ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΘΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΘΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ

Οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι ἐπειδή γνώριζαν καλὰ τὰ μυστικά τοῦ κρασιοῦ ( εἶχαν ἁλῶστε καὶ ἀρμόδιο θεὸ τὸν Διόνυσο) δὲν ἔχαναν τὴν εὐκαιρία σέ κάθε περίπτωση νά γράφουν καὶ νὰ τραγουδοῦν γι΄ αὐτὰ καὶ τις ἰδιότητες του . Ἔτσι τὸ ἀπόσπασμα αὐτὸ ποὺ ἔχει διαδώσει ὁ Ἀθηναῖος ἀναφέρεται στὸ ἔργο τοῦ Εὐβούλου μὲ τὸν τίτλο << Διόνυσος ἤ Σεμέλη >> Σ΄ αὐτὸ συμφωνοῦν καὶ ἄλλοι ἑπόμενοι χρονικῶς συγγραφεῖς ὅπως ὁ Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς ὁ Ζηνόβιος ἀλλὰ καὶ ὁ ἴδιος “ Ἀθηναῖος , τὸ ποίημα εἶναι γραμμένο μὲ γνώση καὶ μὲ χαρακτηριστικὸ ἑλληνικὸ ὕφος . Εἰδικὰ στὸ σημεῖο ποῦ λέει << ἅμα χυθῆ πολύς σ΄ μικρὸ ἀγγεῖο βάζει εὔκολα τρικλοποδία σ΄ ἐκεῖνους ποὺ τὸν ἤπιαν>>

καὶ ἐννοει τὴν κοιλιὰ τοῦ ἀνθρώπου μᾶς δίνει νὰ καταλάβουμε τὸ ὡραῖο ὑφος τοῦ ποιητοῦ . κυρίος ὁμος νὰ τηροῦμε τὶς συμβουλὲς του.

θὰ διαπιστώσουμε πόση σοφία πράγματι εὑρίσκεται κλεισμένη σ΄ ἕνα ποίημα !!! Ἄς ἀκολουθήσουμε τὶς συμβουλὲς αὐτὲς

γιὰ τὸ μέτρο καὶ θὰ ἔχουμε ὑγεία καὶ εὐθυμία Ἄν τὸ παραβοῦμε καὶ τὸ παραβοῦμε καὶ τὸ ξεπεράσουμε θὰ ὑποστοῦμε ὅλες τίς ἄσχημες συνέπειες τῶν πράξεων μας .

                                                 ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ

Εὔβουλος δὲ ποιεῖ τὸν Διόνυσον λέγοντας τρεῖς γάρ μόνους κρατῆρας ἐγκεραννύω τοῖς εὖ φρονοῦσι τὸν μὲν ὑγιείας ἕναν , ὄν πρῶτον ἐκπίνουσι τὸν σὲ δεύτερον ἔρωτος ἡδονῆς τὲ τὸν τρίτο δ΄ ὑπνοῦ, ὄν ἐκπιόντες οἱ σοφοὶ κεκλημένοι οἴκαδε βαδίζουσι. Ὁδὲ πέμπτος βοῆς ἕκτος δὲ κώμων ἕβδομος δ΄ ὑπωπίων <<ὁδ΄>> ὄγδοος κλητῆρος ὁ δ΄ ἔνατος χολῆς δέκατος δὲ μανίας ὥστε καὶ βάλλειν ποιεῖ . Πολύς γάρ εις ἕν μικρόν ἀγγεῖον χυθείς ὑποσκελίζει ῥᾶστα τοὺς πεπωκότας / Ἀθήναιος 2, 34, 2,3 131

                                                           ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ

Ὁ Εὕβουλος παριστᾶ τὸν Διόνυσο νά λέγη. << κρατῆρες γιὰ τούς φρόνιμους τρεῖς ἔχω στὴν χρήση καὶ ἀνακατεύω τὸ κρασί.

Τὸν ἕναν τὸν ἔκανε γιὰ τὴν ὑγεία ποὺ πρῶτο πίνουν ὅλοι, τὸν Δεύτερο τὸν ἔκανε γιά ἔρωτα καὶ τὴν ἡδονή. Τὸν τρίτο γιὰ τὸν ὕπνο.

Κι οἱ καλεσμένοι μόλυς πιοῦν στὸ σπίτι τους γυρίζουν σὰν ἄνθρωποι σοφοὶ.

Ἄν λές τὸν Τέταρτο , δέν εἶναι δικὸς μας, αὐτὸς ἀνήκει στίς βρισιές , ὅπως ὁ Πέμπτος στὶς φωνές.

Κί ὁ ἕκτος στὸ τρίκλισμα καὶ τὸ ἄτακτο τραγούδι, Ὁ Ἕβδομος τὰ μοῦτρα σπάει. Ὁ Ὄγδοος γιὰ δίκη στὸ δικαστήριο

καλεῖ , Ὁ Ἔνατος ἐξάπτει ( καὶ στὸν θυμὸ ξεσπάει ), Ὁ Δέκατος στὴν τρέλλα,

αὐτὴν πού ἅμα χυθῆ σ΄ ἕνα μικρὸ ἀγγεῖο( ἐννοεῖ τὸ στομάχι )

βάζει εὔκολα τρικλοποδιά σ΄ ἐκείνους πού τὸν ἤπιαν >>  

Έξω τα Αρχαία, μέσα η Τρανσεξουαλφοβία. Διαβάστε το - Video

•  

Ένα από τα πράγματα για τα οποία πάντοτε είχα παράπονο, ήταν οι λόγοι για τους οποίους οι Έλληνες κάνουνε μαζικές διαδηλώσεις.


Για χρήμα ναι. Είμαστε πρώτοι. Για σεξουαλικούς λόγους, το ίδιο. Mε τις τεράστιες παρελάσεις GAY PRIDE.


Να σας πω μία αιτία, δεν θα γίνει καμία διαδήλωση. Δεν θα γίνει διαδήλωση για το δικαίωμά μας να περνάμε στα παιδιά την νοοτροπία του ότι, οι άγραφοι νόμοι του Θεού, είναι πάνω από αυτούς της εξουσίας των ανθρώπων.


Αναφέρομαι στην πρόταση του ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής) για την αναδιαμόρφωση του σχολικού προγράμματος στο Λύκειο, με τα Αρχαία να παραμείνουν ως μάθημα κορμού μόνο στην Α’ Λυκείου, αποδεικνύοντας την πρόθεση του Υπουργείου για κατάργηση της διδασκαλίας της Αντιγόνης.


Στην ενότητα «Γλώσσα» στη Β’ και Γ’ Λυκείου προβλέπεται διδασκαλία μόνο του μαθήματος Έκθεσης και Λογοτεχνίας, που λειτουργεί προπαγανδιστικά υπέρ της δήθεν υπερθέρμανσης και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων κτλ. Αυτό πρακτικά ισοδυναμεί με κατάργηση της διδασκαλίας της Αντιγόνης στο Λύκειο μετά από δεκαετίες. Εγώ την διδάχτηκα το ΄70! Η απόφαση αυτή αποτελεί την τελευταία πράξη στο σήριαλ της υποβάθμισης των αρχαίων ελληνικών που ξεκίνησε με τον περιορισμό των ωρών διδασκαλίας στην Α’ Γυμνασίου και τον αποβολή τους από τις εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς συνολικά στο Γυμνάσιο.


Πόσοι θυμάστε τον βαρετό τρόπο που μας δίδασκαν την Αντιγόνη, όταν ήμασταν πιτσιρικάδες; Έκαναν οι καθηγητές μας τότε το παν για να σιχαινόμαστε τα αρχαία.


Ωστόσο, με εκείνα τα αρχαία, μπορούμε όσοι τα μαθαίναμε, να μελετήσουμε με χαρακτηριστική ευκολία κείμενα γραμμένα στην κοινή ελληνιστική διάλεκτο (π.χ. Αγία Γραφή), που φαντάζει απλή μπροστά στα αρχαία κείμενα που διδασκόμασταν τότε.


Την δεκαετία του ΄60, διδασκότανε η Αντιγόνη και την διδάχτηκα εγώ το ΄70. Πέρσι, το 2016, την διδάχτηκε μία από τις κόρες μου στην Β΄ Λυκείου. Φέτος η κυβέρνηση, υπουργός της οποίας (Ζουράρις) υποσχέθηκε ότι μπορούμε διδάσκοντας τα αρχαία από το ….δημοτικό "σε μερικά χρόνια να έχουμε μια βάση 100 χιλιάδων ανθρώπων που μιλάνε και γράφουν την αρχαία ελληνική".


Η κατάργηση της Αντιγόνης από την Β΄Λυκείου, σε συνδυασμό με αυτά που είπε τον περασμένο Νοέμβριο ο υφυπουργός Παιδείας Ζουράρις, απλά θυμίζουν τις δεκάδες υποσχέσεις της κυβέρνησης, για κατάργηση των μνημονίων κτλ κτλ κτλ κτλ.


"Γιατί δε φύτρωσε ποτέ στον κόσμο, σαν το χρήμα, τόσο κακή εφεύρεση· αυτό γκρεμίζει πόλεις, αυτό κι από τα σπίτια τους ανθρώπους ξεσπιτώνει, αυτό το φρόνιμο μυαλό το ξεπλανεύει πάντα, το παρασέρνει στο κακό και στης ντροπής τη στράτα, και καθετί το πονηρό μαθαίνει στους ανθρώπους, διδάσκει την ασέβεια σ’ όλες της τις εκφράσεις. Μα όσοι τα κατάφεραν στο χρήμα πουλημένοι, με τον καιρό κάποια στιγμή άσχημα το πληρώνουν."


Από πού νομίζετε ότι προέρχεται το παραπάνω απόσπασμα; Είναι από την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή που θέλουν να καταργήσουν.


Διαβάστε και αυτό:


ΚΡΕΩΝ Παρ’ όλα αυτά το τόλμησες να παραβείς το νόμο;

ΑΝΤΙΓΟΝΗ Γιατί δε μου το πρόσταξε αυτό ο μέγας Δίας ούτε και η συγκάτοικος με τους θεούς του Άδη, η Δίκη, είναι που όρισε στον κόσμο τέτοιους νόμους. Ούτε και νόμιζα ποτέ πως έχουν τέτοιο κύρος πια οι δικές σου προσταγές, ώστε, θνητός που είσαι, τους άγραφους κι ασάλευτους νόμους να ξεπεράσεις.


Οι άγραφοι και ασάλευτοι νόμοι είναι πάνω από αυτούς της πολιτείας, σύμφωνα με την Αντιγόνη. Αυτό αποτελεί το δηλητήριο των Ελλήνων μέσα στο κορμί της νέας τάξης, που θέλει να μην αμφισβητούμε την εξουσία, όπως μας διδάσκει μέσω της Παλιάς Διαθήκης.


Σοφία Σειράχ


Σοφ. Σειρ. 8,1 Μη διαμάχου μετὰ ἀνθρώπου δυνάστου, μήποτε ἐμπέσῃς εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ.


Σοφ. Σειρ. 8,1 Μην έρχεσαι σε αντίθεση με ανθρώπους που έχουν εξουσία για να μην πέσεις στα χέρια τους.


