση τῆς μάχης, διότι ἐπληροφορήθησαν πῶς πλησίαζαν ἐνισχύσεις πρὸς τους πολιορκουμένους στὴν ἀκρόπολη Πέρσες στρατιῶτες.

Κοντὰ στὴν Ἔφεσο ἡττήθηκαν καὶ στὴ μάχη σκοτώθηκε ὁ στρατηγός τῶν Ἐρετριέων , Εὐαλκίδης ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε Ὀλυμπιονίκης . ^{ΗΡΟΔΟΤΟΣ << Ἱστορία >> Ε', 35}

Οἱ Ἕλληνες βλέποντας νὰ καίγονται οἱ Σάρδεις ξεσηκώθηκαν ὅλοι στὸν Ἑλλήσποντο , τὴν Λυκία καὶ τὴν Κύπρο, ἡ ὁποῖα εἶχε πολλοὺς μηδίζοντες.

 Ὀνομαστοί γιὰ τὸν τὸν φιλομηδισμό τους ἦσαν οἱ κάτοικοι τῆς Ἀμαθοῦντος, ὅπως μᾶς λέγει ὁ Ἡρόδοτος. ^{Ενθ. , αν. Ε', 102}

Ἐδῶ εἶναι τὸ κρίσιμο σημεῖο τοῦ ἀγῶνα ,κατὰ τὸ ὁποῖο οἱ Ἀθηναῖοι ἀφήνουν στὴν τύχη τους,   τοῦς Ἴωνες ἀδελφούς στὴν Ἔφεσο,   καὶ γυρίζουν στὴν Ἀθήνα. Ἦτο τὸ ἔτος 498 π.Χ.

Ἡ ἐπανάσταση ἀλλάζει τώρα μορφή. 

 Στὴν θάλασσα ἐπικρατοῦν οἱ Ἕλληνες .ἐνῶ στὴν ξηρά οἱ Πέρσες.

 Ὁ ἀγῶνας εἶναι ἀμφίρροπος.

Εἴμαστε στὸ ἔτος 496 π.Χ. 

 Οἱ δύο στόλοι τῶν Ἰώνων καὶ τῶν Περσῶν, συναντῶνται κοντά στὴ μικρὴ νῆσο Λάδι. 

 Τὸ ναυτικὸ τῶν Ἰώνων ἀποτελεῖται ἀπὸ 353 πλοῖα καὶ τὸ Περσικὸ διπλάσιο.

. Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι οἰκτρό ! 

 Μετὰ τή ναυμαχία καταλαμβάνεται ἡ Μίλητος ἀπὸ τοῦς Πέρσες καὶ καταστρέφεται . 

Τὸ ἑπόμενο ἔτος τὸ 595 π.Χ. ὑποδουλώνεται ὅλη ἡ Ἰωνία καὶ τὰ ἱερά της παραδίδονται στὶς φλόγες . 

 Τείχει καὶ οἰκίες κατεδαφίζονται .

 Οἱ κάτοικοι σφαγιάζονται ἡ πωλοῦνται ὡς δοῦλοι .

Ἡ ὄμορφη Ἰωνία ὑποδουλώνεται γιὰ τρίτη φορά . 

 Ἡ πρώτη ἦτο ἀπὸ τοῦς Λυδοῦς καὶ δύο άπο τοῦς Πέρσες.

Ἡ Κύπρος ἐδεινοπάθησε καὶ αὐτὴ μετὰ τὴ μεγάλη μάχη στὴν πεδιάδα τῆς Σαλαμῖνος 

. Οἱ Κύπριοι στρατηγοί διάλεξαν τοῦς καλύτερους στρατιῶτες τους, ἀπὸ τὴν Σαλαμῖνα καὶ τοῦς Σόλους καὶ τοῦς ἐτοποθέτησαν ἀπέναντι ἀπὸ τοῦς βαρβάρους .

Ἀρχίζει ἡ μάχη καὶ σὲ ξηρὰ καὶ στὴ θάλασσα . 

 Οἱ Ἴωνες συντρίβουν τους ........ Φοίνικες : καὶ ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι Ἕλληνες ἀριστεύουν στὴν μάχη ! Σάμιοι , Λέσβιοι , καὶ οἱ Κύπριοι ἐξοντώνουν τὸ βαρβαρικό συνοθύλευμα .

Καὶ ἐνῶ ἡ μάχη κλείνει ὑπέρ τῶν Ἑλλήνων , ὁ Στησήνωρ, ὁ βασιλεύς τοῦ Κουρίου , προσχωρεῖ στὶς Περσικὲς γραμμές (! ) μὲ σημαντικὸ ἀριθμὸ δυνάμεων. 

 Καὶ δὲν εἶναι μόνον αὐτό....       Μερικοί Σαλαμῖνιοι προσχωροῦν καὶ αὐτοὶ μαζί μὲ τὰ πολεμικά τους ἅρματα, μὲ συνέπεια, τραγικὴ βεβαίως , οἱ Πέρσες νὰ ἔχουν ὑπεροχή καὶ νὰ νικήσουν ! ^{Ἐνθ. Αν, Ε΄ 108 – 115} 

Ἦταν τὸ ἔτος 494 π.Χ. Ἐκτὸς ἀπὸ φωτιὰ καὶ σίδερο εἴχαμε καὶ τοῦς προδότες ,,,, Καὶ φυσικά, ὅπως πίσω ἀπὸ μεγάλες καταστροφές τοῦ Ἑλληνισμοῦ κρύβονται οἱ φοινικογεφυραίοι καὶ οἱ ἀπόγονοι τους ἔτσι καὶ στὴν καταστολή της Ἰωνικῆς ἐπαναστάσεως διεδραμάτισαν ρόλο μὲ << μεγάλη προθυμία >> ^{ἐνθ. Ἄν ΣΤ΄ 6}

Εἶχαν καὶ τὸν ἄνθρωπό τους οἱ Φοίνικες ! Ἦτο ὁ Ἀιάνης του Συλοσῶντος , τὸ ὁποῖον ἐπανατοποθέτησαν οἱ Φοίνικες στὴν κυβέρνηση τῶν Σαμίων διότι

<< ἐφάνη σε αὐτοὺς πολὺ χρήσιμος >>, ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἡρόδοτος ^{ἐνθ ἄν ΣΤ΄ 6,25.}

τὴν ὥρα ποῦ ἡ Ἰωνία καιγόταν καὶ οἱ κάτοικοί της ἐσφάζοντο ἡ ἐπωλοῦντο ὥς δοῦλοι, στὴν Ἀθήνα ὁ δραματουργός Φρύνιχος ἀντιμετώπιζε, τὴν ὀργὴ τῶν ἀρχόντων καὶ τοῦ ἐπιβαλλόταν πρόστιμο χιλίων δραχμῶν , ἐπειδή << ἀνέβασε >> στὴν σκηνὴ τὸ δρᾶμα τῆς << Μιλήτου ἅλωσις >> τὸ ὁποῖο ἐσυγκίνησε βαθύτατα τοῦς Ἀθηναῖους καὶ τοῦ ἐθύμισε τὰ << οἱκήια κακά ^{ἐνθ. Ἄν ΣΤ΄ 21} Ἄρχοντας τῶν Ἀθηνῶν ἦτο τότε , ὁ συγγενής τοῦ Ἱππία , Ἵππαρχος τοῦ χάρμου, ὁ ὁποῖος ἀνέμενε τὴν ἐπιστροφή τοῦ Ἱππία μὲ τὴν βοήθεια τῶν Περσῶν !

Ἡ Ἑλλάδα καιγότανε καὶ αὐτὸς ἀνέμενε βαρβάρους ........

μέ τοῦς Φοίνικες δὲν τελείωσα ἀκόμη !! Καὶ πῶς νὰ τελειώσω ἄν δὲ ἀναφερθοῦν οἱ καταστροφές ποῦ ἔφεραν σὲ πόλεις ^{ἐνθ ἄν ΣΤ΄΄ , 33} 

Καὶ, βεβαίως τὰ ἀνταλλάγματα ποῦ τοῦς ἔδινε << διά τὴν μεγάλην προθυμίαν >> ὁ Πέρσης βασιλεύς . 

 Μιλῶ γιὰ τὴν παραχώρηση τῆς νήσου Θάσου προκειμένου νὰ ἐκμεταλλευτοῦν τὴν ἀλιεῖα, ὄχι τῶν ἰχθύων, ἀλλὰ τοῦ πλούτου ποῦ εἶχε ἡ Θάσος, τὰ μεταλλεῖα της 76

Οἱ φοινικογεφυραῖοι παντοῦ καὶ πάντοτε μᾶς πολεμοῦσαν.

 Αὐτοὶ εἶναι ἡ ἀλήθεια, αὐτὰ λέγουν οἱ πηγὲς τῆς ἱστορίας , αὐτὰ πρέπει νὰ γνωρίζουν διότι, ποτὲ δὲν εἴχαμε << φίλους >> ἡ << συμμάχους >> Ὅτι κερδίσαμε μὲ ξίφος τὸ χάνουμε στὰ χαρτιά ἡ στὰ σκοτεινὰ καὶ ὑγρὰ ὑπόγεια του σιωνισμοῦ , ὁποῖα ἐποχῆ καὶ ἄν ἦταν !

Ὅπως διαπιστώνετε , ὁ σιωνισμός , δροῦσε ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια ἀκόμη ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας. 

 Τὸτε ὀνομάζετο << φοινικισμός >> << Δία πυρός καὶ σιδήρου νὰ περάσετε στὴν Ἑλλάδα>> Αὐτὸς εἶναι ὁ ἐφιάλτης τους , ἡ Ἑλλάς ! Ἕνας ἐφιάλτης , ὅμως , ὁ ὁποῖος ἔγινε πραγματικότητα στὴν ἑνότητα ποῦ ἀκολουθεῖ , τῶν << Μηδικῶν πολέμων >>.

Ἐκεῖ συνετρίβησαν τὰ σχέδια τους διότι ἑνῶ αὐτοί πολεμοῦσαν γιὰ << Χρυσα ἀργύρια, κάμηλους ὑπηρέτας >>, Ἐμεῖς πολεμούσαμε γιὰ τὴν ΔΟΞΑ , τὴν ἘΛΕΥΘΕΡΙΑ καὶ τὴν ἈΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ !

Λέξεις ἄναγνωστες γιὰ αὐτούς !

                                                             

Στρατιωτική ὀργάνωση καὶ ἐκπαίδευση τῶν Ἑλληνίδων πόλεων ΕΝΟΤΗΣ ΤΡΙΤΗ

 

ΕΝΟΤΗΣ ΤΡΙΤΗ

α) Στρατιωτική ὀργάνωση καὶ ἐκπαίδευση τῶν Ἑλληνίδων πόλεων

β) Τό ἔργο τοῦ λαμπροῦ Ἡρόδοτου

<< Ὄλβιος ὅστις ἔσχεν Ἱστορίας μάθησιν >>

Ἀπόδοσις << Εὐτυχῆς αὐτός ποῦ γνωρίζει τήν Ἱστορία >>

( ἘΥΡΙΠΙΔΗΣ )

Θεωρῶντας ἐπιβεβλημένο νὰ κάνουμε πράξη τὴν ρήση τοῦ Εὐριπίδου, θὰ παρατεθεῖ αὐτή ἡ ἑνότητα διότι ὁ Ἑλληνισμός ἐπέζησε, ἀπό φωτιὰ καὶ σίδερο ἀφοῦ γνώριζε τίς << τοῦ πολέμου τέχνες >> ὅπως μᾶς λέγει ὁ Ξενοφῶν.

Ἡ ἱστορία μας εἶναι γεμάτη ἀγῶνες καὶ θυσίες , θὰ σᾶς δώσω μία σαφῆ εἰκόνα γιὰ τὶς ἀρετές τῶν προγόνων μας : Γιατὶ πολεμοῦσαν , γιατὶ ἔπρεπε νὰ σκληραγωγοῦνται, γιὰ ποῖους λόγους ἐνίκησαν τοῦς Πέρσες καθὼς καὶ ποῖοι ὑπεκίνησαν τοῦς πολέμους ^{5 βιβλίο << αὐτοὶ ποῦ πρόδωσαν τους Ἕλληνες >>} ἐναντίων τῆς Ἱερὰς μας Γῆς ! 

