Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μακεδονία και Μ Αλέξανδρος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μακεδονία και Μ Αλέξανδρος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2021

Κλεοπάτρα Ζ' Φιλοπάτωρ - Η Ελληνίδα Φαραώ της Αιγύπτου (69 π.Χ.- 30 π.Χ.)



Κλεοπάτρα Ζ' Φιλοπάτωρ - Ἡ Ἑλληνίδα Φαραώ τῆς Αἰγύπτου (69 π.Χ.- 30 π.Χ.)

Ἡ Κλεοπάτρα (Ἰανουάριος 69 π.Χ. – 12 Αὐγούστου, 30 π.Χ.) ἦταν ἡ τελευταία βασίλισσα τῆς ἑλληνιστικῆς Ἀρχαίας Αἰγύπτου, προτοῦ αὐτή ἀποτελέσει πλέον κομμάτι τῆς πανίσχυρης Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας Ἡ βασιλεία τῆς σηματοδοτεῖ τὸ τέλος τῆς ἑλληνιστικῆς καί τὴν ἀρχή τῆς Ρωμαϊκῆς περιόδου στήν ἀνατολική Μεσόγειο. Ὁ μῦθος τῆς ἐπιβίωσε ὡς τὶς μέρες μας μέσα ἀπό πάρα πολλές δραματοποιήσεις τῆς ἱστορίας τῆς, συμπεριλαμβανομένου τοῦ ἔργου «Ἀντώνιος καί Κλεοπάτρα» ἀπό τὸν Ουίλλιαμ Σαίξπηρ καί πολλῶν σύγχρονων κινηματογραφικῶν ταινιῶν Ἄν καί ἱκανή καί δαιμονία μονάρχης, ἔμεινε διάσημη κυρίως γιατί κατάφερε νά γοητεύσει δύο ἀπό τοῦς ἰσχυρότερους ἄνδρες τῆς ἐποχῆς τῆς, τὸν Γάιο Ἰούλιο Καίσαρα καί τόν Μάρκο Ἀντώνιο, ἀλλά καί γιά τὸ τραγικό τῆς τέλος. Χάρη στή φιλοδοξία καί τὴν προσωπική τῆς γοητεία ἐπηρέασε καθοριστικά τή ρωμαϊκή πολιτική σε μία ἀποφασιστική περίοδο καί κατέληξε νά ἀντιπροσωπεύει, ὅσο καμιά ἄλλη γυναῖκα στήν ἀρχαιότητα, τὸ πρότυπο τῆς ρομαντικῆς μοιραίας γυναίκας.

Ἡ Κλεοπάτρα ἦταν ἀμέσως ἀπόγονος τοῦ στρατηγοῦ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, Πτολεμαίου Α' τοῦ Σωτῆρος Ἦταν κόρη τοῦ βασιλιά τῆς Αἰγύπτου, Πτολεμαίου ΙΒ' Αὐλητῇ, μὲ μητέρα τὴν Κλεοπάτρα Ε' Τρύφαινα. Μετά τὸ θάνατο τοῦ Πτολεμαίου ΙΒ' τὸ 51 π.Χ., ξεκίνησε ἡ βασιλεία τῆς μεγαλύτερης ἐν ζωή θυγατέρας τοῦ, τῆς Κλεοπάτρας Ζ', μὲ τὴν ὁποῖα ἔμελλε νά λάβει τέλος ἡ Δυναστεία ποῦ ἵδρυσε ὁ δαιμόνιος Μακεδόνας στρατηγός περίπου τριακόσια χρόνια πρίν Οἱ πηγές ἀναφέρουν πῶς τὴν χαρακτήριζε ἐπίσης μία ἀσυνήθιστη γιά τοῦς Ἕλληνες τῆς ἐποχῆς ἱκανότητα νά μαθαίνει ξένες γλῶσσες, ὄχι μόνο τά αἰγυπτιακά, τή μητρική γλῶσσα τῶν ὑπηκόων τῆς, ἀλλά καί τά Ἀραμαϊκά, τά Ἑβραϊκά, τά Ἀραβικά, τά περσικά καί τά αἰθιοπικά Ὁ Πλούταρχος ἀναφέρει πῶς δέν ἦταν ἐξαιρετικά ὄμορφη, ὅπως συχνὰ τείνουμε νά πιστεύουμε στίς μέρες μας, ὡστόσο ἦταν ἱκανότατη στήν τέχνη τῆς συζήτησης, στό νά γίνεται εὐχάριστη καί νά ψυχαγωγεῖ, στό νά δείχνει ζωντάνια καί εὐφυΐα, κάτι ποῦ αἰχμαλώτιζε τοῦς συνομιλητές τῆς Φιλήδονη, ἐκκεντρική, ὕπουλη, μία ἄστατη μοιραία γυναῖκα, μισητή στό ρωμαϊκό λαό.

