H Ινδιάνικη φυλή των Cherokee μιλούσε Ελληνικά και κατάγονται από την Ανατολική Μεσόγειο !

H Ἰνδιάνικη φυλὴ τῶν Cherokee μιλοῦσε Ἑλληνικὰ καὶ κατάγονται ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο !

Τρία δείγματα πετρογλυφικῶν βρέθηκαν στὴν Βόρεια Ἀμερική, ὅπου ἐρευνήθηκαν καὶ ἀποδόθηκαν στὸ ὅτι εἶναι Ἑλληνικά.

Ἡ πέτρα Possum Creek Stone ἀνακαλύφθηκε ἀπὸ τὴν Gloria Farley στὴν Oklahoma τὸ 1970. Ὅπως ἐξηγεῖ ἡ ἴδια στὴν πέτρα ἀπεικονίζεται ἕνας Ἕλληνας ἀθλητὴς ἐπάνω σε βάθρο νίκης μὲ ἐπιγραφὴ ποὺ γράφει HO-NI-KA-SA ἡ o nikasa (ὁ νικητής)

Ἡ πέτρα Thruston Stone ἑρμηνεύεται ὡς μία ἀνάμιξη πολλῶν πολιτισμῶν ὀπως Ἑλληνικῆς, Τσερόκι, Ἰνδιάνικης, Αἰγυπτιακῆς καὶ Ἐβραίκης.

Ἡ πολιτισμικὴ κοινότητα τῶν Cherokee, Keetoowah Societyεπισήμανε, ὅπως τὸ ἐπιβεβαιώνει καὶ τὸ ὅραμα τοῦ Eloh, ὅτι προέρχονται ἀπὸ τοὺς Πτολεμαίους ποὺ ἔφτασαν μὲ ὑπερατλαντικὰ ταξίδια μαζὶ μὲ Ἑβραίους καὶ Φοίνικες στὴν κοιλάδα τοῦ Ohio γύρῳ,γύρω στὸ 100 π.Χ.

Τὸ Red Bird Petroglyph εἶναι Ἑλληνικὴ ἐπιγραφὴ ποὺ χρονολογεῖται ἀνάμεσα στὸν 2ο καὶ 3ο αἰῶνα π.Χ. καὶ ὄχι ὅπως ἀνακοίνωσε τελευταῖα τὸ Ἀρχαιολογικὸ Ἰνστιτοῦτο τῆς Ἀμερικῆς καὶ ἡ New York Times ὅτι εἶναι τοῦ 1800.

Ἡ γλῶσσα τῶν Cherokee περιέχει πολλὲς λέξεις ἑλληνικῆς προέλευσης, ἰδιαίτερα στὸ πεδίο τῆς ἱεραρχίας, στρατιωτικῆς ὁρολογίας, μυθολογίας, ἀθλητισμοῦ καὶ τελετουργίας.

Ἐπίσης ἡ μουσικὴ τῶν Cherokee ἀντανακλᾷ τίς ἑλληνικές τους ρίζες. Οἱ ἰνδιάνοι Cherokee εἶναι στὴν κυριολεξία οἱ Ἕλληνες τῆς ἀρχαίας Ἀμερικῆς.

Στὴν μνήμη τῆς Gloria Farley

Donald N. Yates

Ἑλληνικὲς λέξεις ποὺ ταιριάζουν με τῶν Cherokee

Screen Shot 2013-09-12 at 11.23.52 PM

Ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν Ἀμερική

Στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 ἕνας ἄνδρας ποὺ λεγοταν Manfred Metcalf βρῆκε μιὰ πέτρα στὴν πολιτεία τῆς Georgia, ἡ ὁποία ἔφερε μιὰ ἐπιγραφὴ παρόμοια μὲ τὴν ἀρχαία γραφὴ τῆς Κρήτης

Ἡ πέτρα αὐτη ἔπεσε στὰ χέρια τοῦ Cyrus Gordon (Ἀμερικάνος Ἀρχαιολόγος καὶ Γλωσσολόγος μὲ εἰδικότητα στὶς γλῶσσες τῆς Ἐγγὺς Ἀνατολῆς) ὁ ὁποῖος καὶ δήλωσε:

"Ἀφου ἐρεύνησα τὴν ἐπιγραφή, ἦταν προφανὲς γιὰ μένα πὼς ἡ γραφὴ ἠταν ἴδια μὲ αὐτὴ τῆς Μινωικῆς Γραμμικῆς Α καὶ Μυκηναικὴς Γραμμικῆς Β. Συνεπῶς ὑπῆρχε μιὰ ἐπαφὴ μεταξὺ Ἀμερικῆς καὶ Αἰγαίου στὴν στὴν Ἐποχη τοῦ Χαλκοῦ κοντὰ στὶς Νότιες, Δυτικὲς καὶ Βόρειες ἀκτὲς στὸν Κόλπο τοῦ Μεξικοῦ. Αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἰναι τυχαῖο! Ἡ Ἀρχαῖες ἐπιγραφὲς τῶν πολιτισμῶν τοῦ Αἰγαίου σὲ τρεια διαφορετικὰ σημεῖα τοῦ Κόλπου ἀντανακλᾷ τὰ ὑπερατλαντικὰ ταξίδια μεταξὺ τῆς Μεσογείου καὶ τοῦ Νέου Κόσμου γύρῳ,γύρω στὰ μέσα τῆς 2ης χιλιετίας"

Ύστερα από μία μικρή διαδικτυακή έρευνα πάνω στο πολύ ενδιαφέρον αυτό θέμα, βρήκαμε αυτήν την ιστοσελίδα, η οποία φαίνεται να είναι και η πηγή του παραπάνω άρθρου...

