Νά γιατί οἱ Σπαρτιᾶτες ἦταν ἄτρωτοι στή μάχη!

Το 1961 ὁ Ἀμερικανός πυρηνικός φυσικός καί καθηγητής μεταλλουργίας δρ Λάιλ Μπόρστ ἐπισκέφθηκε την Σπάρτη ἐπηρεασμένος ἀπό την ἀνδρεία των ἀρχαίων Σπαρτιατῶν ἀλλά καί γιγιά νά μελετήσει τα ὅπλα ποῦ χρησιμοποιοῦσε αὐτός ὁ πολεμικός λαός της ἀρχαίας Ἑλλάδας

Ζήτησε λοιπόν ἀπό τους ἐκεῖ ἀρχαιολόγους νά δεῖ δείγματα ὀβολῶν ἀπό το Ηραίον ( ναό – θησαυροφυλάκιο της ἀρχαίας Σπάρτης) του 670 π.χ. καί ἀφοῦ τα ἀνέλυσε ἀπεφάνθη πώς οἱ Σπαρτιᾶτες δέν εἶχαν ἁπλῶς σίδερο ἀλλά ἀτσάλι!

Δηλαδή ἕνα κρᾶμα σιδήρου καί ἄνθρακα με περιεκτικότητα σε ἄνθρακα μεταξύ 0,2 καί 0,8%.Κατά την δήλωση του στούς New York Times, αὐτὸ ἰσοδυναμούσαμε με την κατοχή ἀτομικῆς βόμβας γιὰ τα...μέτρα της ἐποχῆς Αἰτῶ ἐξηγεῖ ἐπιστημονικά, πέρα ἀπό την ἀποδεδειγμένη ἀνδρεία ποῦ ἀπέδειξαν ὁ Λεωνίδας καί οἱ 300 Σπαρτιᾶτες του στή μάχη των Θερμοπυλῶν καί πέρα ἀπό την ἐπιλογή του τέλειου στρατηγικοῦ σημείου της μάχης, το πώς 300 ἄνδρες ἀποδεκάτισαν ἕναν στρατό Περσῶν, Μήδων καί Σακῶν ποῦ ἀριθμοῦσαν τις 50.000 πάνοπλων ἁδρῶν, συμπεριλαμβανομένων καί των πλέων ἐπίλεκτων ταγμάτων των Περσῶν των ἀθανάτων, πρίν πέσουν ὅλοι ἀπό τα βέλη των τοξοτῶν μετά ἀπ΄ την προδοσία του Ἐφιάλτη

Γιὰ ἄλλη μία φορά ἀποδεικνύεται (καί μέσα ἀπό την ἐπιστήμη) το πόσο προηγμένη τεχνολογία διέθεταν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες Φανταστεῖτε τώρα με πόση εὐκολία μποροῦσαν τα ἀτσάλινα ξίφη των Σπαρτιατῶν νά διαπεράσουν τις χάλκινες καί σιδερένιες πανοπλίες των Περσῶν καί ἀκόμα πόσο φόβο θὰ προκάλεσε στούς Πέρσες το γεγονός πώς στὰ δικά ξίφη τους οἱ Σπαρτιατικές πανοπλίες ἔμεναν ἀνεπηρέαστες

Μποροῦσαν νὰ πετάξουν οἱ Αρχαίοι;

Στὸ πέρασμα της ἱστορίας ἔχουν ὑπάρξει πολλοί κοινοί μῦθοι καὶ θρῦλοι γιὰ ἱπτάμενες μηχανές καὶ συσκευές, ὅπως τα γνωστά ἱπτάμενα χαλιά της Ἀραβίας, γιὰ Βιβλικές φιγοῦρες ὅπως ο ΙΙεζεκιήλ καὶ ὁ Σολομῶν νὰ πετοῦν ἀπὸ μέρος σε μέρος καὶ γιὰ τους μαγικούς πολεμιστές, ἡ Βιμάνας (Vimanas) , της ἀρχαίας Ἰνδίας καὶ Κίνας.
Ὑπάρχουν ἀρκετοί Κινέζικοι μῦθοι γιὰ το πέταγμα, ποῦ συμπεριλαμβάνουν ἕνα θρυλικό ἱπτάμενο πολεμιστή ποῦ ἀνῆκε σε ἕνα Κινέζο Πρίγκιπα καὶ τον πιὸ πρόσφατο Wan Hoο του 15ου αἰῶνα AD ἡ περίπου.
Αὐτὸς ἔφτιαξε ἕνα συμπαγές ξύλινο πλαίσιο γύρω ἀπὸ μία ἄνετη καρέκλα καὶ πρόσδεσε 47 ἐκτοξευτήρες στὴν πλάτη του καθίσματος. Στὸ πάνω μέρος ἔδεσε δύο μεγάλους ἀετούς Μετά την πρόσδεση του στὴν καρέκλα, σήκωσε τα χέρια του καὶ οἱ ὑπηρέτες ποῦ κρατοῦσαν ἀναμμένους πυρσούς κατευθύνθηκαν πρὸς το ὄχημα καὶ ἀνάψαν τους πυραύλους.


Σε λίγο ἔγινε μία πολύ ἰσχυρή ἔκρηξη ποῦ ἀκολουθήθηκε ἀπὸ ἕνα τεράστιο σύννεφο μαύρου καπνοῦ Ο Wan Hoo ἐξαφανίστηκε, ἀφήνοντας πίσω του τίποτα ἄλλο ἀπὸ ἕνα θρῦλο Μεταξύ των πιὸ φημισμένων ἀρχαίων κειμένων ποῦ ἀναφέρουν ἱπτάμενα ὀχήματα (Vimanas) εἶναι ἡ Ramayana καὶ ἡ Mahabharata. Ἄλλα λιγότερο γνωστά κείμενα εἶναι το Samarangana Sutradhara, το Yuktikalpataru of Bhoja (12 αἰῶνας A.D.), το Mayamatan (ἀποδίδεται στὸν Ἀρχιτέκτονα Maya ποῦ ἐξυμνεῖται στὴν Mahabharata), το Rig veda, το Yajurveda καὶ το Ataharvaveda.


Σύμφωνα με τον Ινδό ἱστορικό Ramachandra Dikshitar ποῦ ἔγραψε ἕνα κλασικό κείμενο γιά τους πολέμους στὴν Ἀρχαία Ἰνδία, ἄλλα κείμενα ποῦ ἀναφέρουν ἐναέρια ὀχήματα καὶ ταξίδια εἶναι τα: Satapathya Brahmanas, Rig Veda Samhita, Harivamsa, Makandeya Purana, Visnu Purana, Vikramaurvasiya, Uttararamacarita, Harsacarita, Tamil text Jivakocintamani Samaranganasutradhara. Στὸ Manusa, ἔχουν καταγραφεῖ οἱ ἐπεξεργασμένες με την περισσότερη ἀκρίβεια λεπτομέρειες, γιά την κατασκευή ἐναέριων μηχανῶν Στὸ Samarangana Sutradhara λέγεται ὅτι ἦταν κατασκευασμένα ἀπὸ ἐλαφριά ὑλικὰ, με ἕνα ἰσχυρό καλοσχηματισμένο κορμό. Σίδηρος, χαλκός, ὑδράργυρος καὶ μόλυβδος χρησιμοποιήθηκαν στὶς κατασκευές τους.


Μποροῦσαν νὰ πετάξουν γιὰ μεγάλες ἀποστάσεις καὶ προωθοῦνταν μέσα στὸν ἀέρα ἀπὸ μηχανές. Το κείμενο Samarangana Sutradhara ἀφιερώνει 230 στάνζες στὴν κατασκευή αὐτῶν των μηχανῶν, καὶ την χρήση τους στὴν ειρεἰρήνη καὶ τον πόλεμο. Το σῶμα πρέπει νὰ εἶναι σκληρό καὶ ἀνθεκτικό, ὅπως ἕνα πτηνό με σπουδαῖο πέταγμα, ἀπὸ ἐλαφρύ ὑλικό Μέσα του κάποιος πρέπει νὰ τοποθετήσει την μηχανή ὑδραργύρου, με την συσκευή θέρμανσης του σιδήρου ἀπὸ κάτω. Με την ἰσχύ ποῦ ἔδινε ὁ ὑδράργυρος γιὰ την δημιουργία του στροβίλου, ἕνας ἄνθρωπος καθισμένος μέσα μποροῦσε νὰ ταξιδέψει μία μεγάλη ἀπόσταση στὸν οὐρανό με ἕνα καταπληκτικό τρόπο.


Παρομοίως με την χρήση μιᾶς προκαθορισμένης πορείας κάποιος μπορεῖ νὰ χτίσει ἕνα Vimana τόσο μεγάλο ὅσο ὁ ναός του Θεοῦ σε κίνηση. Τέσσερα γερά δοχεῖα ὑδραργύρου πρέπει νὰ χτιστοῦν στὸ ἐσωτερικό της κατασκευῆς Ὅταν αὐτὰ θερμανθοῦν με ἐλεγχόμενη φωτιά ἀπὸ τα δοχεῖα του σιδήρου, το Vimana ἀναπτύσσει κεραυνοβόλο ἰσχύ μέσῳ του ὑδραργύρου Καί μονομιᾶς μετατρέπεται σε οὐράνιο μαργαριτάρι.
Ἐπιπλέον, ἄν αὐτὴ ἡ σιδερένια μηχανή με κατάλληλα κολλημένους συνδέσμους γεμιστεῖ με ὑδράργυρο, καὶ ἡ θερμότητα ἐπαχθεῖ στὸ ἀνωτέρω μέρος, ἀναπτύσσει ἰσχύ με βρυχηθμό λιονταριοῦ


Η Rαmayana περιγράφει το Vimana σὰν κυλινδρικό ἀεροσκάφος με διπλό κατάστρωμα, διακριτή εἴσοδο καὶ τρούλο. Πετοῦσε με την ταχύτητα του ἀνέμου καὶ ἄφηνε πίσω του ἕνα μελωδικό ἦχο Τα Ἀρχαία Ἰνδικά κείμενα γιὰ τα Vimana εἶναι τόσα πολλά ποῦ θὰ ἔπαιρνε ὁλόκληρα βιβλία γιὰ νανὰ συσχετίσεις τα λεγόμενα τους. Οἱ Ἀρχαῖοι ἰνδοί οἱ ἴδιοι ἔγραψαν ὁλόκληρα κείμενα ὁδηγιῶν γιὰ την λειτουργία των διαφόρων εἰδῶν Vimana, καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τέσσερα: Το Shakuna Vimana, το Sundara Vimana, το Rukma Vimana καὶ το Tripura Vimana.


To Vaimanika Sastra εἶναι ἴσως το πιό σπουδαῖο εναπομείναν κείμενο γιὰ τα Vimana. Πρωτίστως ἀναφέρθηκε ὅτι βρέθηκε το 1918 στὴν βασιλική σανσκριτική βιβλιοθήκη στὸ Baroda. Το Baroda βρίσκεται βόρεια της Βομβάης καὶ νότια του Ἀχμεδαβάτ στὸ Gujerat. Κανένα ἄλλο ἀντίγραφο δὲν ἔχει ἀναφερθεῖ νωρίτερα, ὅμως ὁ Swami Dayananda Saraswati στὴν περιεκτική μελέτη του πάνω στὴ Rig Vada ἀναφέρει το Vaimanika Sastra στὴν βιβλιογραφία του, ὅπως καὶ ἄλλα κείμενα γιὰ τα Vimana.