Ὅταν πέθανε, τὸ 30 π.Χ. ὁ ποιητής Ὁράτιος, ἀναφώνησε: Ὥρα νά τσουγκρίσουμε . Ὕστερα ἀπό σχεδὸν χίλια χρόνια, ὁ Δάντης τὴν περιέλαβε στόν κύκλο τῶν ἀκόλαστων Χίλια χρόνια μετά ἀπ´ αὐτὸν, ὁ χολιγουντιανός κινηματογράφος ἐξακολουθεῖ νά τὴν ἐμφανίζει ὡς ξελογιάστηκα τῶν ἀντρῶν, ἡ ὁποῖα χρησιμοποιοῦσε φίλτρα, ἀκόμα καί δηλητήρια. Στὴν πραγματικότητα, ἡ Ἑλληνίδα Κλεοπάτρα Ζ´, τελευταία βασίλισσα τῆς Αἰγύπτου, ἦταν πολύ διαφορετική ἀπ´ ὁ,τι τὴν περιγράφουν, τόσο στήν ἐμφάνιση ὅσο καί στό χαρακτῆρα Ὅμως, τὴν ἱστορία τή γράφουν οἱ νικητές - στήν προκειμένη περίπτωση, ὁ Ὁκταβιανός, φανατικός ἐχθρός τῆς, ὁ ὁποῖος ἐξαπέλυσε μία ἐκστρατεία δυσφήμησης ποῦ ἀμαύρωσε γιά αἰῶνες τή μνήμη τῆς Σήμερα, χάρη στήν ἐργασία δεκάδων μελετητῶν, μεταξύ τῶν ὁποίων ἀρχαιολόγοι ὅπως ὁ Φρανκ Γκοντιό καί ἱστορικοί τέχνης ὅπως ὁ Πάολο Μορένο, εἴμαστε σε θέση νά ἀνασυνθέσουμε μὲ ἀκρίβεια τή ζωή καί τὸ χαρακτῆρα, τὴν ἔνδυση καί τις συνήθειες, ἀκόμα καί τή φυσική τῆς ἐμφάνιση Ἄς ξαναζωντανέψουμε λοιπόν τὴν Κλεοπάτρα γιά μία μέρα.

Ἡ ἀναπλάση Πώς ἦταν λοιπόν ἡ αὐθεντική Κλεοπάτρα; Ἦταν μία μικρόσωμη Ἑλληνίδα μὲ λεπτό σῶμα, ὄχι ἀδύνατη, μὲ δέρμα καί μάτια ἀνοιχτού χρώματος. Ὑπάρχουν ἀποδείξεις Εἶναι σχεδὸν βέβαιο ὅτι στή Ρώμη ἡ βασίλισσα πόζαρε γιά τὸ γλύπτη Στέφανο, ὁ ὁποῖος κατασκεύασε ἕνα ἄγαλμα γνωστό ὡς Ἀφροδίτη τοῦ Εσκουιλίνο, ποῦ θεωρεῖται σήμερα ὡς ἡ πιό πιστή ἀπεικόνισης τῆς Κλεοπάτρας , ἀποκαλύπτει ὁ Π. Μορένο, καθηγητὴς στό πανεπιστήμιο τῆς Ρώμης. Τὰ αἰγυπτιακά στοιχεῖα αὐτοῦ τοῦ ἀγάλματος εἶναι πολλά, ἀπό τὸ χτένισμα μέχρι τὸ δοχεῖο τοῦ νεροῦ, ὅπου εἶναι τυλιγμένος ὁ ἱερός ὄφις, δηλαδή ἡ κόμπρα, σύμβολο τῶν βασιλέων τῆς Αἰγύπτου Ἐνδεικτικά εἶναι ἐπίσης τά σανδάλια μὲ κορδόνι καί λεπτὴ σόλα, καθώς καί τὸ βάζο τὸ στολισμένο μὲ τά λεγόμενα φύλλα τοῦ νεροῦ Ἐξάλλου, τὸ πρόσωπο μοιάζει πολύ μὲ τά πορτρέτα τῆς βασίλισσας ποῦ βρίσκονται στή Ρώμη καί στό Βερολῖνο .