1 κοινοποίηση

4Σπυρίδων Νικολοβιέννης και 

Ὁ Θρῦλος τῶν ΕΛ διαγραμμένη ἱστορια γιὰ εὐνοήτους λογούς!

Κάτι ἤξερε ὁ Κίσσινγκερ ὅταν ἔλεγε ὅτι ἂν μάθουν οἱ Ἕλληνες τὴ πραγματική τους ἱστορία καί το πολιτισμὸ θὰ γίνουν μεγάλοι καὶ τρανοί!καὶ ἔγιναν γιὰ λίγο!(?) δὲν μιλοῦσαν ἀρχαῖα ἑλληνικὰ πιά.....!
Ἀπὸ τὴ σύγχρονη ἱστορία καὶ γεωγραφία, μάθαμε στὰ σχολεῖα ὅτι τὴν Ἀμερικὴ ἀνακάλυψε ὁ Λατῖνος θαλασσοπόρος καὶ ἐξερευνητὴς .... ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ. Αὐτὸ εἶναι σωστό, ἀλλὰ ἰσχύει μόνο γιὰ τὰ χρόνια τοῦ Μεσαίωνα, δηλαδὴ γιὰ τὴ μ.Χ. ἐποχή. 

Ὡς γνωστὸν ὁ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ, ἔφθασε στὴν Ἀμερικανικὴ ἤπειρο στὴ δεκαετία τοῦ 1450 μ.Χ.((((KAI EKTOΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Οἱ πέτρες «μιλοῦν» ἑλληνικά...)))

Ὅμως ....χιλιάδες χρόνια πρὸ Χριστοῦ, σύμφωνα μὲ τὴ παράδοση, καὶ τὰ ὅσα ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα, τεκμήρια, σύμβολα, κειμήλια, βιβλία, καὶ μνημεῖα διεσώθησαν καὶ εὑρέθησαν σὲ διάφορα μέρη τῆς Γῆς, στὸ πλανήτη μας ὑπῆρξε πολιτισμὸς ὑψίστης τεχνολογίας, καὶ ἡ ὑπερδύναμη τῶν χρόνων ἐκείνων, ἦταν οἱ πρόγονοί μας Ἕλληνες, οἱ γνωστοὶ στὴν τότε ἀνθρωπότητα σὰν ΕΛ, ἀπὸ τὸ ΕΛΛΗΝΕΣ & ΕΛΛΑΣ.

Οἱ ΕΛ εἶχαν ἀνακαλύψει τὴν Ἀμερική, καὶ εἶχαν ἐγκατασταθεῖ ἐκεῖ, μὲ πολιτισμὸ καὶ τεχνολογία ὑψίστης σημασίας καὶ τελειότητος, π.χ. σὲ βιβλία, εἰκόνες, καὶ πίνακες ζωγραφικῆς θὰ δεῖτε τὸν ΑΠΟΛΛΩΝΑ νὰ ἵπταται καθήμενος ἐπάνω σε ἀνάκλιντρο, ἐπίσης θὰ δεῖτε πλοῖα ποὺ ἵπταντο σὲ περίπτωση φουρτούνας καὶ κακοκαιρίας, γιὰ νὰ ὑπερκεράσουν τὴ μανία τῶν κυμάτων, καὶ ἄλλα πολλά.

Αὐτὸ σημαίνει ὅτι οἱ ΕΛ κατεῖχαν τὴ τεχνολογία καὶ τεχνογνωσία τῆς ἀντιβαρύτητος. Ἀποδείξεις τῆς ὕπαρξης τῶν ΕΛ στὴν Ἀμερικὴ ἔχουμε πολλές, ἐνδεικτικῶς ἀναφέρω τίς κάτωθι περιπτώσεις.

Οἱ πρόγονοί μας ΕΛ ἔχτισαν στὴν Ἀμερική, ἀρχαία Ἑλληνικὰ θέατρα, ποὺ σώζονται σὰν μνημεῖα-ἐρείπια μέχρι τῆς σήμερον. 2. Πολλὲς πόλεις σὲ ὅλη τὴν Ἀμερικανικὴ ἤπειρο ἔχουν Ἑλληνικὰ ὀνόματα. Οἱ Ἕλληνες προϋπῆρχον τῶν ἰθαγενῶν ἐρυθροδέρμων, ἢ συνυπῆρξαν, αὐτὸ ἡ ἱστορία δὲν τὸ διευκρινίζει.

Εὑρέθησαν κοσμοδρόμια στὴν ὀροσειρὰ τῶν Ἄνδεων, καὶ στὸ Περοῦ, γιὰ διαστημικὲς πτήσεις, ποὺ φέρουν ἀρχαῖα σύμβολα τῶν ΕΛ. 4. Στὸ Μεξικὸ εὑρέθησαν Ἑλληνικὲς πυραμίδες, μὲ σύμβολα τῶν ΕΛ, ὅπως Μαίανδροι, τὸ κεφαλαῖο γράμμα τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου Λ, τὸ Δελφικὸ Ε , καὶ ἄλλα μνημεῖα. Αὐτὰ τὰ σύμβολα κοσμοῦσαν τίς πυραμίδες καὶ τὰ παλάτια.