Το Vaimanika Sastra ἀναφέρεται σε 97 παρελθοντικές ἐργασίες καὶ αὐθεντίες, ἐκ των ὁποίων τουλάχιστον 20 ἀσχολοῦνται με τους μηχανισμούς ἐναέριων μηχανῶν, ἀλλὰ καμιά ἀπὸ αὐτὲς δὲν εἶναι τώρα ἀνιχνεύσιμη Ο καθηγητής Σανκριτικής φιλολογίας Dileep Kumar Kanjilal, Ph.D. του West Bengal Senior Educational service, λέει ὅτι ἀπὸ τὴ στιγμή ποῦ ἡ ἐγγραφῆ της ἐργασίας ὁριοθετεῖται χρονικά στὶς ἀρχὲς του εἰκοστοῦ αἰῶνα ἡ αὐθεντικότητα του Vail Sastra μπορεῖ νὰ ἀμφισβητηθεῖ


Με προσεχτική μελέτη βρέθηκε ὅτι ἡ ἐργασία διατήρησε ὁρισμένα ἀρχαία στοιχεῖα ποῦ ἀναφέρονται σε μία παλιά Sastra. Όπως στὶς Σούτρες του Panini οἱ κανόνες ἔχουν βεβαιωθεῖ δογματικά με ἕνα ἀφοριστικό στύλ με την αἰτιολόγηση νὰ ἐκφράζεται στὶς VriVrittis καὶ Karikas. Το στύλ της Σούτρας ἐντοπίζεται σε νωρίτερες ἐργασίες στὴν γραμματική, Smrti καὶ φιλοσοφία, ἐνῶ ἡ χρήση των Karikas εἶναι τόσο παλιά ὅσο ἡ Batsyayana, Kautilya καὶ ἄλλα της πρώιμης Χριστιανικῆς περιόδου.


Ο Bharadwja ὥς συγγραφέας μιᾶς Srauta Sastra καὶ ἐργασίας Smrti εἶναι πασίγνωστος ὅπως καὶ ἕνας σοφός Bharadwaja ὥς προφήτης της ἕκτης Μανδάλα της Rig Veda εἶναι ἐπίσης γνωστός. Ο Panini ἐπίσης ποῦ ἀναφέρθηκε σ' αὐτὸν στὸ VIII. II.63. Kautilya, εἶχε ἐπίσης δείξει ὅτι ὁ Bharadwaja ἦταν ἕνας ἀρχαῖος συγγραφέας της πολιτικῆς Η Mbh. (Mahabharata, Santiparva Ch. 58.3) ἀναφέρει τον Bharadwaja ὥς συγγραφέα της πολιτικῆς Συγγραφεῖς της πολιτικῆς ἔχουν βρεθεῖ συχνά νὰ γράφουν γιά τεχνολογικές ἐπιστῆμες ἐπίσης Η αὐθεντικότητα, ἑπομένως, ἅποιας πραγματείας, στὶς τεχνικές ἐπιστῆμες, συνετέθη ἀπὸ τον Bharadwaja δὲν μπορεῖ νὰ αγνοηθεί.


Λέει γι' αὐτὸ ἡ Vaimanika Sastra: Σ' αὐτὸ το βιβλίο περιγράφεται σε 8 πλήρη καὶ σαγηνευτικά κεφάλαια, ἡ τέχνη της κατασκευῆς διαφόρων εἰδῶν ἀεροπλάνων γιά ἤπιο καὶ ἄνετο ταξίδι στόν οὐρανό, σάν ενοποιητική δύναμη γιά το σύμπαν, ποῦ συνεισφέρει στὸ καλό της ἀνθρωπότητας
Αὐτό ποῦ κινεῖται με την δική του ἰσχύ, σάν πουλί, στὴ γῆ, στὸ νερό ἡ στόν ἀέρα, καλεῖται Vimana.
Αὐτό ποῦ μπορεῖ νὰ ταξιδέψει στόν οὐρανό, ἀπὸ μέρος σε μέρος, ἀπὸ γῆ σε γῆ, ἡ σφαῖρα σε σφαῖρα, καλεῖται Vimana ἀπὸ τους ἐπιστήμονες της αεροναυπηγικής. Το αρχαίο χειρόγραφο ἰσχυρίζεται ὅτι δίνει:


Το μυστικό της κατασκευῆς ἀεροπλάνων, ποῦ δέν θά σπάσουν, ποῦ δέν θά κοποῦν, ποῦ δέν θά πιάσουν φωτιά καί δέν μποροῦν νά καταστραφοῦν
· Το μυστικό γιὰ νά γίνουν τα σκάφη ἀκίνητα
· Το μυστικό γιὰ νά γίνουν τα σκάφη ἀόρατα
· Το μυστικό γιὰ νά ἀκοῦς τις συζητήσεις καί ἄλλους ἤχους ἀπό τα ἐχθρικά ἀεροπλάνα
· Το μυστικό της λήψης φωτογραφιῶν του ἐσωτερικοῦ τῶν ἐχθρικῶν ἀεροσκαφῶν
· Το μυστικό της ἐξακρίβωσης της κατευθύνσεις των ἐχθρικῶν ἀεροσκαφῶν ποῦ πλησιάζουν.
· Το μυστικό του νά κάνεις τα ἄτομα του ἐχθρικοῦ ἀεροσκάφους νά χάνουν τις αἰσθήσεις τους.
· Το μυστικό της καταστροφῆς των ἐχθρικῶν ἀεροσκαφῶν


Η Ἰνδία πρίν ἀπό 15.000 χρόνια εἶναι σε κάποιους γνωστή σάν την αὐτοκρατορία Rama, γῆ ποῦ ἦταν σύγχρονη της Ἀτλαντίδας. Ἕνας μεγάλος πλοῦτος γραπτῶν ποῦ ἀκόμα ὑπάρχει στὴν Ἰνδία πιστοποιεῖ τον ἐξαιρετικά προοδευμένο πολιτισμό ποῦ λέγεται σ' αὐτὰ ὅτι ὑπῆρχε 26.000 χρόνια πρίν Τρομεροί πόλεμοι καί ἐπακόλουθες ἀλλαγές στὴν γῆ κατέστρεψαν αὐτούς τους πολιτισμούς, ἀφήνοντας μόνο ἀπομεινάρια


Οἱ ἰσοπεδωτικοί πόλεμοι της Ramayana καί εἰδικὰ της Mahabharata λέγεται ὅτι εἶναι το μεσουράνημα των τρομερῶν πολέμων της τελευταίας Kali Yuga. Η διαδικασία της χρονικής τοποθέτησης εἶναι δύσκολη, κατά το ὅτι δέν ὑπάρχει καμιά ἀκριβής μέθοδος της ἀρίθμησης των Γιούγκα ἐπειδή ὑπάρχουν κύκλοι μέσα στούς κύκλους καί Γιούγκες μέσα στίς Γιούγκες. Ο μεγαλύτερος κύκλος της Γιούγκα λέγεται ὅτι κρατάει 6000 χρόνια ἐνῶ ὁ μικρότερος κύκλος της Γιούγκα 360 χρόνια στὴν θεωρία ποῦ ἀνέπτυξε ὁ Dr. Kunwarlal Jain Vyas. Τα γραπτά του λένε ὅτι ἡ Rama ἀνήκει στόν εἰκοστό τέταρτο μικρό Γιούγκα κύκλο καί ὅτι ὑπάρχει διάστημα 71 κύκλων μεταξύ της Manu καί της Mahabharata περιόδου, ποῦ ὑπολογίζεται στὰ 26.000 χρόνια. Ο θρῦλος της Ἀτλαντίδας, ἡ Ἀρχαία αὐτοκρατορία του Rama καί των Vimanas φτάνουν σε μας σήμερα. Το μυστηριώδες κύμα αεροναυπηγικής της δεκαετίας του 1890 μπορεῖ νά εἶναι κάλλιστα μία παρατήρηση ἀρχαίου ἀεροσκάφους, ποῦ λειτουργοῦσε ἀκόμα, πετῶντας ἀργά κατά την προαεροναυπηγική περίοδο πρίν τα τέλη του 19ου αἰῶνα στὴν Ἀμερική


Τα τελευταία χρόνια του 19ου αἰῶνα, ἔγινε ὁρατός ἕνας ἀριθμὸς ἀσυνήθιστων ἀεροσκαφῶν τα ὁποία μπορεῖ νά εἶναι Vimana. Το 1873 στὸ Bonham του Τέξας, ἐργάτες σε καλλιέργεια βαμβακιοῦ ξαφνικά εἶδαν ἕνα λαμπερό, ἀσημί ἀντικείμενο ποῦ ἦρθε κατευθεῖαν ἀπό τον οὐρανὸ κατά πάνω τους. Τρομοκρατημένοι, το ἔβαλαν στὰ πόδια, ἐνῶ το μεγάλο ἀσημί ἐλικοειδώς κινούμενο ἀντικείμενο, ὅπως το περιέγραψαν μερικοί ἄνθρωποι, περιστράφηκε καί τους ἐπιτέθηκε ξανά. Μιά ὁμάδα ἀλόγων το ἔσκασε, ὁ ὁδηγός πετάχτηκε κάτω ἀπό τις ρόδες του βαγονιοῦ καί σκοτώθηκε. Λίγες ὧρες ἀργότερα την ἴδια μέρα στὸ Fort Riley του Κάνσας, ἕνα παρόμοιο ἀεροσκάφος ἐφόρμησε ἀπό τον οὐρανὸ σε μία παρέλαση του ιππικού καί τρομοκράτησε τα ἄλογα σε τέτοιο βαθμό ποῦ τα γυμνάσια του ιππικού τέλειωσαν σε ταραχή.


Η μεγάλη πτήση του ἀεροσκάφους το 1897 στὴν πραγματικότητα άρχισε τον Νοέμβριο, το 1896 στὸ Σὰν Φραντζίσκο της Καλιφόρνια, ὅταν ἑκατοντάδες κάτοικοι εἶδαν ἕνα τεράστιο, ἐπιμήκη, μαῦρο ἀντικείμενο ποῦ χρησιμοποιοῦσε λαμπερούς προβολεῖς καί κατευθυνόταν ἀντίθετα στόν ἄνεμο, ταξιδεύοντας βορειότερα κατά μῆκος του Όακλαντ. Λίγες ὧρες ἀργότερα ἀναφορές ἦρθαν ἀπό ἄλλες βορειότερες πόλεις της Καλιφόρνια, ὅπως ἡ Σάντα Ρόζα, το Χίκο, το Σακραμέντο καί το Ρεντ Μπλάφ, καί ὅλοι περιγράφουν αὐτό ποῦ προκύπτει νά εἶναι το ἴδιο ἀεροσκάφος, ἕνα σκάφος ποῦ μοιάζει με πούρο Εἶναι πολύ πιθανό αὐτὸ το σκάφος νά κατευθυνόταν στό Mount Shasta στὴ βόρεια Καλιφόρνια.