Το ΙΕΠ που επιβάλλει στους μαθητές την διάκριση του βιολογικού από το κοινωνικό φύλο, είναι το ίδιο που κρίνει ως άχρηστο τον προβληματισμό πάνω στην διάκριση ανθρώπινου και θεϊκού νόμου; Καθώς και τον προβληματισμό πάνω στην έννοια του χρήματος, το οποίο ορίζεται σαν εργαλείο καταδυνάστευσης των λαών στην Αντιγόνη


Είδατε καμία αντίδραση; Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκα την αντίδραση που διατύπωσε ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Αργολίδας, καθώς εντοπίζει και την τυραννία της σημερινής κυβέρνησης μέσα από τα λόγια της Αντιγόνης:


Μετά την κατάργηση της διδασκαλίας του Επιταφίου στην Γ’ Λυκείου, έρχεται η κατάργηση της διδασκαλίας της Αντιγόνης στη Β’ Λυκείου να επιβεβαιώσει πως βιώνουμε πανηγυρικά την απειλή της επικράτησης των δυνάμεων εκείνων που οραματίζονται έναν κόσμο δίχως σκεπτόμενους ανθρώπους, βορά στα σκυλιά και τα όρνια της ισοπέδωσης και της αναξιοκρατίας. Λυπούμαστε, δεν θα πάρουμε! Κι όχι μόνο δεν θα πάρουμε, αλλά θα αγωνιστούμε, για να μην στερήσουμε από τους μαθητές μας τη δυνατότητα να αντιληφθούν πως αγωνιστικότητα και δημοκρατία συμβαδίζουν.


Ευθύς εξαρχής δηλώνουμε πως δεν αντιδρούμε για συντεχνιακούς λόγους, όπως πρόθυμα θα σπεύσουν να τονίσουν οι καλοθελητές. Το πρόβλημα δεν αφορά ούτε στη θέση των Αρχαίων Ελληνικών στο ωρολόγιο πρόγραμμα ούτε στο ωράριο των εκπαιδευτικών. Το ουσιαστικό πρόβλημα είναι να συνειδητοποιήσουμε όλοι πως σε αυτή τη γωνιά έμαθε η ανθρωπότητα να ζει, μέσα από τις μορφές της Αντιγόνης, του Προμηθέα και τόσων άλλων, καταξιωμένων σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά προφανώς μη αποδεκτών στον ίδιο τον τόπο τους από όσους μάλλον δεν αντέχουν στην δυστοπία τους (για ποια ουτοπία να μιλήσουμε πλέον;) φωνές πέρα από αυτή του Κρέοντα. Άλλωστε η τυραννίς πολλά τ’ ἄλλα εὐδαιμονεῑ κἄξεστιν δρᾶν λέγειν θ’ἅ βούλεται.


Βασική ευθύνη για την απόφαση αυτή του ΙΕΠ, κατέχει η προσπάθεια του Υπουργείου για περιορισμό των δαπανών μέσω της μείωσης προσλήψεων. Η μείωση των ωρών κατά 3 στη Β΄ Λυκείου κάνει εξοικονόμηση σε 11.304 ώρες η οποία αντιστοιχεί σε 565 περίπου εκπαιδευτικούς. Η μείωση των ωρών κατά 4 στη Γ Λυκείου εξοικονομεί επιπλέον 15.416 ώρες που αντιστοιχούν σε 770 λιγότερες θέσεις εκπαιδευτικών.


Ωστόσο το υπουργείο βρήκε κάπου 18 εκατομμύρια ευρώ για κέτερινγκ για να τρώνε στο δημοτικό σχολείο μεσημεριανό αμφιβόλου ποιότητος τα παιδιά που θα επιλέγουν το ολοήμερο σχολείο. Αυτό το μέτρο προωθεί το να αφήνουν οι γονείς τα παιδιά στο σχολείο για να αυξήσουν τον δικό τους ελεύθερο χρόνο, όπως σχεδίασαν οι Ροκφέλερ.


Να μας πούνε ποιους θα βάλουν να "εκπαιδεύουν" τα παιδιά μέχρι τις οκτώ το βράδυ και με τι λεφτά θα τους πληρώνουν και κυρίως τι θα διδάσκουν στα παιδιά;


Θα διδάσκουν αντί για Αντιγόνη μαθήματα κατά της τρανσεξουαλφοβίας; Για τέτοια πράγματα έχει χρόνο το σύγχρονο ελληνικό σχολείο και μάλιστα ζητά επιτακτικά από τους εκπαιδευτικούς να καταθέσουν προγράμματα "βιωματικών", παρακαλώ διδασκαλιών κατά της φοβίας σε βάρος της ομοφυλοφιλίας και της τρασεξουλαφοβίας.

 Του Λιακόπουλου Δημοσθένη

>

«Συν Αθηνά και χείρα κίνει»

«Σῦν Ἀθηνᾶ καὶ χεῖρα κίνει»

«Σῦν Ἀθηνᾶ καὶ χεῖρα κίνει» λέμε σε ὅσους τα περιμένουν ὅλα ἀπὸ το Θεό ἡ την τύχη, χωρίς νὰ κάνουν τίποτα οἱ ἴδιοι σε μιά στιγμή της ζωῆς τους!

Ὁρισμένοι ἀποδίδουν την ἀρχὴ της συγκεκριμένης φράσης στὸν Ὅμηρο, ἐνῶ ἄλλοι στὸν Εὐριπίδη.

Στοὺς μύθους του Αἰσώπου ἀναφέρεται ὅτι ἡ φράση εἰπώθηκε ἀπὸ κάποιο ναυαγό (πλούσιο Ἀθηναῖο), ὁ ὁποῖος, ἀντὶ νὰ ἐπιχειρήσει νὰ κολυμπήσει γιὰ νὰ σωθεῖ, ξέκανε παρακλήσεις στὴ θεά Ἀθηνᾶ νὰ τον γλυτώσει χωρίς αὐτὸς νὰ κάνει την παραμικρή προσπάθεια νὰ σωθεῖ.
Σχετικός εἶναι καὶ ὁ μῦθος του Αἰσώπου με τον βοηλάτη, ὁ ὁποῖος ὅταν το ἁμάξι ποὺ ὡδηγοῦσε ἔπεσε μέσα σε ἕνα φαράγγι, «ἀργός ἵστατο τῷ Ἡρακλεϊ προσευχόμενος. Ὁ δὲ θεός ἐπιστὰς εἰπὲ: “τῶν τροχῶν ἅπτου, καὶ τοὺς βόας νύττε, καὶ τότε τῷ θεῶ εὔχου, ὅταν καυτός τι ποιῆς· μὴ μέντοιγε μάτην εὔχου». Δηλαδή, πιάσε τους τροχούς καὶ τα βόδια καὶ μετά νὰ προσευχηθείς στὸ θεό, ὅταν κι ἐσὺ ὁ ἴδιος κάνεις κάτι, διαφορετικά προσεύχεσαι μάταια.

Το Μυστικό του Αἰῶνα – Ὁ Ἱπποκράτης ἔχει τὴ θεραπεία του καρκίνου!

Ἡ Ἱπποκράτειος Ἀντικαρκινική Ἄμυνα, στηρίζεται στὴν ἰσορροπία των 4 βασικῶν γεύσεων.

ἑλληνικά

Ἀμυγδαλέλαιο λαμβάνεται ἀπὸ τους καρπούς του ἀμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6, Β17 καὶ ἱχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δὲν εἶναι βιταμίνη. Εἶναι ἡ παλιά ὀνομασία της ἀμυγδαλίνης.

Ἡ ἀμυγδαλίνη εἶναι το πικρό συστατικό των ἀμυγδάλων καὶ μία πιθανή τοξίνη ἀφοῦ μπορεῖ νὰ ἀπελευθερώσει κυανίδη στὸν ὀργανισμό. Ἡ ἀμυγδαλίνη θεωρεῖται ὅτι ἔχει ἀντικαρκινικές ἰδιότητες, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἔχει ὑποδειχθεῖ ἐπιστημονικά.

Ἔχει ὑποστηριχθεῖ, ὅτι με τον ἀποκλεισμό τῶν πικρῶν οὐσιῶν – μόνο ἡδονὴ καὶ εὐχαρίστηση στὸ λάρυγγά μας εἶναι το σύνθημά μας – ἀποκλείσαμε μία ἀπὸ τις 4 βασικές γεύσεις: ἁλμυρὸ, ξινό, πικρό, γλυκό. Πολλοί ἔχουν ἀπορρίψει καὶ το ξινό καὶ ἔχουν ἐπιλέξει το ἁλμυρὸ καὶ το γλυκό. Ἔτσι ἔχει χαθεῖ ἡ ἰσορροπία. Ὁ Ἱπποκράτης τόνιζε την ἰσορροπία, ἐπηρεασμένος ἀπὸ τον πατέρα της ἑλληνικῆς ἰατρικῆς τον γιατρό Ἀλκμαίωνα.

Αὐτὸς θεωρεῖται ἡ κορυφή της ἑλληνικῆς ἰατρικῆς γιατί πρῶτος αὐτὸς ἀσχολήθηκε με την ἀνατομία καὶ φυσιολογία καὶ διατύπωσε ὥς ἐξῆς τις ἀντιλήψεις του γιὰ την ὑγεία καὶ την ἀρρώστια, ποὺ υἱοθέτησε καὶ ὁ Ἱπποκράτη:

«Ἐκεῖνο ποῦ διατηρεῖ την ὑγεία εἶναι ἰσομερής κατανομή καὶ ἀκριβῆς μείξη μέσα στὸ σῶμα των δυνάμεων emoticon smile ἰσονομία) του ξηροῦ, του ὑγροῦ, του κρύου, του γλυκοῦ, του πικροῦ, του ξινοῦ καὶ του ἀλμυροῦ.

Την Ἀρρώστια την προκαλεῖ ἡ ἐπικράτηση του ἑνὸς (=μοναρχία). Ἡ θεραπεία ἐπιτυγχάνεται με την ἀποκατάσταση της διαταραχθείσας ἰσορροπίας, με τὴ μέθοδο της ἀντίθετης ἀπὸ την πλεονάζουσα δύναμη».

Οἱ ἀντιλήψεις αὐτὲς τις βρίσκουμε ἀκέραιες στὸν Ἱπποκράτη. Ἡ ἀκριβῆς μείξη, ἡ ἰσονομία, ἡ συμμετρία, ἡ ἁρμονία, βρίσκονται στὴ βάση τῶν δογμάτων των Πυθαγορείων καὶ του Ἱπποκράτη.

Γράφει χαρακτηριστικά ὁ Ἱπποκράτης:

«Μέσα στὸν ἄνθρωπο ὑπάρχει καὶ το πικρό καὶ το ἁλμυρὸ, το γλυκό, το ξινό, το στυφό καὶ το ἄνοστο καὶ… τα συστατικά αὐτὰ ὅταν ἀναμειγνύονται καὶ ἑνώνονται μεταξύ τους, οὔτε φαίνονται οὔτε βλάπτουν τον ἄνθρωπο. Ὅταν ὅμως κάποιο ἀπ΄ ὅλα διαχωριστεῖ καὶ μείνει μόνο του τότε φαίνεται νὰ προκαλεῖ βλάβη.»

Ἄν τρῶμε πολλά γλυκά καὶ ὑδρογονάνθρακες καὶ ἔχει γίνει το σῶμα μας σοκολάτα καὶ Ζαχαροπλαστεῖο, ἔχει ἐπέλθη ἀνισορροπία. Ἥ ἐπικράτηση τῶν γλυκῶν σε βάρος του πικροῦ θὰ το πληρώσουμε καὶ μάλιστα ἀκριβὰ. Οἱ ὀγκοῖ εἶναι γεμᾶτοι ἀπὸ ζάχαρη.

Αὐτὸ ἀπέδειξε ο Warburg. Το 2001 ἕνα ἰατρικό συνέδριο στὴν Καρλσρούη της Γερμανίας, ἐπιβεβαίωσε την παροιμία: «ὅτι εἶναι πικρό στὸ στόμα, εἶναι καλό στὸ στομάχι».