Στὴ χερσόνησο YUCATAN, (Εἴσοδος στὸ Κόλπο τοῦ Μεξικοῦ), εὑρέθησαν ἀρχαῖες Ἑλληνικὲς πυραμίδες, μὲ σύμβολα τῶν ΕΛ. 6. Τὰ χάλκινα βιβλία ποὺ εὑρέθησαν στὸ ΘΙΒΕΤ καὶ ΙΝΔΙΑ εἶναι γεμᾶτα ἀπὸ τέτοιες ἀποκαλύψεις.

Ὁ Ἀρχαῖος Ἕλλην Ἥρωας ΗΡΑΚΛΗΣ, (ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ΕΛ, ὁ ἄλλος ἦταν ὁ ΔΙΑΣ καὶ ὁ ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ,) διέβῃ τὰ στενά του Γιβραλτάρ, ἐξ οὗ καὶ οἱ περίφημες στῆλες τοῦ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ, μνημεῖο ἀθάνατο ποὺ σώζεται μέχρι τῆς σήμερον. (Ὁ γράφων ἔχει δεὶ τίς μαρμάρινες κολῶνες τοῦ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ μὲ ναυτικὰ κιάλια, ὅταν πέρασα τὰ στενά του Γιβραλτὰρ πρὸς Ἀτλαντικὸ καὶ πρὸς Μεσόγειο, πέρα-δῶθε).((((Μινωικὴ Ἀμερικὴ καὶ Ἕλληνες - 3.500 χρόνια πρὶν τὸν Χριστόφορο Κολόμβο))))

Ὁ ΗΡΑΚΛΗΣ διασχίζοντας τὰ στενά του Γιβραλτάρ, μετέβῃ στὴν Ἀμερικὴ ἱπτάμενος μὲ πλοῖα ποὺ ἵπταντο, (ἀλλὰ πιθανὸν καὶ διὰ θαλάσσης), σύμφωνα μὲ τίς γραφές,(χάλκινα βιβλία, παπύρους, κλπ.) τὴν ὁποία καὶ ἀποίκησε μὲ πλῆθος Ἑλλήνων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.

Πολλοὶ ἱστορικοὶ καὶ ἄλλοι ἐπιστήμονες, μὲ διάφορες πολυτελεῖς ἐκδόσεις, ἀλλὰ καὶ διαλέξεις σὲ ἀνώτατα πνευματικὰ ἱδρύματα, καὶ σὲ τηλεοπτικὰ κανάλια, ἀναφέρουν τὰ γεγονότα αὐτὰ τῆς ἀνακάλυψης καὶ ἀποίκισης τῆς Ἀμερικανικῆς Ἠπείρου, ἀπὸ τοὺς ΕΛ, χιλιάδες χρόνια πρὸ Χριστοῦ, πιθανολογεῖται στὴν ἐποχὴ τοῦ Δευκαλίωνα.

Οἱ ΕΛ εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἔχτισαν ὅλα αὐτὰ τὰ ὡραῖα καὶ θαυμαστὰ τὰ ὁποῖα ἀνακαλύπτονται σήμερα στὴν Ἀμερικανικὴ ἤπειρο. Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, οἱ σύγχρονοι Ἀμερικανοί, ὀφείλουν χάριτας στὸν Ἑλληνισμό, καὶ τοὺς Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἔδωσαν το πολιτισμό. Διὰ ὅλα αὐτὰ ὀφείλει ἡ Οὐάσινγκτον νὰ ἀποκαταστήσει τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια, ὥστε νὰ ἀπονεμηθοῦν , ἔστω καὶ ἀργά, τα τοῦ Καίσαρος των Καίσαρι...(((Ἡ πραγματικὴ ἱστορία τῆς ἀνακάλυψης τῆς Ἀμερικῆς)))

Πρέπει οἱ σύγχρονοι Ἀμερικανοὶ νὰ σέβονται τὸν Ἑλληνισμό, καὶ ὄχι νὰ πολεμοῦν τὴν Ἑλλάδα μὲ τέτοιο μῖσος στὸ διεθνὲς διπλωματικό, οἰκονομικό, καὶ πολιτικὸ σκηνικό, σὲ θέματα Γεωπολιτικῆς, Γεωστρατηγικῆς, καὶ Γεωενέργειας.ίσως ἡ Ἀμερικανικὴ Ἀκαδημία Ἐπιστημῶν, νὰ θελήσει νὰ ἀποκαταστήσει τὴν ἱστορικὴ πραγματικότητα, γιὰ τὴ πραγματικὴ ἀλήθεια τῆς ἀνακάλυψης τῆς Ἀμερικῆς, μὲ ὅτι αὐτὸ συνεπάγεται...

Ὁ τέως ΥΠ.ΕΞ τῶν ΗΠΑ Χένρυ Κίσσιγκερ, εἶπε, ἐὰν οἱ Ἕλληνες ἐκμεταλλευθοῦν τὴν Ἱστορία τους, καί το πολιτισμό τους, τότε θὰ γίνουν διεθνῶς σεβαστοί, καὶ θὰ κερδίσουν σὲ ὅλα τὰ διεθνῆ μέτωπα, τὰ ἐθνικά τους δίκαια.(((((Χένρυ Κίσσινγκερ: Ὁ δολοφόνος του Ἔλληνισμου καὶ ὄχι μόνο...)))