Τὸ ὅτι ἦταν μικρόσωμη φανερώνεται κι ἀπό ἕνα ἱστορικό ἐπεισόδιο τοῦ 48 π.Χ.: Γιά νά συναντηθεῖ στήν Ἀλεξάνδρεια μὲ τόν Καίσαρα, ἡ εἰκόσι ἑνός χρονῶν Κλεοπάτρα μεταφέρθηκε μὲ διαταγή τῆς τυλιγμένη σ´ ἕνα χαλί. Τέλος, τὸ πρόσωπο εἶναι ἴδιο - ὡς πρὸς τά τριγωνικά μάγουλα, τή στενή καί μακριά μύτη, τὸ χαμηλό μέτωπο- μ´ ἐκεῖνο τῶν νομισμάτων ποῦ ἀπεικονίζουν τή βασίλισσα. Χαρακτηριστική εἶναι ἡ ὄψη τοῦ κάτω χείλους , προσθέτει ὁ Μορένο, ποῦ ἐμφανίζει τόν τυπικό προγναθισμό τῆς δυναστείας τῶν Πτολεμαίων, στοὺς ὁποίους ἀνῆκε ἡ Κλεοπάτρα .

Ἴντριγκες καί διαφθορά

Σχετικά μὲ τὸ χαρακτῆρα τῆς, δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ἡ βασίλισσα ἦταν ἱκανή γιά αὐλικές ἴντριγκες, ἀλλά πρέπει νά σκεφτοῦμε ὅτι ἦταν μόλις δεκαοχτώ χρονῶν ὅταν ἔπεσε στοὺς ὤμους τῆς τὸ τεράστιο βάρος τῆς διοίκησης ἑνός βασιλείου ὑπό διάλυση, μὲ τοῦς ἰσχυρούς Ρωμαίους νά εἶναι κύριοι τῆς περιοχῆς Ἡ Κλεοπάτρα υἱοθέτησε μία πολιτική τολμηρή ἀλλά ρεαλιστική, βασισμένη στήν ἑλληνιστικῆ παράδοση. Οἱ συνωμοσίες καί οἱ δηλητηριάσεις, οἱ συμβιβασμοί καί οἱ προδοσίες δέν ἦταν προνόμιό τῆς, καθώς συνηθίζονταν στήν ἀρχαία πολιτική ζωή, συμπεριλαμβανομένης τῆς Ρωμαϊκῆς Ἡ Κλεοπάτρα νοιαζόταν γιά τις συνθῆκες ζωῆς τῶν κατοίκων τῆς Αἰγύπτου, γι´ αὐτό καί ἐπέκτεινε τά ἔργα ἄρδευσης

Ἡ μυθική μεγάλη ἐρωμένη εἶχε μόνο δύο ἔρωτες: τόν Καίσαρα καί τόν Ἀντώνιο Στοὺς γάμους τῆς ἐπέδειξε πολιτικό ταλέντο, συνδέοντας τή βασιλεία τῆς μὲ τοῦς Ρωμαίους κυρίαρχους, μέσω μιᾶς οἰκογενειακής σχέσεις ποῦ ἦταν καί μία συμμαχία δυναστειῶν Ἔδωσε παιδιά τόσο στόν Καίσαρα ὅσο καί στόν Ἀντώνιο, διάδοχο τοῦ Ἰουλίου Καίσαρα στήν τριανδρία. Ὁ Καισαρίωνας, γιός τοῦ Καίσαρα, ὑπῆρξε μία προσεκτική ἐπενδύση . Παρ´ ὅλα αὐτά, δέν ἀπέδωσε, γιατί ὁ ἀγῶνας γιά τὴν ἐξουσία κερδήθηκε ἀπό τόν Ὁκταβιανό, ὁ ὁποῖος φρόντισε νά βάλει νά δολοφονήσουν τόν ἀθῶο Καισαρίωνα.