 Συνεπῶς θεωρήσατε αὐτήν τὴν ἑνότητα σὰν μία εἰσαγωγῇ περὶ τῶν γεγονότων τῶν << Μηδικῶν Πολέμων >>, ὅπου στὸ τέλος τους θὰ νιώσετε περήφανοι διότι οἱ Ἱεροί Πρόγονοι μας ἐπέζησαν καὶ συνέχισαν τὴν Ἑλλάδα μας , τὴν ὁποῖα ἤθελαν νὰ ἀφανίσουν << κάποιοι << διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου >> Δὲν γνώριζαν, ὅμως, ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ ψυχὴ ΔΕΝ σκλαβώνεται !

                                      Ἡ Λακεδαίμων (Σπάρτη )

Ὁ Ξενοφῶν εἶναι σαφέστατος καὶ δὲ μπορεῖ νὰ ἀμφιβάλλει κανεὶς :

<< τοῦς μὲν ἄλλους αὐτοσχέδιους εἶναι τῶν στρατιωτικῶν, Λακεδαιμονίους, δὲ μόνους τῶν πολεμικῶν >> ! ἔνθ ἄν Η΄ 62

Δηλαδὴ : << Οἱ ἄλλοι εἶναι πρόχειροι στὰ στρατιωτικὰ θέματα , ἐνῶ οἱ Λακεδαιμόνιοι εἶναι , πράγματι εἰδικοί στὰ πολεμικὰ >>!

Ἡ Σπάρτη βασιζόταν σὲ αὐστηρὴ πολιτικὴ καὶ κοινωνική πειθαρχία, ἡ δὲ ἀγωγὴ τῶν πολιτῶν ἦτο καθαρὰ στρατιωτική .

Ἡ πολιτεία παρελάμβανε τὸν πολίτη ἀπὸ ἑπτά ἐτῶν καὶ τὸν ἐφρόντιζε γιὰ τὴν μετέπειτα ἀνατροφὴ του .

Οἱ Σπαρτιᾶτες , ἀπὸ μικρὴ ἡλικία βάδιζαν ἀσκεπεῖς καὶ χωρὶς ὑποδήματα καὶ συνήθιζαν στὴν σκληραγωγία τις πείνας , τῆς δίψας , τοῦ κρύου , τοῦ καύσωνα καὶ τοῦ λίγου ὕπνου ! Φοροῦσαν τὸ ἴδιο ἔνδυμα χειμῶνα καλοκαίρι !

Ἐκοιμόταν σὲ ἀγέλες καὶ στρώματα ἀπὸ καλάμια καὶ ἐγυμνάζοντο συνέχεια στὴν πάλη , τὸ ἅλμα , τοῦς δρόμους , τὸν δίσκο καὶ τὸ ἀκόντιο .

Τούς ἐπιτρεπόταν νὰ κλέβουν (!) γιὰ νὰ μποροῦν σὲ πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις νὰ ξεγελοῦν τὸν ἐχθρὸ καὶ νὰ βρίσκουν τροφή.

Ὅλοι ἔτρωγαν μαζί σὲ << κοινές τράπεζες >>, ἀκόμη καὶ οἱ βασιλεῖς τους.

Ἐκάθοντο ἀνὰ ἀνὰ δεκαπέντε σὲ κάθε τράπεζα καὶ τὸ φαγητὸ τους ἦτο ὁ περίφημος <<Μέλανα ζωμός >>! Ἡ περίφημη << Αἰματία >> ἡ << βάφα >> . Ἦτο χοιρινὸ κρέας μέσα σὲ αἷμα , ξύδι καὶ ἁλάτι. Προσεφέρετο γιὰ τὴν τήρηση των ἐθίμων τῆς Σπάρτης

Οἱ << 'Ἐμφρουροι >> , λοιπὸν , λάμβαναν τὴν στρατιωτικὴ ἀγωγὴ ἡ ὁποῖα συνίστατο στὸ νὰ ἔχουν οἱ Σπαρτιᾶτες ὑψηλὰ καὶ γενναία φρονήματα καὶ ἀνεπτυγμένο τὸ αἴσθημα τῆς φιλοπατρίας .

Μάθαιναν μουσικὴ καὶ χορό !  ἐν ἄν Ἡ ,75 Ἀποστήθιζαν τοῦς νόμους του θεῖου Λυκούργου καθὼς καὶ τὰ << Ἔπη >> τοῦ Ὁμήρου μὲ πολλὰ ἄλλα πολεμικὰ τραγούδια , στά ὁποῖα ἐξυμνοῦντο οἱ πεσόντες ὑπὲρ τῆς πατρίδος καὶ ἐψέγοντο οἱ δειλοί καὶ οἱ ἄνανδροι.

Οἱ Σπαρτιᾶτες ἐδιδάσκοντο νὰ εἶναι σεμνοί στὸ ἦθος , νὰ σέβονται καὶ νὰ τιμοῦν τοῦς μεγαλύτερους , ὅπως , ἐπίσης , καὶ νὰ πειθαρχοῦν στοὺς ἄρχοντες .

Ἡ στρατιωτικὴ τους ὑπηρεσία ἄρχιζε ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν εἴκοσι χρόνον καὶ ἐτελείωνε στὰ ἑξῆντα ..

Ἡ Ἱερὰ ἀποστολὴ τῶν Σπαρτιατῶν , γιὰ ὅλη τους τὴν ζωὴ , ἦταν μία καὶ μοναδικὴ : Νὰ μάχονται καὶ νὰ θυσιάζονται ὑπὲρ Πατρίδος !

Ἡ περιφρόνησις του θανάτου , γιὰ χάρη τῆς πατρίδος , ἐκφράζεται μέσα ἀπὸ ἔνα παρορμητικὸ πολεμικὸ τραγούδι τοῦ    Τυρταίου:

<< Ἀγέτ ω Σπάρτας εὐάνδρω

κώροι πατέρων πολιατάν

λαιά μέν ἶτο προβάλεσθε

δόρυ δ΄ εὐτόλμως ἄνχεσθε,

μὴ φειδόμενοι τας ζωάς

οὗ γάρ πάτριον Σπάρτα >>

Ἀπόδοσις : << 'Ἐμπρὸς ὤ τέκνα τῆς γεμάτης μὲ ἄνδρες  Βλ. << λεξικόν ἀρχαίας Ἑλληνικὴς Γλώσσης >> , τοῦ ΔΡ. Σταματάκου λέξις εὐανδρος - εὐανδρία.

Σπάρτης , μὲ τὸ ἀριστερὸ χέρι σας προβάλεται τὴν ἀσπίδα , μὲ τὸ δεξὶ ἀνυψῶστε μὲ τόλμη τὸ δόρυ, μὴ νοιάζεστε γιὰ τήν ζωή σας , διότι αὐτὸ δὲν εἶναι πατροπαράδοτο στὴν Σπάρτη >>!

<< Εὔανδρος >> Ἡ Σπάρτη μας καὶ ὄχι ἀνώμαλη ἡ ὁτιδήποτε ἄλλο !

Οἱ <<σκοτεινοί >> τῶν σιωνιστῶν κύκλων καὶ λεσχῶν , ἄν ἄνοιγαν κάποιο λεξικὸ ἡ βιβλίο γιὰ τοῦς Σπαρτιᾶτες δὲν θὰ μιλοῦσαν !

Ἁπλῶς βάζουν << κάποιους >> νὰ συκοφαντοῦν κάθε τί ποῦ μιλᾶ γιὰ τὴν Ἑλλάδα , θρησκεία , οἰκογένεια , ἤθη καὶ ἔθιμα, διότι αὐτὸ εἶναι ὁ Ἑλληνισμός !

Οἱ ξένοι << κάποιοι >> λοιπὸν , ἄς ἀφήσουν ἥσυχους τοῦς Ἕλληνές διότι ὅταν θὰ ἔρθουν οἱ καιροί - καὶ εἶναι τόσο κοντά - δὲν θὰ ἔχουν νὰ ἀπολογηθοῦν καὶ κάτι στὸν Ἑλληνικὸ Λαό.

Ἡ ἀνδρεία, ἡ γενναιότητα καὶ ἡ περιφρόνηση τοῦ θανάτου εἶναι αὐτὰ ποῦ χαρακτήριζαν στοὺς Σπαρτιᾶτες στὴν ἀρχαιότητα καὶ χαρακτηρίζουν καὶ σήμερα τους Ἕλληνες , ὅταν ἔρχονται οἱ περιστάσεις !

Αὐτοί ποῦ μὲ φωτιά καὶ σίδερο προσπάθησαν νὰ μᾶς ἀφανίσουν τότε, βρῆκαν ἐμπρός τους Ἥρωες .

Οἱ σημερινοί Ἕλληνες πρέπει νὰ <<συνεχίσουμε τὸ αἷμα >> ποῦ λένε οἱ παπποῦδες μας , ὅταν ἔρχεται κάποια Ἐθνικὴ Ἑορτή καὶ μᾶς διηγοῦνται κατορθώματα.

Θὰ τὰ καταφέρουμε , ἄν ἀπομονώσουμε τοῦς μισέλληνες καὶ εἰδικὰ αὐτούς ποῦ τρέφει << μέσα στὸ Ἱερό Σῶμα της , ἡ Ἑλλάδα

                                                   Ἀθήνα

Τὸ πολίτευμα τῶν Ἀθηνῶν , κατόπιν πολυετῶν ἀγώνων , περιπέτειες καὶ κοινωνικές ἀναταραχές ἀπέβη Δημοκρατικό, βασισμένο στὴν ἰσότητα , τήν ἐλευθερία τοῦ ἀτόμου καὶ τοῦ λόγου . Δὲν ἦταν , ὅμως λίγες οἱ στιγμὲς ὅπου ὁ ὄχλος κατεχράσθη τὰ Ἱερά Δικαιώματα μὲ ὑποκινητές τοῦς δημαγωγοὺς καὶ τοῦς διάφορους << μηδίζοντες >> καὶ << φοινκοίζοντες >> .

Καταλυτικός ὁ Θουκυδίδης ποῦ μᾶς ἀναφέρει :

<< Οὖς νῦν ἐμεῖς ζηλώσαντες καὶ τό εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δὲ ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον κρίναντες μὴ περιοράσθε τοῦς πολεμικοὺς κινδύνους >>, δηλαδή << αὐτούς λοιπὸν , ( ἐνν. τοῦς πεσόντες στὸν πόλεμο ) νὰ πάρετε παράδειγμα καὶ νὰ πιστεύετε ὅτι ἡ εὐτυχία ἔγκειται στὴν ἐλευθερία στὴν ἀνδρεία , μὴν ἀποφεύγετε τοῦς κίνδυνους τοῦ πολέμου ). ^{ἩΣΙΟΔΟΣ <<Θεογονία >> στ.126} Οἱ Ἀθηναῖοι ὑπῆρξαν εὔψυχοι ὑπερασπιστές τῆς ἐλευθερίας , ὄχι μόνο τῆς δικῆς τους , ἀλλά καὶ ὅλων τῶν Ἑλλήνων , ἀφοῦ τὸ ἀπέδειξαν σὲ κρίσιμες ἱστορικές στιγμές ( Μαραθών Σαλαμίνες κ.λ.π ).

Ἀπὸ τὸ 18^ον ἔτος τῆς ἡλικίας τους, οἱ Ἀθηναῖοι ὁρκίζοντο στόν ἱερὸ ναὸ τῆς Ἀγλαύρου, στὴν Ἀκρόπολη, δίδοντες τὸν ὅρκο του στρατιώτη καὶ τοῦ πολίτου ,ὁ ὁποῖος ἦτο ὁ ἐξῆς, ὅπως μᾶς διασώζεται ἀπὸ τὸν ρήτορα Λυκοῦργο ^{57. << κατά Λεωκράτους >> 76}

1<< Οὗ καταισχυνῶ ὅπλα τὰ ἱερά , οὐδ΄ ἐγκαταλείψω τὸν παραστάτην ὅπου ἄν στοιχήσω, ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπέρ ἱερῶν καὶ ὑπέρ ὁσίων καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν . Τὴν πατρίδα δὲ οὐκ ἐλάττω παραδώσω, πλείω καὶ δὲ ἀρείῳ ὅση ἄν παραδέξωμαι , καὶ εὐηκοήσω τῶν ἀεί κραινόντων , καὶ τοῖς θεσμοῖς τοῖς ἱδρυμένους πείσομαι καὶ ὅσους ἄν ἄλλους τὸ πλῆθος ἱδρύσηται ὁμοφρόνως καὶ ἄν τὶς ἀναιρῆ τοῦς θεσμούς ἡ μή πείθηται οὐκ ὁμοφρόνως, καὶ ἄν τὶς ἀναιρῆ τοῦς θεσμοὺς ἡ μὴ πείθηται, οὐκ ἐπιστρέψω ἀμυνῶ δὲ καὶ μόνος καὶ μετὰ παντῶν. Καὶ ἱερὰ τὰ πάτρια τιμήσω, Ἵστορες θεοί ( τούτων ) , Ἄγλαυρος , Ἐνυάλιος Ἄρης, Ζεύς , θαλλῷ, Αὐξῶ , Ἡγεμόνη >>!