Τονίστηκε ὅτι οἵ πικρές οὐσίες, συμβάλλουν ἀποφασιστικά στὴ συνολική διαδικασία της πέψης.

Οἱ κινήσεις του στομάχου καὶ του ἐντέρου ἐντείνονται καὶ ἐπιταχύνεται ἡ προώθηση της τροφῆς. Διεγείρουν την ἔκκριση χολῆς καὶ παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη τῶν λευκωμάτων, πρωτεϊνῶν καὶ λιπών.

Μειώνεται ἡ αἰσθήση του φουσκώματος καὶ ἐμποδίζονται οἱ διαδικασίες ζύμωσης καὶ σήψης ποὺ συντελοῦνται στὸ ἔντερο. Μέσο της βελτίωσης ἀπορρόφησης της βιταμίνης Β12, οἱ πικρές οὐσίες ὑποστηρίζουν την παραγωγή αἵματος, προάγουν την ἀπορρόφηση τῶν λιποδιαλυτῶν στοιχείων, ὅπως καὶ του σιδήρου. Οἱ πικρές οὐσίες ὑποστηρίζουν καὶ τὴ δημιουργία βάσεων (ἀλκαλικό ὑψηλὸ ΡΗ) στὸν ὀργανισμό. Καὶ δροῦν αὐτό τον τρόπο ἐνάντια στὴν ὑπερεξίσωση του αἵματος.

Κανόνας 1ος: Σε περίπτωση συστηματικῆς λήψης τῶν πικρῶν οὐσιῶν,

1) δυναμώνει το συκώτι.

Το συκώτι θέλει πικρά γιὰ νὰ λειτουργήσει. Ἡ χολή πού παράγεται στὸ συκώτι εἶναι πικρή. Πῶς λοιπόν θὰ ἔχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολῆς, νὰ διαλύει τα λίπη, ἄν δὲν τρῶμε πικρά; Τροφοδοτῶντας με ζάχαρη το συκώτι δὲν παράγουμε πικρή χολή.

2) Βελτιώνεται ὁ μεταβολισμός καὶ με τον τρόπο αὐτὸ μειώνεται καὶ ἡ χοληστερίνη. Με τα πικρά μειώνονται καὶ οἱ τιμές του σακχάρου. Ὁ καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται ἀπὸ την κατάχρηση ὑδατανθράκων, ὄχι ἀπὸ την κατάχρηση πικρῶν οὐσιῶν καὶ ἡ θεραπεία γίνεται με τα ἀντίθετα, ἔλεγε ὁ Ἱπποκράτης.

Πικρές οὐσίες, ὅπως η Clucosonalat Sinigrin, εἶναι ἀντικαρκινικές. Πῶς δροῦν οἱ πικρές οὐσίες;

Ἡ περίπτωση του βερίκοκου.

Το κέντρο γιὰ τον καρκίνο εἶναι το συκώτι. Νά το διατυπώσω διαφορετικά. Το συκώτι εἶναι γιὰ τον καρκίνο, ὅτι ἡ καρδιά γιὰ το κυκλοφοριακό. Το συκώτι εἶναι το κέντρο. Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο.

Ζαχαροποιημένο καὶ σοκολατοποιημένο συκώτι ἴσον καρκίνος. Ἡ ἄμυνα καὶ ὁ τερματοφύλακας του ὀργανισμοῦ ἐναντίον του καρκίνου βρίσκονται στὸ συκώτι καὶ το συκώτι θέλει πικρά γιὰ νὰ λειτουργήσει σωστά, νὰ ἀποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δὲν παρουσιάζεται καρκίνος στὸ λεπτό ἐντέρῳ;

Ρωτῆστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δὲν γνωρίζουν. Ἄλλοι ἀπαντοῦν το ΡΗ, ἡ μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης (ἐπηρεάζεται ἀπὸ το σελήνιο), ἡ λόγω της ταχείας διέλευσης… Ἥ ἀπάντηση βρίσκεται στὸ γεγονός, ὅτι – σύμφωνα με τὴ φυσιολογία- στὸ λεπτό ἔντερο χύνονται οἱ ἐκκρίσεις της χολῆς καὶ του παγκρέατος ποὺ κάνουν ἀλκαλικό το ΡΗ του λεπτοῦ ἐντέρου.

Τα παγκρεατικά ἔνζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) καὶ ἡ χολή, εἶναι βασικῆς σημασίας γιὰ το περίεργο γεγονός, ὅτι στὸ λεπτό ἔντερο δὲν ἐμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ὁ συνδυασμός καὶ των δύο.

Γιατί καὶ στὸ πάγκρεας καὶ στὸ χοληδόχο πόρο ἐμφανίζεται καρκίνος; Νά θέσω διαφορετικά το ἐρώτημα. Ἄν εἶναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη ἡ αἰτία ποὺ το καρκίνου του λεπτοῦ ἐντέρου εἶναι πρακτικά 0, γιατί δὲν αὐξάνουμε τις γ – σφαιρίνες ἡ δὲν διορθώνουμε το ΡΗ του ὀργανισμοῦ σε ἀλκαλικό; Ἄς θυμηθοῦμε τον Otto Warburg:

1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό ὀξὺ), 2) ἔλλειψη ὀξυγόνου, 3) χαμηλό (ὄξινο) ΡΗ. Ἡ τριάδα τῶν χαρακτηριστικῶν τῶν καρκινικῶν κυττάρων.

Πράγματι στὸ λεπτό ἔντερο ὑπάρχει ἀλκαλικό ΡΗ. Τα ἔνζυμα εἶναι πολύ εὐαίσθητα. Ἡ θερμοκρασία τα καταστρέφει ἐντελῶς. Γιὰ νὰ ἔχουμε λοιπόν πολλά ἔνζυμα, πρέπει νὰ καταναλώνουμε ὠμές τροφές. Ἔτσι θὰ ἀνεβάζουμε το ἐπίπεδο τῶν πεπτικῶν ἔνζυμων του ἐντέρου καὶ θὰ ἔχουμε περισσότερα παγκρεατικά ἔνζυμα.

Κανόνας 2ος: Τουλάχιστον το 50% των τροφῶν ἑνός καρκινοπαθή πρέπει νὰ εἶναι ὠμὲς, γιὰ ἄριστη λειτουργία των παγκρεατικών ἐνζύμων.

Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;

Η Β17 πού περιέχεται στὸ κουκούτσι του βερίκοκου, στὰ πικραμύγδαλα καὶ τα ἀμύγδαλα, ἀποτελεῖται ἀπὸ δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ἕνα βενζελδαύδη καὶ ἕνα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Ὅπως ὁ καθένας γνωρίζει, το κυάνιο εἶναι ὑψηλὰ τοξικό καὶ σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο.

Ὅμως σ΄ αὐτὴ τὴ φυσική του μορφή εἶναι χημικά ἀδρανές. Ὑπάρχει μία οὐσία, πού μπορεῖ νὰ ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 καὶ νὰ ἀπελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Ἡ οὐσία αὐτὴ εἶναι το ἔνζυμο beta glucosidase (βῆτα γλυκοσιδάση), ποὺ το καλοῦμε, το ἔνζυμο ποὺ ξεκλειδώνει.

Ὅταν ἡ βιταμίνη Β17, ἔρχεται σε ἐπαφῆ μ΄ αὐτὸ το ἔνζυμό, ὄχι μόνο ἀπελευθερώνεται το κυάνιο, ἀλλὰ καὶ ἡ βενζελδαϊδη, ἡ ὁποία εἶναι πολύ τοξική ἀπὸ μόνη της. Αὐτὲς οἱ δύο οὐσίες μαζί ἔχουν δηλητηριώδη ἰσχὺ 100 φορές περισσότερο ἀπ΄ ὅσο κάθε μία χωριστά. Αὐτὸ καλεῖται συνεργιστικό ἀποτέλεσμα.

Εὐτυχῶς, το ἔνζυμό αὐτὸ δὲν βρίσκεται ὁπουδήποτε στὸν ὀργανισμό μας σε ἐπικίνδυνο βαθμό, ἐκτὸς ἀπὸ τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δὲ 100 φορές περισσότερο ἀπ΄ ὅτι στὰ περιβάλλοντα ὑγιῆ κύτταρα. Ἀποτέλεσμα: Το δηλητήριο ποῦ ἀπελευθερώνεται ἀπὸ το κουκούτσι του βερίκοκου καὶ του ἀμύγδαλου στοχεύει στὰ καρκινικά κύτταρα καὶ μόνο καὶ τα σκοτώνει.

Ὑπάρχει ἐπίσης ἕνα ἄλλο ἔνζυμο, ποῦ καλεῖται ροδανάση. Το ὀνομάζουνε προστατευτικό ἔνζυμο, γιὰ την ἱκανότητά του νὰ προστατεύει καὶ νὰ οὐδετεροποιεῖ το κυάνιο μετατρέποντάς το σε ὑποπροϊόντα ὠφέλημα γιὰ την ὑγεία. Αὐτὸ το ἔνζυμο ἀπαντᾶται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημεῖο του ὀργανισμοῦ μας, ἐκτὸς ἀπὸ τα καρκινικά κύτταρα,τα ὁποῖα δὲν προστατεύονται.:

Με λίγα λόγια ἡ ροδανάση προστατεύει τους ἱστούς ἀπὸ το κυάνιο ἐνῶ δὲν ὑπάρχει στὰ καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάσ η ἀπελευθερώνει το κυάνιο ποῦ σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στὰ καρκινικά κύτταρα, δὲν βρίσκεται στὰ ὑγιῆ. Προσοχή ἐδῶ. Ἕνα παράδειγμα ἀπὸ την ἱστορία.

Οἱ ἐπιστήμονες γνωρίζουν πῶς το ἀντίδοτο στὴ δηλητηρίαση ἀπὸ κυάνιο, εἶναι ἡ ζάχαρη. Ἀναφέρεται στὴν ἱστορική ἀπόπειρα δολοφονίας με κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στὴν προεπαναστατική Ρωσία.

Μολονότι ὁ Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δὲν ἔπαθε τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο εἶχε τοποθετηθεῖ μέσα σε γλυκά καὶ σε κρασί. Ἄν καὶ ἡ δόση ἦταν μεγάλη παρουσίασε ἐλάχιστα συμπτώματα δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, ὅπως λόξυγκα, σιελόρροια κ.λ.π. Η ζάχαρη εἶχε ἐξουδετερώσει τὴ δράση του πολύ δραστικοῦ δηλητηρίου. Τὴ λεπτομέρεια αὐτὴ δέν τὴ γνώριζαν οἱ ἐπίδοξοι δολοφόνοι.

Ἄς φανταστοῦμε λοιπόν σήμερα ἕναν καρκινοπαθή ποῦ ἔχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες γλυκῶν, ἀναψυκτικῶν, ποτῶν, πατάτας, ἡ ποὺ ἡ διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως ὑδατάνθρακες, ἄν εἶναι δυνατόν νὰ πάθει κάτι με λίγα κουκούτσια ἀπὸ βερίκοκα, ὅπως τα παπαγαλάκια τῶν ΜΜΕ εἶπαν, ἀκολουθῶντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στοῦ Μεμόριαλ.

Ὅπως δὲν ἔπαθαν οἱ Χούντζας, ὅπως λέει ἡ παράδοσή μας με το μυλωνᾶ, ὅπως ἐπιστημονικά το ἀνέλυσε ὁ Krebs με τὴ ροδανάση καὶ τὴ Β γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια ἀπὸ βερίκοκα εἶναι ἀπολύτως ἀσφαλῆ.

Ἀρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ἡμέρα, την πρώτη βδομάδα., με 10 τὴ δεύτερη καὶ χωρίς περιορισμό στὴ συνέχεια. Ἡ ὄρεξη, ἡ πέψη, ὁ μεταβολισμός, θὰ βελτιωθοῦν.

Τα βερίκοκα εἶναι φροῦτα ἐποχῆς καὶ τα προμηθευόσαστε ἀπὸ το μανάβη της γειτονιᾶς. Ἀπὸ αὐτὸ το ἀντικαρκινικό φάρμακο ὄχι μόνο δὲν κερδίζουν οἱ φαρμακευτικές ἐταιρίες, ἀντίθετα ζημιώνουν.

Κανόνας 3ος: Τα καρκινικά κύτταρα ἔχουν ὄξινο (χαμηλό ΡΗ).

Το ΡΗ το ἰσορροπεῖ το ἀσβέστιο ἡ βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, το βόριο. Το λεμόνι, βοηθᾶ στὴν ἀπορρόφηση του ἀσβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα, ὅπως συστήνει ἡ ἀντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στὴν Ὁλλανδίαν. Τρῶτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 ΙΘ (μονάδες) στα 100 γραμ. .

Φροῦτα, εἰδικὰ σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μῶβ – ἄσπρο) καρότα, λαχανίδες (τεράστια πηγή ἀφομοιώσιμου ἀσβεστίου), βλήτα (ἐπίσης τεράστια πηγή ἀσβεστίου, βορίου), μαϊντανό (εἰδικὰ γιὰ καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (εἰδικὰ γιὰ καρκίνο τῶν νεφρῶν), ραδίκια (με το ζουμί τους).

Κανόνας 4ος: Ἡ ὑποξία (χαμηλό ὀξυγόνο), εἶναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης.

Ἤ χλωροφύλλη δίνει το ὀξυγόνο στὰ φυτά. Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό Max Gerson (7) ποὺ θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ καὶ ἀποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθεῖς σύμφωνα με τις ἀκτινογραφίες τους πρὶν καὶ μετά τὴ θεραπεία.

Οἱ πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ἡμέρα, δίνουν το ἀπαιτούμενο ὀξυγόνο καὶ ὑγεία στὰ κύτταρα.

Ἔχουμε ἔτσι ἀπόπτωση (θάνατο, κυτταρική αὐτοκτονία) τῶν καρκινικῶν κυττάρων. Οἱ χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ἐλιᾶς , σελίνου, μαϊντανού καὶ καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.

Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιοῦσε εἰδικὸ, ἀποχυμωτή, γιὰ τὴ διατήρηση ὅλων τῶν θρεπτικῶν συστατικῶν. Ὅταν παρουσίασε τις ἀνίατες περιπτώσεις στὸ Κογκρέσο με ὅλα τα ἀποδεικτικά στοιχεῖα ποῦ τις συνόδευαν (ἐξετάσεις, ἀκτινογραφίες κ.λ.π.). Ἀντὶ νὰ τον συγχαροῦν, ἄρχισε ἕνα ἀνελέητο κυνηγητό ἐναντίον του.

Ἔτσι δροῦν οἱ φαρμακευτικές ἐταιρίες. Καταδιώκουν την ἀλήθεια. Τα ἰδία ἔγιναν καὶ στὴ Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου Μιτεράν κ.λ.π.

Κανόνας 5ος: Τρῶτε ἄφθονο σκόρδο καὶ κρεμμύδι μέχρι «σκασμοῦ».

Σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.

Γιατί τεράστιες ποσότητες; Ὑπάρχουν πολλοί σκουπιδιᾶρηδες στὸν ὀργανισμό μας ποὺ τον καθαρίζουν ἀπὸ τις τοξίνες καὶ τα δηλητήρια. Το γκλοκουρονικό ὀξὺ, εἶναι ἕνα ἀπ΄ αὐτὰ. Ἔχετε ἀκούσει κάτι γιὰ την ἐξετάση Β-γλυκουρονιδάση; Ρωτῆστε το γιατρό σας.

Στὰ βιβλία της καρδιολογίας ἀναφέρεται ὥς ἐξετάση στὸ ἐγκεφαλονωτιαῖο ὑγρὸ καὶ πῶς συναντᾶται ὑψηλὴ σε σε ἀδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα ἀπὸ πλακώδη κύτταρα κ.λ.π. Τι κάνει ἡ γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τὴ σύζευξη μεταξύ τοξίνης καὶ του σκουπιδιᾶρη γλυκουρινικού ὀξέως με ἀποτέλεσμα οἱ τοξίνες νὰ παραμένουν στὸν ὀργανισμό.

Ὅσο περισσότερο σκόρδο καὶ κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται ἡ δράση της β-γλυκουρουνιδάσης καὶ ἀποβάλλονται οἱ τοξίνες ἀπὸ τον ὀργανισμό.

Το ἀσβέστιο παίζει ἐπίσης σημαντικότατο ρόλο στὴ μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Ἀπὸ την ἄλλη μεριά το γλυκουρονικό ὀξὺ χρειάζεται μῆλα μπρόκολα, ραπάνια, λάχανο (εἰδικὰ μῶβ), χαμομήλι.

Ἐπίσης τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τὴ γλυκόζη, ὅσο καὶ την ἀπάντηση της ἰνσουλίνης στὴ γλυκόζη. Το γλυκουρανικό ὀξὺ συζεύγνυται με τὴ χολερυθρίνη ἀπὸ το ἔνζυμο UDT GT καὶ ἀπεκρίνεται στὴ χολή. Ἔχουμε καλύτερη λειτουργία της χολῆς καὶ του συκωτιοῦ.

Ὁ γιατρός Χαβάκης ἔγραφε πῶς στὴν Τρασυλβανία, ὁποῦ οἱ κάτοικοι ποὺ στὴ διατροφή τους ἔχουν μεγάλη θέση τα κρεμμύδια, ὁ καρκίνος εἶναι σχεδόν ἀγνώστως. Ἐπειδὴ ἡ δράση τῶν κρεμμυδιῶν στὸ σάκχαρο εἶναι γνωστή καὶ στὴν ἰατρική (βλέπε Βιοϊατρική, Κλινική Χημεία Εὐάγγελος Σπανός, τόμος Α, σελ. 9).

Εἶναι ἀδιανόητο, οἱ καρκινοπαθεῖς καὶ οἱ διαβητικοί νὰ μὴν τρῶνε πολλά κρεμμύδια. Εἰδικὰ ἄν οἱ διαβητικοί τρῶνε ἀρκετὰ φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ὁ δείκτης του σακχάρου.

Ἐπίσης ἄν κάθε πρωί στίβουν ξερά κρεμμύδια καὶ πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αἰσθητὰ ἡ χοληστερίνη καὶ το σάκχαρο. Ὁ δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιοῦ εἶναι ὅτι παρεμβαίνει στὴν τυροσίνη κινάση. Το κρεμμύδι, το μῆλο καὶ το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ἕνα βιοφλανοειδές. Ἡ κουερσετίνη εἶναι σημαντικότατη, γιατί σταματᾶ τὴ δράση μιᾶς κατηγορίας ἐνζύμων ποὺ λέγονται κινάσες της τυροσίνης.

Tα ἔνζυμα αὐτὰ βρίσκονται στὴν κυτταρική μεμβράνη καὶ στὸ ἐσωτερικό της καὶ ὅταν ἐνεργοποιοῦνται ἐντέλουν τα καρκινικά κύτταρα νὰ διασπαστοῦν καὶ ἔτσι προκαλοῦνται οἱ μεταστάσεις. Γιὰ νὰ μὴν δίδονται ἐντολὲς διαίρεσης του κυττάρου καὶ ἔτσι νὰ ἀποτρέπονται οἱ μεταστάσεις, το μήνυμα εἶναι: τρῶτε ἄφθονα κρεμμύδια.

Ὑπάρχουν φάρμακα γιὰ την ἀναστολὴ δράσης της τυροσίνης κινάσης (Τυροφωστίνες).

Ὁ στόχος τῶν φαρμακευτικῶν ἐταιριῶν εἶναι σαφής: Θαυμάζουμε το Gleenvec ή τις τυροφωστίνες. Θαυματουργό το Gleenvec, καταπληκτική η ἐπιστήμη! Μπράβο! Ἐμεῖς κερδίζουμε καὶ οἱ καρκινοπαθεῖς εἶναι εὐχαριστημένοι.! Κουβέντα ὅμως γιὰ το κρεμμύδι, ποὺ εἶναι το φυσικό Gleenvec. 

Πεῖτε μου!

Εἶχε ἄδικο ὁ Ἱπποκράτης , ὅταν ἔγραφε:

«Πιστεύω, ὅτι γιὰ νὰ ἀσκήσει ἀποτελεσματικά το ἐπάγγελμα του ἕνας γιατρός, εἶναι ἀνάγκη νὰ γνωρίζει καὶ μάλιστα νὰ προσπαθήσει σκληρά νὰ μάθει, ὅλα τα περί φύσης, δηλαδή ποιά ἐπίδραση ἀσκοῦν στὸν ἄνθρωπο, ἡ τροφή, το ποτό καὶ οἱ διάφορες συνήθειες σε κάθε ἄτομο ξεχωριστά. Δὲν ἀρκεῖ νὰ νομίζει ἁπλᾶ, ὅτι το τυρί εἶναι κακή τροφή, ἐπίδη προκαλεῖ πόνο σε ὅποιον καταναλώνει μεγάλες ποσότητες. Πρέπει νὰ μάθει, τι πόνο προκαλεῖ, γιὰ ποῖα αἴτια καὶ γιὰ ποῖο, ἀπὸ ὅσα ὑπάρχουν μέσα στὸ σῶμα εἶναι ἀκατάλληλο. Γιατί ὑπάρχουν πολλές ἄλλες τροφές καὶ ποτά ποῦ εἶναι ἀπὸ τὴ φύση τους βλαβερά καὶ ἐπιδροῦν στὸν ἄνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Κάποιοι μποροῦν νὰ φᾶνε μεγάλες ποσότητες τυρί, χωρίς νὰ τους πειράξει καθόλου. Ἀντίθετα τονώνει θαυμάσια ὅσους ὀφέλει. Ἄλλοι ὅμως το ἀφομοιώνουν δύσκολα. Οἱ ὀργανισμοί εἶναι διαφορετικοί. Ἡ γνώση αὐτῶν θὰ θεράπευε τον ἄνθρωπο ἀπὸ τις ἀρρώστιες».

Το ἐρώτημα παραμένει. Ἔχουν σήμερα γνώσεις οἱ γιατροί γιὰ τὴ θεραπευτική ἀξία τῶν τροφῶν; Τι διδάσκονται γιὰ τὴ θεραπευτική τους δύναμη; Ἔχει ἄδικο ὁ Ἱπποκράτης;

Κανόνας 6ος: Περιορίστε την Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC).

Ἡ Ἀποκαρβοξυλάση της ὀρνιθίνης εἶναι το ἔνζυμο κλειδί στὴ σύνθεση τῶν πολυαμινῶν καὶ παίζει σημαντικό ρόλο στὴ διαίρεση καὶ ἀνάπτυξη του κυττάρου. Ἐπανερχόμαστε στὸ μεγάλο ρόλο του συκωτιοῦ.

Ἡ ἐξίσωση, συκώτι = καρκίνος καὶ καρκίνος = συκώτι, παίζει καὶ ἐδῶ το ρόλο της. Ἡ ἀποκαρβοξυλάση της ὀρνιθίνης, εἶναι ἡπατικό ἔνζυμο. Ἄν το σταματήσουμε, σταματοῦμε καὶ την ἀναπτύξη τῶν ὄγκων.