Ἡ πλήρης λοιπόν εἰκόνα εἶναι αὐτή μιᾶς λεπτῆς καί ἔξυπνής νέας γυναίκας, ἡ ὁποῖα ἀνατράφηκε γιά νά κυβερνᾶ καί ἦταν ἱκανή νά γοητεύει περισσότερο μὲ τή μόρφωση παρά μὲ τὴν ἐμφανήση τῆς Ὁ Ἕλληνας ἱστορικός Πλούταρχος τὴν περιγράφει ὡς προκλητική παρά ὡραία . Φαίνεται ὅτι αὐτή ἡ προκλητικότητα γοήτευσε τόν τότε 54άχρονο Ἰούλιο Καίσαρα. Ἡ Κλεοπάτρα εἶχε ἀσυνήθιστη προσωπικότητα. Μιλοῦσε δώδεκα γλῶσσες καί ἦταν ἡ πρώτη ἀπό τοῦς Πτολεμαίους, ποῦ ἤδη κυβερνοῦσαν τὴν Αἴγυπτο ἐπί 300 χρόνια, ἡ ὁποῖα ἔμαθε τὴν αἰγυπτιακή, γλῶσσα τοῦ λαοῦ τῆς - οἱ πρόγονοί τῆς μιλοῦσαν μόνο ἑλληνικά

Τὸ ὄνειρο μιᾶς αὐτοκρατορίας

Ἐκμεταλλευόμενη ὅσο καλύτερα μποροῦσε αὐτά τῆς τά προτερήματα, ἡ Κλεοπάτρα πιθανόν νά ἐνέπνευσε στόν Καίσαρα τὴν ἰδέα μιᾶς μεγάλης ἐκστρατείας στήν Ἀνατολή, στὰ χνάρια τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, μὲ τὴν ἐλπίδα νά ξαναδώσει στήν Αἴγυπτο τὸ χαμένο τῆς γόητρο καί κῦρος Το ὄνειρο τῆς διακόπηκε στίς εἴδους τοῦ Μαρτίου μὲ τή δολοφονία τοῦ Ἰουλίου Καίσαρα. Ὅμως, ἡ Κλεοπάτρα δέν τὸ ἔβαλε κάτω καί συνέχισε νά ὑποβάλει τὴν ἰδέα τῆς αὐτοκρατορίας στόν Ἀντώνιο, πραγματικό διάδοχο τῆς πολιτικῆς τοῦ Καίσαρα. Ὁ Ἀντώνιος ἦταν καλός μαχητής, ἀλλά ἀποδείχθηκε κάκιστος πολιτικός. Καί ἡ βασίλισσα τῆς Αἰγύπτου χρειάστηκε ν´ ἀντιμετωπίσει τόν Ὁκταβιανό, ἕναν ὕπουλο ἀλλά ἐξαιρετικά συνετό ἀντίπαλο Ἔτσι ἡ κληρονομιά τοῦ Καίσαρα μοιράστηκε ἀνάμεσα στόν Ἀντώνιο, μελλοντικό σύζυγο τῆς Κλεοπάτρας, τόν Λέπινδο καί τόν Ὁκταβιανό Σύντομα ὁ τελευταῖος ἀντιλήφθηκε ὅτι ὑπό τὴν ἀρχηγία τῆς Κλεοπάτρας ἡ Αἴγυπτος θά μποροῦσε νά γίνει πράγματι σημαντικό κέντρο δύναμης ἐπικίνδυνο γιά τὸ ρωμαϊκό κράτος. Ὁ Ὁκταβιανός ξεκίνησε μία συστηματική δυσφημιστική ἐκστρατεία, τὴν πρώτη τοῦ ἀρχαίου κόσμου, ἐναντίον τῆς βασίλισσας.