 Ἀπόδοσης

<< Δέν θὰ ντροπιάσω τὰ ἱερά ὅπλα οὔτε θὰ ἐγκαταλείψω τὸν σύντροφο μέ τόν ὁποῖον καὶ ἄν σταθῶ στήν γραμμὴ, θὰ ἀμυνθῶ δὲ καὶ ὑπέρ τῶν Ἱερῶν καὶ ὁσίων καὶ μόνος καὶ τοῦς πολλούς . Τὴ πατρίδα δὲν θά παραδώσω μικρότερη, ἀλλά μεγαλύτερη καὶ ἰσχυρότερη ἀπὸ ὅτι θὰ τήν παραλάβω. Θὰ σέβομε τίς ἀποφάσεις τῶν δικαστηρίων καὶ θὰ πείθομαι στοὺς κειμένους νόμους καὶ σέ ὅσους ὁμόφωνα ψηφίσει ἡ πλειοψηφία , καὶ ἄν κάποιος ἄλλος καταστρέψει τοῦς θεσμούς ἡ δὲ πείθεται σ΄ αὐτούς, δὲν θὰ τό ἐπιστρέψω, ἀλλά θὰ ἀμυνθῶ καὶ μόνος καὶ μὲ ὅλους τοῦς ἄλλους. Θὰ τιμήσω καὶ τὰ πατροπαράδοτα ἱερά. Μάρτυρες αὐτῶν ( ποῦ λέγω ) ἐπικαλοῦμαι τοῦς θεοὺς τὴν Ἄγραυλο * ^{Ἄγραυλο Ἡ κόρη τοῦ βασιλέως τῆς Ἀττκής, Κέκροπος, ποῦ θυσιάστηκε γιὰ τὴν πατρίδα.} Τὸν Ἐνυάλιο Ἄρη, τὸν Δία, τὴν Θαλλῷ ^{* Θαλλῷ : Μία τῶν τριῶν Ὡρῶν ποῦ ἐλατρεύτο ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια} τήν Αὐξῶ , ^{* Αὐξῶ : Μία τῶν τριῶν Χαρίτων.} Τὴν Ἡγεμόνη , * ^{Ἡγεμόνη Προσωνυμία τῆς θεᾶς Ἀρτέμιδος.} >> . Μετά τὸ τέλος τοῦ ὅρκου, οἱ ἔφηβοι Ἀθηναῖοι ἔπαιρναν τὸν πολεμικό ὁπλισμὸ καὶ ἀσκοῦντο ἐπὶ δύο χρόνια στὰ στρατιωτικά. 

 Τὸ πρῶτο ἔτος μάθαιναν τήν χρήση τῶν ὅπλων καὶ φρουροῦσαν τὸν Πειραιᾶ, τὸ δὲ δεύτερο ἔτος περιπολοῦσαν τὴν χώρα καὶ μελετοῦσαν περί τῆς φρουρήσεως τῶν τόπων καὶ περί τῶν τόπων καὶ περί τῶν πολεμικῶν ἔργων, στὸ χρόνο αὐτὸ, ἐπίσης, φρουροῦσαν τὰ σύνορα τῆς χώρας στὰ φρούρια τῆς Ἀττικῆς, τὰ ὁποῖα ἦσαν : 

 ὁ Ῥαμνοῦς , ἡ Ἐλευσίς , ὁ Ἀνάφλυστος , ὁ Θόρικος , τὸ Σούνιο , ἡ Φυλῇ , οἱ Ἀφίδνες , καὶ τὸ Πάνακτον . Μετά τὴν συμπλήρωση τοῦ εἰκοστοῦ ἔτους ἐγράφοντο ὁριστικά στοὺς καταλόγους τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς πατρίδος καὶ ἡ διάρκεια τῆς θητείας ἦτο εἰκοσαετής ἕως του 40 ^ου ἔτους μετά τὸ ὁποῖον δὲν ἔπαιρναν μέρος στίς μάχες τῶν μακρινῶν ἐκστρατειῶν , ἀλλά ἦσαν ὑποχρεωμένοι νὰ ὑπερασπίζονται τὰ πάτρια ἐδάφη ἕως καὶ του 60 ^ου ἔτους τῆς ἡλικίας τους ,^{* στὴν Σπάρτη ἦτο ἡ ἰδανική Πολιτεία . Ἕνας λόγος εἶναι ὅτι καὶ οἱ γυναῖκες ἐκπαιδεύοντο στὰ στρατιωτικά} Αὐτά φθονοῦσαν οἱ φοινικογεφυραῖοι , τότε μὲ κάθε τρόπο προσπαθοῦσαν νὰ διασπάσουν τὴν Ἑνότητά μας , Τά αἴτια τῶν διαφόρων συμφορῶν καὶ τοῦς ὑποκινητές τῶν συμφορῶν μας, τοὺς ὁποῖους θὰ καταδείξουμε . Ὑπάρχει Ἱερά ὑποχρέωση, στὴν μνήμη ὅλον ποῦ ἔπεσαν γιά πατρίδα.

 Ἄλλες Ἑλληνίδες πόλεις

Ἐκτὸς τῆς Σπάρτης καὶ τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἄλλες πόλεις διεκδικοῦσαν τὰ πρωτεῖα τῆς πατρίδος καὶ διατηροῦσαν ἰσχυρὸ στρατό καὶ στόλο π.χ. Τὸ Ἄργος, ἡ Κόρινθος κ.λ.π

7Πολλές πόλεις αὐτόνομες τῆς ἀνατολικῆς Πελοποννήσου, ὅπως ἡ Ἐπίδαυρος, ἡ Τροιζήνα, οἱ Κλιώνες , ὁ Φλοιούς , ἡ Σικυών , κα. Ἀποτελοῦσαν ὁμοσπονδία τῆς ὁποίας προΐστατο τὸ Ἄργος . Π.χ στὴν Κόρινθο ὑπήγοντο ¨ Κέρκυρα , ἡ Ἀμβρακία . Ἡ Λευκάδα, ἡ Ἀπολλωνία ἡ Ἐπίδαυρος καὶ τὰ Μέγαρα, ἀργότερα, ὅμως ὑπήχθη στὴν Πελοποννησιακή Συμμαχία ὑπὸ τὴν ἡγεμονία τῆς Σπάρτης . Σιγά – Σιγά ἀνέβηκε καὶ ἡ Θῆβα μὲ τὸν Πελοπίδα.

Μὲ τὰ χρόνια ἔχουμε τὴν ἡγεμονία τῶν Μακεδόνων καὶ πορεία τῶν Ἑλλήνων ὑπὸ τὸν Φίλιππο καὶ τὸν Ἀλέξανδρο τὸν Μέγα.

Ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὴν ἱστορία, οἱ πρόγονοι μας ἦσαν πάντοτε ἕτοιμοι στρατιωτικά, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τοῦς βάρβαρους ἡ νὰ σκοτωθοῦν μεταξύ τους , μειώνοντας τὸν πληθυσμό τῆς χώρας , ὑποκινούμενοι - ἀρκετές - φόρες - ἀπὸ << μηδίζοντες >> καὶ φοινικίζοντες .

Ἡρόδοτος ὁ Ἀλικαρνασσεύς ( 485 -410 π.Χ.

Ὁ λαμπρος Ἡρόδοτος ἀπεκλήθη ὁ << πατήρ τῆς Ἱστορίας >> ἀπό τόν Κικέρωνα  ^{Κικέρων  <<De  Legibus1,1}Τό περίφημο ἔργο του << Ἱστορίαι >> τό ἔχει ἀφιερώσει στήν ἱστορία τῶν πολέμων ποῦ διεξήγαγαν οἱ Ἕλληνες ἐναντίον τῶν Περσῶν .

Γιά τήν συγγραφή αὐτή, αὐτοψία τῶν τόπων καί συγκέτρωση τοῦ ὑλικοῦ του, ὁ ¨Ηρόδοτος ἐπραγματοποίησε μεγάλες περιηγήσεις σέ διάφορες χῶρες παρά τίς συγκοινωνιακές δυσκολίες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.

Τό 445 π.Χ. ἐπισκέφθηκε τὴν Ἀθήνα ὅπου ἀνέγνωσε μεγάλο μέρος τῶν Ἱστορίων του καί οἱ Ἀθηναῖοι συγκινήθηκαν πολύ . Ἀποτέλεσμα ἦτο ἡ προσφορά μεγάλης δωρεάς τῶν δέκα ταλάντων !!

Στὴν Ἀθήνα συνδέθηκε διὰ τῆς φιλίας μὲ τόν Περικλῆ καί ἄλλους μεγάλους ἄνδρες τῆς πόλεως .

Τὸ ἱστορικό ἔργο του Ἡροδότου εἶναι διατηρημένο σέ ἐννέα βιβλία, ποῦ τὸ κάθε ἕνα εἶναι ἀφιερωμένο σὲ μία τῶν ἐννέα Μουσῶν, δηλαδή :

1⁰ βιβλίο : Κλειώ ( Α)

2⁰ βιβλίο : Ευτέρπη (Β )

3⁰βιβλίο : Θάλεια ( Γ )

4⁰βιβλίο : Μελπομένη ( Δ΄ )

5⁰βιβλίο : Τερψιχόρη (Ε΄ )

6⁰βιβλίο : Ἐρατώ ( ΣΤ΄ )

7⁰ βιβλίο : Πολύμνια ( Ζ΄ )

8⁰ βιβλίο : Οὐρανία ( Η΄)

9⁰βιβλίο : Καλλιόπη ( Θ΄ )

Ἄς δοῦμε τι περιλαμβάνει , συνοπτικῶς , κάθε ἕνα βιβλίο τῶν <<ἱστοριῶν >> τοῦ Ἡρόδοτου :

Στὸ βιβλίο Α' ἔχουμε μικρὴ εἰσαγωγή << περί τοῦ σκοποῦ τῆς συγγραφῆς >> καὶ τὰ αἴτια τῆς ἔχθρας μεταξύ τῶν Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων.

Διηγεῖται, ἐπίσης, γιὰ τοῦς Λυδούς βασιλεῖς καὶ εἰδικῶς γιὰ τὸν Κροῖσο, τήν ὑποταγῆ του στὸν Κῦρο, πῶς τὸ Περσικὸ κράτος προῆλθε ἀπὸ τὸ Μηδικὸ καὶ τέλος, πῶς ὁ Κῦρος τὸ μεγάλωσε.

Στὸ βιβλίο Β ἔχουμε τὴν ἐξιστόρηση τῆς διαδοχῆς τοῦ Κύρου ἀπὸ τὸν γιὸ του Καμβύση καὶ παίρνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ τήν ἐκστρατεία του ἐναντίον της Αἰγύπτου περιγράφει αὐτή καθὼς καὶ τὰ μνημεῖα της , τοῦς κατοίκους της τὰ ἔθιμά της , τὰ ἤθη καὶ τὸν πολιτισμό της .

Στὸ βιβλίο Γ ἐπιστρέφει, ὁ Ἡρόδοτος στὴν Περσική ἱστορία καὶ μᾶς ἀναφέρει τὸν θάνατο του Καμβύση, τὴν διαδοχή αὐτοῦ ἀπὸ τὸν Δαρεῖο , τὴν ὀργάνωση τοῦ κράτους ἀπὸ τὸν Δαρείό καὶ μᾶς δίδει ἐξιστόρηση γεγονότων γύρω ἀπὸ τὴν ζωῆ του τυράννου τῆς Σάμου, Πολυκράτη.

Τὸ βιβλίο Δ΄ περιλαμβάνει τὴν ἐκστρατεία τοῦ Δαρείου κατὰ τῶν Σκυθῶν καὶ τά γεγονότα ποῦ συνέβησαν στὴν Κυρηναϊκὴ χερσόνησο, περιγράφοντας τὰ ἔθνη τῆς Λιβύης ποῦ ἐγνώριζε ὁ Ἡρόδοτος .