Τὸ Κανάλι αὐτὸ , δημιουργήθηκε μὲ σκοπό θέλοντας νὰ συμβάλλει , στὴν διάδοση τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικὴς Γραμματείας, Μυθολογίας , θρησκείας Μυστήρίων, κ,α.

https://www.youtube.com/channel/UCjfwfsXYxbr6ZlFN_SeuTqw 

ΘΑΡΓΗΛΙΩΝ (30 ΗΜΕΡΕΣ) 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - 23 ΜΑΙΟΥ

Μὴν Μάϊος                  Ἀθῆναι                  Σπάρτη

                                      Ἀττική

                                      Θαργηλιών           Δελχίνιος

Θαργηλιών μὴν Ἀθήνησιν ια· ὠνομάσθη δὲ ἐπεί ὁ ἣλιος τότε πυρώδης ·

τὸ δὲ θερμὸν θαργήλιων ὠνόμαζον· τὰ δὲ ἂνθη τότε ἐξηταίνετὸ.

Θαργηλίων δὲ , ὁ ἐνδέκατος μὴν ὀνομάζεται · ἐπεί τότε ὁ ἥλιος πυρώδης ἐστὶ, καὶ ἐν τούτῳ τῷ μηνὶ τὰ τῆς γῆς ἄνθη ἀνεξηραίνετο. Ἀπὸ τοῦ θέρειν οὖν τὴν γῆν · τὸ δὲ θερμὸν θάργηλον ὠνομασται .

[Θαργηλιών ( Μάϊος ) εἶναι ὁ ἐνδέκατος μήνας τῶν Ἀθηναίων καὶ ὠνομάσθηκε ἔτσι διότι τότε ὁ ἥλιος εἶναι θερμὸς ( τὸ θερμὸν τὸ ὠνόμαζαν Θραγηλίων ). Τότε ἐπίσης ξεραίνονταν τὰ ἄνθη]

Θαργήλια· Ἀπόλλωνος καὶ ὅλος ὁ μήν ἱερός τοῦ Θεοῦ , ἐν δὲ τοῖς Θαργηλίοις τὰς ἀπαρχὰς τῶν φυομένων ποιοῦνται καὶ περικομίζουσι · ταῦτα δὲ Θαργήλιὰ φασιν · καὶ μὴν θαργηλιών . Καὶ εὐρετηρίαν ἐκάλουν θάργηλον .

[Τὰ θαργήλια ἦταν ἑορτή τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ ὅλος ὁ μῆνας τοῦ Θεοῦ.

Τότε μαζεύουν τοὺς πρώτους ἀνοιξιάτικους καρπούς , καὶ τοὺς περιφέρουν . Αὐτὰ λέγονται θαργήλια . Καὶ τὴν καλὴ χρονιὰ τὴν ἔλεγαν Θάργηλον. ]

Ὁ Θαργηλιῶν εἶναι ὁ 11-ὅς μῆνας στὸ ἀττικὸ ἡμερολόγιο.

Ἦταν ἀφιερωμένος στοὺς θεοὺς Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμη, ἐνῶ ἀντιστοιχεῖ μὲ τὸ χρονικὸ διάστημα 23 Ἀπριλίου - 23 Μαΐου. Κυριότερες γιορτὲς τοῦ μῆνα αὐτοῦ ἦταν τὰ ὁμώνυμα Θαργήλια, ποὺ κρατοῦσαν δυὸ ἡμέρες, τὰ Βενδίδεια, τὰ ὁποῖα ἀναφέρονται καὶ στὸ Συμπόσιον τοῦ Πλάτωνα, καθὼς καὶ τὰ Καλλυντήρια καὶ τὰ Πλυντήρια, δυὸ γιορτὲς πρὸς τιμὴν τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς.

Ὁ Θαργηλιῶν ὀφείλει τὴν ὀνομασία του στὸ ρῆμα θέρειν καὶ στὴ λέξη Ἥλιος,

Τὰ Θαργήλια ἦταν γιορτὴ ποὺ ἐτελεῖτο τὴν 7η ἡμέρα τοῦ μῆνα, ἡ ὁποία ἐθεωρεῖτο ὡς γενέθλια ἡμέρα τοῦ Δήλιου Ἀπόλλωνα.

Τὴν παραμονὴ τῆς γιορτῆς, ποὺ ἐθεωρεῖτο ἡ γενέθλια ἡμέρα τῆς Ἀρτέμιδος, ἐτελεῖτο ἐξιλαστήρια ἢ καθαρτήρια θυσία, γιὰ τὸν ἐξαγνισμὸ τῆς πόλης τῶν Ἀθηνῶν:

«Θαργηλιῶνος ἕκτη καθαίρουσι τὴν πόλιν οἱ Ἀθηναῖοι» (Διογένης Λαέρτιος 11,44).

Ἡ θυσία τοῦ καθαρμοῦ ἦταν κατάλοιπο πανάρχαιας τελετῆς, κατὰ τὴν ὁποία δύο ἄντρες θυσιάζονταν -ὁ ἕνας γιὰ τοὺς ἄντρες τῆς πόλης καὶ ὁ ἄλλος γιὰ τίς γυναῖκες.

Οἱ δύο αὐτοὶ ἄντρες λέγονταν «φαρμακοί», ἴσως γιατί χρησίμευαν ὡς μέσα ἴασης καὶ καθαρμοῦ ὅλων τῶν ἄλλων.