Γιά τά σποτ χρησιμοποίησε τή φήμη καί τὸ ρητορικό ὕφος λογίων καί ποιητῶν, ὅπως ὁ Βιργίλιος καί ὁ Ὁράτιος, ἡ ρητόρων ὅπως ὁ Κικέρωνας. Στὸ πρόσωπο τῆς Κλεοπάτρας ἄρχισαν νά ἐνσαρκώνονται ὅλα αὐτά ποῦ ὁ ρωμαϊκός πολιτισμός θεωροῦσε ἀρνητικά Ἦταν ξένη, δηλαδή δέν ἦταν Ρωμαία ὑπήκοος, καί, τὸ σημαντικότερο, ἀποτελούμε μέρος ἑνός κόσμου διεφθαρμένου καί ἀναξιόπιστου: τοῦ ἀνατολίτικού Γιά νά ξεχαστεῖ ἡ ἀριστοκρατικὴ ἑλληνική καταγωγή τῆς ἄρχισε νά διαδίδεται ὅτι τὸ δέρμα τῆς ἦταν μελαψό. Τέλος, κατακρίθηκε ὡς γυναῖκα ποῦ λάμβανε μέρος στήν πολιτική ζωή, χρησιμοποιῶντας τή διεστραμμένη γοητεία τῆς, ἱκανή νά διαφθείρει ἕναν ἄξιο Ρωμαῖο πολίτη ὅπως ὁ Ἀντώνιος Στὴν πραγματικότητα, στόχος ἦταν ὁ ἴδιος ὁ Ἀντώνιος, τόν ὁποῖο ὁ Ὁκταβιανός κατόρθωσε νά παραμερίσει, ἀποφεύγοντας τόν κίνδυνο ἑνός νέου ἐμφυλίου πολέμου. Παράλληλα, διέβαλε γιά αἰῶνες τὴν εἰκόνα ἐκείνου τοῦ ἱκανοῦ, χαριτωμένου καί πολύ μορφωμένου ἀλλά λίγο τολμηροῦ κοριτσιοῦ, τὸ ὁποῖο ὑπῆρξε στήν πραγματικότητα ἡ Κλεοπάτρα Ζ´, ἡ τελευταία Ἑλληνίδα βασίλισσα τῆς Αἰγύπτου



Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

Βίντεο ΣΟΚ! Η Αρχαία Μακεδονική είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ! Τέλος…


Σε λιγότερο από 3 λεπτά, το παρακάτω βίντεο αποδεικνύει ότι η Αρχαία Μακεδονική γλώσσα είναι Ελληνική. 
Με στοιχεία και διαπιστώσεις, καταρρέουν οι ψευδαισθήσεις των Σκοπιανών για τη Μακεδονική γλώσσα και φαίνεται η ελληνική μήτρα της:



Εναλλακτικά ΕΔΩ

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

Ἡ ἙΛΛΗΝΙΚΟΤΗΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ἘΠΙΛΟΓΗ ΕΚ ΤΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ

Αποτέλεσμα εικόνας για μ. αλέξανδρος




                                                Ἡ   ἙΛΛΗΝΙΚΟΤΗΣ   ΤΗΣ   ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ  



                                                      ἘΠΙΛΟΓΗ   ΕΚ  ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ  ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ 
                                                 ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ

                                                               ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ

                                             ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ


                                            ΚΑΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΣ

                                      

                                               ἔστι μὲν οἷν Ἑλλὰς καὶ ἡ Μακεδονία

                                              Στράβωνος , << Γεωγραφικα >> 7α 1,9,3


                                             ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ

                                                ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

τὸ δὲ, ἑλληνικὸν γλώσσης μέν ἐπεί τε ἐγένετο, αἰεἰ καττε τῇ αὐτὴ διαχρᾶται ὡς ἐμοί καταφαίνεται εἶναι

Ἡροδοτου << ἹΣΤΟΡΙΑΙ >> 1, 58, 1

[Ὸ Ἑλληνικὸν ἑθνος ἀφ ὁτου φάνηκε τήν Ἵδια πάντα γλῶσσα ὁ μιλεῖ ὁπως εἶναι ἡ πεποίθηση μου.]




ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΕΘΝΟΣ ΕΚΔΙΩΚΟΜΕΝΟ

ΕΚ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΙΝΔΟ ΩΝΟΜΑΣΘΗ  ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ


ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ



Ταῦτα γάρ ἦν τὰ προκεκριμένα ἐόντα τὸ ἀρχαῖον τὸ μὲν πελασγικόν, τὸ δὲ Ἑλληνικόν ἔθνος καὶ τὸ μὲν οὐδαμῆ κω ἐξεχώρισε τὸ δὲ πολυπλάνητον κάρτα. Ἐπὶ δὲ

γὰρ Δευκαλίωνος βασιλέως οἴκεε γῆν τὴν Φθιῶτιν, ἐπί Δώρου τοῦ Ἕλληνος τὴν ὑπὸ τὴν Ὄσσαν τε καὶ τὸν Ὄλυμπο χώρην Καλεομένην δὲ Ἰστιαιῶτιν. Ἐκ δὲ τῆς Ἰστιαιώτιδος ὡς ἐξανεστη ὑπὸ καδμείων οἴκεε ἐν Πίνδο Μακεδνὸν καλεόμενον, ἐντεῦτεν δὲ αὖτις ἐς τὴν Δρυοπίδα μεττέβη καὶ ἐκ τῆς Δρυοπίδος οὕτως ἐξ Πελοπόννησον ἐλθὸν Δωρικὸν ἐκληθη.

Ἡρόδοτου << Ἱστορίαι >> 1, 56, 8-1, 57, 1

                                            ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ

Διότι αὐτὰ τὰ ἔθνη ἦσαν τὰ πιὸ γνωστὰ τὰ ὁποῖα ὑπῆρχαν τὰ παλιᾶ χρόνια τὸ μὲν ( ἕνα το ) πελασγικό, τὸ δὲ ( ἄλλο το ) Ἑλληνικό. Καὶ τὸ μὲν πρῶτα (Ἀθηναῖοι) ποτὲ ἕως τώρα δὲν ξεσηκώθηκε ἀπὸ τὸν τόπο του, ἐνῶ τὸ ἄλλο ἦταν Πολυπλάνητο. Διότι ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ Δευκαλίωνος κατοικοῦσε τὴν φθιώτιδα, στὰ χρόνια στὶς πλαγιὲς τῆς Ὄσσας καὶ τοῦ Ὀλύμπου πού καλεῖτε Ἰστιοιῶτις. Καὶ ἀπὸ τὴν Ἰστιοιώτιδα ἀφ΄ ὅταν ξεσηκῶθηκαν ἀπὸ τούς Καδμείους, κατοικοῦσαν στὴν Πίνδο μὲ τὸ ὄνομα ἔθνος Μακεδνόν ( ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ). Ἀπὸ 'κει πάλι ἄλλαξαν τοπο καὶ πῆγαν στὴν Δρυοπίδα καὶ ἀπὸ τὴν Δρυοπίδα ἔφθασαν πία ( ἐκεῖ πού εἶναι στὴν πελοπόννησο καὶ ὠνομάσθηκαν ἔθνος Δωρικόν,



ΣΤΗΝ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΙΣΙΟΥ

ΟΛΟΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΕΩΝ ΗΣΑΝ ΔΩΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ



Ἐστρατεύοντο δὲ οἵδε ἐκ μὲν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἐκκαίδεκα νέας Παρεχόμενοι , Κορίνθιοι δὲ τὸ αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι τὸ καὶ ἐπ΄ Ἀρτεμισίω ) · Σικυώνιοι δὲ πεντεκαὶδεκα παρείχοντο νέας , Ἐπιδαύριοι δὲ δὲκα τροιζήνια δὲ πέντε Ἑρμιονέες δὲ τρῖς ἒάν-τες οὗτοι πλὴν Ἑρμονέων Δωρικόν τε Μακεδνὸν ἐθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ τὲ καὶ Πίνδου καὶ τῆς Δρυοπίδος ὕστατα ὁρμηθέντες. Οἱ δὲ Ἑρμιονέες εἰσὶ Δρύοπες , ὑπὸ Ἡρακλέος τὲ καὶ Μηλιέων 'κ τῆς νῦν Δωρίδος Καλεομένης χώρις ἐξαναστάντες..

