Πέμπτη 4 Ιανουαρίου 2018

Λόγια του Ἰησοῦ Χριστοῦ ποῦ ἐξαφάνισαν ἀπὸ παντοῦ. Θέλετε νὰ τα διαβάσετε ;



Ἱστορικά εἶναι ἀποδεδειγμένο,

πώς πολλά λόγια του Χρηστοῦ, δὲν συμπεριελήφθησαν στὰ 4 εὐαγγέλια ποῦ ὅρισαν ὡς ἐπίσημα καὶ "θεόπνευστα", συγκεκριμένοι ἐντεταλμένοι μεγαλοιερείς τον 4ο αἰῶνα μ.Χ. στὴ σύνοδο της Λαοδικείας.
Θά ἔχετε την εὐκαιρία νὰ διαβάσετε παρακάτω μερικά λόγια του Χρηστοῦ ποῦ κάνουν μία πολύ σημαντική ἀποκάλυψη. Λόγια ποῦ κάποτε ἦταν γνωστά στοὺς πρώτους Χριστιανούς. Λόγια ποῦ δὲν "ἔδεναν" με τὴ θρησκεία του Ἑβραιοχριστιανισμοῦ  τον 4ο αἰῶνα, καὶ γιὰ αὐτό τα ἐξαφάνισαν ἀπὸ παντοῦ. Ἔπειτα μας παρουσίασαν το Χριστό ὡς θρησκεία ὅπως ἤθελαν ἐκεῖνοι, καὶ ἀπέκρυψαν την πεμπτουσία της διδασκαλίας Του, ἐξαφανίζοντας τα ἀρχαία χειρόγραφα ποῦ την περιεῖχαν. Εὐτυχῶς ὅμως δὲν μπόρεσαν νὰ τα κάψουν ὅλα.

Ἀκολουθεῖ το ἀρχαῖο κείμενο :
 
Εἶπε ὁ Χριστός :
Ὁ Ἀβραάμ ἦταν περίγελως, ὅπως καὶ ὁ Ἰσαάκ καὶ ὁ Ἰακώβ, δεδομένου ὅτι εἶχαν ἀποκληθεῖ πατριάρχες με πλαστό τρόπο ἀπὸ τον ἄρχοντα του ἕβδομου βασιλείου, Γιαλνταμπαόθ,λὲς καὶ εἶχε γίνει ἰσχυρότερος ἀπὸ μένα καὶ ἀπὸ τους συγγενεῖς μου. Εἴμαστε ἀθωοῖ σε σχέση μ' αὐτούς, καὶ δὲν ἔχουμε ἁμαρτήσει.
(σ.σ : Ὅταν λέει ὁ Χριστός "συγγενεῖς μου", μιλᾶ γιὰ πνευματικούς συγγενεῖς.)

(σ.σ : Ὁ Γιαλνταμπαόθ εἶναι ὁ Γιαχβέ Σαμαέλ Σατανᾶς, ὁ λεγόμενος Διάβολος. Τον ὀνομάζει "ἄρχοντα του "ἑβδόμου βασιλείου", διότι λίγο πιὸ πρίν, ὁ Χριστός εἶχε ἀποκαλύψει ὅτι το βασίλειο της ὕλης ποῦ ἔχει δημιουργήσει ὁ Διάβολος, εἶναι χωρισμένο σε 7 ἐπίπεδα, με το 7ο, νὰ το ἔχει ὁ ἴδιος ὁ Σαμαέλ Σατανᾶς)

 Δαβίδ ἦταν περίγελως, δεδομένου ὅτι ὁ υἱός του ἀποκλήθηκε Υἱός του Ἀνθρώπου καὶ του δόθηκε ἰσχῦς ἀπὸ τον ἄρχοντα του ἑβδόμου βασιλείου, Γιαλνταμπαόθ,λες καὶ εἶχε γίνει ἰσχυρότερος ἀπὸ μένα καὶ ἀπὸ τους συγγενεῖς μου. Εἴμαστε ἀθῶοι σε σχέση μ' αὐτὸν, καὶ δὲν ἔχουμε ἁμαρτήσει.
Ὁ Σολομῶντας ἦταν περίγελως,δεδομένου ὅτι ἔγινε ἀλαζόνας μέσω του ἄρχοντα του ἑβδόμου βασιλείου, Γιαλνταμπαόθ καὶ πίστεψε ὅτι ἦταν χρισμένος, λὲς καὶ εἶχε γίνει ἰσχυρότερος ἀπὸ ἐμένα καὶ ἀπὸ τους συγγενεῖς μου. Εἴμαστε ἀθῶοι σε σχέση μ' αὐτόν, καὶ δέν ἔχουμε ἁμαρτήσει.
Οἱ δώδεκα προφῆτες ἦταν περίγελως, δεδομένου ὅτι ἐμφανίστηκαν ὡς ἀπομίμηση τῶν ἀληθινῶν προφητῶν. Προῆλθαν ἀπὸ πλαστό τρόπο μέσῳ του ἄρχοντα του ἑβδόμου βασιλείου, Γιαλνταμπαόθ, λὲς καὶ εἶχε γίνει ἰσχυρότερος ἀπὸ μένα καὶ ἀπὸ τους συγγενεῖς μου. Εἴμαστε ἀθῶοι σε σχέση μ΄ αὐτόν καὶ δὲν ἔχουμε ἁμαρτήσει.
Ὁ Μωυσῆς, ποῦ ἀποκλήθηκε πιστός ὑπηρέτης καὶ φίλος, ἦταν περίγελως. Η μαρτυρία σχετικά με τον ἑαυτὸ του ἦταν ἐσφαλμένη, δεδομένου ὅτι ποτέ δὲν με ἤξερε. Δὲν με ἤξερε, οὔτε αὐτὸς οὔτε καὶ οἱ ἄλλοι πρὶν ἀπ αὐτὸν, ἀπ' τον Ἀδάμ μέχρι τον Μωυσῆ, οὔτε ἐμένα οὔτε τους συγγενεῖς μου.
Εἶχαν ὁδηγίες ἀπ' τους ἀγγέλους του Γιαλνταμπαόθ, ( σ.σ : ἐδῶ ἀναφέρεται στοὺς ἐκπεσόντες ἀγγέλους του Σατανᾶ) νὰ ἐπιβλέπουν διαιτητικούς νόμους (σ.σ ἀναφορά στὰ σιμιγδάλια ποῦ ἐπιβάλει ὁ μωσαϊκός νόμος) καὶ νὰ ὑποβάλλουν σε πικρή δουλεία. Ποτέ δὲν γνώρισαν την ἀλήθεια καὶ ποτέ δὲν πρόκειται νὰ την γνωρίσουν, διότι οἱ ψυχές τους εἶναι σκλαβωμένες, καὶ δὲν θὰ μπορέσουν ποτέ νὰ βροῦν καὶ νὰ γνωρίσουν ἕναν νοῦ με ἐλευθερία, μέχρις ὅτου γνωρίσουν τον Υἱό του Ἀνθρώπου.
(σ.σ : Ὅλο αὐτὸ το πακέτο γιὰ τις μεγάλες προσωπικότητές της Παλιάς Διαθήκης 