Κατὰ τὸν Σουίδα, τρέφονταν δημοσία δαπάνη, ὁπότε πιθανῶς νὰ ἦταν κατάδικοι ποὺ ἡ ἐκτέλεσή τους προριζόταν νὰ γίνει στὰ Θαργήλια.

Κατὰ τοὺς κλασικοὺς χρόνους τὸ τελετουργικὸ τῆς γιορτῆς παρέμεινε ἴδιο, μόνο ποὺ στὴ θυσία γινόταν εἰκονικὴ ἐκτέλεση δύο ἀντρῶν.

Στὴ συνέχεια ἄρχιζαν οἱ κυρίως γιορτές, ποὺ ἔκλειναν τὴν ἑπομένη μὲ μουσικοὺς ἀγῶνες.

Στὴ διάρκεια τοῦ Θαργηλιώνα, ἐτελοῦντο ἐπίσης : α) Τὰ Βενδίδεια, τὴν 19η καί την 20η τοῦ μηνὸς πρὸς τιμὴν τῆς θρακικὴς σεληνιακῆς θεᾶς Βενδίδος, ἡ ὁποία ταυτιζόταν μὲ τὴν Ἀρτέμιδα, τὴν Ἐκάτη καὶ τὴν Περσεφόνη.

Τὰ Βενδίδεια γιορτάζονταν μὲ δημόσιες θυσίες καὶ τελετές.

Τὸ ἱερό της, τὸ Βενδίδιον, βρισκόταν κι αὐτὸ στὸν λόφο τῆς Μουνιχίας στὸν Πειραιᾶ. β) τὰ Πλυντήρια, την 25η τοῦ μηνὸς γιὰ τὸν καθαρισμὸ τῶν πέπλων τοῦ ἀρχαϊκοῦ ξοάνου τῆς Πολιάδος Ἀθηνᾶς στὴ θαλάσσια περιοχὴ τοῦ Φαλήρου, ἐνῶ στὴν πόλη σταματοῦσε κάθε ἐργασία.

Ἐπίσης, ἱερεῖς ἀπὸ τὸ γένος τῶν Πραξιεργιδῶν ἔπλεναν τὸ ξόανο τῆς θεᾶς ἀκολουθῶντας εἰδικὴ ἱερὴ τελετουργία. γ) Ἡ γιορτὴ τῶν Καλλυντηρίων την 19η τοῦ μηνὸς γιὰ τὸν καλλωπισμὸ τοῦ ναοῦ τῆς πολιούχου θεᾶς Ἀθηνᾶς καὶ τοῦ Ἐρεχθείου, καὶ τέλος δ) Ἀνὰ τριετία τὰ Μικρὰ Παναθήναια.

Διάφοροι ἐρευνητὲς (Mommsen κ.ἄ.) συνδυάζουν τὴν ἡλιακὴ ἀνατολὴ τοῦ σμήνους τῶν Πλειάδων στὸν οὐρανὸ μὲ τὴν τέλεση τῶν προϊστορικῶν γιορτῶν τῶν Πλυντηρίων.

Τότε γίνονταν, ἐκτὸς ἀπὸ τίς γιορτὲς πρὸς τιμὴν τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς, οἱ πλύσεις τῶν ἐνδυμάτων, οἱ ἐτήσιες ἐκλογὲς τῶν Ἀχαιῶν, ἐνῶ ἄρχιζε καὶ ἡ συγκομιδὴ τῶν δημητριακῶν.

Ὁ μῆνας Θαργηλιῶν ἀναφέρεται καὶ στὰ μηνολόγια τῆς Δήλου, Ἀμοργοῦ, Πάρου, Τήνου, Ἐφέσου, Περγάμου καὶ Μιλήτου.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΑΚΑΝΘΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ, Η ΧΛΑΜΥΔΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ...

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΑΚΑΝΘΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ, Η ΧΛΑΜΥΔΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ..
.

Πολλοὶ δὲν τὸ γνωρίζουν, ὅμως τὸ Ἀκάνθινο Στεφάνι, τὸ Τίμιο Ξύλο καὶ ἡ Χλαμύδα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διασώζονται μέχρι καὶ σήμερα, καὶ μάλιστα ἐντὸς τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου.

2.000 χρόνια μετά, αὐτὰ ὑπάρχουν ἀκόμη γιὰ νὰ μᾶς θυμίζουν τὰ ὅσα πέρασε ὁ Χριστός, γιὰ νὰ θυσιαστεῖ ἀπὸ ἀγάπη στὸν ἄνθρωπο.
Στὴν Κωνσταντινούπολη εἶχαν μαζευτεῖ πάρα πολλὰ λείψανα καὶ ἀντικείμενα Ἁγίων, ἀακόμη καὶ τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν οἱ Παλαιολόγοι βασίλευαν τὴν Ἀνατολικὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία, εἶχαν σὲ μεγάλη ἐκτίμηση τὸν Ὅσιο Λεόντιο, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀπὸ τὴ Μονεμβασιὰ τῆς Πελοπονήσσου.


Ὁ Λεόντιος ἔχτισε τὴν Ἱερὰ Μονὴ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας, καὶ οἱ Παλαιολόγοι γιὰ νὰ τοῦ δείξουν τὴ μεγάλη τους ἐκτίμηση, μετὰ τὸν θάνατό του, δώρισαν στὴ μονὴ ποὺ εἶχε χτίσει τὰ Ἄχραντα Πάθη τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τὰ ὁποῖα σώζονται ἄθικτα μέχρι σήμερα.