Στὸ βιβλίο ΣΤ΄ διηγεῖται τὴν καταστολή τῆς Ἱωνικὴς Ἐξεγέρσεως τοῦ Μαρδονίου (Μαρδοχάι ) κατὰ τῆς Ἑλλάδος καὶ τὴν συντριβὴ του Δάτη καὶ τοῦ Ἀταφέρνη στὸν Μαραθῶνα.

Στὰ τελευταία τρία, δηλαδή Ζ΄, Η΄, καὶ Θ΄, ἐξιστορεῖ τὴν ἐκστρατεία τοῦ Ξέρξη ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος, τίς μεγάλες προπαρασκευές του , τὰ διάφορα ἔθνη καὶ φυλὲς ποῦ ἤθελαν νὰ ἀφανίσουν τὴν Πατρίδα μας , τὴν πορεία τοῦ Περσικοῦ <<συνοθυλεύματος >> μέσω Ἰωνίας , Θράκης , Μακεδονίας , Θεσσαλίας , τὴν μάχη τῶν Θερμοπυλῶν, τὴν ναυμαχία του Ἀρτεμισίου , τίς καταστροφές τίς συλήσεις καὶ τὴν <<διὰ πυρός καὶ σιδήρου >> κάθοδο τῶν βαρβάρων στὴν Ἀθήνα καὶ τὸ ἱερό Μαντεῖο τῶν Δελφῶν , ὅπου ἀναφέρονται ἐκπληκτικὰ πράγματα περί << Ἱερῶν Ὅπλων >> κ.λ.π τὴ ναυμαχία τῆς Σαλαμίνος καὶ τὴ φυγῆ τοῦ Ξέρξει , τὴ μάχη τῶν Πλαταιῶν , τὴ μάχη τῆς Μυκάλης καὶ τὰ ὑπόλοιπα κατορθώματα τῶν Ἑλλήνων ἐως τῆς ἀλώσεως τῆς Σηστοῦ τὸ ἔτος 478 π.Χ.

Εἶναι καταπλικτικές οἱ ἐξιστορήσεις τοὺ λαμπροῦ μας Ἡρόδοτου καθὼς ὁ τρόπος ποῦ περνᾶ τὰ ἐθνικὰ μηνύματα του.

Ὁρισμένοι ἔχουν πεῖ γιὰ τὸν Ἀλικαρνασσέα ἱστορικό, ὅτι ἦτο βάρβαρος καὶ ὄχι Ἕλλην καθὼς καὶ διάφορα εὐτράπελα

<< Ὤς 'ἐμοὶ .δοκεῖ >> , εἶναι ἡ κατάλληλη στιγμὴ νὰ δοῦμε ἄν ἦτο Ἕλλην ἡ ὄχι . Ἄν ἦτο βάρβαρος δὲν θὰ ἔγραφε μὲ τέτοιο Ἑλληνικὸ πατριωτικὸ ὕφος καὶ θὰ ἐκθείαζε << τὰ τῶν Ἑλλήνων ἀδελφῶν μου >> κατορθώματα ! Λοιπὸν στὸν Σουϊδα καὶ τὸ << Λεξικὸν >> τοῦ , στὴν λέξη << Ἡρόδοτος >> διαβάζουμε:

<< Ἀλικαρνασσεύς τῶν επιφανών >>! Καὶ    Ἕλλην καὶ ἀριστοκρατικής καταγωγῆς ὁ λαμπρὸς Ἡρόδοτος !

Ἑπομένως :           Τὸ ἔργο του λοιπὸν , ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν ἁρπαγὴ της Ἰοῦς καὶ τὴν Ἑλένης , ὁποῦ μᾶς κατονομάζει τοῦς Φοίνικες κατηγορηματικὰ καὶ λήγει στὴν ἄλωση τῆς Σηστοῦ.

 Τὸ θὲμα τοῦ ἔργου εἶναι ἡ ἀφήγηση τῆς ἀντιθέσεως μεταξὺ του βαρβαρικοῦ κόσμου καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ .

Ἔγραψε κάποιες ὑπερβολὲς γιὰ τοῦ Αἰγυπτίους καὶ τοῦς Φοίνικες ( γράμματα κ.λ.π ) καὶ ἐπέσυρε , δικαιολογημένα τὴν μῆνιν τοῦ συνόλου τῶν Ἑλλήνων φιλοσόφων καὶ Πανεπιστημόνων .

γὶα τοῦς Φοίνικες , πάντως δὲν ἐκφράσθηκε ποτὲ μὲ << καλὰ >> λόγια , ἀφοῦ τοῦς κατονομάζει ὥς << κλέπτας >> , << ἅρπαγάς >> << πονηροὺς >> καὶ ἄλλα κοσμητικά ἐπίθετα !

Στὸ Λεξικό τοῦ << Σουϊδα >> διαβάζουμε ὅτι, ὁ Ἡρόδοτος , πῆγε στὸν Θούριο , ἀποικία τῶν Ἀθηναῖων , ὅπου καὶ ἀπέθανε .

Ἡ ΡΩΣΙΑ ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Πολλοὶ περιμένουν νὰ μᾶς βοηθήσει, ἀκόμη & νὰ μᾶς σώσει, ἡ Ὀρθόδοξη Ρωσία. 

Ἡ Ρωσία ὅμως ποτὲ δὲν βοήθησε τὴν Ἑλλάδα, σύμφωνα μὲ τὴν Ἱστορία

. Οὔτε & τώρα θὰ τὸ πράξει, ἀπ' ὅτι ἀρχίζει νὰ φαίνεται, διότι ἡ Ρωσία πρέπει νὰ παίξει τὸν ρόλο τοῦ «κακοῦ» στὴν ἐγκαθίδρυση τῆς παμπάλαιας Τάξης Πραγμάτων πού μας τὴν παρουσιάζουν ὡς Νέα.

 Ὁ ρόλος τῆς Ρωσίας εἶναι ὕποπτος, ἐπειδὴ ὑπάρχουν πολλὰ περίεργα σημεῖα στὴν πολιτική της, παράλληλα ἑτοιμάζεται γιὰ πόλεμο καὶ ὡς γνωστὸν πόλεμος μὲ ἕναν δὲν γίνεται. Πρέπει νὰ ὑπάρχει καὶ ἐχθρός, ἀλλὰ ὅταν δὲν ὑπάρχει τέτοιος, τὸν δημιουργοῦν. 

Πρὶν ἀρχίσει ἡ καταγραφὴ τῶν συμπεριφορῶν τῆς Ρωσίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἱστορίας, ἂς δοῦμε τὴν προσφορὰ τῆς Ἑλλάδος πρὸς τὴν Ρωσία ὅπως τὴν περιέγραψε ὁ Ἀκαδημαϊκὸς καὶ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρυσόστομος Α. Παπαδόπουλος.

«Τί ἔπραξαν οἱ Ἕλληνες ὑπὲρ τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ρωσικοῦ λαοῦ, καταφαίνεται ἀπὸ τὴν ἴδια τους τὴν Ἱστορία, τὴν ὁποία Ἕλληνες διηύθυναν καὶ χειραγώγησαν, γιὰ νὰ ἀναπτυχθεῖ ὁ νέος Χριστιανικὸς λαός.

Ὅλες οἱ λεπτομέρειες, ὄχι μόνον τῆς θρησκευτικῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ζωῆς, κάθε τάξη στὴ χώρα, κάθε θεσμὸς καὶ νόμος, κάθε τί ποὺ συνετέλεσε στὴν θεμελίωση τῆς ἀληθινῆς ἱστορικῆς ζωῆς, ἐπιτελέσθῃ ὑπὸ τὴν ἄμεση χειραγωγία τῶν Ἑλλήνων.

Τὸ 862 μ.Χ. οἱ Ἕλληνες ἀδερφοὶ Κύριλλος καὶ Μεθόδιος ἀποφασίζουν νὰ διαδώσουν τὸ Εὐαγγέλιο στοὺς Σλάβους καὶ νὰ τοὺς διδάξουν τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ.

Ἕλληνες ὑπῆρξαν οἱ πρῶτοι Ἅγιοι τῆς Ρωσίας, οἱ πρῶτοι Ἐπίσκοποι, οἱ πρῶτοι διδάσκαλοι αὐτῆς καὶ χειραγωγοί. 

Οἱ Ἕλληνες εἰσήγαγαν πρῶτοι τίς τέχνες καὶ τίς δίδαξαν στοὺς Ρώσους.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ποτὲ δὲν εὐεργετήθηκε ἔτσι ἄλλος λαὸς ὅπως ὁ Ρωσικὸς ἀπὸ τὸν Ἑλληνικό».

Ἀκόμη καὶ ὁ δικέφαλος βυζαντινὸς ἀετὸς τὸν ὁποῖο χρησιμοποιοῦν ὡς ἔμβλημα οἱ Ρῶσοι ὀφείλεται στὸ δικαίωμα ποὺ ἀπέκτησαν ἀπὸ τὸν γάμο τοῦ Τσάρου Ἰβὰν Γ' μὲ τὴν Βυζαντινὴ Πριγκίπισσα Σοφία Παλαιολογίνα, ἡ ὁποία ἦταν ἀνεψιὰ τοῦ τελευταίου μας Αὐτοκράτορα, Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου. Δηλαδή, προῖκα τους ἦταν ὁ δικέφαλος ἀετός.

Ἄς δοῦμε τώρα τί ἔπραξαν οἱ Ρῶσοι γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Ἡ πρώτη ἐπίθεση τῶν Ρώσων ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος, ποὺ ὡς ἔτσι δὲν θέλουν νὰ τὴν γνωρίζουμε, ἔγινε κατὰ τὴν Ρωμαϊκὴ περίοδο, ἐπὶ διοικήσεως τοῦ Αὐτοκράτορος Ἀντωνίνου τοῦ Εὐσεβοῦς (138 - 161 μ.Χ.), περίοδο κατὰ τὴν ὁποία κινήθηκαν οἱ Σαυρομάτες ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ δὲν ξέρουμε τί ἔγινε μετά.

Φυσικὰ ποτὲ δὲν διδάχθηκε ἡ ἐπίθεση τῶν Σαυροματῶν στὴν χώρα μας γιατί δὲν πρέπει νὰ γνωρίζουμε τί εἶναι οἱ Σαυρομάτες, ποιά ἡ σχέση τους μὲ τὸν Ἡρακλῆ, οὔτε γιατί ἐπιτέθηκαν στὴν Ἑλλάδα.

Ἔτσι, στὰ καλὰ καθούμενα, ἀποφάσισαν μιὰ μέρα νὰ ἐπιτεθοῦν στὴν Ἑλλάδα;

Οἱ Σαυρομάτες, μὲ ὅτι ὑπονοεῖ ἡ ὀνομασία τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ἦταν ἕνας λαὸς στὰ ἐδάφη τῆς σημερινῆς Ρωσίας.

Στὰ ἑλληνικὰ ὀνομαζόντουσαν Σαυρομάτες, ἀλλὰ στὰ λατινικὰ Σαρμάτες, καὶ ἡ χώρα στὴν ὁποία ζοῦσαν ὀνομαζόταν Σαρματία.

Σύμφωνα μὲ τὴν γεωγραφία, ἡ Ἀσιατικὴ Σαρματία εἶναι ὁ σημερινὸς Καύκασος καὶ ἡ Εὐρωπαϊκὴ Σαρματία εἶναι ἡ Ρωσία.

Οἱ σημερινοὶ Ρῶσοι φυσικὰ καὶ γνωρίζουν ὅτι οἱ πρόγονοί τους ἦταν οἱ Σαυρομάτες - Σαρμάτες.

Ὡς ἀπόδειξη ἀποτελεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι ἔχουν δώσει τὸ ὄνομα «Σαρμὰτ» στὸν τελευταῖο τους διηπειρωτικὸ πυρηνικὸ πύραυλο.

Τὸν ρωσικὸ πύραυλο «Σαρμὰτ» τὸ ΝΑΤΟ τὸν ἔχει κωδικοποιήσει ὡς «Σατανᾶ» (Satan). Συμπτώσεις!

Ἀργότερα... πολλὲς φορὲς ἐπιτέθηκαν οἱ Ρῶσοι ἐναντίον τοῦ Βυζαντίου, τὸ 865, 906, 941, 943, 971 καὶ 1043.

Τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐπιθέσεων αὐτῶν ἦταν φόνοι, ἐμπρησμοί, ἀτιμώσεις, λεηλασίες, βεβηλώσεις ἱερῶν καὶ ὁσίων, αἰχμαλωσίες, ἁρπαγὲς καὶ κάθε ἄλλο κακό.

Ὅλα αὐτὰ ἀνάγκασαν τὸν Πατριάρχη Φώτιο νὰ πεῖ: Τί τοῦτο; 

Τίς ἡ χαλεπὴ αὕτη καὶ βαρεῖα πληγὴ καὶ ὀργή;       Πόθεν ἐν ἡμῖν ὁ ὑπερβόρειος οὗτος καὶ φοβερὸς ἐνέσκηψε κεραυνός; Πόθεν ἡ βαρβαρικὴ αὕτη καὶ πυκνὴ καὶ ἀθρόα κατερράγη θάλασσα;»

Ὅταν ἡ Βασιλεύουσα Πόλη τοῦ πλανήτη κινδύνευε νὰ πέσει στὰ χέρια τῶν Ὀθωμανῶν ἡ ὁμόδοξη Ρωσία ἦταν ἀποῦσα καὶ οἱ Ἕλληνες εἶχαν στηρίξει τίς ἐλπίδες τους στὴν Δύση.

Ὅπως ἀκριβῶς γίνεται καὶ τώρα.

Καθ' ὅλη τὴν διάρκεια τῆς τουρκοκρατίας ἡ Ρωσία ποτὲ δὲν βοήθησε. Ἐπιφανειακὰ ἔκανε κάποιες ἐνέργειες ἀλλὰ ὁ σκοπός της ἦταν ὁ ἀντιπερισπασμὸς μὲ σκοπὸ νὰ ὠφεληθεῖ ἡ ἴδια.

Οἱ σκλαβωμένοι Ἕλληνες περίμεναν τὴν βοήθεια τῆς Ρωσίας, ποὺ δὲν ἦρθε ποτέ, καὶ ἡ ἐλευθερία ἦρθε ὅταν κάποιοι ἀρχηγοὶ συνεπῆραν τὸν Ἑλληνικὸ λαὸ στὴν ἐπανάσταση χωρὶς τὴν βοήθεια κανενός.

Ὅταν οἱ Ἕλληνες κάναμε τὴν ἐπανάσταση τοῦ 1821, πάλι ἡ Ρωσία ἔλειπε.

Ἡ Ρωσία ὡς μέλος τῆς Ἱερᾶς Συμμαχίας τῶν Μοναρχῶν τῆς Εὐρώπης (Ἱσπανία, Γαλλία, Πρωσία, Αὐστροουγγαρία καὶ Ρωσία) παρουσία τῆς Ἀγγλίας στὸ Λάϋμπαχ ἀντιτίθετο στὴν Ἑλληνικὴ ἐπανάσταση.

Κατὰ τὴν περίοδο τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, ὁ τότε Τσάρος τῆς Ρωσίας Ἀλέξανδρος Α', δια τοῦ Πρεσβευτοῦ του, στὴν Κωνσταντινούπολη, Στρογκονώφ, προσφέρθηκε νὰ βοηθήσει τοὺς τούρκους γιὰ νὰ καταπνίξουν τὴν ἑλληνικὴ ἀνταρσία.

Ὁ δὲ ἀντικαταστάτης του Τσάρος Νικόλαος Α' δήλωνε: Καταριέμαι, ἀποτροπιάζομαι τοὺς Ἕλληνες ἂν καὶ εἶναι ομόπἱστοί μου

Ἡ διαγωγή τους ὑπῆρξε φρικώδης, ἐγκληματικὴ καὶ ἀπόβλητος. Θεωρῶ δὲ αὐτοὺς πάντοτε ὡς ὑπηκόους, στασιάζοντας ὁλοφάνερα κατὰ τοῦ νόμιμου ἡγεμόνα τοὺς (Σημ. ἐννοεῖ τὸν σουλτᾶνο). Δὲν ἐπιθυμῶ τὴν ἀπελευθέρωσή τους.

Δὲν τὴν ἀξίζουν καὶ θὰ εἶναι ὀλέθριο παράδειγμα γιὰ τοὺς ἄλλους λαοὺς ἂν κατόρθωναν νὰ ἱδρύσουν ἐλεύθερο κράτος.

Μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια, καὶ μετὰ τὴν ἀνακωχὴ τοῦ πολέμου τοῦ 1878, κατὰ τὴν διάρκεια τῶν συζητήσεων γιὰ τὴν Συνθήκη Εἰρήνης στὸν Ἅγιο Στέφανο Κωνσταντινουπόλεως, ἡ Ρωσία ἤθελε νὰ ἱδρύσει τὴν Μεγάλη Βουλγαρία. Ἤθελε δηλαδὴ τὴν ἔξοδό της στὸ Αἰγαῖο ἀγνοῶντας τὴν Ἑλλάδα.

Ἐν συνεχείᾳ, τὸ 1921, ὁ Στάλιν, βοήθησε τὸν Κεμὰλ Ἀτατοὺρκ (κατόπιν γραπτῆς συμφωνίας) δίνοντάς του χρυσὸ καὶ ὁπλισμό.

Δὲν μπορῶ νὰ μὴν ἀναφέρω μιὰ πληροφορία πολλαπλῆς χρησιμότητος, παρακάμπτοντας γιὰ λίγο τὸ θέμα, γιὰ τὸν Στάλιν ποὺ ἐνδεχομένως νὰ δικαιολογήσει τὴν ἀνθελληνική του στάση

Μήπως βοήθησαν τοὺς ὁμόδοξους Ἕλληνες τὸ 1922 στὴ Σμύρνη; Προφανῶς..., γι αὐτὸ μάλιστα ὑπεγράφῃ στὶς 16 Μαρτίου 1921 σύμφωνο φιλίας ἀνάμεσα στοὺς Μπολσεβίκους καὶ τὴν Ἄγκυρα, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο ἡ Ἄγκυρα παραχωρεῖ τὸ Ναχισεβὰν καὶ τὸ Βατοὺμ καὶ ἡ Μόσχα δεσμεύεται γιὰ στρατιωτικὴ καὶ οἰκονομικὴ βοήθεια.

Τοῦτο ἄξιζε γιὰ τὸν Κεμὰλ ὅσο τίποτα ἄλλο τὴ δεδομένη χρονικὴ στιγμὴ ποὺ εἶχε ὡς ἀντίπαλο ἕναν ἰσχυρότατο Ἑλληνικὸ στρατό.

Οἱ συνέπειες ἀπὸ τὴ σύναψη τοῦ συμφώνου εἶναι τεράστιες καταρχὰς γιὰ τὴν ἐξέλιξη τοῦ ἑλληνοτουρκικοῦ πολέμου καθότι ἐπέτρεψε στὴν Ἄγκυρα νὰ μεταφέρει τίς μοναδικὲς ἰσχυρὲς στρατιωτικὲς δυνάμεις (Κιαζὶμ πασᾶς) ποὺ διέθετε ἀπὸ τὸ ἀνατολικὸ στὸ δυτικὸ μέτωπο, ἐναντίον τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ, καθὼς καὶ νὰ ἐκσυγχρονίσει τὸν στρατὸ μὲ σταθερὴ προμήθεια ρωσικῶν ὅπλων ἀλλὰ καὶ μὲ τροφοδοσία. Ἡ βοήθεια ποὺ πρόσφερε στὴν Τουρκία ὁ Στάλιν ἦταν τότε ποὺ ἡ Ρωσία ἐμαστίζετο ἀπὸ πρωτοφανῆ πεῖνα καὶ ὁ χρυσὸς ἦταν ἀναγκαῖος γιὰ νὰ χρησιμοποιηθεῖ στὸ νὰ τραφοῦν οἱ Ρῶσοι καὶ ὄχι νὰ βοηθηθοῦν οἱ τοῦρκοι γιὰ νὰ μᾶς σφάξουν στὴν Μικρὰ Ἀσία. Ἐν τούτοις προτιμήθηκε ἡ καταστροφὴ τῆς Ἑλλάδος παρὰ νὰ χορτάσουν οἱ Ρῶσοι.

Ὁ Νορβηγὸς καθηγητὴς καὶ διπλωμάτης Φρ. Νάνσεν, ὁ ὁποῖος εἶχε ὁρισθεῖ ἀπὸ τὴν Κοινωνία Τῶν Ἐθνῶν (τώρα ΟΗΕ) ὡς Ὕπατος Ἁρμοστὴς γιὰ τὸν ἐπαναπατρισμὸ τῶν ἁπανταχοῦ αἰχμαλώτων ἔγραψε τo 1928 ὅτι ἡ πείνα τοῦ Ρωσικοῦ λαοῦ τὸ 1921 ἦταν φρικιαστική, πολλοὶ πέθαιναν ἀπὸ τὴν πεῖνα, ὑπῆρχε ἀνθρωποφαγία, ἔκαναν ἐκταφῇ πτωμάτων γιὰ νὰ φᾶνε καὶ τὸ τραγικότατο, γονεῖς σκότωναν καὶ ἔτρωγαν τὰ νήπια παιδιά τους.

Ὁ Στάλιν προτίμησε νὰ βοηθήσει τὸν Ἀτατοὺρκ νὰ μᾶς καταστρέψει παρὰ νὰ βοηθήσει τοὺς Ρώσους.

Μετὰ τὴν ὕπουλη συμπεριφορὰ τῆς Ρωσίας στὴν Μικρασιατικὴ καταστροφή, ἡ Ρωσία πάλι ἐνεπλάκῃ στὰ ἑλληνικὰ ζητήματα μετὰ τὸ τέλος τοῦ Β' Παγκοσμίου Πολέμου μὲ σκοπὸ τὴν φθορὰ τῆς Ἑλλάδος.

Στὸν συμμοριτοπόλεμο (σύμφωνα μὲ πόρισμα ἐπιτροπῆς τοῦ ΟΗΕ) ἢ ἐμφύλιο (σύμφωνα μὲ ἀπόφαση τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων) ἡ Ρωσία συνέδραμε στὴν διεξαγωγὴ τοῦ πολέμου αὐτοῦ καίτοι ἡ τύχη τῆς Ἑλλάδος εἶχε ἀποφασιστεῖ στὴν Γιάλτα, ἡ Ἑλλὰς νὰ ἀνήκει 90-10 στὴν Δύσῃ.

Αὐτὰ ποὺ γινόντουσαν παλιὰ γίνονται καὶ τώρα

Οἱ Ἕλληνες περιμένουν τοὺς Ρώσους νὰ μᾶς σώσουν, ἀλλὰ ἡ Ρωσία, δια τοῦ Α. Ντούγκιν, ἀνακοίνωσε ὅτι ἡ Ρωσία εἶναι κληρονόμος τοῦ Βυζαντίου, ὅτι ἡ Βυζαντινὴ αὐτοκρατορία τοὺς ἀνήκει καὶ ὅτι ἡ Μόσχα θὰ εἶναι ἡ Τρίτη Ρώμη (Σημ. Ἡ λέξη «Τσὰρ» προέρχεται ἀπό το «Καῖσαρ»).

Ἀκόμη καὶ τὰ βυζαντινὰ χρώματα ἔχουν βάλει στὶς ἀθλητικὲς στολὲς τῶν ρώσικων ὁμάδων.

Μπορεῖ ὁ Πούτιν νὰ μὴν ἀνέχεται «πουτινιὲς» ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα, ἀπ' ὅτι φαίνεται, θὰ φερθεῖ «πουτινίστικα». Γιὰ τοὺς Ρώσους προέχει ὁ μισελληνικὸς Πανσλαβισμός, παρὰ ἡ Ὀρθοδοξία.

Ἀλλὰ εἴπαμε, ἡ Ἑλλὰς εἶναι τὸ μεγαλύτερο ἐμπόδιο τῶν διεθνιστῶν, ὁπότε ὅλες οἱ δυνατὲς χῶρες θέλουν τὴν καταστροφή της.

Ἡ Ἑλλάδα ἀπὸ τὴν σύσταση τῆς ὡς ἐλεύθερο κράτος τὸ 1831 , μέχρι καὶ σήμερα, ἔχει χρεοκοπήσει τρεῖς φορὲς ἐπισήμως καὶ ἔχει φλερτάρει μὲ τὴν χρεοκοπία ἀκόμα περισσότερες.