Ἡ ἀποκαρβοξυλάση της ὀρνιθίνης κάνει πολύ παρέα με την ἰνσουλίνη. Εἶναι στενές, πολύ στενές φιλενάδες. Ἐπηρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλοῦν αὐξήση τῶν ὄγκων, μεταστάσεις, αὐξήση του βάρους. Ἐπίσης ὁ συνδυασμός ἰνσουλίνης με σωματομεδίνες (IGF1 καὶ IGF 2) εἶναι θανατηφόρος. Οἱ σωματομεδίνες (IGF1 καὶ IGF 2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη καὶ παίζουν σημαντικότατο ρόλο στὴ ρύθμιση του πολλαπλασιασμοῦ καὶ της λειτουργίας των κυττάρων.

ΣΕ ὑποκλυκαιμία, σχετιζόμενη με ὄγκο η (IGF1) εἶναι ὑψηλὴ. Ὁ ὄγκος ἔχει καταναλώσει ὅλο το σάκχαρο καὶ ζητάει καὶ ἄλλο. Γι΄ αὐτὸ ἔχουμε ὑπογλυκαιμία. Η IGF1, εἶναι ὁ κύριος παράγοντας γιὰ τὴ διέγερση τῶν λιποκυττάρων, ἐπιτάχυνση της ἀνάπτυξης τῶν ὄγκων καὶ πρόκλησης φλεγμονῶν. Ἡ ἰνσουλίνη συνοδεύεται ἀπὸ την IGF1, ποὺ διεγείρει την κυτταρική ἀναπτύξη. Μεγάλη αὐξήση της ἰνσουλίνης καὶ τῶν σωματομεδινών, διεγείρουν τὴν αὐξήση τῶν καρκινικῶν κυττάρων, ἀλλὰ καὶ την ἱκανότητά τους νὰ κάνουν μεταστάσεις (8). Μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αὐξήση της ἰνσουλίνης με την παρέα της IGF σε μία προσπάθεια του ὀργανισμοῦ νὰ ρίξει το σάκχαρο. Τὴ σκυτάλη μετά την ἰνσουλίνη, παίρνουν οἱ σωματομεδίνες καὶ ἀποκαρβοξυλάση της ὀπνιθίνης. Ἀποτέλεσμα: Μεταστάσεις, αὐξήσεις τῶν ὄγκων.

Ἂς δοῦμε μερικές ἔρευνες.

Η S. Hankinson της ἰατρικῆς σχολῆς του Χάρβαρντ, ἀπέδειξε, ὅτι ἀπὸ μία ὁμάδα γυναικών, ἡλικίας κάτω τῶν πενήντα, ἐκεῖνες με το ὑψηλότερο IGF, εἶχαν ἑφτὰ φορές περισσότερες πιθανότητες νὰ ἐμφανίσουν καρκίνο του μαστοῦ (ὁμάδες ἐρευνητῶν ἀπὸ το Xάβαρντ, το Mac Gill κ.λ.π. ἔδειξαν το ἴδιο ἀποτέλεσμα στὸν καρκίνο του προστάτη με 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα στοὺς ἄνδρες ποῦ εἶχαν ψηλές σωματομεδίνες (10). Ἄλλες μελέτες ἔχουν δείξει παρόμοια ἀποτελέσματα στὸν καρκίνο του παγκρέατος, του παχέος ἐντέρου, τῶν ὡοθηκῶν κ.λ.π.

Πῶς μειώνουμε την ἰνσουλίνη καὶ τις φίλες της τις σωματομεδίνες; Κόβοντας με το μαχαίρι στοὺς καρκινοπαθεῖς γλυκά, πατάτες, ψωμιά καὶ γενικά τις ἐπεξεργασμένες τροφές. Ἡ ἐξετάση ἰνσουλίνης καὶ σωματομεδινῶν (IGF1 καὶ IGF2) εἶναι ἀπαραίτητες. Ἔρευνες ἔχουν δείξει, ὅτι ἡ πλήρης ἀποχὴ ἀπὸ τροφές πλούσιες σε ὑδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα ἐπίπεδα ἰνσουλίνης καὶ IGF.

Γιὰ την ἀναστολὴ της ODC (ἀποκαρβοξυλάση της ὀρνιθίνης), το σκόρδο, το τσάϊ, το ρόδι ὁ χυμός ἀπὸ φύλλα ἐλιᾶς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια καὶ ὅλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο.

Ὅταν πέσουν ἡ ἰνσουλίνη καὶ οἱ σωματομεδίνες, ὁ ὀργανισμός ἀποβάλλει τα σάκχαρα. Το σῶμα – ζαχαροπλαστεῖο, διώχνει τον καρκίνο πετῶντας τα στοιχεῖα ποὺ τον θρέφουν.

ЭЄ "Ὥς εὖ παρέστης υἱὲ τού Ἀπόλλωνος"

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪ ЭЄ ₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪


..." Τον Πυθαγόρα θὰ σας τον παρουσιάσω ὡς ἰατρόν καὶ μύστην τῶν ἀπόκρυφων της Φύσεως μυστηρίων.

Ἀλλὰ πρὸ αὐτοῦ πρέπει νὰ σας πῶ, ὅτι ὁ Πυθαγόρας ἐγεννήθη εἰς τὴν Σάμον το ἔτος 595 π.Χ.

Κατά την ἐποχὴν του ἐσώζετο ἀκόμη τὸ ἀπολεσθέν κάλλος τῆς ἀνθρωπότητας, τὸ ἕλκον τὴν φύσιν των θεῶν πρὸς την ἀνθρωπίνην.

Ἡ μήτηρ του Πυθαϊς, ἁγνὴ τὸ σῶμα καὶ την ψυχήν ἦλθεν εἰς ἐπαφὴν πόρος τὸν θεόν Ἀπόλλωνα καὶ ὁ θεός αὐτὸς ἀπέδρασεν τὸν καρπόν τας κοιλίας της καὶ οὕτω ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν τοὺ Φωτός ἐγεννήθη ὁ Πυθαγόρας.

Νέος ἔτι ὁ Πυθαγόρας ἔδειξε σημεῖα ὀργανικοῦ κάλλους καὶ πνεύματος ἰσχὺν.

Ἡ μητέρα του τὸν ὡδήγησε καὶ τον παρέδωσε εἷς τους Διδασκάλους τῆς ἐποχῆς ἐκείνης οἱ ὁποῖοι ἐκαλοῦντο σοφοί: Φερεκύδης καὶ Θαλῆς ὁ Μιλήσιος το πρῶτον δίδαξαν τὸν Πυθαγόρα.

Ἀλλὰ ὁ Πυθαγόρας νεώτατος ἀκόμη ἐγκατέλειπε τὴν Σάμο καὶ ἐλθών εἷς Αἴγυπτον ἐμυήθη εἰς τα ἐκεῖ μυστήρια.

Ἐκεῖθεν, εὐνοούμενος ὑπὸ τοῦ θεοῦ Ἀπόλλωνος προσέφυγε εἰς τας διαφόρους Ἀσιατικάς χώρα εἷς τὰς ὁποίας ἐξέμαθε τὴν ἱερόν του ἰατροῦ τέχνην, διδαχθείς αὐτὴν ὑπὸ τῶν ἰνδῶν, οἱ ὁποῖοι την εἶχαν μεταδώσει εἰς τας χώρας αὐτὸς μετά τῶν ὁποίων ἐπεκοινώνουν.


Ὄχι βεβαίως αὐτὴν την ὁποίαν ἐπαγγέλλονται οἱ ἰατροί της σήμερον, ἀλλὰ ἐκείνην ἡ ὁποία ἕλκει την γνῶσιν ἀπὸ τὴν ἱερὰν, ὥς την καλούς οἱ μύσται της Φύσεως, Ἀστρολογίαν.

Ὁ Πυθαγόρας παραμείνας ἐπὶ μακρόν χρόνον μετά τῶν ἰνδῶν, ἐξέμαθε πάσας τας ἀπόκρυφους ἐπιστήμας τῶν ἱερῶν του Βοῦδα καὶ ἐκεῖθεν ἀναχωρήσας κατῆλθεν εἰς την Ἑλλάδα ἔνθα καὶ ἐμυήθη εἰς τα μυστήρια Ἐλευσίνας καὶ εἰς τα εἷς Θήβας Καβείρια.


Οἱ Ἱεροφάνται τῆς Ἐλευσίνας ἐκάλουν αὐτὸν νὰ ἀναλάβει την διεύθυνσίν των, διότι ἐξετίμησαν αὐτὸν καὶ εἰς το πρόσωπον του εἰδόν θεῖον ἄνδρα, πλὴν ὅμως ὁ Πυθαγόρας δὲν ἐδέχθη.

Ὁ Πυθαγόρας παραμένων εἷς τας Θήβας ἤλεγξεν δημοσία την πολιτείαν τῶν Καβείρων ὣς μὴ συνάδουσαν πρὸς τα θεία μυστήρια των.

Τοῦτο ἐκίνησε την ὀργὴν των καὶ ἐβουλήθησαν νὰ τον φονεύσουν, ὁ Πυθαγόρας ὅμως γνώστης τῶν ἀνθρωπίνων διανοημάτων διέφυγε τον κίνδυνον.

Ἀπελθών ἐκ τῶν Θηβῶν διῆλθεν πάσας τας Ἑλληνικός χώρας εἷς τάς ὁποίας ἐθαυμάσθη ὥς θεῖος ἀνὴρ.

Πρὸ πάντας ἐξετιμήθη εἰς τους Δελφούς, ὁποὺ καὶ παρέσχεν μεγίστην συμβολήν εἰς τούς ἱερεῖς του ἐκεῖ χρηστηρίου ὥς καὶ εἰς μίαν τῶν ἱερειῶν του, την ὁποίαν προπαρασκεύασε νὰ ἔρχεται εἰς ἐπαφὴν μετά του θεοῦ Ἀπόλλωνος.

Παντοῦ ἐξέπληττε, διότι καὶ το κάλλος της μορφῆς του καὶ ἡ ἰσχῦς του πνεύματος του ἐπεβάλλοντο εἷς πάντας.

Ἐδίδασκεν παντοῦ τον τρόπον του ζεῖν καὶ ἐθεράπευεν πάσχοντας.

Τοῦτο ἀρκοῦσε νὰ νομίζουν οἱ ἄνθρωποι αὐτὸν θεόν. Διά ὡρισμένων ἐκπληκτικῶν ἱκανοτήτων του ἐξέπληττε τα πνεύματα ὄχι μόνον τῶν κοινῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ τὰ τῶν σοφῶν.

Ἐδίδασκε εἰς αὐτούς ἀπὸ ὁπού διήρχετο την μουσικήν καὶ την μαθηματικήν.

Ἔδιδε μαθηματικούς ὁρισμούς καὶ ἔλυε μέγιστα προβλήματα μόνον με την βοήθεια τῶν ἀριθμῶν.

Οἱ γνωρίσαντες τα Ὀρφικὰ μυστήρια διέκριναν εἰς το πρόσωπον του τόν θεῖον Φορέα.

Ἤλεγχε την ἀγωγήν τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι δὲν ἐπορεύοντο ὡς ἡ Φύσις ἀπαγορεύει καὶ ὑπεδύκνειε τον τρόπον του βασιλεύειν καὶ πολιτεύεσθαι εἰς τους ἄρχοντας τὼν πόλεων.

Ἔδιδε στοιχεῖα πρὸς σύνθεσιν ἀρμονικής κοινωνίας καὶ ἀπαγόρευε την ἐκμάθησιν της μουσικῆς, ὥς μέσου καταδεικνύοντας διὰ της ἁρμονίας της τον τρόπον της συνθέσεως της κοινωνίας.