Το ἀεροσκάφος κινοῦνταν πολύ ἀργά καί μεγαλοπρεπῶς, πετῶντας χαμηλά κάποιες στιγμές, καί τητὴ νύχτα φωτίζοντας το ἔδαφος με τους πανίσχυρους προβολεῖς του. Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ἐδῶ ,ὅπως ὁ Jacques Vallee ἔκανε στό βιβλίο του Dimentions, ὅτι μποροῦσε νά κάνει ἀκριβῶς αὐτὸ ποῦ το ἔνοιαζε, ἐπειδὴ ἀντιθέτως με σήμερα, δέν διέτρεχε κανένα κίνδυνο νά καταρριφτεί. Δὲν ὑπῆρχαν ἀεροπορικές μοῖρες γιά νά συμπλακοῦν με τον ἀέριο εἰσβολέα, οὔτε ἀντιαεροπορικά ὅπλα ἤ πύραυλοι ἐδάφους-ἀέρος γιά νά καταρρίψουν τον καταπατητή των αἰθέρων


Η ἐρώτηση ποῦ τίθεται μερικές φορές ἀπὸ τους μελετητές των Vimana εἶναι ἄν οἱ Ἀρχαῖοι Ἰνδοί καί Ἄτλαντες πῆγαν ποτέ στό Φεγγάρι ἤ τον Ἄρη Ἄν ἡ ἀνθρωπότητα εἶχε τέτοια σκάφη στοὺς ἀρχαίους καιρούς, θά εἶχαν σχεδιάσει βάσεις στό φεγγάρι καί τον Ἄρη ὅπως ἐμεῖς σχεδιάζουμε νά κάνουμε σήμερα; Ἄν εἶχαν στήσει μόνιμες βάσεις, τις καταλαμβάνουν μέχρι σήμερα;

Σωτηρία: Τι εἶπε ὁ Χριστός καὶ τι ὅρισαν οἱ ἄνθρωποι

Σωτηρία: Τι εἶπε ὁ Χριστός καὶ τι ὅρισαν οἱ ἄνθρωποι

"Σῶσε την ψυχή σου", "Σωτηρία της ψυχῆς", πασίγνωστες φράσεις, ποῦ σίγουρα ὅλοι ἔχουμε ἀκούσει


Ἀκούγονται κυρίως ἐντὸς χριστιανικῶν ναῶν, σε ὁμιλίες ἱερέων, θεολόγων καὶ ὑπάρχουν ἀκόμη καὶ σε κείμενα θρησκευτικοῦ περιεχομένου στὸ διαδίκτυο. Ἀμφιβάλω ὅμως προσωπικά, ἄν το 99% ὅσων τις ἀκοῦνε, ἀλλὰ καὶ ὅσων τις χρησιμοποιοῦν μποροῦν νὰ τις καταλάβουν.

Πόσοι ἔχουν ξεκάθαρα στὸ μυαλό τους τι εἶναι ἀλλὰ καὶ πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ σωτηρία της ψυχῆς; Δυστυχῶς ἐλάχιστοι Αὐτή την ἀπάντηση θὰ προσπαθήσω ὅσο το δυνατόν πιὸ ἁπλά νὰ δώσω στὸ ἄρθρο αὐτό

Ἡ ἴδια ἡ φράση: "Ἡ σωτηρία της ψυχῆς" γεννᾶ 3 κύρια ἐρωτήματα

1)Τι εἶναι ἡ ψυχή;

2)Τι εἶναι ἡ σωτηρία;

3)πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ σωτηρία;

1) Τι εἶναι ἡ λεγόμενη ψυχή;

Οἱ μεγάλοι σοφοί της ἀρχαιότητας καὶ σχεδόν ὅλα τα πανάρχαια κείμενα ὅλων των λαῶν παγκόσμια, με τα ὁποία δέν ἀσχολοῦνται παρά ἐλάχιστοι στὴν ἐποχῆ μας, μιλοῦν γιά τα δύο μέρη, ἀπό τα ὁποία ἀποτελεῖται ὁ ἄνθρωπος στὸν κόσμο αὐτό Το ἕνα εἶναι το φθαρτό καὶ θνητό,το λεγόμενο βιολογικό σῶμα. Το ἄλλο εἶναι αὐτό, ποῦ πολύ ἁπλοϊκά ὀνομάζουμε ψυχή, το "εἶναι" δηλαδή του ἀνθρώπου Στὴν οὐσία ὅταν λέμε ἄνθρωπος μιλᾶμε γιά το ἀθάνατο "εἶναι" του",την λεγόμενη ψυχή. Το βιολογικό σῶμα δέν εἶναι παρά ἕνα μέσο γιά νά ἀντιλαμβανόμαστε τον κόσμο αὐτό καὶ νά ἀλληλεπιδροῦμε μαζί του.

2) Τι εἶναι ἡ σωτηρία;

Ὅπως δίδαξαν ἤ περισσότεροι των ἀρχαίων Ἑλλήνων φιλοσόφων με κορυφαῖο τον Σωκράτη, ἀλλὰ καὶ ὅπως ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ἐπιβεβαίωσε, βάζοντας την θεϊκή σφραγῖδα, ὁ κόσμος ποῦ ἀντιλαμβανόμαστε ἀποτελεῖ μία ὑπερρεαλιστική εἰκονική πραγματικότητα. Στὴν πραγματικότητα, ὅλα ὅσα συμβαίνουν στὸν κόσμο αὐτὸ, ὅλα ὅσα ζήσαμε, ζοῦμε καὶ θὰ ζήσουμε, συμβαίνουν μόνο μέσα στὸ μυαλό μας με ἕναν ἀκατάληπτο τρόπο σε με τεχνολογία ἀσύλληπτη γιὰ ἐμάς

Σκεφτεῖτε ὅτι ὁ κάθε ἄνθρωπος βρίσκεται "κάπου" ἀκίνητος καὶ σάν σε μία ὀνειρική κατάσταση παίρνει σῶμα σάρκινο καὶ ἀρχίζει νὰ ἀντιλαμβάνεται τον κόσμο αὐτὸ Κάθε ἄνθρωπος ἀπὸ "ἐκεῖ" ποῦ βρίσκεται, ἐλέγχει στὴν οὐσία ἕναν χαρακτῆρα, σάν νὰ παίζει ἕνα βιντεοπαιχνίδι σε ὑπολογιστή

Οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε πανίσχυρα πνευματικά ὄντα, ποῦ κάποτε ζούσαμε σε ἕναν τέλειο κόσμο, τον κόσμο του Δημιουργοῦ μας, ἀπό τον ὁποῖο κάποια στιγμή -σύμφωνα με ἀρχαία κείμενα καί με τα λόγια του ἴδιου του Χρηστοῦ- φύγαμε. Κάναμε λοιπόν την λάθος ἐπιλογή καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι χάσαμε τις δυνάμεις ποῦ χάρη στὸν Δημιουργό μας εἴχαμε καί ξεπέσαμε τόσο ποῦ κάθε ἀνάμνηση ἀπό τον φωτεινό ἐκείνῳ τόπο ξεχάστηκε. Ἀπὸ πανίσχυρα ὄντα του φωτός ποῦ ζούσαμε στὴν ἀπόλυτη εὐτυχία καί ἐλευθερία, μετά ἀπὸ πολλά, φτάσαμε νὰ ζοῦμε δοκιμαζόμενοι σε τιποτένια ἀνάμνηση ζωώδη σάρκινα σώματα στὸν εἰκονικό κόσμο-φυλακή του Γιαχβέ καί τῶν ὑπηρετῶν του, μὴ γνωρίζοντας οὔτε ποιοί εἴμαστε, οὔτε ποῦ ἀνήκουμε, οὔτε τι κάνουμε ἐδῶ Δίχως νὰ θυμόμαστε κἄν τον Δημιουργό μας, τον Θεό καί Πατέρα μας.

Γιά νὰ μπορέσουμε νὰ φύγουμε ἀπό ἐδῶ καί νὰ ἐπιστρέψουμε ἐκεῖ ποῦ ἀνήκουμε, ἦρθε ὁ ἴδιος ὁ Δημιουργός μας στὸν κόσμο αὐτὸν τον ψεύτικο του Γιαχβέ παίρνοντας ἕνα σάρκινο σῶμα καί Αὐτὸς γιὰ νὰ μπορέσει νὰ μας μιλήσει. Μας μίλησε καί μας εἶπε τον τρόπο καί μας ἔδειξε τον δρόμο. Μας θύμισε το ποιοί πραγματικά εἴμαστε καί ποῦ ἀνήκουμε Γιά περισσότερες λεπτομέρειες δεῖτε ὅταν ὁλοκληρώσετε την ἀναγνώση του παρόντος ἄρθρου εδώ.

Στὴν κατάσταση ποῦ βρισκόμαστε τώρα, εἴμαστε ἐπικίνδυνοι γιὰ τον πραγματικό κόσμο. Ὁ ἄνθρωπος στὸν ἀληθινό κόσμο ἔχει τρομακτικά μεγάλες δυνάμεις καί γιὰ νὰ γυρίσει κάποιος ἄνθρωπος ἐκεῖ,στὸ τέλειο μέρος ποῦ κάποτε ζοῦσε, ὀφείλει νὰ κριθεῖ ἄξιος καί μή ἐπικίνδυνος ὥστε νὰ του δοθοῦν ξανά οἱ ὑπερδυνάμεις του. Αὐτή ἡ ἀξιολόγηση με ἕναν τρόπο ἀκατάλληπτο συμβαίνει μετά τον θάνατο του σώματος ποῦ ὁ ἄνθρωπος ἐλέγχει στὸν κόσμο αὐτό Καὶ τί θὰ γίνει με αὐτούς ποῦ δέν θὰ κριθοῦν ἄξιοι νὰ γυρίσουν στὸν πραγματικό κόσμο ;

Στοὺς κόλπους της ἐβραιοχριστιανικῆς θρησκείας κυκλοφοροῦν μεγάλες ἀνοησίες γιὰ το ὅτι δῆθεν ὁ Χριστός θά τιμωρήσει τους κακούς ἀνθρώπους στέλνοντας τους στὴν λεγόμενη κόλαση. Τα πράγματα δὲν εἶναι καθόλου ἔτσι Αὐτὰ ὅλα εἶναι ἀποτέλεσμα ἄγνοιας, σύγχυσης καὶ παρερμηνείας δεδομένων ὡς ἐπὶ το πλεῖστον Ἡ ἀλήθεια εἶναι πάντα ἁπλῆ ,μαθηματική καὶ λογική.