Ποτὲ ὅμως δὲν ὑπῆρξε ρωσικὴ βοήθεια, ποὺ νὰ ἀποτελέσει «μαξιλάρι» ἀσφαλείας γιὰ τὴν χώρα μας.

1917, οἱ Μπολσεβίκοι, ποὺ τερματίζουν τὸ Τσαρικὸ καθεστώς, θὰ ἀκολουθήσουν ἐπακριβῶς τὴν καιροσκοπικὴ πολιτικὴ τῶν Τσάρων ἔναντι τῆς Ἑλλάδας.

Ὁ μπολσεβίκος Ρῶσος ἔστειλε ὅπλα, πυρομαχικὰ καὶ προμήθειες στὸν Mustafa Kemal Atatürk ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων, σιώπησε προκλητικὰ ὅταν οἱ ἄτακτοι τοῦ Κεμὰλ ἔσφαζαν Ἑλληνες τῆς Ἰωνίας, Ἑλληνες τοῦ Πόντου καὶ Ἀρμενίους,

ἐνῶ δὲν ἔχασε τὴν εὐκαιρία τοῦ συστηματικοῦ πληροφοριακοῦ καὶ ἰδεολογικοῦ πολέμου ἐντὸς τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καὶ ἐντὸς τοῦ στρατεύματος μὲ ὄργανο τοὺς Ἕλληνες κομμουνιστές.

Ἐνῶ, ὅπως ἔχει ἀναγνωριστεῖ, ἡ ἀντίσταση τῆς Ἑλλάδος ἐναντίον τῶν δυνάμεων τοῦ Ἄξονα κατὰ τὸ Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ἦταν καθοριστικὴ γιὰ τὴν ἄμυνα τῶν Ρώσων ἐναντίον τῶν Γερμανῶν, μετὰ τὸ τέλος τοῦ πολέμου καὶ ἐνῶ εἶχε συμφωνήσει μὲ τὸν Τσώρτσιλ τὸ μεταπολεμικὸ σκηνικὸ στὴν Ἑλλάδα, ἐν τούτοις ὁ Joseph Stalin ἔπαιξε τὸν πιὸ βρώμικο ρόλο στὴ μεταπολεμική μας ἱστορία, καλλιεργῶντας στὴν ἑλληνικὴ ἀριστερὰ καταστροφικὰ μυθεύματα.

Στὴ Συνθήκη προσάρτησης τῶν Δωδεκανήσων στὴν Ἑλληνικὴ ἐπικράτεια (1948), εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔθεσε ἐπιτακτικὰ ζήτημα ἀποστρατιωτικοποίησης τούς, δημιουργῶντας προηγούμενο τὸ ὁποῖο σήμερα ἐκμεταλλεύεται ἡ Τουρκία.

Ἡ ἔξοδος τοῦ ρωσικοῦ ναυτικοῦ στὸ Αἰγαῖο καὶ στὴ Μεσόγειο ἦταν στρατηγικὸς στόχος τῆς Μόσχας ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Τσάρου Peter Alexeyevich (Πέτρος Ἀ΄ τῆς Ρωσίας -ὁ Μέγας), ὁπότε κάθε σκέψη στρατιωτικῆς παρουσίας στὰ νησιὰ τοῦ Β. Αἰγαίου καὶ τῶν Δωδεκανήσων πρωτίστως ἐνοχλοῦσε τὴ Ρωσία καὶ φυσικὰ βόλευε καὶ ἐξυπηρετοῦσε τους Τούρκου

Ἡ Ρωσία κρύβεται καὶ πίσω ἀπο τὸ Τουρκικὸ casus belli γιὰ τὴν ἐπέκταση τῶν θαλασσίων συνόρων τῆς Ἑλλάδας ἀπὸ τὰ 6 στὰ 12 ναυτικὰ μίλια.

Ἀντιτίθεται κάθετα σὲ μιὰ τέτοια ἐξέλιξη, γεγονὸς ποὺ ἐξυπηρετεῖ θαυμάσια τὴν τουρκικὴ στρατηγικὴ στὸ Αἰγαῖο.

 Κατὰ τὰ ἄλλα, ἐμεῖς τοὺς παρέχουμε ἀγκυροβόλιο ἀνοιχτὰ τῆς Λήμνου καὶ ἐμεῖς σώζουμε πολεμικά τους καράβια ποὺ χάνουν τὸ πηδάλιο ἕν πλώ...

Φυσικά, οὔτε λέξῃ οἱ Ρῶσοι γιὰ τίς προκλήσεις τῆς Τουρκίας ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος! Μάλιστα, μετὰ τὸ ἀποτυχημένο πραξικόπημα ἔσπευσαν νὰ ἀγκαλιάσουν τὸν Τοῦρκο Πρόεδρο, Recep Tayyip Erdoğan, -φοβούμενοι ὅτι μπορεῖ κάποια στιγμὴ νὰ τοὺς πάρουν χαμπάρι οἱ Ἑλληνες, ἔτσι σοῦ λένε ἂς ἐκμεταλλευτοῦμε καὶ τὸ ἀντιαμερικανικὸ αἴσθημα τῶν Τούρκων. 

Ὑπόσχεται στὸ φίλο του, Erdoğan, ὅτι θὰ τὸν ἐξυπηρετήσει στὸν τυχοδιωκτισμό του καὶ μάλιστα τοῦ φτιάχνει καὶ πυρηνικὸ ἐργοστάσιο γιὰ νὰ παράξει ἐκτὸς ἀπὸ ρεῦμα, ἴσως καὶ πυρηνικὲς πολεμικὲς προοπτικές. 

Μήπως οἱ Ρῶσοι στάθηκαν στὸ πλευρὸ τῶν ὁμόδοξων Ὀρθόδοξων Ἑλλήνων ὅταν ἀναγνώρισαν τὸ ψευδοκράτος τῶν Σκοπίων ὡς "Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας"; Καὶ πάλι ὄχι.

Κι ἂν θέλει κάποιος νὰ ἀνατρέξει ἀκόμη πιὸ πίσω στὴν ἱστορία εὔκολα θὰ ἀντιληφθεῖ τὴν συνεισφορὰ τῶν Ἑλλήνων πρὸς τοὺς Ρώσους καὶ τοὺς Σλάβους γενικότερα.

Συνεπώς το ερώτημα παραμένει καίριο και είναι το εξής:         Οι Ρώσοι στο διάβα των αιώνων ευεργέτησαν τους Ομόδοξους Έλληνες έναντι των αλλόθρησκων ή οι Έλληνες πάντοτε υπήρξαν οι ανιδιοτελείς ευεργέτες τους;
Η απάντηση μετά την ανωτέρω ιστορική παράθεση ας δοθεί από τον κάθε αναγνώστη ξεχωριστά, έχοντας όμως όλοι μας στη θύμηση μας τη ρήση του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη το Πάσχα του 1985 ότι "οἱ ῞Ελληνες εἴμεθα «Έθνος ἀνάδελφον» ἀφοῦ συγγενικά μας ἔθνη δὲν ὑπάρχουν· κατ᾽ ἀντίθεσι πρὸς ἄλλους λαούς, ποὺ δὲν εἶναι μόνοι, ἀλλὰ διαθέτουν συγγενεῖς, ὅπως οἱ σλαβικοὶ λαοί, οἱ ἀραβικοί, οἱ ἀγγλοσάξωνες, οἱ λατινογενεῖς λαοί, κλπ
Εν κατακλείδι ο Εθνοφυλετισμός στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι εξαιρετικά επικίνδυνος καθότι δύναται ακόμη να φτάσει σε σημείο διαστροφής τέτοιο και ικανό να διαστρεβλώσει τον Αγιορείτικο χαιρετισμό "Ευλογείτε-ο Κύριος" σε "Ευλογείτε – ο Κύρι(λλ)ος"… με τις όποιες συνέπειες οι οποίες δε θα απέχουν και πολύ από τις Παπικές δοξασίες…!

 

Τὸ ὑπερατλαντικὸ ταξίδι τοῦ Ἡρακλέους

Ἱστορικὸ πρόσωπο ποὺ ἔφτασε ὼς τὸν Καναδᾶ ἦταν ὁ Ἡρακλῆς τῆς ἑλληνικῆς μυθολογίας, σύμφωνα μὲ τὸν καθηγητὴ Γεωλογίας Ἠλία Μαριολάκο.
Ἔφτασε χίλια χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸν Μεγάλο Ἀλέξανδρο στὸν Ἰνδὸ ποταμό.
Πέρασε ἀπὸ τὴν Αἰθιοπία, ἔφτασε ὼς τὴ Γροιλανδία καὶ ἴσως νὰ πάτησε πρῶτος τὸ πόδι του στὴν Ἀμερική.
Ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ γνωστοὺς ἥρωες τῆς παγκόσμιας μυθολογίας- ὁ Ἡρακλῆς- δὲν ἦταν μόνο ἕνας σπουδαῖος ὑδραυλικός, μηχανικὸς καὶ ὑδρογεωλόγος, ὅπως μαρτυροῦν πολλοὶ ἀπὸ τοὺς δώδεκα ἄθλους του, ἀλλὰ καὶ ὁ πρῶτος ποὺ ἔκανε πράξη τὴν παγκοσμιοποίηση καὶ ὁ ἀρχιτέκτονας τῆς μυκηναϊκῆς κοσμοκρατορίας, ὅπως ὑποστήριξε σὲ ὁμιλία του, στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς Γεωλογίας καὶ μέλος τοῦ Κεντρικοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Συμβουλίου Ἠλίας Μαριολάκος.
«Ὁ Ἡρακλῆς δὲν εἶναι ἕνα πρόσωπο γιὰ νὰ διασκεδάζουν τὰ παιδιά.
Οὔτε ἡ ἑλληνικὴ μυθολογία ἕνα παραμύθι γιὰ ἕναν φανταστικὸ κόσμο», λέει στὰ «ΝΕΑ» ὁ Ἠλίας Μαριολάκος.
«Ὁ Ἡρακλῆς εἶναι ἕνα ἱστορικό- καὶ ὄχι μυθικό- πρόσωπο, ἕνας ἄγνωστος μεγάλος κατακτητής, ἥρωας- ἱδρυτὴς πόλεων, πρῶτος συνδετικὸς κρίκος τοῦ κοινοῦ πολιτισμικοῦ ὑποστρώματος τῶν Εὐρωπαίων, τοῦ μυκηναϊκοῦ καὶ κατὰ συνέπεια τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ. Καὶ ἡ μυθολογία εἶναι ἡ ἱστορία τοῦ ἀπώτερου παρελθόντος τῶν κατοίκων αὐτοῦ τοῦ τόπου, ποὺ πολὺ ἀργότερα θὰ ὀνομαστεῖ Ἑλλάς».
Πρῶτος στὸ μικροσκόπιο τοῦ καθηγητῆ μπῆκε ὁ ἆθλος μὲ τὴν ἁρπαγὴ τῶν βοδιῶν τοῦ Γηρυόνη, τοῦ τρικέφαλου καὶ τρισώματου γίγαντα ποὺ ζοῦσε στὰ Γάδειρα, τὸ σημερινὸ Κάντιθ τῆς Ἱσπανίας, κοντὰ στὸ στενό του Γιβραλτάρ.
«Οἱ περισσότεροι πιστεύουν πὼς ὁ Ἡρακλῆς ταξίδεψε ὼς τὴν Ἰβηρικὴ Χερσόνησο γιὰ νὰ φέρει μιὰ καλὴ ράτσα βοδιῶν στὴν Πελοπόννησο», ἐξηγεῖ ὁ κ. Μαριολάκος.
«Ἄν διαβάσουμε μὲ προσοχὴ τὸν Στράβωνα, ποὺ ἔζησε τον 1ο αἰ. π.Χ. ὅμως, θὰ διαπιστώσουμε πὼς σὲ κανένα ἄλλο μέρος τοῦ κόσμου δὲν ἔχει βρεθεῖ τόσος πολὺς χρυσός, ἄργυρος, χαλκὸς καὶ σίδηρος.
. Καὶ τὰ βόδια δικαιολογοῦνται διότι ὑπῆρχαν μαρτυρίες ὅτι τὸ "κοσκίνισμα" τοῦ χρυσοῦ ἀπὸ τὴν ἄμμο γινόταν πάνω σὲ δέρματα βοδιῶν».
Ἡ ἵδρυση δὲ τῆς πόλης ἀπὸ τὸν Ἡρακλῆ μνημονεύεται στὸν θυρεὸ τῆς πόλης καὶ σήμερα.
Ὁ Ἡρακλῆς ὁλοκληρώνει τὸν ἆθλο του καὶ συνεχίζει βόρεια πρὸς τὴν Κελτικὴ καὶ ἱδρύει τὴν Ἀλέσια (γνωστὴ καὶ ὡς πόλη τοῦ Ἀστερίξ), τὸ ὄνομα τῆς ὁποίας προέρχεται ἀπὸ τὴ λέξη ἄλυς (= περιπλάνηση). Πόλη μὲ στρατηγικὴ σημασία, καθὼς συνδέεται μέσῳ πλωτῶν ποταμῶν πρὸς τὴ Μεσόγειο, τὸν Ἀτλαντικό, τὴ Μάγχη καὶ τὴ Βόρεια Θάλασσα, ὅπου ὁ Ἰούλιος Καίσαρας κατατρόπωσε τοὺς Γαλάτες. Ἀκόμη ἱδρύει τὸ Μονακὸ καὶ τὴν Ἀλικάντε - ἡ ποδοσφαιρική της ὁμάδα ὀνομάζεται Ἡρακλῆς.