Ἐπεδείκνυε τα φυτά, καὶ ἐδίδασκε τὴν ἐπιρροή ἑκάστου ἐπὶ τῶν εἰς τά ἀνθρώπινα σώματα ἀναφυμένων νόσων.

Ἦτο περιβεβλημένος την ἱερὰν τῶν φιλοσόφων λευκήν τήβεννον καὶ στεφανωμένος με στέφανον κατασκευασμένον ἐκ χρυσοῦ καὶ ποικιλμένον ὑπὸ ἱερῶν λίθων.

Ἡ ὄψις του ἦτο μεγαλοπρεπής, ἐπιβάλλουσα, θεία. Οὐδεὶς ἀντετάσσετο εἰς το βλέμμα του ἀλλὰ πάντες ἐφώνουν "Αὐτὸς Ἐφα".
Εἰς την διάβασίν του ἐκάμπτοντο πάντες οἱ Τύραννοι καὶ κρυφίως τὸν ἐμίσουν διὰ την ὑπεροχήν του.
Οὕτως ἐννοῶν τας σκέψεις τῶν ἔλεγεν. "Οἱ ἐμὲ βλέποντες ἄς ἴδουν ἑαυτούς καὶ ἂς κρίνουν τας πράξεις των παραβάλλοντες αὐτὸς πρὸς τάς ἡμετέρας".

Ὁ θεῖος σοφός μέχρι της ἕν Ἀθήναις καὶ Θήβαις διαμονῆς του ἐδεικνύετο ἄσημος.
Μόνον οἱ Ἱεροφάνται βαθέως εἶχον γνωρίσει αὐτὸν.

Ὅταν δὲ ἔλαβε την πρὸς την τότε Μεγάλην Ἑλλάδα ἄγουσαν, ἤρξατο νὰ ἔκδηλοι τας δυνάμεις του καὶ τοῦτο, διότι πρὸς τα ἐκεῖ ἔβλεπε ὡς κατάλληλον τόπον καὶ περισσότερον ἀναγκαῖον νὰ διδάξει τάς ἱεράς αὐτοῦ ἰδέας.

Κατά την ἐκ Θηβῶν ἀναχώρησίν του ἡ φήμη του προέτρεχε των πόλεων τάς ὁποίας ἐπεσκέπτετο καὶ του προπαρασκεύαζε ὑποδοχήν.

Μέχρι της εἷς Κρότωνα ἀφίξεώς του δὲν ἐδίδασκε δημοσία, ἀλλὰ κατ’ ἰδίαν μόνον, εἰς τους συνανταστρεφομένους δὲ με αὐτὸν ὑπεδείκνυε τας θείας του δυνάμεις.

Εἷς πολλούς προέλεγε τα μέλλοντα εἷς ἑαυτούς νὰ συμβοῦν καὶ τους ὑπεδείκνυε ποῖοι ἦσαν εἰς προγενεστέραν ζωήν των.

Ἐδίδασκεν, ὅτι ὁ ἄνθρωπος, οὐχί ἅπαξ, ἐμφανίζεται ἐν τὴ ἀνθρωπίνη μορφή καὶ ὅτι ὁ ἴδιος 440 φορές εἶχεν ἀλλάξει μορφήν ἐν τὴ Φύσει.

Ἐδίδασκεν εἰς παγίας το ἀντιπεπονθός καὶ λαμβάνων ὥς ἀρχὴν αὐτὸ ὑπεδείκνυε ποία ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ δικαιοσύνη μεταξύ τῶν ἀνθρώπων.
Ἀπεκάλει τους θεούς δικαίους καὶ ὡς οὐδέποτε καταχρωμένους τας δυνάμεις των, εὐνοοῦντες οὕτω τοῦτον ἤ ἐκεῖνον τὸν ἄνθρωπον.
Ἔλεγε "τόσον ἤ κακία ἐσκότισεν τόν ἀνθρώπινον νοῦν, ὥστε μόνον ὁ θάνατος δύναται νὰ εὐεργετήσει την ψυχήν του".
Ἀπεκάλει την Πατρικήν Ἱεράν Τέχνην διδασκομένην ὑπὸ τῶν θεῶν μόνον εἰς τους σοφούς, διότι αὐτοὶ δὲν καταχρῶνται της γνώσεως.
Ὁ Πυθαγόρας μετεχειρίζετο ὥς τροφήν σπέρματα καὶ καρπούς καὶ ὡρισμένα εἴδη εἰς ἑκάστην ἐποχὴν.
Συνεβούλευεν να προσφέρουν θυσίας πρὸς τους θεούς καὶ μόνον τῶν θυμάτων νὰ ἅπτωνται της σαρκικῆς τροφῆς.
"Χωρίζει", ἔλεγεν, "την ψυχήν ἀπὸ τον νοῦν καὶ ὁλόκληρον την ὑπόστασιν ἀπὸ την Φύσιν ἡ βρῶσις σαρκῶν ζώων".
Ἐδίδασκεν νὰ περιβάλωνται με λινά ἐνδύματα οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ ἀφίνουν τους ὀργανισμούς των γυμνούς, ὥστε νὰ περιβάλουν αὐτούς αἵ ἐπιρροαί της Φύσεως.
Το μάλλινον ἔνδυμα εἶναι ἀρνητικός ἀγωγὸς τῶν ἐπιρροῶν καὶ συντρέχει εἰς το νὰ μὴ συναντᾶται ἡ θερμότης τοῦ ὀργανισμοῦ με την θερμότητα της Φύσεως.
Ἐδίδασκεν τὴν λατρείαν πρὸς τον Ἥλιον, ὡς μόνης πηγῆς ἐκ της ὁποίας ἡ ψυχή ἀντλεῖ δυνάμεις διὰ του ὀργανισμοῦ της, τα δὲ ὑπὸ της θείας του Ἡλίου ἐπιρροῆς γινόμενα φυτά εἶναι τα καταλληλότερα πρὸς ἴασιν τῶν ἀσθενῶν.
Ἀφιχθέντα τον Πυθαγόρα εἰς Κρότωνα τον ἀπεδέχθησαν καὶ του παρήξαν πάντα τα μέσα νὰ ἱδρύσει σχολήν.
Κατά πρῶτον συνέστησεν Σύλλονον ἡ Φιλοσόφων ἐνδιαίτημα, ὥς ὁ ἴδιος ἀπεκάλει την σχολήν του, εἰς την ὁποίαν ἐφοίτουν νέοι καὶ νέαι.
Ἡ εἰς την σχολήν αὐτὴν διδασκαλία του ὑπῆρξεν γονιμότατη καὶ ἡ φήμη του διεσπάρη εἰς πάσας τᾶς Ἑλληνίδας πόλεις.
Ἐδίδασκεν την κοινωνικήν ἀγωγὴν, ;τον τρόπον της ἐρεύνης τῶν φυσικῶν λειτουργιῶν, την μουσικήν, τὴν ἀριθμητικήν καὶ πρὸ παντός την συγκρότησιν κοινωνίας ἕν ἁρμονία βιούσης. Ἠκροῶντο αὐτοῦ ὥς ἐὰν ἦτο θεός.
Το ἐπιβάλλον του ὕφους του καὶ ὁ ἔξοχος χαρακτήρ του ἐμάγευε πάντα ἀκροατήν του.
Ἡ διδασκαλία του ἦτο σύντομος, σαφής, εὐπρόσδεκτος εἰς πάντας.
Ὁμιλῶν περί του βίου τὸν ὁποῖον ἔπρεπε νὰ διάγουν οἱ ἄνθρωποι παρέβαλεν αὐτὸν πρὸς την συνεργασίαν του Οὐρανοῦ διὰ τῶν ἐπιρροῶν του πρὸς την Γῆν της ὁποίας ἀποτέλεσμα εἶναι ἡ ἐπὶ της ἐπιφανείας της μορφή, ἡ ἔχουσα κάλλος Νύμφης την ὁποίαν ἐρῶσι οἱ θεοί.
Το ἀποτελέσματα της συνεργασίας εἷς την κοινωνίαν τῶν ἀνθρώπων, ἔλεγεν, "πρέπει νὰ εἶναι φώτισις διανοητική, σωματική διάπλασις καὶ ψυχική ἐκπαίδευσις, ἡ ὁποία πρὸ παντός πρέπει νὰ την προσηλώνει πρὸς τα ἔργα τῶν θεῶν".
Ἡ ἐκπαίδευσις εἰς την μουσικήν της ὁποίας εἰσήγαγε τα στοιχεῖα καὶ εἰς την ἀριθμητικήν, εἶναι ἐφόδιον της ψυχῆς το ὁποῖον καλλύνει την μορφήν της καὶ προλειαίνει την ὁδὸν της εἰς το Φῶς το ὁποῖον ἔλεγε οἱ θεοί δωροῦν εἰς τους ἀνθρώπους ὅπως καταστοῦν ἥμεροι,
γενναῖοι, εὐπροσήγοροι, λάτραι τοὺ Ἡλίου καὶ τὴς Φύσεως καὶ γνῶσται τῶν λειτουργιῶν τῶν Οὐρανίων σωμάτων περί τῶν ὁποίων ὡσαύτως ἐδίδασκεν καταδεικνύων τον δρόμον τον ὁποῖον ἕκαστος ἔχει εἰς το Ἄπειρον.
Διά τῶν ἀριθμητικῶν πράξεων, πλεῖστοι τῶν ὁποίων ὑπῆρξαν ἰδικαί του κατασκευαί, κατεδείκνυε τας λύσεις προβλημάτων της κινήσεως του Οὐρανοῦ καὶ της παραγωγῆς τῶν φαινομένων τα ὁποία ἦτο ἀδύνατον ἄλλως νὰ κατανοήσει ὁ νοῦς τῶν ἀκροατῶν του.
Αἱ προλήψεις, διότι καὶ τότε ὑπῆρχαν προλήψεις, πρὸ τῶν ἐξηγήσεων τὰς ὁποίας ἔδιδεν ὁ μέγας σοφός, ὑπεχώρουν καὶ ὁ νοῦς προσηλοῦτο εἰς την γνῶσιν.
Ἐδίδασκεν τὸν σε σεβασμόν πρὸς τας βούλας τῶν θεῶν αἱ ὁποῖαι ἐξωτερικεύοντο διὰ των Μαντείων καὶ ἀπεκάλει τα Μαντεία ὡς τα μόνα ἐπὶ της ἐπιφανείας της Γῆς, μέρη εἰς τα ὁποία διαιτῶντο οἱ θεοί.
Πρὸ της ἱδρύσεως τῶν μεγάλων αὐτοῦ μυστηρίων εἰς τὸν Κρότωνα, περιώδευσε καὶ πάλιν ἐπισκεφθείς τα διάφορα Μαντεία τῶν Ἑλληνικῶν χωρῶν, πρὸς τας ὁποίας ἐδώρησεν συγγραφάς τελετῶν καὶ ἐπικλήσεων διὰ τα ἱερὰ τῶν.
Αἱ Ἱέρειαι, ὅταν ἔφθανε, τον προσεφώνουν διὰ των λέξεων, "Ὥς εὖ παρέστης υἱὲ του Ἀπόλλωνος".
Ἐπιστρέψας εἰς Κρότωνα ἐνυμφεύθη την παρθένον καὶ ἐξαισίαν το κάλλος Θεανώ.
Η Νύμφη Θεανῶ ἠράσθη του Πυθαγόρα, το δὲ ψυχικόν της κάλλος ἔπεισε τὸν θεῖον ἄνδρα νὰ την λάβει σύζυγον, τῶν θεῶν ἐπιτρεψάντων νὰ ἔλθει εἰς γάμον.