Ὁ Χριστός, το φῶς, ὁ Δημιουργός μας ποῦ εἶναι μόνο ἀγάπη, ἀλλὰ καὶ δικαιοσύνη, δὲν θά τιμωρήσει κανέναν στέλνοντας τον στὴν λεγόμενη κόλαση. Ἁπλᾶ ὅποιος κριθεῖ ἀνίκανος καὶ παραμείνει στὴν κυριολεξία ἐπικίνδυνος γιὰ τον ἀληθινό κόσμο, δὲν θά πάει ἐκεῖ Δὲν θά πάει στὸν κόσμο του Χριστοῦ, διότι δὲν ἔφτασε στὴν συνειδητοποιήση, ὥστε νὰ γνωρίσει ποιός εἶναι, ποῦ ἀνήκει καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν φερόταν με τον τρόπο ἐκεῖνο, ποῦ ἔδειξε ὁ Χριστός, καὶ ποῦ φυσικά θά ἔδειχνε ὅτι εἶναι ἄξιος γιὰ νὰ διαχειριστεῖ τις ἐπουράνιες ὑπερδυνάμεις, δίχως τον κίνδυνο νὰ τον βγάλουν ἐλεύθερο στὸν ἀληθινό κόσμο καὶ νὰ τα γκρεμίσει ὅλα Σκεφτεῖτε, ἔστω ὅτι σε κάποιον δίνεται ἕνα σαραβαλάκι καὶ βγαίνει στὸ δρόμο της γειτονιᾶς του καὶ ἀρχίζει νὰ πατάει κόσμο, νὰ μπαίνει μέσα σε κτήρια καὶ γενικῶς νὰ τα κάνει ὅλα λίμπα. Θὰ τον ἀφήνατε νὰ βγεῖ στὴν ἐθνικὴ; Ἡ ἀκόμη χειρότερα νὰ του ἐπιτραπεῖ νὰ πάρει μία Ferrari καὶ νὰ βγεῖ με αὐτὴ στὴν ἐθνικὴ; Μᾶλλον ὄχι

Σκεφτεῖτε πόσες φορές βγαίνουμε ἐκτὸς εαυτού κάθε μέρα. Τι θά γινόταν ἄν κάποιος ἔβγαινε ἐκτὸς εαυτού στὸν ἀληθινό κόσμο ἔχοντας ὑπερδυνάμεις; Πόσο μεγάλο κακό θά ἔκανε στὸν τόπο ἐκεῖνο καὶ στὰ μυριάδες πλάσματα του Δημιουργοῦ ποῦ ζοῦν ἐκεῖ; Γιαυτό ἄν κάποιος μείνει ἐπικίνδυνος δὲν θά πάει ἐκεῖ,γιατί ἄν πήγαινε οἱ συνέπειες θά ἦταν καταστροφικές.

Ἔτσι, ἀφοῦ κάποιος δὲν θά τα ἔχει καταφέρει τουλάχιστον γιὰ αὐτὸ το στάδιο, θά μεταβεῖ ἀναγκαστικά σε ἄλλο περιορισμένο χῶρο-φυλακή γιὰ μία ἀκόμη εὐκαιρία Ὀφείλω ἐδῶ νὰ τονίσω ὅτι δὲν θά ξαναφέρει στὸν κόσμο αὐτὸ, δὲν μιλᾶμε γιὰ την μετενσάρκωση ποῦ δέχονται οἱ ἀνατολικοί δηλαδή. Το χειρότερο εἶναι ὅτι σε αὐτὸν τον πιό δύσκολο κόσμο ποῦ θά πᾶνε ὅσοι δὲν κριθοῦν ἄξιοι νὰ ἐπιστρέψουν στὸν ἀληθινό κόσμο, κουμᾶντο δὲν θά κάνει ἁπλά ὁ Γιαχβέ ὅπως ἐδῶ, ἀλλὰ πολύ πιό ἐπικίνδυνοι ἐχθροί καὶ τα πράγματα ἐκεῖ θά εἶναι πολύ πιό ἐπικίνδυνα γιὰ ὅσους πᾶνε, ἀλλὰ καὶ πιό πολύπλοκα, ὅσον ἀφορᾶ την ἔξοδο ἀπὸ ἐκεῖ

Ἡ μετάβαση ἑνός ἀνθρώπου, μιᾶς ψυχῆς, ἀπὸ τον ψεύτικο αὐτὸ κόσμο του Γιαχβέ, πίσω στὸν φωτεινό κόσμο του Δημιουργοῦ του, ὀνομάζεται σωτηρία. Καὶ μάλιστα αὐτὸ ἐξηγεῖ καὶ ἀπὸ πού πρέπει νὰ σωθοῦμε Νὰ φύγουμε ἀπὸ τον ψεύτικο κόσμο καὶ νὰ γυρίσουμε ἐκεῖ ποῦ ἀνήκουμε Αὐτὸς ποῦ μπορεῖ νὰ σώσει κάποιον εἶναι μόνο ὁ Χριστός, ὁ ἴδιος ὁ Δημιουργός μας.

Κατὰ Ἰωάννην 8,32 Γνωρίσετε την ἀλήθεια, καὶ ἤ ἀλήθεια θα σας ἐλευθερώσει Το κριτήριο εἶναι ἁπλό : θά ἐπιστρέψει στὸν ἀληθινό κόσμο,ὅποιος κριθεῖ ἄξιος νὰ του δώσουν καὶ καὶ νὰ διαχειριστεῖ με ταπείνωση τις πέραν-διανοήσεως ὑπερδυνάμεις ποῦ ἔχει ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖ

3) Πῶς ἐπιτυγχάνεται ἤ σωτηρία ;

Εἴπαμε πρίν ὅτι αὐτός ποῦ θά γυρίσει στὸν πραγματικό κόσμο του φωτός εἶναι ἐκεῖνος ποῦ θά εἶναι σε θέση νὰ διαχειριστεῖ τις ὑπερδυνάμεις ποῦ ἔχει ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖ Πώς λοιπόν κάποιος δείχνει ὅτι εἶναι ἄξιος γιαυτό; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὅτι το δείχνει με τις ἐνέργειές του ἐδῶ, στό πεδίο δοκιμασιῶν ποῦ αντιλαμβάνεται.Η φύση του ἀνθρώπου εἶναι ἤ ἀγάπη καὶ ἤ προσφορά. Το τι εἶναι ἀγάπη μας το ἔδειξε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας.Παρά το ὅτι ἐμεῖς ἀποστατήσαμε ἀπὸ Ἐκεῖνον, Τον παρατήσαμε καὶ σηκωθήκαμε καὶ φύγαμε ἀπὸ τον πραγματικό κόσμο,Ἐκεῖνος ἦρθε

ἐδῶ κάτω ποῦ ζοῦμε μέσα στὴ νέκρα νὰ μας σηκώσει καὶ νὰ μας ξαναφέρει στὴν ζωή.

Ἔζησε ἀνάμεσα μας καὶ μας εἶπε τον τρόπο καὶ μας ἔδειξε τον δρόμο ποῦ ὁδηγεῖ πίσω στὴν φωτεινή μας πατρίδα, στὸν πραγματικό κόσμο ἀπ ὅπου φύγαμε. Το σκοτάδι ὅμως δέν κατάλαβε το φῶς, Τον χλεύασαν, Τον ἔβρισαν,Τον βασάνισαν καὶ τέλος Τον Σταύρωσαν.

Ὅλα ὅμως τα ὑπέμεινε, εὑρισκόμενος ἀνάμεσα σε ἐμᾶς ποῦ τον εἴχαμε ἀρνηθεῖ καὶ ποῦ γιά ἐμᾶς εἶχε ἔρθει, νὰ μας ξαναπάρει κοντά Του. Ἀκόμη καὶ πάνω στὸν σταυρό, ὅπου ἔκανε την μεγαλύτερη διδασκαλία ἀγάπης

" Πατέρα συγχώρεσε τους,δέν ξέρουν τι κάνουν" ἦταν τα λόγια Του μέσα στὸν πόνο ποῦ προκαλοῦσε το φριχτό μαρτύριο. Ὁ Χριστός προσεύχεται ἐπάνω στό σταυρό γιά τους σταυρωτές Του καὶ τους συγχωρεῖ, δίνοντάς μας το μήνυμα νὰ συγχωροῦμε τους ἄλλους γιά ὅτι κακό μας κάνουν λόγῳ της ἄγνοιας τους καὶ της προσκόλλησης τους στὸν ψεύτικο αὐτὸ κόσμο.

Ὁ δρόμος της σωτηρίας, ὁ δρόμος του Χριστοῦ δέν περνᾶ, σε ἀντίθεση με τις ἱστορίες ἐβραιοχριστιανικῆς φαντασίας, μέσα ἀπὸ τα λεγόμενα μυστήρια, μέσα ἀπὸ ἱερεῖς καὶ τυπικά. Αὐτὰ τα κάνει κάποιος ἄν μπορεῖ νὰ τα κάνει γιά ἐκεῖνον, ἐπειδὴ τον ἀναπαύουν, δέν παίζουν κανένα ἀπολύτως ρόλο στό ἄν θά γυρίσει στὸν ἀληθινό κόσμο ἤ ὄχι Γιατί ; Διότι το ἄν κάποιος θά εἶναι σε θέση νὰ διαχειριστεῖ τις ἐπουράνιες ὑπερδυνάμεις ποῦ ἔχει ὁ ἄνθρωπος στὸν ἀληθινό κόσμο του Δημιουργοῦ δέν ἔχει καμία ἀπολύτως σχέση με το ἄν παίρνει μέρος στὶς τυπικές λατρευτικές διαδικασίες ποῦ ἄνθρωποι ὅρισαν

Ὁ Χριστός δέν ζήτησε ποτέ ἀπὸ ἐμᾶς κάτι τέτοιο καὶ ἐννοεῖται πώς σε ἀντίθεση με ὅσα ἤ ἐβραιοχριστιανική θρησκεία ὅρισε τον 4ο αἰῶνα με ἑβραϊκοῦ τύπου ἐξαναγκασμούς καὶ σκοταδιστική νοοτροπία ἐναντία στὴν ἁπλότητα των ὅσων εἶπε ὁ Χριστός, καμία τυπική διαδικασία ΔΕΝ εἶναι ...ὑποχρεωτική γιά νὰ..σωθεῖ κάποιος. Στὴν οὐσία δηλαδή ἄν κάποιος κάνει ὅτι εἶπε ὁ Χριστός,δέν χρειάζεται νὰ κάνει κάτι ἄλλο, ὅλα τα ἄλλα εἶναι ἄχρηστα ὅσον ἀφορᾶ την σωτηρία του, ἀφοῦ δέν τα ὅρισε ὁ Χριστός ἀλλά ἤ ἐβραιοχριστιανική σκοταδιστική θρησκεία της Μαύρης Μασονίας, της Μαύρης Ἀδελφότητας

Ἥ σωτηρία ἔχει νά κάνει με το πώς φέρεται ὁ ἄνθρωπος στοὺς γύρω του. Ἔχει νά κάνει με το πώς νιώθει μέσα του. Ἔχει νά κάνει με το κατά πόσο ἔχει συνειδητοποιήσει το ποιός εἶναι, ποιά εἶναι η φύση του, ποῦ ἀνήκει, ἀφοῦ αὐτὸ τον ὁδηγεῖ καὶ στὶς ἀντίστοιχες ἐπιλογές σε κάθε κατάσταση της ζωῆς του ἐδῶ, στὸν ψεύτικο κόσμο. Ἥ λεγόμενη σωτηρία δηλαδή ἔρχεται ΜΟΝΟ μέσα ἀπὸ την οὐσία

Ὁ Χριστός μας ξεκαθάρισε καὶ κάτι, ὅτι ὅποιος ζητάει παίρνει καὶ μας εἰπέ νά ΖΗΤΑΜΕ με χαρά νά γυρίσουμε στὸν δικό Του κόσμο, ἐκεῖ ποῦ ἀνήκουμε καὶ νά φύγουμε ἀπὸ αὐτὸν τον ψεύτικο σκοτεινό κόσμο του Γιαχβέ Σατανᾶ

Λουκ. 12,29 Καὶ ἐσεῖς μὴν ζητᾶτε τι θὰ φάτε καὶ τι θὰ ππιεῖτε καὶ μὴν περιπάσθε με αὐτά

Λουκ. 12,30 Διότι ὅλα αὐτά τα ζητοῦν ὅλοι.ο Πατήρ σας γνωρίζει πολύ καλά, ὅτι ἔχετε ἀνάγκη

ἀπό αὐτά

Λουκ. 12,31 Ἐσεῖς νά ζητᾶτε μόνο την βασιλεία του Θεοῦ καὶ ὅλα τα ἄλλα θὰ σας προστεθοῦν

Α Ιω. 2,15 Μήν ἀγαπᾶτε τον κόσμο(αὐτὸ),οὔτε αὐτά ποῦ ἔχει ὁ κόσμος.
Ἄν κάποιος ἀγαπᾶ τον κόσμο,δὲν ὑπάρχει ἡ ἀγάπη του Πατέρα(του Θεοῦ) μέσα του.
Ἥ βασιλεία του Θεοῦ, ἡ βασιλεία των οὐρανῶν εἶναι ὁ πραγματικός κόσμος του Δημιουργοῦ μας, το μέρος ὅπου ἀνήκουμε Αὐτό, ποῦ εἶναι ἡ πεμπτουσία της ἀλήθειας του Χριστοῦ, δὲν τονίζεται πουθενά. Ἀντίθετα τονίζονται συνεχῶς οἱ τυπικές λατρευτικές διαδικασίες ποῦ ὅρισαν οἱ ἄνθρωποι της μαύρης μασονίας ὅταν ἔστησαν την ἐβραιοχριστιανική θρησκεία.