Οἱ πιστοὶ μποροῦν ἀκόμη καὶ σήμερα νὰ προσκυνήσουν μέρος τοῦ Ἀκάνθινου Στεφάνου.
Τὰ Ἄχραντα Πάθη τοῦ Χριστοῦ κατὰ καιροὺς μεταφέρονται καὶ σὲ διάφορους ἄλλους ναούς, σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ὥστε νὰ μποροῦν οἱ πιστοὶ ὅλης τῆς χώρας, νὰ προσκυνοῦν καὶ νὰ παίρνουν δύναμη, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζουν τίς δυσκολίες τῆς ἐποχῆς.


Τέλος, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας ἀνήκουν καὶ ἄλλα λείψανα τὰ ὁποῖα ἀξίζει νὰ προσκυνήσετε, ὅπως τὴ σιαγόνα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τὸν ὀφθαλμὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, τμῆμα τῆς Κᾶρας τῆς Ἁγίας Κυριακῆς, τμῆμα της Κᾶρας τοῦ Ὁσίου Στεφάνου τοῦ Νέου. Ἐπίσης ἀπὸ κειμήλια ὑπάρχουν καὶ τὰ θαυμάσια χρυσοκέντητα πετραχήλια τῆς κεντήστριας Κοκώνας.

Μεγάλη Τετάρτη: Ἡ μετάνοια τῆς ἁμαρτωλῆς "κοινῆς"

Μεγάλη Τετάρτη: Ἡ μετάνοια τῆς ἁμαρτωλῆς "κοινῆς"

H Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τιμάει τὴ Μεγάλη Τετάρτη τὴ μεταμέλεια καὶ τὴ μετάνοια τῆς ἁμαρτωλῆς "κοινῆς" γυναίκας, ἡ ὁποία ἄλειψε τὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ μὲ μύρο καὶ τὰ σκούπισε μὲ τὰ μαλλιά της, ζητῶντας συγχώρεση ἁμαρτιῶν.
Ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας χρησιμοποιεῖ τὸ συγκεκριμένο περιστατικό, συγκρίνοντας τὴ μετάνοια της πόρνης μὲ τὸ φοβερὸ ὀλίσθημα τοῦ Ἰούδα καὶ παραλληλίζει τίς δύο ψυχικὲς καταστάσεις.
Ἡ πόρνη ἐλευθερώνεται ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ μετανοεῖ, ἐνῶ ὁ Ἰούδας αἰχμαλωτίζεται ἀπὸ τὴ φιλαργυρία καὶ ἀποχωρίζεται ἀπ' τὸ Θεό.
Τὴν Τετάρτη, μετὰ τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδό Του στὰ Ἱεροσόλυμα, ὁ Ἰησοῦς βρισκόταν στὸ σπίτι τοῦ λεπροῦ Σίμωνα γιὰ νὰ τὸν θεραπέυσει. Ἡ πόρνη πληροφορήθηκε αὐτὸ καὶ πῆγε στὸ σπίτι τοῦ λεπροῦ, γιὰ νὰ συναντήσει τὸν Κύριο.
Ἐκεῖ, ἔριξε ἐνα μπουκάλι ἀπὸ πανάκριβο μύρο στὰ μαλλιὰ καὶ τὰ πόδια Του καὶ παράλληλα τὰ σκούπιζε μὲ τὰ μαλλιά της.



Οἱ μαθητὲς τοῦ Ἰησοῦ, θεώρησαν τὴν πράξη αὐτὴ μεγάλη σπατάλη, ἀφοῦ θὰ μποροῦσαν νὰ πουλήσουν τὸ μύρο καὶ μὲ τὰ χρήματα ποὺ θὰ ἔπαιρναν νὰ βοηθοῦσαν τοὺς φτωχούς.
Ὁ Ἰησοῦς παίρνοντας τὸ μέρος τῆς γυναίκας, ἐπίπληξε τοὺς μαθητές του, λέγοντάς τους ὅτι ἡ γυναῖκα αὐτὴ τοῦ ἔκανε καλό, ἀφοῦ με αὐτὸ τὸ μύρο τὸν ἑτοίμασε γιὰ τὴν ταφή. Τοὺς θύμισε ὅτι τοὺς φτωχοὺς θὰ μποροῦν νὰ τοὺς βοηθοῦν καθ' ὅλη τὴν διάρκεια τῆς ζωῆς τους, ἐνῶ Ἐκεῖνον θὰ τὸν ἔχουν γιὰ λίγο ἀκόμα.
Τὴν συγχώρησε γιὰ τίς ἁμαρτίες της καί, προφητικὰ μιλῶντας, εἶπε ὅτι ἡ πράξη της αὐτὴ θὰ ἀναφέρεται στὸ Εὐαγγέλιο ποὺ θὰ κηρυχθεῖ σὲ ὅλο τὸν κόσμο, ἀποτελῶντας, αὐτὴ ἡ ἀναφορά, ἕνα μνημόσυνο γι' αὐτήν.
Μετὰ τὸ τέλος αὐτοῦ τοῦ περιστατικοῦ στὸ σπίτι του Σίμωνα, ὁ Ἰούδας ἔφυγε καὶ πῆγε νὰ συναντήσει τοὺς Ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων.
Τοὺς ρώτησε τί θὰ τοῦ δώσουν γιὰ νὰ τοὺς παραδώσει τὸν Χριστό, καὶ αὐτοὶ τοῦ ὑποσχέθηκαν τριάντα ἀργύρια.