ἀφιερώνεται σε ἐκείνους ποῦ ἐπὶ 40 περίπου Χρόνια μαγείρευαν τα κείμενα ποῦ θὰ  ὀνόμαζαν ἱερὰ καὶ θὰ τα ἔβαζαν μέσα στὴν Ἁγία Γραφή. Ἀφιερώνεται ἐπίσης σε ὅσους με δαιμονικό μένος ἐπιμένουν στὸ ὅτι ὁ Γιαχβέ εἶναι ὁ Χριστός, ἐνῶ εἶναι ὁ Σατανᾶς. Τόσο τα Εὐαγγέλια, ὅσο καὶ οἱ  πράξεις καὶ οἱ Ἐπιστολές τῶν Ἀποστόλων, ἀλλὰ καὶ ἡ Ἀποκάλυψη, ἔχουν δεχθεῖ ἐμβόλιμους στίχους ποῦ ἐξυψώνουν τους Προπάτορες τῶν Ἑβραίων ποῦ λάτρευαν τον Γιαλνταμπαόθ.
Τώρα καταλαβαίνετε γιατί γιὰ ὅλα τα ἀλλά κείμενα, βγάλανε αὐτοκρατορικά φιρμάνια γιὰ νὰ τα κάψουν, ὥστε κανείς νὰ μὴν μπορεῖ νὰ ἀντικρούσει την ἑβραιολαγνεῖα τῶν μεγαλοθεολόγων του Θεοδόσιου. Λέει το κείμενο γιὰ αὐτούς: "Ποτέ δὲν γνώρισαν την  ἀλήθεια καὶ ποτέ δὲν πρόκειται νὰ την γνωρίσουν, διότι οἱ ψυχές τους εἶναι σκλαβωμένες καὶ δὲν θὰ μπορέσουν ποτέ νὰ βροῦν καὶ νὰ γνωρίσουν ἕναν νοῦ με ἐλευθερία, μέχρις ὅτου γνωρίσουν τον Υἱὸ του Ἀνθρώπου.")
Ἐξαιτίας του Πατέρα μου, ἐγὼ ἤμουν ἐκείνοις, τον ὁποῖο ὁ κόσμος δὲν γνώριζε καὶ γιὰ τον λόγο αὐτὸ ὁ κόσμος ἐξεγέρθηκε ἐναντίον μου καὶ ἐναντίον τῶν συγγενῶν μου. Ἀλλὰ εἴμαστε ἀθῶοι σε σχέση με αὐτὸν. Δὲν ἔχουμε ἁμαρτήσει.
Ὁ ἄρχοντας (σ.σ : ὁ Γιαχβέ Σατανᾶς) ἦταν περίγελως,διότι εἶπε «Ἐγὼ εἶμαι Θεός, καὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλος μεγαλύτερος ἀπὸ μένα. Ἐγὼ καὶ μόνον ἐγὼ εἶμαι ὁ Πατέρας, ὁ Κύριος, καὶ δὲν ὑπάρχει κανένας ἄλλος ἐκτὸς ἀπὸ ἐμένα. Εἶμαι ἕνας ζηλόφθων θεός καὶ παραδίδω τις ἁμαρτίες τῶν πατέρων στὰ παιδιά τους ἐπὶ τρεῖς καὶ τέσσερις γενιές.», λὲς καὶ εἶχε γίνει ἰσχυρότερος ἀπὸ μένα καὶ ἀπὸ τους συγγενεῖς μου. Εἴμαστε ἀθῶοι σε σχέση με αὐτὸν καὶ δὲν ἔχουμε ἁμαρτήσει.

(σ.σ : Ὁρίστε τα λόγια του ἴδιου του Γιαχβέ. δὲν τα ἔβγαλε ἀπ το μυαλό Του ὁ Χριστός  :

¨Ησαΐας κεφ 45:5-7
Ησ. 45,5  ὅτι ἐγὼ Κύριος ὁ Θεός, καὶ οὐκ ἔστι πλὴν ἐμοῦ Θεός, ἐνίσχυσά σε καὶ οὐκ ᾔδεις με,
μτφ : Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος ὁ Θεός καὶ δὲν ὑπάρχει ἐκτὸς ἀπὸ ἐμένα Θεός· ἐγώ σε περιέζωσα, ἄν καὶ δὲν με γνώρισες
Ησ. 45,6   ἵνα γνῶσι οἱ ἀπ᾿ ἀνατολῶν ἡλίου καὶ οἱ ἀπὸ δυσμῶν, ὅτι οὐκ ἔστι Θεὸς πλὴν ἐμοῦ· ἐγὼ Κύριος ὁ Θεός, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι·
μτφ :διὰ νὰ γνωρίζουν (ὅλοι) ποῦ κατοικοῦν στὴν ἀνατολή καὶ στὴ δύση, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος Θεός ἐκτὸς ἀπὸ ἐμένα. Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος ὁ Θεός καὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλος.

Ησ. 45,7  ἐγὼ ὁ κατασκευάσας φῶς καὶ ποιήσας σκότος, ὁ ποιῶν εἰρήνην καὶ κτίζων κακά· ἐγὼ Κύριος ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν πάντα ταῦτα.
μτφ : · Ἐγὼ, ποῦ κατασκεύασα το φῶς καὶ ἔφτιαξα το σκοτάδι. Ἐγὼ ποῦ φέρνω εἰρήνη καὶ δημιουργῶ δεινά,· ἐγὼ ὁ Κύριος ὁ Θεός τα κάνω ὅλα αὐτὰ.
 
Εξοδος, κεφ 20 : 5-6
"Ἐγὼ γὰρ εἰμί Κύριος ὁ Θεός σου, Θεός ζηλωτής, ἀποδιδούς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα, ἑως τρίτης καὶ τετάρτης γενεάς τοῖς μισοῦσί με. "
μτφ: Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος ὁ Θεός σου, θεός ζηλόφθων, ὁ ὁποῖος ἐπιβάλλει τιμωρίες εἰς τα παιδιά διὰ τις ἁμαρτίες τῶν γονέων των μέχρι τρίτης καὶ τετάρτης γενεάς, εἰς ὅσους με μισοῦν.

Νὰ θυμίσουμε ὅμως τι μας εἰπέ ὁ Χριστός γιὰ τους ἐχθρούς μας :
Ματθ. 5,43 Ἠκούσατε ὅτι ἐῤῥέθη (Απο το Γιαχβέ στην εβραϊκη "παλαιά διαθήκη"), ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου καὶ μισήσεις τὸν ἐχθρόν σου.
Ματθ. 5,44 Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς.
Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός λοιπόν ξεκαθάρισε, ὅτι ἀητός ποῦ ἔδινε τις ὁδηγίες αὐτὲς στοὺς Ἑβραίους, καὶ ποῦ ἐκεῖνον λάτρευαν καὶ τον εἶχαν γιὰ θεό, εἶναι ὁ ἄρχοντας της ὕλης, ὁ Γιαλνταμπαόθ Σατανᾶς Σαμαέλ.

καὶ συνεχίζει ὁ Χριστός :
Ἔτσι με την φιλία μας ξεπεράσαμε την διδασκαλία του (σ.σ: του Γιαχβέ), 
δεδομένου ὅτι εἶναι ἀλαζόνας καὶ φαντασμένος καὶ δὲν συμφωνεῖ με τον Πατέρα μας. Ἦταν περίγελως ὅσον ἀφορᾶ την κρίση του καὶ τις ψευδοπροφητεῖες του.