Μόνο ἕνα πρᾶγμα μας εἰπέ ὁ Χριστός νά κάνουμε, γιά την σύντομη παραμονή μας ἐδῶ Νὰ ἁπαλύνουμε τον πόνο ἀπό τους συνανθρώπους μας γύρω μας, νά τους παίρνουμε το ἄγχος, το βάρος, την στενοχώρια ποῦ δίνει αὐτὸς ὁ παλιόκοσμος, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι κόσμος ποῦ ἔχουμε ἔρθει γιά νά ζήσουμε καὶ νά ἔχουμε εὐτυχία Μόνο αὐτὸ το πρᾶγμα μας εἰπέ νά κάνουμε, ὄχι γιατί μας το ἐπιβάλει ἀλλὰ γιατί αὐτή εἶναι ἡ ἴδια μας ἡ φύση. Μας εἰπέ πώς ὑπάρχει ἀλλοῦ ζωή ἀληθινή καὶ εὐτυχία, στὸν πραγματικό κόσμο στὸ φῶς καὶ μας ἔδειξε καὶ τον τρόπο νά

γυρίσουμε ἐκεῖ.

Ὁ τρόπος αὐτός δέν περιέχει ἀπολύτως καμία τυπική διαδικασία ἀλλά μόνο την οὐσία Ἡ οὐσία εἶναι ἡ ἐνεργητική ἀγάπη, ἡ προσφορά πρός τους γύρω μας, ἁπλὸ καί ἀπόλυτα ἀνέξοδο Αὐτὸ μιλάει μέσα στὴν καρδιά του καθενός, δυστυχῶς ὅμως αὐτὰ τα πολύ ἁπλά λόγια δέν ἀκούγονται σε ὁμιλίες καί κηρύγματα της ἐκκλησίας Ἀντιθέτως ἀκούγονται ξύλινοι λόγοι, ποῦ δέν περιέχουν Χριστό, ποῦ δέν περιέχουν ἀλήθεια, με ἀποτέλεσμα ὁ κόσμος νὰ ἀπορρίπτει την θρησκεία ἀντιλαμβανόμενος ὅτι πρόκειται γιά κάτι ψεύτικο, ἀλλά μαζί με αὐτὴν ἀπορρίπτει δυστυχῶς καί τον Χριστό, διότι στὸ μυαλό των περισσοτέρων Χριστός καί θρησκεία του Χριστιανισμοῦ εἶναι το ἴδιο πρᾶγμα

Στὸ σημεῖο αὐτὸ, μπορεῖ κανείς νὰ σκεφτεῖ ὅτι ἀφοῦ εἶναι ἔτσι τα πράγματα, τότε εἶναι πρακτικά ἀδύνατο γιά τον ὁποιοδήποτε νὰ σωθεῖ,ἀφοῦ κανείς δέν μπορεῖ νὰ εἶναι τέλειος. Το ἴδιο εἶχαν πεῖ στὸν Χριστό καί οἱ μαθητές Του καί ἔτσι ἔχουμε την ἀπάντηση ἕτοιμη ἀπ τον ἴδιο τον Χριστό :

Λουκ. 18,27 Τα ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστίν

Με δική του δύναμη κανείς δέν ὑπάρχει περίπτωση νὰ σωθεῖ, ἀλλά αὐτὰ ποῦ εἶναι ἀδύνατα γιά ἐμάς εἶναι δυνατά γιά τον Θεό μας. Γιαυτό καί ὁ Χριστός μας εἶπε, ΖΗΤΑΤΕ νὰ ἐπιστρέψετε στὸν πραγματικό κόσμο καί ὅλα τα ἄλλα, ὅλα ὅσα χρειάζεσαι γιά νὰ πᾶς ἐκεῖ, θὰ σου προστεθοῦν! Ἄν κάποιος κάνει το ἕνα βῆμα πρός τον Χριστό, Ἐκεῖνος θὰ κάνει τα 99 καί θὰ τον πάρει στὸ φῶς

Το ἕνα αὐτὸ βῆμα εἶναι νὰ ζητήσει τον κόσμο του Χριστοῦ καί με ἕναν πραγματικά θεϊκό τρόπο ὁ Χριστός ὁ ἴδιος θὰ τον ὁδηγήσει ἐκεῖ, ἀφοῦ ὅποιος ζητάει παίρνει. Το πρόβλημα εἶναι ὅτι σχεδόν κανείς δέν ζητάει ἡ ἄν ζητάει, ζητάει πράγματα του κόσμου αὐτοῦ

Ἐπίσης ὁ Χριστός εἶπε καί κάτι ἀκόμη ὅσον ἀφορᾶ την σωτηρία:

Μαρκ. 13,13 ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται.
Αὐτός ποῦ θά ὑπομείνει τον κόσμο αὐτὸ, με τα ἄγχη του,τις στενοχώριες του,τα προβλήματά του καὶ ἐνεργεῖ ὅπως εἶναι ἡ φύση του, ὅπως έδεἔδειξε ὁ Χριστός, με ἐνεργητική ἀγάπη πρός ὅλους, ὡς το τέλος της ζωῆς του στὸν κόσμο αὐτὸ, ἐκεῖνος θά σωθεῖ Ἐκεῖνος ποῦ θά ὑπομείνει τον πόλεμο ποῦ θά του κάνουν καθημερινά οἱ ἀσώματοι καὶ ἐνσώματοι ὑπηρέτες του Γιαχβέ Σατανᾶ καὶ δὲν θά γίνει ἕνα με το ρεῦμα του κόσμου αὐτοῦ ἀλλὰ θά συνεχίσει νὰ πηγαίνει κόντρα στὸ ρεῦμα ὡς το τέλος. Μέχρι το σῶμα ποῦ ἐλέγχει νὰ πεθάνει καὶ ἡ δοκιμασία του νὰ ὁλοκληρωθεῖ

Πρός Ρωμαίους 8:12 :

καὶ μὴ σχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοὸς εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον.

(Μήν γίνεστε ἕνα με τον κόσμο αὐτὸ ἀλλὰ νὰ μεταμορφωθεῖτε ἀνακαινίζοντας το μυαλό σας ἔτσι ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ διακρίνει ποῖο εἶναι το καλό, εὐχάριστο, καὶ τέλειο θέλημα του Θεοῦ). Ὁ Χριστός εἶναι πάντα δίπλα στὸν καθένα καὶ μας εἶπε, ὅταν ἔχετε βάρος καὶ στενοχώρια ἐλᾶτε σε ἐμένα καὶ ἐγώ θά σας ἀναπαύω Μόνοι μας δὲν ὑπῆρχε καμία περίπτωση νὰ τα καταφέρουμε, εὐτυχῶς ὅμως ΔΕΝ εἴμαστε μόνοι μας.

Ιω. 16,33 Στὸν κόσμο (αὐτὸ) θά ἔχετε θλίψη, ἀλλὰ νὰ ἔχετε θάρρος,ἐγώ ἔχω νικήσει τον κόσμο(αὐτὸ).

Ευτυχώς, Ιησούς Χριστός Νικά παντοῦ καὶ πάντα καὶ γιὰ πάντα. Αὐτή εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἐλπίδα Δεῖτε λοιπόν τα πάντα γύρω σας πιό χαλαρά καὶ ξέγνοιαστα.....

                MERRY X-MAS TO YOU ALL !!

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τὸ ἔθιμο τῶν καλάντων ἀποτελεῖ .ἕνα βασικὸ καὶ ἀναπόσπαστο τμῆμα τῆς Ἑλληνικῆς παράδοσης. στὶς μεγάλες ἐορτές τῆς Χριστιανοσύνης . ἡ τῆς πρωτοχρονιᾶς , τὰ παιδιά περιφέρονται ἀπὸ σπίτι σὲ σπιτι καὶ τραγουδοῦν ἔνα τραγούδι ἀντίστοιχο τοῦ θέματος τῆς ἑορτῆς συμπληρώνοντας στὸ τέλος κάποιες φράσεις ὅπως ΄


<<σ΄ αὐτὸ τὸ σπίτι τὸ ψηλὸ πέτρα νὰ μὴ ραγίση , κ, ὁ νοικοκύρης τοῦ σπιτιοῦ χίλια χρόνια νὰ ζήση>>

ἥ ἄλλες παρεμφερεῖς. στὸ τέλος οἱ νοικοκυραῖοι δίνουν στὰ παιδιὰ ἕνα χρηματικὸ ποσὸν καὶ τὰ φιλεύουν γλυκὰ καὶ ἐδέσματα. τὰ παιδιὰ μὲ τὴν ἁγνὴ ψυχὴ τους εἶναι οἱ προάγγελοι τοῦ καλοῦ χρόνου ποῦ θὰ ἀκολουθήση.

Πόσοι ὅμως γνωρίζουν πώς ἕνα παρόμοιο ἔθιμο μὲ τὸ ἀντίστοιχο σημερινὸ , ἔχει τὴν ἀπώτερη καταγωγὴ του στὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα; Ἄς ρίξουμε , λοιπόν λίγο φῶς στὸ ἔθιμο αὐτὸ τῶν προγόνων μας , τὸ ὁποῖο ὑπάρχει ἀπῶ τὴν ἐποχὴ τοῦ ὁμήρου καὶ ὀνομάζεται << εἰρεσιώνη>>

ὁ συγγραφεύς λοιπόν τοῦ βίου τοῦ Ὁμήρου ( ὁ ὁποῖος ἀρχικὸς εἶχε ἀποδοθῆ ἐσφαλμένως στὸν Ἡρόδοτο ) διηγεῖται τα έξῆς :

Παραχειμάζων δὲ ( Ὅμηρος ) ἕν Σάμω ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας, ἐλάμβανε τι ἀεἰδων τὰ ἔπεα ἅ καλεῖται Εἰρεσιώνη, ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν οἱ τὶ τῶν παίδων τινες τῶν ἐγχωρίων.

<< δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο, ἅς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἱ εἰ αὐταί άνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλάς σῦν πλοῦτο δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα, εἰρήνη τ΄ ἀγάπη....>>


Νεοελληνικὴ Ἀπόδοσις


Διαχειμάζοντας ὁ Ὅμηρος στὴν Σάμο , κατὰ τὴν πρώτη ἡμέρα κάθε μηνὸς ἐμφανιζόταν πρὸ τῶν οἰκιῶν τῶν πλουσίων καὶ ἐλάμβανε ( ἐπετύγχανε ) κάποιο ( φιλοδώρημα ) , τραγουδῶντας τὰ λόγια αὐτὰ ( τὸ μικρὸ ποιήμα πού ἀκολουθεῖ >>, ποὺ ὀνομάζονται << εἰρεσιώνη>> τὸν ὡδηγοῦσαν δὲ καὶ εὑρίσκοντο πάντοτε μαζί του καὶ κάποια ἀπὸ τὰ παιδιά τῆς περιοχῆς .

τὸ σπίτι ἐπισκεπτόμαστε πολύ δυνατοῦ ἄνδρα ὁ ὁποῖος ἔχει μεγάλη δύναμη προκαλεῖ μεγάλο θόριβο, ( καὶ εἶναι ) πάντοτε εὐτυχισμένος . Ἀνοῖξτε πόρτες διάπλατα γιά νὰ μπῆ πολὺς πλοῦτος καὶ μαζί μὲ τὸ πλοῦτο καὶ ἡ θαλερὴ χαρὰ καὶ ἡ εὐλογημένη εἰρήνη...

Διαπιστώνουμε λοιπὸν , ἀπὸ μελέτη καὶ την λεπτομερῆ περιγραφή τῶν παραπάνω στοιχείων, τὴν συνέχεια τῶν ἐθίμων τοῦ λαοῦ μας κι ἄν προσέξουμε ἀπ΄ τὴν μὶα τὰ λόγια ποὺ ἀναφέρονται στὸ τραγούδι τοῦ Ὁμήρου.

<<Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο, ὅς μέγα μὲν δύναται , μέγα δὲ βρέμει, ἔλβιος , αἰεἰ αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γαρ ἔσεισι πολλάς σύν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ΄ ἀγαθή>>

καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ λόγια πού λέμε σήμερα :

Σ΄ αὐτὸ τὸ σπίτι τὸ ψηλὸ
πέτρα νὰ μὴ ραγίση κι ὁ νοικοκύρης τοῦ σπιτιοῦ χίλια χρόνια νὰ ζήση ...

Θὰ καταλάβουμε ὅτι τόσα χρόνια τὰ παιδιὰ μας λένε οὐσιαστικὰ τὶς ἴδιες εὐχές, γιὰ νὰ πάρουν ὁπωσδήποτε τὸ φιλοδώρημα ἀπὸ τούς νοικοκύρηδες τῶν σπιτιῶν , ὅπως ἐπίσης θὰ καταλάβουμε ὅτι οἱ Ἕλληνες κουβαλᾶμε σὲ κάθε κύταρὸ μας τὶς ἀρετὲς καὶ τὰ ἐλαττώματα τῶν προγόνων μας καὶ τὰ ἐκδηλώνουμε ὲ κάθε εὐκαιρία ..

                                                                        

ΣΤΗΝ ΡΟΔΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ !!! ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ-ΠΟΙΟΙ ΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ - ΠΌΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ

~



ΣΤΗΝ ΡΟΔΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ !!! ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ-ΠΟΙΟΙ ΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ - ΠΌΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ

Τον μῆνα Μάρτη στήν ἀρχαία Ρόδο σε ἄγνωστη ἡμερομηνία του τοπικοῦ μῆνα ΒαδΒαδρόμιου τελοῦνταν ἡ ἑορτὴ τα "Χελιδόνεια" ,μία ἑορτὴ για την ὑποδοχή της ἄνοιξης καὶ των χελιδονιῶν, της ὁποίας ἡ ἵδρυση ἀποδίδεται στόν Λίνδιο Κλεόβουλο.

Μικρά παιδιά τριγυρνοῦσαν ἀπὸ πόρτα σε πόρτα καὶ ζητοῦσαν χρήματα, σύμφωνα με

τον Ἀθηναῖο, χρονολογεῖται στόν 6ο π.Χ. Αἰῶνα

Ὁ Ἀθηναῖος σημειώνει ὅτι το χελιδονίζειν ἦταν γιά τους Ῥοδίτες, ἕνα εἶδος ἀγερμοῦ (συλλογή χρημάτων, ὅπως στὰ σύγχρονα κάλαντα) καὶ διασώζει ἕνα τέτοιο τραγούδι μνημονευόμενο ἀπὸ τον Θέογνι στὸ δεύτερο βιβλίο του “Περί θυσιῶν” στὴ Ῥόδο.

Τραγουδῶντας μικρά ἄσματα ἀντίστοιχα με τα σημερινά κάλαντα "Τα χελιδόνεια" ποῦ κατά την Ἑλληνιστική περίοδο διαδόθηκαν στόν Ἑλληνικό κόσμο, ἐπέζησαν ἑως τον 10ο αἰῶνα, ὁπότε καὶ ἀπαγορεύθηκαν ἀπὸ την "ἐν Τρούλλῳ" 6η Οἰκουμενική σύνοδο 939 μ.χ.χ ὡς κατάλοιπο του Ελληνικού εθνισμού.
ΗΛΘ΄ ΗΛΘΕ ΧΕΛΙΔΩΝ, ΚΑΛΑΣ ΩΡΑΣ ΑΓΟΥΣΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΣ ΕΝΙΑΥΤΟΥΣ, ΕΠΙ ΓΑΣΤΕΡΙ ΛΕΥΚΑ, ΕΠΙ ΝΩΤΑ ΜΕΛΑΙΝΑ, ΑΝΟΙΓ ΆΝΟΙΓΕ ΤΑΝ ΘΥΡΑΝ ΧΕΛΙΔΟΝΕΙ, ΟΥ ΓΑΡ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΕΣΜΕΝ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ {Κλεόβουλος ὁ Λίνδιος}.

Παλᾶθαν σῦ προκύκλει........... Φέρε σῦκα αρμαθιασμένα

ἐκ πίονος οἰκοῦ .........................ἀπ' το πλούσιο το σπίτι

οἴνου τε δέπαστρον ..................ἕνα κύπελλο κρασί

τυροῦ τε κανίστρου. .................καὶ καλάθι με τυρί.

Χελιδόνισμα

Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν

καλὰς ὥρας ἄγουσα,

καλοὺς ἐνιαυτούς,

ἐπὶ γαστέρα λευκά,

5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα.

Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου

οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον.

καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται.

Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα;

10 εἰ μέν τι δώσεις. εἰ δὲ μή, οὐκ ἐάσομες.

ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον

ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν.

μικρὰ μέν ἐστι, ῥᾳδίως νιν οἴσομες.

ἂν δὴ φέρῃς τι, μέγα δή τι φέροις.

15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι.

οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν, ἀλλὰ παιδία.


Μετάφρασι

Ἦρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα,

φέρνει τὸν καλὸ καιρό,

φέρνει τὴν καλὴ χρονιά.

εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά,

μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω.

Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο καλούδια.

κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί, δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί.

ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν κουλούρα.

Τί λές; θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε;

κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς, καλὰ καὶ καμωμένα.

ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς, δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι.

ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της,

ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα.

εἶναι μικρούλα βέβαια, ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο,

γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα.

κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι, νἆναι κάτι μεγάλο.

ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα.

δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι, εἴμαστε παιδάκια.

…ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές, ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα, μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν, καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους. αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι. οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος, εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς. …ἡ α΄ στροφὴ ὅμως, ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο, καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 π.Χ. καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά. εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα.

Ὑπάρχει μάλιστα κι ἕνας συνδετικός κρίκος ἀνάμεσα στὸ ἀρχαίου καί σύγχρονο χελιδόνισμα, ποῦ κατέγραψε τον 12ο αἰῶνα ὁ Γάλλος κληρικός Benoit ὅταν ἄκουσε νά το τραγουδοῦν Ἕλληνες μαθητές στὸ Collegio Greco στὴ Ρώμη.

Οι στίχοι ποῦ κατέγραψε ὁ Benoit (στὸ βιβλίο του Liber Politicus) ἔχουν ἐντυπωσιακή ὁμοιότητα με τα σημερινά κάλαντα. Ἐπιπλέον, μάλιστα καί το φιλοδώρημα ποῦ ζητοῦν οἱ καλαντιστές παραμένει το ἴδιο ἀπό την ἀρχαιότητα !

Ἡ Μετενσάρκωση στὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα

Ἡ Μετενσάρκωση στὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα

Το ἀνήσυχο καὶ διψασμένο γιὰ γνώση ἀνθρώπινο πνεῦμα δὲν ἀρκεῖτε στὴν ἔρευνα καὶ ἀνακάλυψη των νόμων ποῦ εἶναι βασικοί γιὰ την ἐξελίξη καὶ την ἐκτελέση του προορισμοῦ του πάνω στή Γῆ Με ἀγωνία ἐνδιαφέρεται νὰ μάθει τι πρόκειται νὰ συμβεῖ μετά θάνατον, τι θά γίνει ἡ ψυχή του, θά ἐπιζήσει ἡ γήινη προσωπικότητά του, θά

ἐπανέλθει στή Γῆ γιὰ νὰ ἐμψυχώσει ἕνα ἄλλο σῶμα καὶ πώς μπορεῖ νὰ γίνει κάτι τέτοιο;

Οἱ ἀρχαῖοι διανοητές ἐξετάζουν το φυσικό σῶμα του ἀνθρώπου ὄχι ὡς κάτι ξεχωριστό, ὅπως κάνει ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη (ἀνατομικά, βιολογικά, φυσιολογικά), ἀλλὰ πάντοτε σε σχέση με την ψυχή ποῦ ἑδρεύει σε αὐτὸ

Χάρη στὴν ψυχή, το σῶμα κινεῖται, λειτουργεῖ, ζεῖ Εἶναι ἁπλὰ το ὄργανο ποῦ αὐτή χρησιμοποιεῖ Σῶμα χωρίς ψυχή εἶναι ἀδιανόητο Γιὰ τους Πυθαγόρειους καὶ Πλατωνικούς ἡ λέξη ἄνθρωπος σήμαινε κάτι πολύ περισσότερο ἀπὸ τον ὁρατό ἄνθρωπο καὶ, στὴν κυριολεξία, με τον ὅρο αὐτὸν ἐννοοῦσαν ἀποκλειστικά τον ἄνθρωπο, ὡς το πνεῦμα καὶ την ψυχή την ἐνσαρκωμένη προσωρινά στὸ ἀνθρώπινο σῶμα «ἄνθρωπος εστί ψυχή σώματι χρωμένη» (Πλάτων, Τιμαίος 42 D, Φαίδων 111 Α)

Ἡ ψυχή ἕλκει την καταγωγή της ἀπὸ το νοητικό πεδίο, γιὰ νὰ ἐκδηλώσει την διαπλαστική καὶ ὀργανική της ἱκανότητα Κατέχει διάμεση θέση μεταξύ νοητοῦ καὶ αἰσθητοῦ καὶ ἔρχεται νὰ ἐμψυχώσει τα σώματα, γεννῶντας το χῶρο καὶ το χρόνο. Ἀποτελεῖ τμῆμα της παγκόσμιας ψυχῆς του κόσμου ἡ ὁποία μερίζεται σε ἀτομικές ψυχές, με σκοπό την ἀπόκτηση της ἐμπειρίας του ὑλικοῦ πεδίου.