Τί γύρευε στὴ Γαλατία ὁ Ἡρακλῆς;
«Χρυσό», ἀπαντᾷ ὁ κ. Μαριολάκος, «ἀφοῦ ὁ Διόδωρος μᾶς λέει πὼς στὴ Γαλατία ὑπάρχουν πλούσια χρυσοφόρα κοιτάσματα». Ὁ Ἡρακλῆς ὅμως φέρεται- σύμφωνα μὲ τὸν Πλούταρχο- νὰ ἔφτασε καὶ ὼς τὴν Ωγυγία ποὺ ἀπέχει πέντε ἡμέρες δυτικὰ τῆς Βρετανίας. «Πέντε ἡμέρες ἰσοδυναμοῦν μὲ 120 ὧρες.
Ἄν ἡ μέση ταχύτητα ἑνὸς πλεούμενου τῆς ἐποχῆς ἦταν 4 μίλια τὴν ὥρα, τότε ἡ ἀπόσταση εἶναι 890 χλμ., ἄρα πρόκειται γιὰ τὴ σημερινὴ Ἰσλανδία καὶ συνέχισε ὼς τὴ Γροιλανδία, ἐνῶ τὸ Κρόνιο Πέλαγος, ποὺ ἀναφέρεται, σύμφωνα μὲ τοὺς ὑπολογισμοὺς ταυτίζεται μὲ τὸν Βόρειο Ἀτλαντικό»
«Γιὰ νὰ φέρει τὰ χρυσᾶ μῆλα τῶν Ἑσπερίδων (ἤτοι τὸν χρυσὸ) ὁ Ἡρακλῆς ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο ἔφτασε ὼς τὴν Αἰθιοπία κι ἔπειτα στὸν Καύκασο- γιὰ νὰ ζητήσει τὴ βοήθεια τοῦ Προμηθέα- καὶ στὴ Λιβύη προτοῦ ἐπιστρέψει στὶς Μυκῆνες»
Ὁ Ἡρακλῆς ἔφτασε, σύμφωνα μὲ τὸν καθηγητὴ Ἠλία Μαριολάκο, ὼς τὴν Ἀμερική.
«Στὶς πηγὲς διαβάζουμε πὼς ἐγκατέστησε ἀκολούθους τοῦ "ὼς τὸν κόλπο ποὺ τὸ στόμιό του βρίσκεται στὴν ἴδια εὐθεῖα μὲ τὸ στόμιο τῆς Κασπίας".
Ἕνας κόλπος μόνον καλύπτει αὐτὲς τίς προϋποθέσεις: τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου στὸ Τορόντο τοῦ Καναδᾶ».
Μαρτυράται δὲ πὼς ἔμειναν «σὲ νησιὰ ποὺ βλέπουν τὸν ἥλιο νὰ κρύβεται γιὰ λιγότερο ἀπὸ μία ὥρα γιὰ 30 ἡμέρες»- δηλαδὴ στὸν πολικὸ κύκλο.
Τί γύρευε ἐκεῖ;
Ἡ ἀπάντηση βρίσκεται στὰ εὑρήματα τῶν ἀνασκαφῶν ποὺ γίνονται γύρω ἀπὸ τὴ λίμνη Σουπίριορ στὸ Μίτσιγκαν.
Ἀρκεῖ νὰ σκεφτεῖτε πὼς ἔχουν ἐξορυχθεῖ πάνω ἀπὸ 500.000 τόνοι χαλκοῦ στὴν περιοχή, ὅταν στὴν κάτ΄ ἐξοχὴν πηγὴ χαλκοῦ- τὴν Κύπρο- ἐξορύχθηκαν 200.000 τόνοι.
Ἡ ἐξόρυξη ἔγινε τὴν περίοδο 2.450 π.Χ.- 1050 π.Χ., σταματάει ξαφνικά, ὅταν καταρρέει ὁ μυκηναϊκὸς πολιτισμός. Καὶ ὅλα αὐτὰ σὲ μιὰ περιοχὴ ὅπου οἱ γηγενεῖς βρίσκονταν στὴ λίθινη ἐποχή!

                                                             

The transatlantic voyage of Heraklion
A historical figure who reached as far as Canada was Hercules of Greek mythology, according to Geology professor Elias Mariolakos.
He arrived a thousand years before Alexander the Great on the Indus River. He passed through Ethiopia, reached Greenland and may have been the first to set foot in America. One of the most famous heroes of world mythology - Hercules - was not only a great plumber, engineer and hydrogeologist, as many of his twelve deeds testify, but also the first to practice globalization and the architect of the Mycenaean cosmocracy, Elias Mariolakos, Emeritus Professor of Geology and member of the Central Archaeological Council, supported last night in a speech at the University of Athens.
"Hercules is not a person for children to have fun. "Greek mythology is not a fairy tale for a fantasy world either", Elias Mariolakos tells "NEA". "Hercules is a historical - and not mythical - person, an unknown great conqueror, hero-founder of cities, the first connecting link of the common cultural background of Europeans, the Mycenaean and consequently of Greek culture. And the mythology is the story of the distant past of the inhabitants of this place, which much later will be called Hellas ".
The first to enter the professor's microscope was the feat of snatching the oxen of Girion, the three-headed and three-limbed giant that lived in Gadira, present-day Cadiz, Spain, near the Strait of Gibraltar.
"Most people believe that Hercules traveled to the Iberian Peninsula to bring a good breed of oxen to the Peloponnese," explains Mariolakos. "If we read carefully Strabo, who lived in the 1st c. e.g. but we will find that in no other part of the world has so much gold, silver, copper and iron been found. And the oxen are justified because there were testimonies that the "sifting" of the gold from the sand was done on oxen skins ".
The foundation of the city by Hercules is mentioned in the coat of arms of the city even today. Hercules completes his feat and continues north to Celtic and founds Alessia (also known as the city of Asterix), whose name comes from the word alys (= wandering). A city of strategic importance, as it is connected by navigable rivers to the Mediterranean, the Atlantic, the English Channel and the North Sea, where Julius Caesar defeated the Gauls. She is still founding Monaco and Alicante - her football team is called Hercules.
What was Hercules looking for in Galatia? "Gold", replies Mr. Mariolakos, "since Diodorus tells us that in Galatia there are rich gold deposits". Hercules, however, is said - according to Plutarch - to have reached Ogygia, which is five days west of Britain. "Five days is equivalent to 120 hours. If the average speed of a boat at the time was 4 miles per hour, then the distance is 890 km, so it is today's Iceland and continued to Greenland, while the Cronus Sea, which is reportedly identified with the North Atlantic »
"In order to bring the golden apples of Hesperides (that is, the gold), Hercules from Egypt reached Ethiopia and then the Caucasus - to ask for the help of Prometheus - and Libya before returning to Mycenae"
Hercules arrived, according to Professor Elias Mariolakos, as far as America. In the sources we read that he installed his followers "up to the bay whose mouth is in the same line as the mouth of the Caspian Sea". "Only one bay meets these requirements: St. Lawrence in Toronto, Canada." He testified that they stayed "on islands that see the sun hiding for less than an hour for 30 days" - that is, in the polar circle.
What was he looking for there?
The answer lies in the findings of excavations around Lake Superior in Michigan. It is enough to think that more than 500,000 tons of copper have been mined in the region, when 200,000 tons were mined in the pre-eminent source of copper - Cyprus.
Mining took place in the period 2,450 BC-1050 BC, it stops suddenly, when the Mycenaean civilization collapses. And all this in an area where the natives were in the Stone Age!
A historical figure who reached as far as Canada was Hercules of Greek mythology, according to Geology professor Elias Mariolakos.

H Ινδιάνικη φυλή των Cherokee μιλούσε Ελληνικά και κατάγονται από την Ανατολική Μεσόγειο !

H Ἰνδιάνικη φυλὴ τῶν Cherokee μιλοῦσε Ἑλληνικὰ καὶ κατάγονται ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο !

Τρία δείγματα πετρογλυφικῶν βρέθηκαν στὴν Βόρεια Ἀμερική, ὅπου ἐρευνήθηκαν καὶ ἀποδόθηκαν στὸ ὅτι εἶναι Ἑλληνικά.

Ἡ πέτρα Possum Creek Stone ἀνακαλύφθηκε ἀπὸ τὴν Gloria Farley στὴν Oklahoma τὸ 1970. Ὅπως ἐξηγεῖ ἡ ἴδια στὴν πέτρα ἀπεικονίζεται ἕνας Ἕλληνας ἀθλητὴς ἐπάνω σε βάθρο νίκης μὲ ἐπιγραφὴ ποὺ γράφει HO-NI-KA-SA ἡ o nikasa (ὁ νικητής)

Ἡ πέτρα Thruston Stone ἑρμηνεύεται ὡς μία ἀνάμιξη πολλῶν πολιτισμῶν ὀπως Ἑλληνικῆς, Τσερόκι, Ἰνδιάνικης, Αἰγυπτιακῆς καὶ Ἐβραίκης.

Ἡ πολιτισμικὴ κοινότητα τῶν Cherokee, Keetoowah Societyεπισήμανε, ὅπως τὸ ἐπιβεβαιώνει καὶ τὸ ὅραμα τοῦ Eloh, ὅτι προέρχονται ἀπὸ τοὺς Πτολεμαίους ποὺ ἔφτασαν μὲ ὑπερατλαντικὰ ταξίδια μαζὶ μὲ Ἑβραίους καὶ Φοίνικες στὴν κοιλάδα τοῦ Ohio γύρῳ,γύρω στὸ 100 π.Χ.

Τὸ Red Bird Petroglyph εἶναι Ἑλληνικὴ ἐπιγραφὴ ποὺ χρονολογεῖται ἀνάμεσα στὸν 2ο καὶ 3ο αἰῶνα π.Χ. καὶ ὄχι ὅπως ἀνακοίνωσε τελευταῖα τὸ Ἀρχαιολογικὸ Ἰνστιτοῦτο τῆς Ἀμερικῆς καὶ ἡ New York Times ὅτι εἶναι τοῦ 1800.

Ἡ γλῶσσα τῶν Cherokee περιέχει πολλὲς λέξεις ἑλληνικῆς προέλευσης, ἰδιαίτερα στὸ πεδίο τῆς ἱεραρχίας, στρατιωτικῆς ὁρολογίας, μυθολογίας, ἀθλητισμοῦ καὶ τελετουργίας.

Ἐπίσης ἡ μουσικὴ τῶν Cherokee ἀντανακλᾷ τίς ἑλληνικές τους ρίζες. Οἱ ἰνδιάνοι Cherokee εἶναι στὴν κυριολεξία οἱ Ἕλληνες τῆς ἀρχαίας Ἀμερικῆς.