(σ.σ : Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, λοιπόν, ἀποκάλυψε γιὰ την ἀποστασία του Σαμαέλ-Γιαχβέ από τον Πατέρα των Πάντων. Ἐπίσης ξεκαθαρίζει πῶς αὐτὸς (ὁ Σαμαέλ) εἶναι ποῦ κρίνει. Δὲν κατα-κρίνει ὁ Χριστός, παρότι οἱ ἑβραιολάγνοι του φόρεσαν το προσωπεῖο αὐστηροῦ δικαστή καὶ κριτή, ὁ ἴδιος μας εἶπε :
Κατα Ιωάννην κεφ 8:15 Ἐσεῖς κρίνετε κατά τὴ σάρκα, ἐγὼ δὲ, δὲν κρίνω κανένα.
Κατα Ιώαννην κεφ 12:47 Καὶ ἄν κάποιος ἀκούσει τα λόγια μου καὶ δὲν τα φυλάξει, ἐγὼ δὲν τον κρίνω. Ἐπειδή δὲν ἦρθα γιά νὰ κρίνω τον κόσμο, ἀλλὰ γιὰ νὰ σώσω τον κόσμο.

Πῶς
 γίνεται ἀκόμη νὰ μὴν μποροῦν κάποιοι νὰ δοῦν την ἁπλῆ μαθηματική λογική ἀλήθεια ; Αὐτὰ ποῦ ὁ Χριστός λέει στὴ συνέχεια ἀφιερώνονται σε ἐκείνους ποὺ δὲν θέλουν νὰ δοῦν :

Ώ! ἐσεῖς ποῦ δὲν μπορεῖτε νὰ δεῖτε. Ἐξαιτίας της τύφλωσής σας δὲν καταλαβαίνετε ὅτι Ἐκεῖνος (σ.σ: Ὁ Ἀγαθός Τριαδικός Δημιουργός τῶν Πάντων) εἶναι κάποιος ποῦ δὲν εἶναι γνωστός ; Οὔτε καὶ ποτέ οἱ ἄνθρωποι αὐτὸ το κατάλαβαν ἡ το ἀντιλήφθηκαν. Δὲν πρόκειται νὰ ἀκούσουν κάποια ἀκριβὴ περιγραφή γι Αὐτόν καὶ ὥς ἐκ τούτου προχώρησαν στὴν ἄσκηση της ἄνομης δικαιοσύνης τους καὶ ἐξύψωσαν την ἀχρειότητά τους, τα δολοφονικά τους χέρια ἐναντίον Του, σὰν νὰ χτυποῦσαν στὸν ἀέρα. Αὐτοί οἱ ἄμυαλοι καὶ οἱ τυφλοί εἶναι πάντα ἄμυαλοι, πάντα σκλάβοι του νόμου καὶ του ἐπίγειου φόβου.
Ἐγὼ εἶμαι ὁ Χριστός, ὁ Υἱός του Ἀνθρώπου. Γιὰ ἐσᾶς ἔχω περιφρονηθεῖ,γιὰ νὰ μπορέσετε ἐσεῖς  νὰ ἀποβάλλετε αὐτὸ ποῦ εἶναι μὴ μόνιμο.

Τέλος κειμένου του κώδικα VII.
 Πόσο μεγάλη ἀλήθεια !!! Ἄμυαλοι, τυφλοί καὶ πάντα σκλάβοι του νόμου, της τυπολατρίας καὶ του ἐπίγειου φόβου. Τότε, ποῦ ὁ Χριστός εἶπε τα λόγια αὐτὰ, νὰ θυμίσουμε πῶς δὲν ὑπῆρχε ἡ λεγόμενη ὀρθοδοξία, οὔτε ὑπῆρχε ὀργανωμένη ἑβραιοχριστιανική ἐκκλησία ποῦ ἔφτιαξαν οἱ ἐντεταλμένοι ἄνθρωποι της μαύρης μασονίας φέροντες την προβιά του Χριστιανοῦ ἱερέα. Οὔτε την παράδοση της ἐκκλησίας ὅρισε ὁ Χριστός, οὔτε τα ἱερὰ βιβλία της ἐκκλησίας, οὔτε ἤθελε καὶ ζήτησε ποτέ ὀργανωμένη θρησκεία. Ὅλα αὐτὰ τα ὅρισαν ἄνθρωποι.
Το κείμενο ποῦ διαβάσατε, βρέθηκε στὸ Νάγκ Χαμμάντι. Γιὰ ὅσους δὲν γνωρίζουν περί των κειμένων ποῦ βρέθηκαν ἐκεῖ, νὰ κάνουμε μία μικρή ἀναφορά. Μέσα σε ὅλο το χάος του 4ου αἰῶνα, ὅταν οἱ ἐβραιοχριστιανοί ἔκαιγαν καὶ κατέστρεφαν τα πάντα γιὰ νὰ ἀφανιστεῖ κάθε διαφορετική ἄποψη ποῦ δὲν συμφωνοῦσε με το δόγμα του Ἑβραιοχριστιανισμού ποῦ εἶχαν κατασκευάσει, ἕνας συλλέκτης χειρογράφων εἰδοποιήθηκε ὅτι ἐρχόταν καὶ στὴν πόλη του οἱ σκοταδιστές γιὰ νὰ κάψουν τα πάντα.
Χωρίς νὰ χάσει χρόνο πῆρε ὅσα χειρόγραφα μπόρεσε ἀπ την συλλογή του, τα ἔβαλε μέσα σε ἕνα πιθάρι καὶ τα ἔθαψε κάπου ἕξω ἀπ την πόλη με το ὄνομα Ναγκ Χαμμάντι. Τα ἔθαψε γιὰ νὰ σωθοῦν με την ἐλπίδα ὅτι κάποτε, κάποιος, θὰ τα βρεῖ καὶ νὰ μάθει τι πραγματικά ἔγινε την ἐποχῆ ἐκείνη. Καὶ αὐτὸ πράγματι ἔγινε 1.600 χρόνια μετά, στὰ τέλη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ἀπὸ δύο φτωχούς ἀγρότες ποῦ σκάβοντας "τυχαία", "ἔπεσαν" πάνω στὸ πιθάρι. Τα κείμενα βγῆκαν στὸ φῶς καὶ εἶναι γνωστά ὡς "Κείμενα του Νάγκ Χαμμάντι" ἡ "Βιβλιοθήκη Ναγκ Χαμμάντι". Δὲν σημαίνει πῶς ὅλα ὅσα λένε τα διαφορετικοῦ περιεχομένου κείμενα αὐτὰ ἰσχύουν ὅλα, ὅμως ὅλα τα ἐρευνοῦμε ἔχοντας φωτεινή πυξίδα μας το Χριστό.
Αὐτὸ το σύνολο κείμενον, το ἔβγαλε πρόσφατα στα Ελληνικά, ἐνῷ φυλάσσονται ἐπίσημα στὸ Κοπτικό Μουσεῖο του Καΐρου στὴν Αἴγυπτο. Ὁ Χριστός ὅπως ξέρουμε, δίδασκε 3 χρόνια, ὅμως ἡ διδασκαλία Του ποῦ ἔχουμε σήμερα στὰ 4 κουτσουρεμένα καὶ πλήρως ἑξεβραϊσμένα εὐαγγέλια δὲν περνᾶ τις 3 ὧρες σε διάρκεια. Πού πῆγαν τα ὑπόλοιπα; Δὲν καταγράφηκαν; Δὲν θεωρήθηκαν σημαντικά ὥστε νὰ γραφτοῦν ἡ κάποιοι τα θεώρησαν ἐπικίνδυνη γνώση καὶ τα πέταξαν ἕξω ἆρον-άρον, κατά τὴ συρραφή των τεσσάρων εὐαγγελίων την σημερινή μορφή τους; Τα συμπεράσματα δικά σας.
ὁ Χριστός μας εἶπε, ἐρευνᾶτε τας γραφάς καὶ γνώσεσθε την ἀλήθεια, καὶ ἡ  ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.