Μετά τον γάμον του κατέστη θειότατος.

Ὁ ἔρως της θεανός ἀνύψωσε τον Πυθαγόρα καὶ κατόπιν τῶν συμβουλῶν τας ὁποίας ἔλαβε ἐκ των Μαντείων τα ὁποία ἐπεσκέφθη, ἵδρυσε τα Πυθαγόρεια μυστήρια.
Ταῦτα ἐπετελοῦντο ἐξ ἐννέα βαθμῶν, εἰς ἔνδειξιν του μεγάλου σεβασμοῦ τὸν ὁποῖον εἶχεν πρὸς τας ἐννέα (9) ἀριθμητικός Μονάδας, αἱ ὁποῖαι ἔλεγεν ὅτι ἔξεπροσώπουν ἐννέα (9) βάσεις ἐπὶ τῶν ὁποίων ἐθεμελιώθη το Σύμπαν.
Ἡ κλίσις του πρὸς τας ἀριθμητικάς καὶ ἕν γένει μαθηματικάς πράξεις τον ἤγαγε εἰς το νὰ εὕρη ὅτι το Σύμπαν εἶναι συγκροτημένον ἀπὸ ἀριθμούς, ἕκαστος τῶν ὁποίων ἐξεπροσώπει εἰς αὐτὸ τας ποιότητας τῶν μορφῶν του.
Οἱ ἀριθμοί, ἔλεγεν, "δὲν εἶναι πράξεις δεικνύουσαι την ποσότητα τῶν μορφῶν του Σύμπαντος, ἀλλὰ την ποιότητα ἡ δὲ ποιότητα ἐνδείκνυται ἐκ της ποιότητος τῶν μορφῶν, αἱ ποιότητες δὲ καταδεικνύουν την βαθμιαίαν αὐτοῦ διαμόρφωσιν". Τα μυστήρια του διηροῦντο εἰς τρεῖς κατηγορίας.
Εἰς τα ἀφορῶντα εἰς την διαμόρφωσιν του ἀνθρώπου καὶ καταδεικνύοντα την προέλευσιν αὐτοῦ,
εἰς τὰ διδάσκοντα τας δυνάμεις αἱ ὁποῖαι ἀποτελοῦν τας μορφάς της Φύσεως καὶ τας ποικιλίας τῶν ὀργάνων τῶν διαφόρων μορφῶν καὶ εἰς τα μεγάλα καὶ ἱερὰ,
τα ὁποία οὐδέ λέξιν ἐπέτρεπαν εἰς ἰούς μύστας αὐτῶν νὰ εἴπουν κἂν περί της ὑπάρξεως των.
Εἰς την πρώτην τριάδα ἐμυοῦντο ἄνδρες καὶ γυναῖκες καὶ ὑπεβάλλοντο εἰς πενταετῆ σιγήν.
Εἰς την δεύτερον μόνον ἐξαγνισμένοι το σῶμα καὶ τον νοῦν καὶ καθάριοι ἀνομημάτων την ψυχήν καὶ εἰς την τρίτην φωτισμένοι καὶ ὑπὸ τῶν θεῶν ἐμπνευσμένοι νέοι ὡς καὶ ἁγναὶ παρθένοι ἔχουσαι ψυχικόν κάλλος ὅμοιον μὲ τὴν Θεανώ.
Οἱ τέλειοι μεμυημένοι ἦσαν ἤρεμοι την ὄψιν, γενναῖοι το ἦθος, ἀπαστράπτοντες το κάλλος, οἱ δὲ ὀφθαλμοί αὐτῶν ἐξέπεμπαν αἴγλην φωτεινήν, ἱκανήν νὰ διεισδύει καὶ εἰς τα ἔγκατα τῶν σκέψεων τῶν ἀνθρώπων.
Ὁ βίος των Πυθαγορείων μυστῶν εἶναι μοναδικόν παράδειγμα εἰς την ἱστορίαν τῆς ἀνθρωπότητας. Ἀπετέλουν ἰδίαν κοινωνίαν καὶ παρουσιάζοντο ὥς μία ψυχή ἤρεμος, γαληνιαία καὶ γεναιόφρων εἷς αἰσθήματα.
Δὲν εἶχαν ἡ μίαν θέλησιν. Ἡ ἀδελφότης την ὁποίαν ἐννοοῦν οἱ σοφοί τῆς ἐποχῆς μας, δὲν εἶναι ἡ κοινή τις λέξις ἔναντι του συνδέσμου τῶν ψυχῶν τῶν Πυθαγορείων.
Ἡ πρὸς την κοινωνίαν ἐπίδρασίς τῶν κατέρριπτε πάντα ἐγωισμόν καὶ παρίστανε τους ἄλλους ἀνθρώπους ὥς στερημένους αἰσθήσεων καὶ αἰσθημάτων. Ἦσαν ἄκακη, ἄνευ ὑποκρισίας, ἄνευ συμφέροντος.
Συμφέρον των ἦτο το συμφέρον πάσης της κοινωνίας. Εἰς την διάβασίν τῶν πάντες ὑπεχώρουν καὶ ἀνεγνώριζαν αὐτούς ὡς ψυχικῶς ἀνωτέρους.
Ἐνδεδυμένοι ἁπλά, εὔγραμμοι το σῶμα καὶ ἐξαίσιοι την μορφήν, λιτότατοι την δίαιτα καὶ πάντες ἐργατικότατοι, ἐκαλλιέργουν την Γῆν καὶ ἀφιερούντων εἰς τον πλουτισμόν της μορφῆς αὐτῆς.
Η Μουσική ἦτο πείσης ἔργον τῶν καὶ μέλποντες ἐπλήρουν χαράς καὶ την Φύσιν καὶ τους ἀνθρώπους.
Νέοι καὶ Νέαι περιπατῶντας ὁμοῦ με γλυκύτατο μειδίαμα εἰς τα χείλη των, ἐξέπληπον πάντα ἐρχόμενον εἰ ξένης εἰς τον Κρότωνα πόλεως.
Ἀποτελοῦσαν μία οἰκογένειαν καὶ ἐσιτώντο ὁμοῦ ἀναλόγως τῶν βαθμῶν εἰς τοὺς ὁποίους ἀνῆκον, ὁ δὲ Πυθαγόρας πρὸ της τοιαύτης χορείας παρίστατο ὡς ἄλλος Ζεὺς ἐν Ὀλύμπῳ.
Ἡ κακία ὅμως τῶν μικρῶν ἀνθρωπίνων ψυχῶν ἐφθόνησε αὐτούς. Γενομένης στάσεως εἰς τον Κρότωνα, κατ’ αὐτὴν οἱ Πυθαγόρειοι Ναοί ἐνεπρήσθησαν καὶ πολλοί ἐκ τῶν μαθητῶν του ἔπεσαν φονευθέντες ὑπὸ της ἀγρίας ὁρμῆς τῶν στασιαστῶν.
Ὁ θεῖος Πυθαγόρας γνωρίζων το τέλος του ἀνέμενε αὐτὸ ἀπαθῶς καὶ ἐδέχθη τον θάνατον με μειδίαμα συγχωρῶν τους φονεῖς του, ὅταν ἐδέχθη την θανατηφόρον ἐπίθεσιν καὶ ἔπεσεν πληγεῖς ὑπὸ δηλητηριώδους βέλους.
Ἀλλὰ κατά την στιγμήν του θανάτου του ἐνεφανίσθη εἰς το Μεταπόντιον ἀποχαιρετήσας ἐκεῖ προσφιλεῖς του μαθητὰς.
Το γεγονός αὐτὸ συνετέλεσε εἰς το νὰ νομίζουν αὐτὸν ζῶντα ἐπὶ μακρόν χρόνον οἱ διασκορπισθέντες κατόπιν της εἰς τον Κρότωνα γενομένης στάσεως μαθηταί του. Ὁ Πυθαγόρας ἐγκατέλειπε οὐχί ὀλίγας συγγραφάς.
Ἀλλὰ τῶν μαθητῶν του διασκορπισθέντων πλεῖστοι ἐξ αὐτῶν κατεστράφησαν εἰς Κρότωνα, ἄλλαι δὲ παρεφθάρησαν, ;συντελέσαντος εἰς αὐτὸ καὶ του χρόνου. Μετά τον θάνατον του οἱ μαθηταί αὐτοῦ ἵδρυσαν Πυθαγορείους σχολάς εἰς διαφόρους πόλεις.
Εἰς τον Τάραντα μία τοιαύτη σχολή ἐπὶ μακρόν λειτουργήσασα ἐπέφερε καὶ πάλιν ἐπίδρασιν τῶν Πυθαγορείων ἐπὶ της κοινωνίας. Αἱ εἰς τον Κρότωνα ὅμως καταστραφεῖσαι συγγραφαί περί τῶν τελετῶν του Πυθαγόρα, δὲν κατέστη δυνατόν νὰ ἀναπληρωθοῦν ὑπὸ τῶν μαθητῶν του.
Ἐντεῦθεν βαθμιαίως ἐπῆλθεν ἐξαφάνισις τῶν μεγάλων ἰδεῶν, παρ’ ὅλον ὅτι ἐπὶ πολύν χρόνον αἱ ἀρχαί τῶν Πυθαγορείων ἦσαν το ὑπόδειγμα της κοινωνικῆς ἀρετῆς.
Πάντες καὶ αὐτῶν τῶν Στωικῶν μὴ ἐξαιρουμένων, ὡμίλουν περί του Πυθαγορείου συστήματος ὡς περί θείου κοινωνικοῦ συστήματος, δυναμένου νὰ καταστήσει τὸν ἄνθρωπον ἐνάρετον, διεφώνουν ὅμως ὡς πρὸς τας βαθύτερος ἐννοίας τῶν Πυθαγορείων καὶ ἐντεῦθεν ἡ σύγχυσις περί τῶν πραγματικῶν του Πυθαγόρου ἰδεῶν.
Βραδύτερον συγγραφαί τινές Αὐτοῦ, περιελθοῦσαι εἰς γνῶσιν ἄλλων μικρῶν μυστηρίων, ἀναγέννησαν καὶ πάλιν τον πόθον της ἐκ νέου συστάσεως Πυθαγορείων σχολῶν,
ἀλλὰ ἐπειδὴ αἱ συγγραφαί αὐταὶ δὲν ἦσαν πλήρεις, οἱ πειραθέντες δὲν κατώρθωσαν νὰ φέρουν εἰς πέρας το ἔργον των. Μεταξύ των Πυθαγορείων διεκρίθησαν πλεῖστοι, μεταξύ των ὁποίων καὶ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ Δαμῶ καὶ ὁ υἱός του Τηλαύγης.
Ἐὰν ὅμως οἱ Πυθαγόρειοι δὲν κατώρθωσαν λόγῳ της μεγάλης εἰς Κρότωνα καταστροφῆς νὰ σώσουν τας μεγάλος ἰδέας, δὲν περιύβρισαν ὅμως τον Διδάσκαλόν τους, ὡς τοῦτο βραδύτερον ἔπραξαν οἱ Χριστιανοί ὀλοσχερῶς καταστέψαντες το ἔργον του Διδασκάλου των καὶ δημιουργήσαντες χάος εἰς την ἀνθρωπότητα.
Περαίνων, ὁμολογῶ ὅτι, ὅ,τι ἀνέφερα περί του θείου σοφοῦ εἶναι ἐλάχιστον ἔναντι τῶν μεγάλων αὐτοῦ ἰδεῶν καὶ ἔργων
καὶ δι’ αὐτὸ θὰ ἤθελα νὰ σας παρακαλέσω νὰ τύχω της δεούσης συγγνώμης μὴ δυνάμενος ἄλλως νὰ πληρώσω τον πόθον ὁ ὁποῖος ἐξεδηλώθη εἰς σας

ὅπως γνωρίσετε περί του θείου αὐτοῦ σοφοῦ..."