Στὴν μνήμη τῆς Gloria Farley

Donald N. Yates

Ἑλληνικὲς λέξεις ποὺ ταιριάζουν με τῶν Cherokee

Screen Shot 2013-09-12 at 11.23.52 PM

Ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν Ἀμερική

Στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 ἕνας ἄνδρας ποὺ λεγοταν Manfred Metcalf βρῆκε μιὰ πέτρα στὴν πολιτεία τῆς Georgia, ἡ ὁποία ἔφερε μιὰ ἐπιγραφὴ παρόμοια μὲ τὴν ἀρχαία γραφὴ τῆς Κρήτης

Ἡ πέτρα αὐτη ἔπεσε στὰ χέρια τοῦ Cyrus Gordon (Ἀμερικάνος Ἀρχαιολόγος καὶ Γλωσσολόγος μὲ εἰδικότητα στὶς γλῶσσες τῆς Ἐγγὺς Ἀνατολῆς) ὁ ὁποῖος καὶ δήλωσε:

"Ἀφου ἐρεύνησα τὴν ἐπιγραφή, ἦταν προφανὲς γιὰ μένα πὼς ἡ γραφὴ ἠταν ἴδια μὲ αὐτὴ τῆς Μινωικῆς Γραμμικῆς Α καὶ Μυκηναικὴς Γραμμικῆς Β. Συνεπῶς ὑπῆρχε μιὰ ἐπαφὴ μεταξὺ Ἀμερικῆς καὶ Αἰγαίου στὴν στὴν Ἐποχη τοῦ Χαλκοῦ κοντὰ στὶς Νότιες, Δυτικὲς καὶ Βόρειες ἀκτὲς στὸν Κόλπο τοῦ Μεξικοῦ. Αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἰναι τυχαῖο! Ἡ Ἀρχαῖες ἐπιγραφὲς τῶν πολιτισμῶν τοῦ Αἰγαίου σὲ τρεια διαφορετικὰ σημεῖα τοῦ Κόλπου ἀντανακλᾷ τὰ ὑπερατλαντικὰ ταξίδια μεταξὺ τῆς Μεσογείου καὶ τοῦ Νέου Κόσμου γύρῳ,γύρω στὰ μέσα τῆς 2ης χιλιετίας"

Ύστερα από μία μικρή διαδικτυακή έρευνα πάνω στο πολύ ενδιαφέρον αυτό θέμα, βρήκαμε αυτήν την ιστοσελίδα, η οποία φαίνεται να είναι και η πηγή του παραπάνω άρθρου...

1 κοινοποίηση

4Σπυρίδων Νικολοβιέννης και 

Ὁ Θρῦλος τῶν ΕΛ διαγραμμένη ἱστορια γιὰ εὐνοήτους λογούς!

Κάτι ἤξερε ὁ Κίσσινγκερ ὅταν ἔλεγε ὅτι ἂν μάθουν οἱ Ἕλληνες τὴ πραγματική τους ἱστορία καί το πολιτισμὸ θὰ γίνουν μεγάλοι καὶ τρανοί!καὶ ἔγιναν γιὰ λίγο!(?) δὲν μιλοῦσαν ἀρχαῖα ἑλληνικὰ πιά.....!
Ἀπὸ τὴ σύγχρονη ἱστορία καὶ γεωγραφία, μάθαμε στὰ σχολεῖα ὅτι τὴν Ἀμερικὴ ἀνακάλυψε ὁ Λατῖνος θαλασσοπόρος καὶ ἐξερευνητὴς .... ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ. Αὐτὸ εἶναι σωστό, ἀλλὰ ἰσχύει μόνο γιὰ τὰ χρόνια τοῦ Μεσαίωνα, δηλαδὴ γιὰ τὴ μ.Χ. ἐποχή. 

Ὡς γνωστὸν ὁ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ, ἔφθασε στὴν Ἀμερικανικὴ ἤπειρο στὴ δεκαετία τοῦ 1450 μ.Χ.((((KAI EKTOΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Οἱ πέτρες «μιλοῦν» ἑλληνικά...)))

Ὅμως ....χιλιάδες χρόνια πρὸ Χριστοῦ, σύμφωνα μὲ τὴ παράδοση, καὶ τὰ ὅσα ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα, τεκμήρια, σύμβολα, κειμήλια, βιβλία, καὶ μνημεῖα διεσώθησαν καὶ εὑρέθησαν σὲ διάφορα μέρη τῆς Γῆς, στὸ πλανήτη μας ὑπῆρξε πολιτισμὸς ὑψίστης τεχνολογίας, καὶ ἡ ὑπερδύναμη τῶν χρόνων ἐκείνων, ἦταν οἱ πρόγονοί μας Ἕλληνες, οἱ γνωστοὶ στὴν τότε ἀνθρωπότητα σὰν ΕΛ, ἀπὸ τὸ ΕΛΛΗΝΕΣ & ΕΛΛΑΣ.

Οἱ ΕΛ εἶχαν ἀνακαλύψει τὴν Ἀμερική, καὶ εἶχαν ἐγκατασταθεῖ ἐκεῖ, μὲ πολιτισμὸ καὶ τεχνολογία ὑψίστης σημασίας καὶ τελειότητος, π.χ. σὲ βιβλία, εἰκόνες, καὶ πίνακες ζωγραφικῆς θὰ δεῖτε τὸν ΑΠΟΛΛΩΝΑ νὰ ἵπταται καθήμενος ἐπάνω σε ἀνάκλιντρο, ἐπίσης θὰ δεῖτε πλοῖα ποὺ ἵπταντο σὲ περίπτωση φουρτούνας καὶ κακοκαιρίας, γιὰ νὰ ὑπερκεράσουν τὴ μανία τῶν κυμάτων, καὶ ἄλλα πολλά.

Αὐτὸ σημαίνει ὅτι οἱ ΕΛ κατεῖχαν τὴ τεχνολογία καὶ τεχνογνωσία τῆς ἀντιβαρύτητος. Ἀποδείξεις τῆς ὕπαρξης τῶν ΕΛ στὴν Ἀμερικὴ ἔχουμε πολλές, ἐνδεικτικῶς ἀναφέρω τίς κάτωθι περιπτώσεις.

Οἱ πρόγονοί μας ΕΛ ἔχτισαν στὴν Ἀμερική, ἀρχαία Ἑλληνικὰ θέατρα, ποὺ σώζονται σὰν μνημεῖα-ἐρείπια μέχρι τῆς σήμερον. 2. Πολλὲς πόλεις σὲ ὅλη τὴν Ἀμερικανικὴ ἤπειρο ἔχουν Ἑλληνικὰ ὀνόματα. Οἱ Ἕλληνες προϋπῆρχον τῶν ἰθαγενῶν ἐρυθροδέρμων, ἢ συνυπῆρξαν, αὐτὸ ἡ ἱστορία δὲν τὸ διευκρινίζει.

Εὑρέθησαν κοσμοδρόμια στὴν ὀροσειρὰ τῶν Ἄνδεων, καὶ στὸ Περοῦ, γιὰ διαστημικὲς πτήσεις, ποὺ φέρουν ἀρχαῖα σύμβολα τῶν ΕΛ. 4. Στὸ Μεξικὸ εὑρέθησαν Ἑλληνικὲς πυραμίδες, μὲ σύμβολα τῶν ΕΛ, ὅπως Μαίανδροι, τὸ κεφαλαῖο γράμμα τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου Λ, τὸ Δελφικὸ Ε , καὶ ἄλλα μνημεῖα. Αὐτὰ τὰ σύμβολα κοσμοῦσαν τίς πυραμίδες καὶ τὰ παλάτια.

Στὴ χερσόνησο YUCATAN, (Εἴσοδος στὸ Κόλπο τοῦ Μεξικοῦ), εὑρέθησαν ἀρχαῖες Ἑλληνικὲς πυραμίδες, μὲ σύμβολα τῶν ΕΛ. 6. Τὰ χάλκινα βιβλία ποὺ εὑρέθησαν στὸ ΘΙΒΕΤ καὶ ΙΝΔΙΑ εἶναι γεμᾶτα ἀπὸ τέτοιες ἀποκαλύψεις.

Ὁ Ἀρχαῖος Ἕλλην Ἥρωας ΗΡΑΚΛΗΣ, (ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ΕΛ, ὁ ἄλλος ἦταν ὁ ΔΙΑΣ καὶ ὁ ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ,) διέβῃ τὰ στενά του Γιβραλτάρ, ἐξ οὗ καὶ οἱ περίφημες στῆλες τοῦ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ, μνημεῖο ἀθάνατο ποὺ σώζεται μέχρι τῆς σήμερον. (Ὁ γράφων ἔχει δεὶ τίς μαρμάρινες κολῶνες τοῦ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ μὲ ναυτικὰ κιάλια, ὅταν πέρασα τὰ στενά του Γιβραλτὰρ πρὸς Ἀτλαντικὸ καὶ πρὸς Μεσόγειο, πέρα-δῶθε).((((Μινωικὴ Ἀμερικὴ καὶ Ἕλληνες - 3.500 χρόνια πρὶν τὸν Χριστόφορο Κολόμβο))))

Ὁ ΗΡΑΚΛΗΣ διασχίζοντας τὰ στενά του Γιβραλτάρ, μετέβῃ στὴν Ἀμερικὴ ἱπτάμενος μὲ πλοῖα ποὺ ἵπταντο, (ἀλλὰ πιθανὸν καὶ διὰ θαλάσσης), σύμφωνα μὲ τίς γραφές,(χάλκινα βιβλία, παπύρους, κλπ.) τὴν ὁποία καὶ ἀποίκησε μὲ πλῆθος Ἑλλήνων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.

Πολλοὶ ἱστορικοὶ καὶ ἄλλοι ἐπιστήμονες, μὲ διάφορες πολυτελεῖς ἐκδόσεις, ἀλλὰ καὶ διαλέξεις σὲ ἀνώτατα πνευματικὰ ἱδρύματα, καὶ σὲ τηλεοπτικὰ κανάλια, ἀναφέρουν τὰ γεγονότα αὐτὰ τῆς ἀνακάλυψης καὶ ἀποίκισης τῆς Ἀμερικανικῆς Ἠπείρου, ἀπὸ τοὺς ΕΛ, χιλιάδες χρόνια πρὸ Χριστοῦ, πιθανολογεῖται στὴν ἐποχὴ τοῦ Δευκαλίωνα.

Οἱ ΕΛ εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἔχτισαν ὅλα αὐτὰ τὰ ὡραῖα καὶ θαυμαστὰ τὰ ὁποῖα ἀνακαλύπτονται σήμερα στὴν Ἀμερικανικὴ ἤπειρο. Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, οἱ σύγχρονοι Ἀμερικανοί, ὀφείλουν χάριτας στὸν Ἑλληνισμό, καὶ τοὺς Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἔδωσαν το πολιτισμό. Διὰ ὅλα αὐτὰ ὀφείλει ἡ Οὐάσινγκτον νὰ ἀποκαταστήσει τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια, ὥστε νὰ ἀπονεμηθοῦν , ἔστω καὶ ἀργά, τα τοῦ Καίσαρος των Καίσαρι...(((Ἡ πραγματικὴ ἱστορία τῆς ἀνακάλυψης τῆς Ἀμερικῆς)))

Πρέπει οἱ σύγχρονοι Ἀμερικανοὶ νὰ σέβονται τὸν Ἑλληνισμό, καὶ ὄχι νὰ πολεμοῦν τὴν Ἑλλάδα μὲ τέτοιο μῖσος στὸ διεθνὲς διπλωματικό, οἰκονομικό, καὶ πολιτικὸ σκηνικό, σὲ θέματα Γεωπολιτικῆς, Γεωστρατηγικῆς, καὶ Γεωενέργειας.ίσως ἡ Ἀμερικανικὴ Ἀκαδημία Ἐπιστημῶν, νὰ θελήσει νὰ ἀποκαταστήσει τὴν ἱστορικὴ πραγματικότητα, γιὰ τὴ πραγματικὴ ἀλήθεια τῆς ἀνακάλυψης τῆς Ἀμερικῆς, μὲ ὅτι αὐτὸ συνεπάγεται...

Ὁ τέως ΥΠ.ΕΞ τῶν ΗΠΑ Χένρυ Κίσσιγκερ, εἶπε, ἐὰν οἱ Ἕλληνες ἐκμεταλλευθοῦν τὴν Ἱστορία τους, καί το πολιτισμό τους, τότε θὰ γίνουν διεθνῶς σεβαστοί, καὶ θὰ κερδίσουν σὲ ὅλα τὰ διεθνῆ μέτωπα, τὰ ἐθνικά τους δίκαια.(((((Χένρυ Κίσσινγκερ: Ὁ δολοφόνος του Ἔλληνισμου καὶ ὄχι μόνο...)))

Τὸ Κανάλι αὐτὸ , δημιουργήθηκε μὲ σκοπό θέλοντας νὰ συμβάλλει , στὴν διάδοση τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικὴς Γραμματείας, Μυθολογίας , θρησκείας Μυστήρίων, κ,α.

https://www.youtube.com/channel/UCjfwfsXYxbr6ZlFN_SeuTqw