Στοιχεῖα πληροφοριῶν : Τριλογία Νάγκ Χαμμάντι : Το ἔνοχο μυστικό -

Ἀναζητῶντας τον τάφο του Ἀχιλλέα






Ἀχιλλέας, ὁ μεγαλύτερος ἥρωας ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ο πρῶτος ἀνάμεσα σε πρώτους. Ο ἀκατανίκητος Βασιλιάς των Μυρμιδόνων. Κάθε του ἀπόφαση, σφράγιζε την μοῖρα συμπολεμιστῶν καὶ ἐχθρῶν του. Γίνεται, τελικά, ἀντικείμενο λατρείας γιὰ τους ἀρχαίους Ἕλληνες.


Ναοί μαρτυριοῦνται ἀφιερωμένοι στὴν λατρεία ἐκείνου. Σύμφωνα με το χαμένο ἐπικὸ ποίημα Αἰθιοπίς ποῦ ἀποδίδεται στὸν Ἀρκτίνο της Μιλήτου, μετά το θάνατο καὶ την καύση του Ἀχιλλέα, ἡ μητέρα του Θέτιδα, ἔλαβε τις στάχτες του καὶ τις τοποθέτησε στὸ ἀκατοίκητο νησί Λευκή πού βρίσκεται κοντά στὶς ἐκβολὲς του Δοῦναβη. Ἐκεῖ, οἱ Ἀχαιοί, ἀνέγειραν ἕναν τύμβο καὶ ἐγκαινίασαν ἀγῶνες πρὸς τιμήν του. Ἐπιπλέον, ἀναφέρεται ἡ ὕπαρξη ἑνὸς ἐντυπωσιακοῦ ναοῦ καί ἑνὸς θρυλικοῦ ἀγάλματος του ἡρῶα. Ἐμπορικά λιμάνια ἀφιερωμένα στὴν νῆσο Λευκή καὶ στὴν λατρεία του Ἀχιλλέα, ὑπῆρχαν στὴ Μεσσηνία καὶ στὴν Λακωνία. Ἐνῶ, ναοί ὑπῆρχαν στὶς Σποράδες , στὴ Σάμο, στὴ Θεσσαλία καὶ στὴν Ἤπειρο.


Το 1823, ἕνας ναυτικός, ὁ Κριτζίνσκυ, ἀνακάλυψε στὸ ἀκατοίκητο νησί Λευκή, ἐρείπια ἑνὸς ἀρχαίου ναοῦ. Βέβαια, οἱ ἡρωικές λατρεῖες, εἶναι πολύ περισσότερο περιορισμένες ἀπὸ αὐτὲς τῶν θεῶν. Ἀκόμη, ἀναπτύσσονται κυρίως σε περιοχές ποῦ σχετίζονται με τὴ γέννηση, την δράση, ἀλλὰ ἰδιαίτερα το θάνατο του ἥρωα. Στὴν περίπτωση αὐτὴ, με ἐπίκεντρο το νησί αὐτὸ στὸν Εὔξεινο Πόντο, διαδόθηκε εὐρύτατα σε τέτοιο σημεῖο, ὥστε ὁ Ἀχιλλέας νὰ ἀναφέρεται καὶ ὡς Ποντᾶρχης

Ἕνα ἄλλο περισσότερο πιθανό σημεῖο ταφῆς του Ἀχιλλέα, εἶναι ὁ τόπος ποῦ ὁ ἥρωας ἄφησε την τελευταία πνοή του, ἡ ἴδια ἡ Τροία. Εἶναι ἐκεῖ ποῦ ἀκόμη καὶ ὁ ἴδιος ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος πῆγε καὶ προσκύνησε τον νεκρό ἥρωα, το παράδειγμα ἐπικῶν ἀνδραγαθημάτων. Εἰδικότερα, ἄν καὶ ἡ Ἡλιάδα τελειώνει πρὶν το θάνατο του Ἀχιλλέα, ὁ θάνατός του ἔχει προλεχθεῖ. Παραγγέλνει ὁ ἴδιος στοὺς Ἀχαιούς με το θάνατο του ἐπιστήθιου φίλου του, τον Πάτροκλο, νὰ κατασκευάσουν ἀρχικὰ ἕναν μικρό τύμβο ποῦ θὰ διευρυνόταν ἀργότερα, προκειμένου νὰ συστεγάσει τους δύο συμπολεμιστές.


Ἡ ἀρχαιολογική σκαπάνη ξεκίνησε σε ἕναν τύμβο κοντά στὸ ἀκρωτήρι Σίγειον καὶ καθώς δὲν καρποφόρησε, μετατοπίστηκε πρὸς μία γειτονική περιοχή, το Σιβρί τεπέ. Ο Schliemann, θεωροῦσε πῶς ὁ τάφος βρισκόταν σε ἕναν τύμβο στὸ Κουμ τεπέ. Ἀκόμη, ἡ τοποθεσία, ὁποῦ σύμφωνα με τον Ἀρριανό της Νικομήδειας ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος προσκύνησε, ἦταν ἕνας ἀκόμη μεγαλύτερος τύμβος, το Κεσίκ τεπέ, γνωστός καὶ ὡς τύμβος του Δημητρίου. Βέβαια, οἱ λιγοστές σημερινές προσπάθειες – ἀναζητήσεις, συναντοῦν σημαντικά προβλήματα εἴτε ἀπὸ Τουρκική Κυβέρνηση εἴτε ἀπὸ φυσικές αἰτίες.


Ἑπομένως, ἀκόμη καὶ ἄν ὁ Ἀχιλλέας ἦταν μυθικό πρόσωπο, ἡ λατρεία καὶ οἱ ναοί του ἦταν ὑπαρκτοί καὶ τα ἐρείπιά τους σίγουρα ἔχουν σημαντική ἀρχαιολογική ἀξία. Ἐπιπλέον, ἄν το βέλος του Πάρη φόνευσε τον μυθικό ἥρωα, ὁ ἱστορικός ἄν ποτέ ὑπῆρξε, κινδυνεύει νὰ χαθεῖ. Νά χαθεῖ ἀπὸ την ἀγκύλωση, την νοητική ἀκαμψία καὶ την σχολαστικισμό ὁρισμένων εἰδικῶν ἐπιστημόνων ποῦ συνεχίζουν νὰ ἐπιμένουν πῶς το ὑλικὸ τῶν μύθων καὶ τῶν ἀρχαίων ἀφηγήσεων σε καμιά περίπτωση δὲν σχετίζεται με την ἱστορική πραγματικότητα.