Τὸ ἀπόγευμα τῆς Μεγάλης Τετάρτης   

τελεῖτέ  στῆς  ἐκκλησίες  μας    τὸ Μυστήριο τοῦ Μεγάλου Εὐχέλαιου

κατὰ τὶ  διάρκεια  τοῦ  ὁποίου  διαβάζονται  ἐπτὰ    εὐαγγέλια  καὶ     ἐπτὰ  εὐχὲς   εὐλογίται    μὲ  αὐτὸ  τόν  τρόπο   τὸ  λάδι   μὲ  τὸ  ὁποῖο  ὁ   ἱερέας    Σταυρόνη   τοῦς  πιστοὺς  στὸ  μέτωπο  στὸ   πηγούνι  στὰ  μάγουλα   καὶ  στῆς  παλάμες  προσφέροντας    Χάρη  καὶ  τὴν  εὐλογία  τοῦ   Ἰησοῦ  καὶ  τοῦ  ἁγίου  πνεύματος  τὸ.   Εὐχέλαιο    θεωρεῖται ὅτι     ἔχει  θεραπευτικὲς    ἰδιότητες  σὲ   κάποιες  περιοχές  τὴς    Ἑλλάδος   οἱ γυναῖκες   πηγαίνουν  στὸ  μεγάλο     Εὐχέλαιο  ἔχοντας   μαζί  τους  μία  σουπιέρα  μὲ  ἀλεύρι,  σὲ  αὐτὸ  στερεῶνουν  τρία  κεριά    τὰ  ὁποῖα  καῖνε  κατὰ  τὴν  διάρκειά  τοῦ  Εὐχελαίου ,  τὸ  ἀλεύρι  αὐτὸ  τὸ  χρισιμοποιοῦνε   γιὰ  νὰ  φιάξουν    τὰ  Κουλούρια  τὴ  ἐπόμενη  ἡμέρα  

Γιατί λέμε τὴν ἑβδομάδα πρὶν τὴ Μεγάλη, «βουβὴ» ἢ «κουφή»;

H ἕκτη καὶ τελευταία ἑβδομάδα τῆς Μεγ. Σαρακοστῆς ὀνομάζεται "Ἑβδομάδα τῶν Βαϊων". Γιὰ ἕξι μέρες πρὶν τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου καὶ τὴν Κυριακὴ τῶν Βαϊων ἡ λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας ὠθεῖ ν' ἀκολουθήσουμε τὸ Χριστὸ καθὼς πρῶτος ἀναγγέλει τὸ θάνατο τοῦ φίλου Του καὶ κατόπιν ἀρχίζει τὸ ταξίδι Του στὴ Βηθανία καὶ στὴν Ἱερουσαλήμ.

Στὸ κέντρο τῆς προσοχῆς εἶναι ὁ Λάζαρος - ἡ ἀρρώστεια τοῦ, ὁ θάνατός του, ὁ θρῆνος τῶν συγγενῶν του καὶ ἡ ἀντίδραση τοῦ Χριστοῦ σ' ὅλα αὐτά.

Ἡ τελευταία ἑβδομάδα δηλαδὴ περνάει μὲ πνευματικὴ περισυλλογὴ πάνω στὴν ἐρχόμενη συνάντηση τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸ θάνατο - πρῶτα στὸ πρόσωπο τοῦ φίλου Του Λαζάρου, ἔπειτα στὸ θάνατο τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ.

Πλησιάζει ἡ "ὥρα τοῦ Χριστοῦ" γιὰ τὴν ὁποία τόσο συχνὰ μιλοῦσε καὶ πρὸς αὐτὴν προσανατολιζόταν ὅλη ἡ ἐπίγεια διακονία Του.

Ἡ ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου ἔγινε γιὰ νὰ βεβαιωθοῦμε γιὰ "Τὴν κοινὴν ἀνάστασιν". Εἶναι κάτι τὸ συναρπαστικὸ νὰ γιορτάζουμε κάθε μέρα γιὰ μιὰ ὀλοκληρη ἑβδομάδα αὐτὴ τὴ συνάντηση ἀνάμεσα στὴ ζωὴ καί το θάνατο, ποὺ ἀργὰ ἀργὰ πλησιάζει, νὰ γινόμαστε μέρος της, νὰ νιώθουμε μὲ ὅλο τὸ εἶναι μας αὐτὸ ποὺ ὑπονοεῖ ὁ Ἰωάννης μὲ τὰ λόγια του:"Ἰησοῦς ὡς εἶδεν αὐτὴν κλαίουσαν καὶ τοὺς συνελθόντας... ἐνεβριμήσατο τῷ πνεύματι καὶ ἐτάραξεν ἑαυτόν... καὶ ἐδάκρυσεν" (Ἰωάν. 11, 33-35).

Μέσα στὴ λειτουργικὴ ὁρολογία, τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου καὶ ἡ Κυριακὴ τῶν Βαϊων εἶναι ἡ"ἔναρξη τοῦ Σταυροῦ". (Ι.Μ.Π).