Ἡ ΣΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΗΣ

Το θέμα της μετενσάρκωσης ἀπασχόλησε τον Πυθαγόρα καὶ ἀποτέλεσε σπουδαῖο ἔρεισμα γιὰ την ἠθικὴ καὶ θρησκευτική του δοξασία. Ἐπειδή, ὅμως, το πρόβλημα της ἐπιβίωσης της ψυχῆς καὶ της μελλοντικῆς της σταδιοδρομίας ἀνάγεται σε πνευματικές σφαῖρες καὶ προϋποθέτει πνευματική ἐξελίξη, πρέπει νά ἀπασχολοῦσε μόνον τους μαθητές ἀνώτερου βαθμοῦ, αὐτούς ποῦ ἤδη εἶχαν μυηθεῖ στὴν ὅλη κοσμοθεωρία καὶ βιοθεωρία του μεγάλου φιλοσόφου Ἑπομένως, πρέπει νά ἦταν μυστική καὶ νά μήν την κοινοποιοῦσαν στὸ λαό. Το σημαντικό ὅμως αὐτὸ θέμα, ἀναπτυσσόταν ἀσφαλῶς τόσο στούς «ἀκροαματικούς» ὅσο καὶ στούς ἀνώτερους μυητικούς βαθμούς. Κι ὅπως εἶναι φυσικό, στούς πρώτους ἀπό ἐξωτερικῆς πλευράς, ἐνῶ στούς ἄλλους ἀπό ἐσωτερικῆς.

Ἡ ἐξωτερική διδασκαλία γιὰ τὴ μετεμψύχωση, ποῦ ἀπέβλεπε στὴν ἠθική προετοιμασία καὶ ἐπιλογή των ἱκανῶν καθώς καὶ στὴν παρηγορητική ἱκανοποίηση των ἀδαῶν, διαδόθηκε εὐρύτατα καὶ διασώθηκαν ἀρκετὰ στοιχεῖα γιὰ το θέμα. Ὅπως εἶναι φυσικό, οἱ πληροφορίες αὐτὲς ὑπέστησαν πολλές παραποιήσεις ἐκ μέρους των ἀμύητων καὶ ὡς ἀποτέλεσμα, το ὅλο ζήτημα με την πάροδο των χρόνων πῆρε την ἁπλοϊκή γνωστή του μορφή. Ἔτσι, κατέληξαν οἱ μεταγενέστεροι νὰ ἀποδώσουν στὸν Πυθαγορισμό ποικίλα ἁπλοϊκά καὶ παιδαριώδη μυθεύματα ποῦ ἀναφέρονται στὸ βίο του μύστη καὶ στὴ διδασκαλία του.

Ἀντιθέτως, το θέμα της μετενσάρκωσης ἦταν διαδεδομένο σε ὅλα τα στρώματα του λαοῦ με μορφή ἐξωτερικῶν μύθων ποῦ περιελάμβαναν στοιχεῖα δεοντολογικά, ὅπως ἡ τιμωρία μετά θάνατον, ἡ κρίση των ψυχῶν κλπ. Στήν πυθαγόρεια παράδοση, ἡ ἕνωση της ψυχῆς με το σῶμα θεωρεῖται πτώση, μία παρά φύση κατάσταση καὶ ἡ μετενσάρκωση θεωρεῖται ἡ μόνη ἐξελικτική σπειροειδής διαδρομή κάθαρσης. Τὴ θεωρία της μετενσάρκωσης διδάχθηκε ὁ Πυθαγόρας ἀπό το δάσκαλό του Φερεκύδη τον Σῦρο, ἐνῶ πολλοί ὑποστηρίζουν ὅτι την ἀποκόμισε ἀπό τον Ὀρφισμό, στὰ μυστήρια του ὁποίου εἶχε μυηθεῖ

Ὁ Ἡρόδοτος (ΙΙ 123), σε σχετικό ἐδάφιό γιά τή μετενσάρκωση, ὑποστηρίζει ὅτι οἱ Αἰγύπτιοι ἦταν πρῶτοι ποῦ πίστευαν στήν ἀθανασία της ψυχῆς καί ὅτι αυαὐτή, μετά τή φθορά του σώματος, ἐπανενσαρκώνεται σε ἄλλο πλάσμα ποῦ γεννιέται ἐκεῖ τή στιγμή, μέχρις ὅτου διανύσει ὁλόκληρο τον κύκλο των ζωικῶν ὑπάρξεων (ζῶα, ἀμφίβια καί πτηνά). Τότε ἐπανέρχεται καί ἐγκαθίσταται σε ἕνα ἀνθρώπινο σῶμα Ἡ ὅλη ἐξελίξη διαρκεῖ 3.000 χρόνια. Ὁ Ἡρόδοτος ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ θεωρία αὐτή οἰκειοποιήθηκαν καί δίδαξαν μερικοί Ἕλληνες ὑπονοῶντας ἀσφαλῶς τον Πυθαγόρα καί τον Ἐμπεδοκλῆ

ΠΤΩΣΗ Ή ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ;

Ὁ Πλάτωνας (Φαῖδρος 245 C) κάνει λόγο γιὰ την ἀθανασία της ψυχῆς, λέγοντας ὅτι αὐτή φέρει ἐξ ἀρχῆς φτεροῦγες οἱ ὁποῖες, ὅσο διατηροῦνται δυνατές, τή συγκρατοῦν στίς ὑπερουράνιες περιοχές, ἐνῶ ὅταν χάσει αὐτή τὴ δύναμη, ἐνσαρκώνεται κατά πρῶτον σε ἀνθρώπινα σώματα, γιὰ νὰ μπορέσει νά ἐπιτύχει ἐκ νέου την ἄνοδό της, ἐνῶ, ἄν δέν τα καταφέρει, εἶναι δυνατόν νά «βυθιστεῖ» σε σώματα ζώων.

Ὑπογραμμίζει ὅτι ἡ ψυχή ἑνός ἀληθινοῦ φιλοσόφου ὑστέρα ἀπὸ 3.000 χρόνια μπορεῖ νά ἀποκτήσει καί πάλι τα φτερά της καί νά ξαναγυρίσει ἐκεῖ ποῦ ἀνήκει, ἐνῶ γιὰ τις κοινές ψυχές ἀπαιτεῖται διάσημα τουλάχιστον 10.000 χρόνων. Οἱ γεννήσεις σε ἀνθρώπινα ἤ καί σε ζωικά σώματα εἶναι μᾶλλον το ἐπακόλουθο μίας πτώσης ἤ ὑποβάθμισης ἀπὸ ἕναν ἀνώτερο κόσμο σε ἄλλον κατώτερο, με τή δυνατότητα, ὅμως νά ἀνυψωθεῖ καί πάλι πρὸς την πηγή του Ἀνώτερου Ὁ Πλάτωνας εἶναι γνωστό ὅτι θεωροῦσε το σῶμα τάφο της ψυχῆς καί στόν Κρατύλο συμπλέει με τή διδασκαλία του Ὀρφέα, ὅτι δηλαδή ἡ ψυχή τιμωρεῖται μέσῳ της ἕνωσής της με το σῶμα

Ὁ μῦθος της πτώσης των ψυχῶν ἀπὸ τον ὑπερκόσμιο οὐρανὸ σε ἕνα ὑλικὸ σῶμα ἀποτελεῖ την πρώτη ἄποψή της παλιάς ἀντίθεσης μεταξύ των φιλοσόφων, ἐνῶ ἡ ἄλλη ὑποστηρίζει την κάθοδο της ψυχῆς του ἤδη Ἡ διαφορά των ἐννοιῶν εἶναι μέγιστη καί αὐτὸς ποῦ ἀναλαμβάνει νά δώσει σαφεῖς καί ἀκριβεῖς ἀπαντήσεις στό ἐρώτημα «γιατί ἡ ψυχή ἐγκαταλείπει την εὐδαιμονία της καί ἔρχεται νά δοκιμαστεῖ ἐνσαρκωμένη στὴ Γῆ» εἶναι ὁ Πλωτῖνος, ὁ καθαυτό ἱδρυτής του Νεοπλατωνισμοῦ ὁ ὁποῖος ἀπαντᾶ στίς Ἐννεάδες (IV 3,14) ὅτι, ἄν σε παρέμενε στό νοητό κόσμο ἡ ψυχή, θά διατελοῦσε σε ἀδράνεια, χωρίς νά μπορεῖ νά προσφέρει τίποτα στήν καθολική ἐξελίξη, ἀλλά οὔτε καί ἡ ἴδια θά ἐμπλουτιζόταν με την πείρα ποῦ της εἶναι ἀναγκαία γιὰ νά δράσει.

Μέσα ἀπὸ τις δοκιμασίες πάνω στὴ Γῆ κινητοποιεῖ καί δραστηριοποιεῖ τις ὑπάρχουσες γνώσεις της, ἐφαρμόζει τις ἄπειρες δυνατότητες της καί ἐπανέρχεται πιό ἰσχυρή καί τελειότερη ἀπὸ ὅσο ἦταν πρίν κατέλθει.

Ὁ ἴδιος συνεχίζει, ὑποστηρίζοντας ὅτι, ἀκόμα κι ἄν ἡ κάθοδος της ψυχῆς σε ἕνα σῶμα θεωρηθεῖ ἀναγκαιότητα 0reincarnation2.jjpgτης παγκόσμιας ὀργάνωσης ἡ λειτούργημα καί ὄχι τιμωρία, δὲν παύει νά εἶναι γιὰ την ψυχή μία μεγάλη δοκιμασία ἀπό την ὁποία αὐτή πρέπει νά βγεῖ νικήτρια. Εξαρτάται, λοιπόν, ἀπό την ἐνσαρκωμένη ψυχή ἄν ἡ δοκιμασία της θά εἶναι ὠφέλιμη καί ἀποδοτική γιὰ την ἐξελίξη της. Ὁ Πλωτῖνος παρατηρεῖ ὅτι ὅλες οἱ ψυχές δὲν συμπεριφέρονται με τον ἴδιο τρόπο στὴ δοκιμασία της ἐνσάρκωσης

Μερικές ὑποκύπτουν στὸ κακό καί στὴν ἀδικία Ἡ ψυχή ποῦ βάρυνε λόγῳ των σωματικῶν δεσμεύσεων δὲν μπορεῖ νά ἐπανέλθει μετά το θάνατο στὸ νοητό κόσμο. Θά ἐνσαρκωθεῖ σε ἄλλο σῶμα ἀνθρώπου ἡ ζώου, σύμφωνα με τις προδιαθέσεις ποῦ ἀπέκτησε κατά τὴ διάρκεια ζωῆς της. Ἔτσι, ἡ τιμωρία των μοχθηρῶν καί ἡ ἀνταμοιβή των καλῶν ὑφίσταται μέσα στὴν αἰώνια τάξη του κόσμου.

Ὁ Ὀλυμπιόδωρος (σχόλια Φαίδωνα του Πλάτωνα) περιγράφει την κάθοδο της ψυχῆς με θαυμαστό τρόπο: «Ἡ ψυχή κορικώς κατέρχεται (σ.σ. με τον τρόπο της Περσεφόνης) σε γένεση, (σ.σ. Κόρη εἶναι το ὄνομα της Περσεφόνης δὲν ἀλλάζει την κατάσταση, γιατί ἔπρεπε νά «ἀναμνηστεῖ» την ἀλήθεια ποῦ «ἐν σπέρματι» κατεῖχε καί νά προσαρμοστεῖ στὸ χῶρο καί στὸ χρόνο ποῦ γεννήθηκε.