Ἀποσπάσματα - Ἡράκλειτος (ἀρχαῖο κείμενο)



fragmentum B 1

τοῦ δὲ λόγου τοῦδ᾽ ἐόντος ἀεὶ ἀξύνετοι γίνονται ἄνθρωποι καὶ πρόσθεν ἢ ἀκοῦσαι καὶ ἀκούσαντες τὸ πρῶτον· γινομένων γὰρ πάντων κατὰ τὸν λόγον τόνδε ἀπείροισιν ἐοίκασι, πειρώμενοι καὶ ἐπέων καὶ ἔργων τοιούτων, ὁκοίων ἐγὼ διηγεῦμαι κατὰ φύσιν διαιρέων ἕκαστον καὶ φράζων ὅκως ἔχει· τοὺς δὲ ἄλλους ἀνθρώπους λανθάνει ὁκόσα ἐγερθέντες ποιοῦσιν, ὅκωσπερ ὁκόσα εὕδοντες ἐπιλανθάνονται.

fragmentum B 2

διὸ δεῖ ἕπεσθαι τῷ ξυνῷ, τουτέστι τῷ κοινῷ· ξυνὸς γὰρ ὁ κοινός. τοῦ λόγου δ᾽ ἐόντος ξυνοῦ ζώουσιν οἱ πολλοὶ ὡς ἱδίαν ἔχοντες φρόνησιν.

fragmentum B 3

(ὁ ἥλιος) εὖρος ποδὸς ἀνθρωπείου.
[Επεξεργασία]fragmentum B 3a (papyrus Derveni)
([Ἡράκλειτος ἐ]δήλωσε ὁ τὸ σμι[κρὸν παρὰ] τὰ κοινὰ [ἐπιφέρων· ἔδειξε γὰρ σα]φέστατα, [ὅ]σος, περικρύ[πτῳ] λόγῳ λέγων· [ἔστι γὰρ μὴ) ὁ ἥλιο]ς (οὐ κατὰ φύσιν) ἀνθρω[πείου] εὖρος ποδός ([οὐδὲ κατ᾽ εὖρος τοῦτο]) οὐχ ὑπερβάλλων μέτ[ρων ὅ]ρους (Ἐ[ρινύας φοβοῦμενος) εἰ δὲ μ]ὴ, Ἐρινύε[ς] νιν ἐξευρήσο[υσιν, (ἀλλὰ εἴρηται, ἵνα] . . .)

fragmentum B 5

καθαίρονται δ᾽ ἄλλως αἵματι μιαινόμενοι οἷον εἴ τις εἰς πηλὸν ἐμβὰς πηλῷ ἀπονίζοντο. μαίνεσθαι δ᾽ ἂν δοκοίη, εἴ τίς μιν ἀνθρώπων ἐπιφράσαιτο οὕτω ποιέοντα. καὶ τοῖς ἀγάλμασι δὲ τουτέοισιν εὔχονται, ὁκοῖον εἴ τις δόμοισι λεσχηνεύοιτο, οὔ τι γινώσκων θεοὺς οὔδ᾽ ἥρωας οἵτινές εἰσιν.

fragmentum B 6

(ὁ ἥλιος οὐ μόνον, καθάπερ ὁ Ἡράκλειτός φησι,) νέος ἐφ᾽ ἡμέρῃ (ἐστίν, ἀλλ᾽ ἀεὶ νέος συνεχῶς) . . . ἅπτεται καὶ σβέννυται.

fragmentum B 6a

ἀποσβέννυνται πολὺ μᾶλλον τοῦ Ἡρακλειτείου ἡλίου, ὅσον αὖθις οὐκ ἐξάπτονται.

fragmentum B 6b

ἀνάπτεσθαι καὶ σβέννυσθαι τὰ ἄστρα (καθ᾽ Ἡράκλειτον).

fragmentum B 7

εἰ πάντα τὰ ὄντα καπνὸς γένοιτο, ῥῖνες ἂν διαγνοῖεν.

fragmentum B 8

τὸ ἀντίξουν συμφέρον . . . ἐκ τῶν διαφερόντων καλλίστην ἁρμονίην.

fragmentum B 9

. . . ὄνους σύρματ᾽ ἂν ἑλέσθαι ἢ χρυσόν.

fragmentum B 10

συλλάψιες ὅλα καὶ οὐχ ὅλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συνᾷδον διᾷδον, καὶ ἐκ πάντων ἓν καὶ ἐξ ἑνὸς πάντα.

fragmentum B 11

. . . πᾶν ἑρπετὸν πληγῇ νέμεται.

fragmentum B 12

ποταμοῖσι τοῖσιν αὐτοῖσιν ἐμβαίνουσιν ἕτερα καὶ ἕτερα ὕδατα ἐπιῤῥεῖ· καὶ ψυχαὶ δὲ ἀπὸ τῶν ὑγρῶν ἀναθυμιῶνται.

fragmentum B 13

ὕες βορβόρῳ μᾶλλον χαίρουσιν ἢ καθαρῷ ὕδατι.

fragmentum B 14

νυκτιπόλοις, μάγοις, βάκχοις, λήναις, μύσταις· (τούτοις ἀπειλεῖ τὰ μετὰ θάνατον, τούτοις μαντεύεται τὸ πῦρ.) τὰ γὰρ νομιζόμενα κατ᾽ ἀνθρώπους μυστήρια ἀνιερωστὶ μυεῦεται.

fragmentum B 15

εἰ μὴ γὰρ Διονύσῳ πομπὴν ἐποιεῦντο καὶ ὕμνεον ᾆσμα αἰδοίοισιν, ἀναιδέστατα εἴργασται· ωὑτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος, ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν.

fragmentum B 16

τὸ μὴ δῦνόν ποτε πῶς ἄν τις λάθοι;

fragmentum B 17

οὐ γὰρ φρονέουσι τοιαῦτα πολλοί, ὁκόσοι ἐγκυρεῦσιν, οὐδὲ μαθόντες γινώσκουσιν, ἑωυτοῖσι δὲ δοκέουσι.

fragmentum B 18

ἐὰν μὴ ἔλπηθαι ἀνέλπιστον οὐκ ἐξευρήσει, ἀνεξερεύνητον ἐὸν καὶ ἄπορον.

fragmentum B 19

ἀκοῦσαι οὐκ ἐπιστάμενοι οὐδ᾽ εἰπεῖν.

fragmentum B 20

γενόμενοι ζώειν ἐθέλουσι μόρους τ᾽ ἔχειν (μᾶλλον δὲ ἀναπαύεσθαι) καὶ παῖδας καταλείπουσι μόρους γενέσθαι.

fragmentum B 21

θάνατός ἐστιν ὁκόσα ἐγερθέντες ὁρέομεν, ὁκόσα δὲ εὕδοντες ὕπνος.

fragmentum B 22

χρυσὸν γὰρ οἱ διζήμενοι γῆν πολλὴν ὀρύσσουσι καὶ εὑρίσκουσιν ὀλίγον.

fragmentum B 23

Δίκης ὄνομα οὐκ ἂν ᾔδεσαν, εἰ ταῦτα μὴ ἦν.

fragmentum B 24

ἀρηϊφάτους θεοὶ τιμῶσι καὶ ἄνθρωποι.

fragmentum B 25

μόροι γὰρ μέζονες μέζονας μοίρας λαγχάνουσι.

fragmentum B 26

ἄνθρωπος ἐν εὐφρόνῃ φάος ἅπτεται ἑωυτῷ ἀποσβεσθεὶς ὄψεις. ζῶν δὲ ἅπτεται τεθνεῶτος εὕδων, ἐγρηγορὼς ἅπτεται εὕδοντος.

fragmentum B 27

ἀνθώπους μένει ἀποθανόντας, ἅσσα οὐκ ἔλπονται οὐδὲ δοκέουσιν.

fragmentum B 28

δοκέοντα γὰρ ὁ δοκιμώτατος γινώσκει φυλάσσει . . . Δίκη καταλάψεται ψευδῶν τέκτονας καὶ μάρτυρας.

fragmentum B 29

αἱρεῦνται γὰρ ἓν ἀντὶ ἁπάντων οἱ ἄριστοι, κλέος ἀέναον θνητῶν, οἱ δὲ πολλοὶ κεκόρηνται ὅκωσπερ κτήνεα.

fragmentum B 30

κόσμον τόνδε, τὸν αὐτὸν ἁπάντων, οὔτε τις θεῶν οὔτε ἀνθρώπων ἐποίησεν, ἀλλ᾽ ἦν ἀεὶ καὶ ἔστιν καὶ ἔσται πῦρ ἀείζωον ἁπτόμενον μέτρα καὶ ἀποσβεννύμενον μέτρα.