                      ₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪ ЭЄ ₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Γιατί Α,Β,Γ και όχι Ε, Β,Σ;

Γιατί Α,Β,Γ και όχι Ε, Β,Σ;

Ἕνα ἀπὸ τα ἐρωτήματα αὐτὰ εἶναι το ἐξῆς «Μία πότε μπῆκαν στὴ σειρά, ποὺ γνωρίζουμε σήμερα, τα γράμματα της ἀλφάβητα;». Ἡ ἀπάντηση κρύβεται βαθιά μέσα στὰ χρόνια. Ἡ βασική σειρά τους εἶναι τόσο παλιά λοιπόν, ὅσο ἡ ἰδία ἡ ἀλφαβήτα καὶ μάλιστα αὐτὸ διαφέρει ἀνάλογα με τὴ γλῶσσα.
Γιὰ παράδειγμα, οἱ περισσότερες ἀλφάβητοι καὶ εἰδικὰ οἱ πιὸ παλιές, ὅπως εἶναι ἡ κυριλλική, ἡ ἑλληνική, ἡ ἑβραϊκή, ἡ λατινική καὶ ἡ ἀραβική ξεκινοῦν ὅλες με το Α,Β,Γ,Δ κλπ.
Ἄν καὶ δὲν ὑπάρχει μία συγκεκριμένη μέρα ἡ χρονιά κ.λπ ὁποὺ νὰ ὁρίζεται ὡς ἡ ἡμερομηνία, την ὁποία ἡ ἀλφαβήτα μπῆκε σε σειρά, ὑπάρχουν ἀρκετὰ ἱστορικά κατάλοιπα ποὺ βρέθηκαν με τὴ μορφή ἐπιγραφῶν τύπου ἀλφάβητου καὶ μας δίνουν κάποιες ἐνδείξεις.
Η παλαιότερη ἀπὸ αὐτὲς τις πήλινες πινακίδες, εἶναι ἀπὸ τον 13ο αἰῶνα π.Χ., ἀνακαλύφθηκε στὸ Ουγκαρίτ της Συρίας καὶ ἄν καὶ γραμμένη σε μία ἀρχαία ἐκδοχὴ σφηνοειδοῦς γραφῆς, το ἀλφάβητο (ἀκόμα καὶ τότε) εἶχε τὴ μορφή του Α, Β, Γ, Δ.
Ἄρα, αὐτὸ ποὺ μποροῦμε νὰ ποῦμε με βεβαιότητα εἶναι ὅτι τουλάχιστον ἀπὸ τον 13ο αἰῶνα π.Χ ἡ ἀλφάβητα ἔχει την ἴδια σειρά.

Μαίανδρος - ἡ Χειρῶνιος λαβή - ἡ λαβή τῶν Θεομάχων!

Μαίανδρος - ἡ Χειρῶνιος λαβή - ἡ λαβή τῶν Θεομάχων!

Τα λεξικά πράγματι ἐπιμένουν στὴν ἀνόητη στερεότυπη ἄποψη, πῶς Μαίανδρος εἶναι: «το διακοσμητικό ἀρχαιοελληνικό σχῆμα ποὺ ὑπενθυμίζει τους ἑλιγμούς του ποταμοῦ της Καιρίας Μαίανδρου, ὁποῦ πρωτοευρέθη καὶ ἐκ του ὁποίου ἔλαβε το ὄνομα». Μπορεῖ πράγματι νὰ πῆρε το ὄνομα ἀπ' τον ποταμό πλησίον του ὁποίου πρωτοευρέθη, ἀλλὰ εἶναι ὁλότελα ἀνόητο νὰ πιστεύουμε ὅτι τα πανταχοῦ της γῆς ἑλληνοπρεπῆ αὐτὰ εὑρήματα, ἀπεικονίζουν με πάθος τις χάρες καὶ τους "ἑλιγμούς" ἑνὸς ἄγνωστου ἐν πολλοῖς ποταμοῦ της Ἀσιατικής Καιρίας.
Σημειώνουμε ἐδῶ, ὅτι ὁ συσχετισμός της λαβῆς αὐτῆς, ἡ μία χούφτα γαντζωμένη μὲς' στὴν ἄλλη, ποὺ σαφῶς σχηματίζει το διάσημο ἑλληνοπρεπές γραμμικό σύμβολο του μαίανδρου, εἶναι ἐδῶ ὁλοφάνερος. Δὲ βλέπω ὅμως πουθενά νὰ σχολιάζεται ἔτσι, αὐτὸς ὁ ὁλοφάνερος παραλληλισμός, πού τόσο τιμᾶ τὸν «παγκόσμια γνωστό ἑλληνικό Μαίανδρο», ποὺ ἁπλά εἶναι γνωστός μόνο, ὡς ἕνα πανέμορφο διακοσμητικό γραμμικό ἐφεύρημα καὶ ὄχι ὥς πιθανό ἱερὸ σύμβολο ἀνύψωσης του ἀνθρώπου στὸ βάθρο του ἰσάξιου ἀντιπάλου των "θεῶν". Ἡ μαιάνδριος ζεύξη των χειρῶν, εἶναι ἐξαίρετος συμβολισμός κάθε ἡρωισμοῦ καὶ ἀξιοσύνης.
Ἀπ' το πλῆθος τῶν ἀρχαιοελληνικῶν ἀγγειογραφιακῶν ἀναπαραστάσεων σαφῶς διαφαίνεται ὅτι ἡ λαβή αὐτὴ, ἡ λαβή ή χειρῶνιο πλέγμα ἡ ὅπως ἀλλιῶς κι ἂν ἀποκαλοῦσαν την συγκεκριμένη αὐτὴ λαβή στὸ παρελθόν, ἀποτελοῦσε το ἰδιαίτερο ἴσως καὶ ἱεροπρεπές ἔμβλημα τῶν θεομάχων Ἑλλήνων ἡρώων! Το μεγαλειῶδες σχηματικό σύνθημα ὅτι καὶ οἱ θεοί ἡττῶνται!
Ὁ Μαίανδρος λοιπόν ἦταν πιθανότατα ἡ γραφική παράσταση της θεϊκῆς ἥττας, ἀπὸ ψυχομένους θεομάχους ἥρωες!
Την "μαιάνδριο λαβή", ὅπως δικαίως πλέον θὰ πρέπει νὰ την ἀποκαλούμενε, τὴ χρησιμοποιεῖ κατ' ἐπανάληψη ὁ κατ' ἐξοχὴν θεομάχος Ἡρακλῆς, ὅπως φαίνεται τονισμένη ξεκάθαρα στὴν ἀριστουργηματική αὐτὴ ἀπεικόνιση της πάλης τοῦ Ἡρακλῆ με τον Τρίτωνα, σε ἁγιογραφία του -550 ὁποὺ βλέπουμε τον Τρίτωνα νὰ πασχίζει μάταια ν' ξανοίξει μπροστά ἀπὸ το στῆθος του, τα κλειδωμένα με την μαιάνδριο λαβή ἀτσαλένια δάχτυλα τοῦ ἀνίκητου ἡρῶα!
Την ὁλοφάνερη σχέση διακοσμητικοῦ μαιάνδρου καὶ μαιάνδριας λαβῆς μπορεῖ κανείς εὔκολα ἐπίσης νὰ διαπιστώσει στὸ σύμπλεγμα Πηλέα καὶ Θέτιδας ὅπου ἡ ἀξία της ἕν λόγῳ λαβῆς στὸ κέντρο της παράστασης ὑπερτονίζεται στεφανωμένη ὁλόγυρα ἀπ' τον σχηματοποιημένο πλέον μαιάνδριο συμβολισμό. Δὲν πρέπει ἐπίσης νὰ εἶναι τυχαῖο, ὅτι πλῆθος ἁγιογραφιῶν ποὺ ὑπαινίσσονται θεϊκή ἡττᾶ, ἡ ὑπέρμετρο ἡρωισμό, συχνά στεφανώνονται ἀπὸ μαίανδρο!
Συμπεραίνουμε λοιπόν ὅτι δὲν εἶναι καθόλου τυχαία ἡ εὐρύτατη διάδοση κατά την ἀρχαιότητα του παραπάνω μαιανδρικοῦ συμβολισμοῦ. Ἀποτελοῦσε ἕνα διαχρονικό δῶρο τῶν μυθολογικῶν χρόνων, στοὺς κλασικούς καὶ νεότερους χρόνους των μεσογειακῶν ἀπογόνων του Ἕλληνα. Ἕνα ὑπέροχο σχηματικό σύνθημα, της ὑποχρέωσης σε ὑποχώρηση τῶν ἐξουσιαστικῶν "θεῶν", ἱερατείων καὶ θρησκειῶν.
Ἄν μάλιστα σωστά ὑποθέτουμε ὅτι οἱ ρωτήσεις καὶ οἱ ἐρμηνείες, εἶναι τα δύο χέρια τῶν σοφῶν. Τότε ἡ μαιάνδριος πεμπτουσία, δὲν εἶναι ἄλλη ἀπ' την ἀδιάσπαστη ἁλυσίδα ἐρωτήσεων καὶ ἑρμηνειῶν, ποὺ ἀχρηστεύουν τους θεοποιημένους αἰνιγματοποιούς, μαζί με τα αἰνίγματά τους!
Μπορεῖ σὰν λαός (αὐτὸ ἀφορᾶ μόνο τους σημερινούς ἕλληνες) νὰ πάσχουμε (ἐπειδὴ κάποιοι ἔτσι το θέλουν) ἀπὸ βαριά ἱστορική ἀμνησία, δὲν ὑπάρχει ὅμως κανένας λόγος νὰ ἀφαιροῦμε ἐπίμονα ἀξία ἀπ' τους συμβολισμούς των προγόνων μας, ἐπιμένοντας με πάθος σε τυχάρπαστες ἐρμηνεῖες ποὺ κάποιοι ἐντελῶς ἀβασάνιστα πρότειναν ὑποτιμῶντας βάναυσα τον ἐξαίσιο αὐτὸν ἱερὸ συμβολισμό.
Ὁ μαίανδρος εἶναι ἕνα γραμμικό παράγγελμα των προγόνων μας, γιὰ μάχη ἐνάντια στὸ ἀδύνατό! Μία ὑπέροχη σχηματική ὑπενθύμιση ὅτι στὰ δύο σου "χέρια" κρατᾶς το μυστικό της ἥττας των καταδυναστευτῶν σου. Καὶ ἄν μόνο τα δικά σου "χέρια" δὲν ἐπαρκοῦν, τότε ἕνωσε τα με ἄλλους σ' ἕνα ἀδιάσπαστο ἁρμονικό σύνολο, ἑλληνοπρεποῦς, μαχητικῆς, μαιανδρικῆς ἁλυσίδας, ἐπιθετικῶν ἐρωτήσεων καὶ ἀπομοιθοποιητικῶν ἑρμηνειῶν! Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ ἀποτελεσματικότερη μάχη ἐνάντια σε κάθε αὐθαίρετης ἐξουσίας!
Ὁ ἱερὸς μαίανδρος εἶναι ἕνα αἰώνιο σύμβολο νίκης, ποὺ το χαρίζει ἡ Ἑλληνική Ἀρχαιότητα στὴν πανανθρώπινη ἐλπίδα της τελικῆς ἀπελευθέρωσης ἀπ' τὴ δουλεία ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν ἀρχαίων καὶ νεότερων "θεῶν".