Ὁ Ἱεροκλῆς στὸ ὑπόμνημά του Χρυσά Ἔπη του Πυθαγόρα (στ. 55) σχολιάζοντας το στίχο «Οὔτε τα ἀνέλπιστα νά ἐλπίζεις οὔτε καί τίποτα νά σου διαφεύγει ἐκ των ὄντων», καταφέρεται σαφῶς ἐναντίον της πλάνης ἐκείνων ποῦ ἑρμηνεύσουν κατά γράμμα την πυθαγόρεια καί πλατωνική διδασκαλία γιὰ τὴ μετεμψύχωση:

«Ἐάν κάποιος περιμένει μετά το σωματικό του θάνατο νά ντυθεῖ ἡ ψυχή του το σῶμα ἑνός ἀλόγου ζώου, λόγῳ των ἀτελειῶν του ἡ φυτοῦ, λόγῳ της ἀδράνειας των αἰσθημάτων του καί ὁ ἴδιος, παίρνοντας δρόμο ἀντίθετο ἀπὸ ἐκείνους ποῦ μεταβάλουν την οὐσία του ἀνθρώπου σε ἀνώτερο ὄν, πιστεύει σε ἀνέλπιστες ἀξίες, κατακρημνίζοντας την ψυχή του σε μία κατώτερη οὐσία, ἀπατᾶται καί ἀγνοεῖ τελείως το εἶδος της ψυχῆς ἡ ὁποία οὐδέποτε μπορεῖ νά ἀλλάξει».

Ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ θεωρία της μετεμψύχωσης δέν εἶναι παρά μία εἰκόνα, μία ἀλληγορία, γιά νά μας διδάξει ὅτι ὁ ἄνθρωπος γίνεται ὅμοιος με τα ζῶα ἕνεκα των ἐλαττωμάτων του ἡ θεός ἕνεκα της ἀρετῆς του.

Γιά τὴ μετά θάνατον του σώματος ἀθανασία της ψυχ), μερίζεται ὅμως ἀπὸ τὴ γένεση Διονυσιακῶς, τοποθετεῖται στὸ σῶμα Προμηθεϊκῶς, ἄρα ἀπελευθερώνεται ἀπὸ τα δεσμά της με τὴ χρησιμοποίηση της δύναμης του Ἡρακλέους, ἐπανασυναρμολογεῖται σε σύνολο με τὴ βοήθεια του Ἀπόλλωνος καί της Σωτῆρος Ἀθηνᾶς καί ἐξαγνίζεται με τὴ φιλοσοφική πειθαρχία».

Ἡ σοφία των ἀρχαίων ἔκρυβε πίσω ἀπὸ τους μύθους του Ἡρακλῆ, του Ὀδυσσέα καί ἄλλων ποῦ κατέβηκαν στὸν ἤδη καί γρήγορα ἐπέστρεψαν ἀπὸ αὐτὸν την ἀπελευθέρωση ἀπὸ τὴ δουλεία της ἐνσάρκωσης, μέσῳ της εξαγνιστικής πειθαρχίας. Ὁ Πρόκλιος ἀναφέρει ὅτι ὁ Ἡρακλῆς, ἐξαγνισμένος με ἱερὲς μυήσεις, πῆρε θέση ἀνάμεσα στούς θεούς. Εἶναι γνωστή ἡ τρομερή κατάσταση της ψυχῆς του ὅσο διάστημα ἦταν αἰχμάλωτος της σωματικῆς του φύσης.

Ὁ Πίνδαρος σε ἕνα ἀπόσπασμα ἑνός ποιήματος ποῦ ἀναφέρει το διάλογο του Πλάτωνα Μένων ἀναφέρει ἡ Περσεφόνη στέλνει τις ψυχές ποῦ δέχθηκε στά βασίλεια του ’δη γιά κάθαρση, ὑστέρα ἀπὸ ἐννέα χρόνια στὸν πάνω κόσμο. Καί ὅτι ἀπὸ τις ψυχές αὐτές προέρχονται μεγαλοφυεῖς βασιλιᾶδες καί δυνατοί ἄνδρες τόσο σε δύναμη ὅσο καί σε σοφία.

Ὁ Ἐμπεδοκλῆς ἀπασχολεῖται με τὴ θεωρία της περιπλάνησης των ψυχῶν σε μία σειρά ἀπὸ διασωθέντα ἀποσπάσματα (Diels, Προσωκρατικοί). Στὸ ἀπόσπασμα Β 115 λέει ὅτι, ἐάν μία ψυχή κηλιδωθεῖ ἀπὸ πράξη φόνου, ἐπιορκίας ἡ ἄλλου ἐγκλήματος, «ντύνεται» τὴ μορφή θνητοῦ καί περιφέρεται μακριά ἀπὸ την χώρα των Μακάρων καί παραδίνεται ἀπὸ το ἕνα στοιχεῖο στὸ ἄλλο «Ἕνας ἐξ αὐτῶν εἶμαι κι ἐγώ, ἕνας ἀπό τους θεούς ἐξόριστος καί περιπλανώμενος, διότι ἀκολούθησα τις προτροπές της Διχόνοιας», ὁμολογεῖ ὁ ἴδιός ὁ Ἐμπεδοκλῆς Στὸ ἀπόσπασμα Β 117 ἰσχυρίζεται ὅτι ὑπῆρξε νεανίας, κόρη, θάμνος, πτηνό κι ἄφωνο ψάρι.

Η ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ «ΘΕΙΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ»

Ἥ θεωρία της μετενσάρκωσης παραδέχεται τόσο την πτώση της ψυχῆς σε ζωικά σώματα ἕνεκα τιμωρίας ὅσο καί την ἀναγωγή των ἀξιῶν σε σώματα ἡρώων, ἀντίθετα με τή σύγχρονη θεωρία της μετενσάρκωσης ποῦ θεωρεῖ τή γραμμική ἐξέλιξη των ψυχῶν μέσῳ της βελτίωσης ἀπό τις προοδευτικές ἐνσαρκώσεις στή Γῆ

Ὁ Πορφύριος, ἀπό τους σημαντικότερους νεοπλατωνικούς φιλοσόφους, ἀρνεῖται σε δύο σημεῖα την πλατωνική θέση, λέγοντας ὅτι ἡ ἀνθρώπινη ψυχή δέν μπορεῖ νά τεθεῖ σε σῶμα ζώου, ὅπως καί ὅτι η ἀνθρώπινη ψυχή «ἅπαξ καθαρθεῖσα», δέν ἐπανέρχεται πλέον σε σῶμα ἀνθρώπου, ἀλλά ἀκολουθεῖ το πεπρωμένο της ποῦ εἶναι ἡ ἀποθέωση, δηλαδή ἡ ἐγκατάστασή της σε Μακάρια Πεδία.

Ἐξαίρεση αποτελούν οἱ ψυχές των ἡρώων ποῦ ἐπανέρχονται οικιοθελώς στή Γῆ καί ἐνσαρκώνονται, γιά νά καθοδηγήσουν τους ἀνθρώπους Τέτοια περίπτωση θεωρεῖ τον Πυθαγόρα ποῦ ἐνσαρκώθηκε με σκοπό νά μεταλαμπαδεύσει την πείρα του στὴν ἀνθρωπότητα Το γεγονός ὅτι ὁ Πυθαγόρας μυήθηκε στά διάφορα Μυστήρια πολλά εἰπώθηκαν κατά τή διάρκεια των αἰώνων ἀπό τα διάφορα φιλοσοφικά κινήματα (Παράδεισος καί Κόλαση, Τάρταρα, Ηλύσια πεδία κλπ). Ὅλα αὐτὰ ὅμως εἶναι ἀλληγορίες καί ὑποθέσεις τις οποίες οἱ ἑκάστοτε διανοητές συνέλαβαν καί διατύπωσαν μυθολογικά καί των ὁποίων ἡ ἀληθοφάνεια δέν εἶναι δυνατό νά ἀποδειχθεῖ διανοητικά ἡ με συλλογισμούς.

Ἐκείνῳ ποῦ πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά ἀντιληφθεῖ καί νά παραδεχθεῖ εἶναι ὅτι οἱ νόμοι ποῦ διέπουν τή μεταθανάτια ζωή εἶναι ἀνώτεροι της ἀνθρώπινης διάνοιας, εἶναι ἀδέκαστοι, ἀλλά συγχρόνως δίκαιοι καί εἶναι ἀδύνατον νά ἀστοχήσουν ἡ νά παραπλανηθοῦν Ὁ Ιεροκλής διακηρύσσει: «Εὐσεβής εἶναι εκείνος ποῦ κατέχει τή Θεία Ἐπιστήμη καί προσφέρει εἰς το Θεῖον ὡς ἄριστη τιμή τή δική του τελείωση. Κάθε ἄνθρωπος, προσπαθῶντας κατά ἄλλον τρόπο νά τιμήσει το Θεῖον καί μή προσφέροντας ὡς θυσία τον ἴδιο τον ἑαυτό του, γινόμενος παρανάλωμα εξωτερικής εὐπορίας, ἐκτελεῖ πράξη ἄχρηστη καί μάταιη».

"Ἡ νέα ζωή δέν ἀρχίζει νά ἀναπτύσσεται ἐκεῖ ἀκριβῶς ποῦ εἶχε σταματήσει. Δὲν ἐπαναλαμβάνει καί δέν 0reincarnation4.συνεχίζει μόνον την προηγούμενη ἐπιφανειακή προσωπικότητα καί την ἐξωτερική ἐμφάνισή μας. Διαδραματίζεται μία ἀφομοίωση, μία ἀποβολή, μία ἐνδυνάμωση καί μία ἀλλαγή των παλιῶν χαρακτηριστικῶν καί κινήτρων, μία ἀνακατάταξη της προηγούμενης ἐξέλιξης καί μία ἐπιλογή μελλοντικῶν στόχων, χωρίς νά καρποφορήσει καί νά ἀνταποκριθεῖ στὶς ἀπαιτήσεις της ἐξέλιξης

Γιατί κάθε γέννηση εἶναι μία καινούρια ἀρχὴ ἡ ὁποία, ἄν καί στηρίζεται στό παρελθόν, δέν αποτελεί τή μηχανική του προέκταση. Ἡ ἀναγέννηση δέν εἶναι μία διαρκής ἐπανάληψη, ἀλλά μία διαδικασία, το μηχανικό μέρος μίας εξελικτικής διαδικασίας."

Σρι Ορομπίντο

"Ἁπλῶς καί μόνον το γεγονός ὅτι οἱ ἄνθρωποι μιλοῦν γιά ἀναγέννηση καί ὅτι μία τέτοια ἰδέα ὑφίσταται, σημαίνει ὅτι ἕνα ἀπόθεμα ψυχικῶν ἐμπειριῶν ποῦ σχετίζονται με αὐτὸν τον ὅρο θά πρέπει πράγματι νά ὑπάρχει Ἡ ἀναγέννηση εἶναι μία ἐπιβεβαίωση ποῦ θά πρέπει νά περιλαμβάνεται ἀνάμεσα στίς πιό βασικές γιά την ἀνθρωπότητα"