fragmentum B 31

πυρὸς τροπαὶ πρῶτον θάλασσα, θαλάσσης δὲ τὸ μὲν ἥμισυ γῆ, τὸ δὲ ἥμισυ πρηστήρ . . . θάλασσα διαχέεται καὶ μετρέεται εἰς τὸν αὐτὸν λόγον, ὁκοῖος πρόσθεν ἦν ἢ γενέσθαι γῆ.

fragmentum B 32

ἓν τὸ σοφὸν μοῦνον λέγεσθαι οὐκ ἐθέλει καὶ ἐθέλει Ζηνὸς ὄνομα.

fragmentum B 33

νόμος καὶ βουλῇ πείθεσθαι ἑνός.

fragmentum B 34

ἀξύνετοι ἀκούσαντες κωφοῖσιν ἐοίκασι· φάτις αὐτοῖσιν μαρτυρεῖ παρεόντας ἀπεῖναι.

fragmentum B 35

χρὴ εὖ μάλα πολλῶν ἵστορας φιλοσόφους ἄνδρας εἶναι.

fragmentum B 36

ψυχῇσιν θάνατος ὕδωρ γενέσθαι, ὕδατι δὲ θάνατος γῆν γενέσθαι, ἐκ γῆς δὲ ὕδωρ γίνεται, ἐξ ὕδατος δὲ ψυχή.

fragmentum B 37

sues caeno, cohortales aves pulvere lavari.

fragmentum B 38

Θαλῆς δοκεῖ πρῶτος ἀστρολογῆσαι.

fragmentum B 39

ἐν Πριήνῃ Βίας ἐγένετο ὁ Τευτάμεω, οὗ πλείων λόγος ἢ τῶν ἄλλων.

fragmentum B 40

πολυμαθίη νόον οὐ διδάσκει· Ἡδίοδον γὰρ ἂν ἐδίδαξε καὶ Πυθαγόρην αὖτίς τε Ξενοφάνεά τε καὶ Ἑκαταῖον.

fragmentum B 41

εἶναι γὰρ ἓν τὸ σοφόν, ἐπίστασθαι γνώμην, ὁτέη ἐκυβέρνησε πάντα διὰ πάντων.

fragmentum B 42

Ὅμηρος ἄξιος ἐκ τῶν ἀγώνων ἐκβάλλεσθαι καὶ ῥαπίζεσθαι καὶ Ἀρχίλοχος ὁμοίως.

fragmentum B 43

ὕβριν χρὴ σβεννύναι μᾶλλον ἢ πυρκαϊήν.

fragmentum B 44

μάχεσθαι χρὴ τὸν δῆμον ὑπὲρ τοῦ νόμου ὅκωσπερ τείχεος.

fragmentum B 45

ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει.

fragmentum B 46

τήν τε οἴησιν ἱερὴν νοῦσον (ἔλεγε καὶ τὴν ὅρασιν ψεύδεσθαι).

fragmentum B 47

μὴ εἰκῆ περὶ τῶν μεγίστων συμβαλλώμεθα.

fragmentum B 48

τῷ οὖν τόξῳ ὄνομα βίος, ἔργον δὲ θάνατος.

fragmentum B 49

εἶς ἐμοὶ μύριοι, ἐὰν ἄριστος ᾖ.

fragmentum B 49a

ποταμοῖς τοῖς αὐτοῖς ἐμβαίνομέν τε καὶ οὐκ ἐμβαίνομεν, εἶμέν τε καὶ οὐκ εἶμεν.
fragmentum B 50

οὐκ ἐμοῦ, ἀλλὰ τοῦ λόγου ἀκούσαντας ὁμολογεῖν σοφόν ἐστιν ἓν πάντα εἶναι.

fragmentum B 51

οὐ ξυνιᾶσιν ὅκως διαφερόμενον ἑωυτῷ συμφέρεται· παλίντονος ἁρμονίη ὅκωσπερ τόξου καὶ λύρης.

fragmentum B 52

αἰὼν παῖς ἐστι παίζων πεσσεύων· παιδὸς ἡ βασιληίη.

fragmentum B 53

πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν θεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀνθρώπους, τοὺς μὲν δούλους ἐποίησε τοὺς δὲ ἐλευθέρους.

fragmentum B 54

ἁρμονίη ἀφανὴς φανερῆς κρείσσων.

fragmentum B 55

ὅσων ὄψις ἀκοὴ μάθησις, ταῦτα ἐγὼ προτιμέω.

fragmentum B 56

ἐξηπάτηνται οἱ ἄνθρωποι πρὸς τὴν γνῶσιν τῶν φανερῶν παραπλησίως Ὁμήρῳ, ὃς ἐγένετο τῶν Ἑλλήνων σοφώτερος πάντων. ἐκεῖνόν τε γὰρ παῖδες φθεῖρας κατακτείνοντες ἐξηπάτησαν εἰπόντες· ὅσα εἴδομεν καὶ ἐλάβομεν, ταῦτα ἀπολείπομεν, ὅσα δὲ οὔτε εἴδομεν οὔτ᾽ ἐλάβομεν, ταῦτα φέρομεν.

fragmentum B 57

διδάσκαλος δὲ πλείστων Ἡσίοδος· τοῦτον ἐπὶστανται πλεῖστα εἰδέναι, ὅστις ἡμέρην καὶ εὐφρόνην οὐκ ἐγίνωσκεν· ἔστι γὰρ ἕν.

fragmentum B 58

ἀγαθὸν καὶ κακὸν ‹ἕν καὶ ταὐτό›. οἱ γοῦν ἰητροὶ τέμνοντες, καίοντες ἐπαιτέονται μηδὲν ἄξιοι μισθὸν λαμβάνειν, ταὐτὰ ἐργαζόμενοι τὰ καὶ αἱ νοῦσοι.

fragmentum B 59

γναφείῳ ὁδὸς εὐθεῖα καὶ σκολιὴ μία ἐστὶ καὶ ἡ αὐτή.

fragmentum B 60

ὁδὸς ἄνω κάτω μία καὶ ωὑτή.

fragmentum B 61

θάλασσα ὕδωρ καθαρώτατον καὶ μιαρώτατον, ἰχθύσι μὲν πότιμον καὶ σωτήριον, ἀνθρώποις δὲ ἄποτον καὶ ὀλέθριον.

fragmentum B 62

ἀθάνατοι θνητοί, θνητοὶ ἀθάνατοι. ζῶντες τὸν ἐκείνων θάνατον, τὸν δὲ ἐκείνων βίον τεθνεῶτες.

fragmentum B 63

(ἔνθα δ᾽ ἐόντι ἐπανίστασθαι καὶ) φύλακας γίνεσθαι ἐγερτὶ ζώντων καὶ νεκρῶν.

fragmentum B 64

τὰ δὲ πάντα οἰακίζει Κεραυνός.

fragmentum B 64a

φρόνιμον (εἶναι) τὸ πῦρ.

fragmentum B 65

τὸ πῦρ χρησμοσύνη καὶ κόρος.

fragmentum B 66

πάντα γὰρ τὸ πῦρ ἐπελθὸν κρινεῖ καὶ καταλήψεται.

fragmentum B 67

ὁ θεὸς ἡμέρη εὐφρόνη, χειμὼν θέρος, πόλεμος εἰρήνη, κόρος λιμός. ἀλλοιοῦται δὲ ὅκωσπερ πῦρ, ὁπόταν συμμιγῇ θυώμασιν, ὀνομάζεται καθ᾽ ἡδονὴν ἑκάστου.