Παρὰ ταῦτα ὁ εὐσεβὴς λαός μας ἀποκαλεῖ τὴν ἑβδομάδα αὐτὴ «κουφὴ» ἡ «βουβὴ» μὲ μοναδικὴ δικαιολογία ὅτι τὴν Ἑβδομάδα αὐτὴ δὲν τελοῦνται Ἀκολουθίες καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν σημαίνει οὔτε ἡ καμπάνα ὁπότε οὔτε λέμε (Ἀκολουθία) οὔτε ἀκοῦμε (Καμπάνα) αὐτὴν τὴν Ἑβδομάδα.

Ὅμως ἡ πραγματικότητα εἶναι ἄλλη.

Ἀρκεῖ μιὰ ματιὰ στὰ Λειτουργικὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ νὰ μᾶς πείσει ὅτι,ὄχι «βουβὴ» καὶ «κουφὴ» δὲν εἶναι αὐτὴ ἡ Ἑβδομάδα ἀλλὰ ἀντίθετα ὅπως εἴδαμε καὶ πιὸ πάνω εἶναι πλήρης μηνυμάτων καὶ Θεολογικῶν ἐννοιῶν γύρω ἀπὸ τὸ Μυστήριο τοῦ θανάτου.

Παλαιότερα αὐτὸ ἐκαλλιεργεῖτο καὶ ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς ἱερεῖς σὰν μιὰ δικαιολογημένη ἴσως!! προσπάθεια γιὰ λίγη ξεκούραση λίγο πρὶν τὸν μεγάλο κόπο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Ἑβδομάδος.

Τὸ Τυπικὸ τῆς Ἐκκλησίας μας, ὑπαγορεύει καὶ αὐτὴν τὴν Ἑβδομάδα τίς Ἀκολουθίες ποὺ τελοῦνται καθ' ὅλη τὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Δηλ. Μεσονυκτικὸ Ὄρθρο, Ὧρες καὶ Ἑσπερινὸ τὸ πρωί,τὸ Μεγάλο Ἀπόδειπνο τὸ ἀπόγευμα, τὴν Προηγιασμένη Θ.Λειτουργία τὴν Τετάρτη καὶ τὴν Παρασκευὴ καθὼς καὶ τὸ Μικρὸ Ἀπόδειπνο μὲ τὸν κανόνα τοῦ Ἁγίου Λαζάρου τὴν Παρασκευὴ τὸ ἀπόγευμα.

Ἡ μοναδικὴ Ἀκολουθία ποὺ ἀπουσιάζει εἶναι ἡ Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Παναγίας ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καὶ τὴν μοναδικὴ χαρμόσυνη νότα στὴν πένθιμη περίοδο ποὺ διανύουμε.

Τὸ ὅτι δὲν τελεῖται ἡ χαρμόσυνη Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν τὴν Ἑβδομάδα αὐτὴ ὁδήγησε στὴν παρεξήγηση ; Ἴσως!

Ἡ τελευταία ἑβδομάδα τῆς Σαρακοστῆς(ἀφοῦ ἀπὸ τὴν Κυριακὴ ξεκινᾷ ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα μὲ τὴν δική της νηστεία), εἶναι ἡ τελικὴ ἀποκάλυψη τοῦ νοήματος τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς ποὺ εἶναι ἡ μετάνοια, ἡ νηστεία ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἡ χαρμολύπη καὶ ἡ ἐπαναβίωση τοῦ λατρευτικοῦ στοιχείου τῆς Ἐκκλησίας!

Ἄς φροντίσουμε νὰ μὴν χάσουμε τὰ ὅσα ἔχει νὰ μᾶς προσφέρει καὶ αὐτὴν τὴν Ἑβδομάδα ἡ Ἐκκλησία μας ξεφεύγοντας ἀπὸ ἐπιπόλαιες καὶ ἀνυπόστατες συμβουλὲς γύρω ἀπὸ τὴν Λατρευτική μας ζωή.

Ἐπίκαιρος καὶ εὔστοχος ὅπως πάντα ὁ λόγος τοῦ π.Μωυσέως τοῦ Ἁγιορείτου γιὰ τίς Ἅγιες Αὐτὲς καὶ Μεγάλες Ἡμέρες. «Πάντα τὴ Μεγάλη Παρασκευή, νά 'σαὶ μόνος σὰν τὸ Χριστὸ προσμένοντας τὸ τελευταῖο καρφί, τὸ ξύδι, τὴ λόγχη. Τίς ζαριὲς ν' ἀκοῦς ἀτάραχα στὸ μοίρασμα τῶν ὑπαρχόντων σου, τίς βλαστῆμιες, τίς προκλήσεις, τὴν ἀδιαφορία. Πρὶν τὴν Παρασκευὴ δὲν ἔρχεται ἡ Κυριακή, τότε λησμονὰς τὰ μαρτύρια τῶν δρόμων τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς τῆς ζωῆς μας. Μὴν ξαφνιαστεῖς, μὴ φοβηθεῖς στ' ἀπρόσμενο σουρούπωμα. Οἱ μπόρες τοῦ οὐρανοῦ δὲ στερεύουν. Ἡ ξαστεριὰ θά 'ρθεὶ τὸ Σαββατόβραδο. Τότε λησμονὰς τὰ μαρτύρια τῶν δρόμων τῆς μεγάλης Παρασκευῆς τῆς ζωῆς μας».