fragmentum B 68

. . . ἄκεα (προσεῖπεν ὡς ἐξακεσόμενα τὰ δεινὰ καὶ τὰς ψυχὰς ἐξάντεις ἀπεργαζόμενα τῶν ἐν τῇ γενέσει συμφορῶν).

fragmentum B 69

. . . τὰ μὲν τῶν ἀποκεκαθαρμένων παντάπασιν ἀνθρώπων, οἷα ἐφ᾽ ἑνὸς ἄν ποτε γένοιτο σπανίως.

fragmentum B 70

παῖδες τὰ ἀθύρματα ἄνδρες γενόμενοι ἀπέῤῥιψαν. (τὰ ἀνθρώπινα δοξάσματα.)

fragmentum B 71

. . . τοῦ ἐπιλανθανομένου ᾗ ἡ ὁδὸς ἄγει.

fragmentum B 72

ᾧ μάλιστα διηνεκῶς ὁμιλοῦσι λόγῳ, τούτῳ διαφέρονται, καὶ οἷς καθ᾽ ἡμέρην ἐγκυροῦσι, ταῦτα αὐτοῖς ξένα φαίνεται.

fragmentum B 73

οὐ δεῖ ὥσπερ καθεύδοντας ποιεῖν καὶ λέγειν. καὶ γὰρ τότε δοκοῦμεν ποιεῖν καὶ λέγειν.

fragmentum B 74

οὐ δεῖ ὡς παῖδας τοκεώνων . . .

fragmentum B 75

τοὺς καθεύδοντας ἐργάτας εἶναι καὶ συνεργοὺς τῶν ἐν τῷ κόσμῳ γινομένων.

fragmentum B 76

ζῇ πῦρ τὸν γῆς θάνατον καὶ ἀὴρ ζῇ τὸν πυρὸς θάνατον, ὕδωρ ζῇ τὸν ἀέρος θάνατον, γῆ τὸν ὕδατος.

fragmentum B 77

. . . ψυχῇσι τέρψιν ἢ θάνατον ὑγρῇσι γενέσθαι.

fragmentum B 78

ἦθος γὰρ ἀνθρώπειον μὲν οὐκ ἔχει γνώμας, θεῖον δὲ ἔχει.

fragmentum B 79

ἀνὴρ νήπιος ἤκουσε πρὸς δαίμονος ὅκωσπερ παῖς πρὸς ἀνδρός.

fragmentum B 80

εἰδέναι δὲ χρὴ τὸν πόλεμον ἐόντα ξυνόν, καὶ δίκην ἔριν, καὶ γινόμενα πάντα κατ᾽ ἔριν καὶ χρεών.

fragmentum B 81

Πυθαγόρης κοπίδων ἐστὶν ἀρχηγός.

fragmentum B 82

πιθήκων ὁ κάλλιστος αἰσχρὸς ἀνθρώπων γένει συμβάλλειν.

fragmentum B 83

ἀνθρώπων ὁ σοφώτατος πρὸς θεὸν πίθηκος φανεῖται καὶ σοφίᾳ καὶ κάλλει καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν.

fragmentum B 84a

. . . μεταβάλλον ἀναπαύεται.

fragmentum B 84b

κάματός ἐστι τοῖς αὐτοῖς μοχθεῖν καὶ ἄρχεσθαι.

fragmentum B 85

θυμῷ μάχεσθαι χαλεπόν· ὅ τι γὰρ ἂν θέλῃ, ψυχῆς ὠνεῖτει.

fragmentum B 86

. . . ἀπιστίῃ διαφυγγάνει μὴ γιγνώσκεσθαι.

fragmentum B 87

βλὰξ ἄνθρωπος ἐπὶ παντὶ λόγῳ ἐπτοῆσθαι φιλεῖ.

fragmentum B 88

ταὐτὸ ζῶν καὶ τεθνηκὸς καὶ ἐγρηγορὸς καὶ καθεῦδον καὶ νέον καὶ γηραιόν· τάδε γὰρ μεταπεσόντα ἐκεῖνά ἐστι κἀκεῖνα πάλιν μεταπεσόντα ταῦτα.

fragmentum B 89

τοῖς ἐγρηγορόσιν ἕνα καὶ κοινὸν κόσμον εἶναι, (τῶν δὲ κοιμωμένων ἕκαστον εἰς ἴδιον ἀποστρέφεσθαι).

fragmentum B 90

πυρός τε ἀνταμοιβὴ τὰ πάντα καὶ πῦρ ἁπάντων ὅκωσπερ χρυσοῦ χρήματα καὶ χρημάτων χρυσός.

fragmentum B 91

σκίδνησι καὶ πάλιν συνάγει καὶ πρόσεισι καὶ ἀπεισι . . . (ἔμπεδον οὐδέν).

fragmentum B 92

Σίβυλλα δὲ μαινομένῳ στόματι ἀγέλαστα καὶ ἀκαλλώπιστα καὶ ἀμύριστα φθεγγομένη χιλίων ἐτῶν ἐξικνεῖται τῇ φωνῇ διὰ τὸν θεόν.

fragmentum B 93

ὁ ἄναξ, οὗ τὸ μαντεῖόν ἐστι τὸ ἐν Δελφοῖς, οὔτε λέγει οὔτε κρύπτει ἀλλὰ σημαίνει.

fragmentum B 94

ἥλιος γὰρ οὐχ ὑπερβήσεται μέτρα· εἰ δὲ μή, Ἐρινύες μιν Δίκης ἐπίκουροι ἐξευρήσουσιν.

fragmentum B 95

ἀμαθίην γὰρ ἄμεινον κρύπτειν, ἔργον δὲ ἐν ἀνέσει καὶ παρ᾽ οἶνον.

fragmentum B 96

νέκυες γὰρ κοπρίων ἐκβλητότεροι.

fragmentum B 97

κύνες γὰρ καὶ βαύζουσιν ὧν ἂν μὴ γινώσκωσι.

fragmentum B 98

αἱ ψυχαὶ ὀσμῶνται καθ᾽ Ἅιδην.

fragmentum B 99

εἰ μὴ ἥλιος ἦν, ἕνεκα τῶν ἄλλων ἄστρων εὐφρόνη ἂν ἦν.

fragmentum B 100

. . . πάντων, ἃ φέρουσιν ὧραι.

fragmentum B 101

ἐδιζησάμην ἐμεωυτόν.

fragmentum B 101a

ὀφθαλμοὶ γὰρ τῶν ὤτων ἀκριβέστεροι μάρτυρες.

fragmentum B 102

τῷ μὲν θεῷ καλὰ πάντα καὶ ἀγαθὰ καὶ δίκαια, ἄνθρωποι δὲ ἃ μὲν ἄδικα ὑπειλήφασιν ἃ δὲ δίκαια.

fragmentum B 103

ξυνὸν γὰρ ἀρχὴ καὶ πέρας ἐπὶ κύκλου περιφερείας.

fragmentum B 104

τίς γὰρ αὐτῶν νόος ἢ φρήν; δήμων ἀοιδοῖσι πείθονται καὶ διδασκάλῳ χρείωνται ὁμίλῳ οὐκ εἰδότες ὅτι <οἱ πολλοὶ κακοί, ὀλίγοι δὲ ἀγαθοί>.

fragmentum B 105

ἀστρολόγον τὸν Ὅμηρον.

fragmentum B 106

(Ἡσίοδος ἠγνόει) φύσιν ἡμέρης ἁπάσης μίαν οὖσαν.

fragmentum B 107

κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων.

fragmentum B 108

ὁκόσων λόγους ἤκουσα, οὐδεὶς ἀφικνεῖται ἐς τοῦτο, ὥστε γινώσκειν ὅτι σοφόν ἐστι πάντων κεχωρισμένον.

fragmentum B 110

ἀνθρώποις γίνεσθαι ὁκόσα θέλουσιν οὐκ ἄμεινον.

fragmentum B 111

νοῦσος ὑγιείην ἐποίησεν ἡδὺ καὶ ἀγαθόν, λιμὸς κόρον, κάματος ἀνάπαυσιν.

fragmentum B 112

σωφρονεῖν ἀρετὴ μεγίστη, καὶ σοφίη ἀληθέα λέγειν καὶ ποιεῖν κατὰ φύσιν ἐπαίοντας.

fragmentum B 113

ξυνόν ἐστι πᾶσι τὸ φρονεῖν.

fragmentum B 114

ξὺν νῷ λέγοντας ἰσχυρίζεσθαι χρὴ τῷ ξυνῷ πάντων, ὅκωσπερ νόμῳ πόλις, καὶ πολὺ ἰσχυροτέρως. τρέφονται γὰρ πάντες οἱ ἀνθρώπειοι νόμοι ὑπὸ ἑνὸς τοῦ θείου· κρατεῖ γὰρ τοσοῦτον ὁκόσον ἐθέλει καὶ ἐξαρκεῖ πᾶσι καὶ περιγίνεται.

fragmentum B 115

ψυχῆς ἐστι λόγος ἑωυτὸν αὔξων.

fragmentum B 116

ἀνθρώποισι πᾶσι μέτεστι γινώσκειν ἑωυτοὺς καὶ σωφρονεῖν.

fragmentum B 117

ἀνὴρ ὁκόταν μεθυσθῇ, ἄγεται ὑπὸ παιδὸς ἀνήβου σφαλλόμενος οὐκ ἐπᾴων ὅκη βαίνει, ὑγρὴν τὴν ψυχὴν ἔχων.

fragmentum B 118

αὔη ψυχὴ σοφωτάτη καὶ ἀρίστη.

fragmentum B 119

ἦθος ἀνθρώπῳ δαίμων.

fragmentum B 120

ἠοῦς καὶ ἑσπέρας τέρματα ἡ ἄρκτος καὶ ἀντίον τῆς ἄρκτου οὖρος αἰθρίου Διός.

fragmentum B 121

ἄξιον Ἐφεσίοις ἡβηδὸν ἀπάγξασθαι πᾶσι καὶ τοῖς ἀνήβοις τὴν πόλιν καταλιπεῖν, οἵτινες Ἑρμόδωρον ἄνδρα ἑωυτῶν ὀνῄστον ἐξέβαλον φάντες· ἡμέων μηδὲ εἷς ὀνῄστος ἔστω, εἰ δὲ μή, ἄλλη τε καὶ μετ᾽ ἄλλων.

fragmentum B 122

ἀγκιβασίη.

fragmentum B 123

φύσις κρύπτεσθαι φιλεῖ.

fragmentum B 124

ὅκωσπερ σάρμα εἰκῆ κεχυμένων ὁ κάλλιστος κόσμος.

fragmentum B 125

καὶ ὁ κυκεὼν διίσταται μὴ κινούμενος.

fragmentum B 125a

μὴ ἐπιλίποι ὑμᾶς πλοῦτος, Ἐφέσιοι, ἵν᾽ ἐξελέγχοισθε πονηρευόμενοι.

fragmentum B 126

ψυχρὰ θέρεται, θερμὰ ψύχεται, ὑγρὰ αὐαίνεται, καρφαλέα νοτίζεται.

fragmentum B 126a

κατὰ λόγον δὲ ὡρέων συμβάλλεται ἑβδομὰς κατὰ σελήνην, διαιρεῖται δὲ κατὰ τὰς ἄρκτους, ἀθανάτου μνήμης σημείω.

fragmentum B 129

Πυθαγόρης Μνησάρχου ἱστορίην ἤσκησεν ἀνθρώπων μάλιστα πάντων καὶ ἐκλεξάμενος ταύτας τὰς συγγραφὰς ἐποιήσατο ἑωυτοῦ σοφίην, πολυμαθίην, κακοτεχνίην.

Η νομοθεσία Σόλωνα γιὰ την Ὁμοφυλοφιλία στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα

Η νομοθεσία Σόλωνα για την Ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα



Τι ἀκριβῶς συνέβαινε στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα καὶ τι προέβλεπαν οἱ νόμοι γιὰ ὅσους προέβαιναν σε ὁμοφυλοφιλικές σχέσεις;


Οἱ νόμοι στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἦταν ξεκάθαροι.


«Ἄν τις Ἀθηναῖος ἐταιρήση, με ἔξεστω αὐτῷ τῶν ἐννέα ἀρχόντων γενέσθαι, μηδέ ἱερωσύνην ἱερώσασθαι, μηδέ συνδικῆσαι τω δήμῳ, μηδέ ἀρχὴν ἀρχέτω μηδεμιάν, μήτε ἔνδημον, μήτε ὑπερόριον, μήτε κληρωτήν, μήτε χειροτονητήν, μηδέ ἐπικυρήκειαν ἀποστελλέσθω, μηδέ γνώμην λεγέτω, μηδέ εἰς τα δημοτελή ἱερὰ εἰσίτω, μηδέ ἕν ταῖς κοιναῖς σταφονοφορίες σταφανούσθω, μηδέ ἐντὸς τῶν της ἀγορᾶς περιρραντηριων πορευέσθω. Ἐάν δὲ ταῦτα τις ποιῆ, καταγνωσθέντως αὐτοῦ ἐταιρείν, θανάτῳ ζημιούσθω».




Δηλαδή:

Ἄν κάποιος Ἀθηναῖος συνάψει ὁμοφυλοφιλική σχέση με ἄλλον θὰ ἔχει τις ἐξῆς κυρώσεις:


1. Δὲν του ἐπιτρέπεται νὰ γίνει μέλος των 9 ἀρχόντων

2. Δὲν του ἐπιτρέπεται νὰ ἐκλεγεῖ ἱερέας

3. Δὲν του ἐπιτρέπεται νὰ εἶναι συνήγορος του λαοῦ

4. Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἀσκεῖ ἐξουσία ἐντὸς ἡ ἐκτὸς της Ἀθήνας

5. Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ σταλεῖ ὡς κήρυκας πολέμου

6. δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἐκθέσει γνώμη (ὡς ἄμουσος – ἀνισόρροπος)

7. Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ μπεῖ σε (δημόσιους) Ναούς

8. Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ στεφανωθεῖ στὶς στεφανοφορίες

9. Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ μπαίνει στὸν ἱερὸ χῶρο της ἀγορᾶς



ὅποιος λοιπόν ἔχει καταδικαστεῖ ὡς ὁμοφυλόφιλος ἀλλὰ ἐνεργήσει ​ἀντίθετα τῶν διατάξεων του νόμου θὰ τιμωρεῖται με Θάνατο!






Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

Εἰς νέωντα εἰς τὸ ἐπιόν....



                       Εἰς νέωντα εἰς τὸ ἐπιόν....


Νέωντα: τὸ ἐπιὸν ἔτος ἥτοι εἰς τὸ αὔριον εἰς τὸ μέλλον.


Χρόνια πολλὰ καὶ καλὴ χρονιά σε  ὅλους!!

Αρχειοθήκη ιστολογίου