Ἡροδότου <<Ἱστορίαι>> 8,43,1-8


                                                  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ



Ἐστρατεύοντο ( στὸ στρατόπεδο παρατάχθησαν ) οἱ ἑξῆς : ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο , οἱ Λακεδαιμόνιοι πού ἔδιναν δεκαέξι καράβια κι οἱ Κορίνθιοι ποὺ ἔδιναν τὸν ἴδιο ἀριθμὸ ποὺ ἔδωσαν καὶ στὸ Ἀτεμίσιο καὶ οἱ Σικυώνιοι ἔδιναν δεκαπέντε καράβια, καὶ οἱ Ἑρμιονεῖς τρία ( ὅλοι αὐτοί μὲ τοὺς Ἑρμιονεῖς ἀνήκον στὸ ἔθνος τὸ Δωρικὸ καὶ Μακεδνο, ἐλθόντες ἀπὸ τὸν Ἐρινέο καὶ τὴν Πίνδο καὶ τελευταια ἀπὸ τὴν χώρα τῶν Δρυόπων, οἱ δὲ Ἑρμιονεῖς πού τοῦς ξεσήκοσε άπὸ τὴν χώρα πού σήμερα λέγεται Δωρίδα ὁ Ἡρακλῆς καὶ οἰ Μαλιεῖς ..



Ο ΑΛΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Α΄ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ ΕΙΠΕ ΣΤΟΥΣ ΠΡΕΣΒΕΙΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ

Ὦ Περσαι,..... πρὸς δὲ καὶ βασιλέϊ τῷ πεμψαντι ἀπαγγείλητε ὡς ἀνήρ ἙΛΛΗΝ, ΜΑΚΕΔΏΝ ὝΠΑΡΧΟΣ εὖ ὑμέας ἐδέξατο . Ἡροδότου <<Ἱστορίαι 5,20

                                             ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ




[ Πέρσες, ... ἀκόμη, στὸν βασιλία πού σᾶς ἔστειλε κ.αντε γνωστὸ πώσ ἔνας ἄνδρας ἙΛΛΗΝΑΣ ἈΝΤΙΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ, σᾶς καλοδέχθηκε ........]

                                           Ο ΙΔΙΟΣ ΕΙΠΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ἀλεξανδρος ὁ Ἀμύντεω, στρατηγὸσ τὲ ἐών καὶ βασιλεῦςς Μακεδόνων, ἔλεγε τάδε ...... Ἄνδρες Ἀθηναῖοι παραθήκην ὑμῖν τὰ ἔπεα τᾶδε τίθεμαι, ἀπόρρητα ποιεύμενος πρὸς μηδένα λέγειν ὑμέας ἄλλον ἤ Παυσανίν, μὴ μὲ καὶ διαφθείρητε ου γὰρ ἔλεγαν εἰ τὴς Ἑλλάδος αὐτός τε γὰρ Ἕλλην γένος εἰμί τώρχαῖον , καὶ ἀντ΄ ἐλευθέρης δεδουλωμένην οὐκ ἄν ἔθελοιμι ὁρᾶν τὴν Ἑλλάδα..

Ἡροδότου <<Ἱστορίαι >> 9,45 3-9




                                            ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ

Ὁ Ἀλέξανδροσ ὁ γυιὸς τοῦ Ἀμύντα πού ἦταν στρατηγὸς καὶ βασιλιᾶς τῶν Μακεδόνων, ἔλεγε τὰ ἑξῆς: ....Ἄνδρες Ἀθηναῖοι καταθέτω ἐμπιστευτικὰ στὴν φύλαξη σας αὐτὰ τὰ λὀγια μὲ τὴν παράκληση νὰ μείνουν ἀπόρριτα, μονάχα στὸν παυσανία νὰ τὰ πῆτε καὶ σὲ κανένα ἄλλο γιὰ νὰ μὴ μὲ πάρετε στὸν λαιμὸ σας διότι δὲν θὰ μιλοῦσα, ἄν ἡ ἔγνοια μου γιὰ ὁλόκληρη τὴν ἙΛΛΑΔΑ δὲν ἦταν μεγάλη. Διότι κι ἐγὼ θὰ ἤθελα νὰ βλέπω τὴν Ἑλλάδα ἀντὶ ἐλεύθερη νὰ γίνεται ὑποδουλη.


ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΕΛΑΜΒΑΝΑΝ ΜΕΡΟΣ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΕΣ


Ο ΜΑΚΕΔΩΝ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Α΄  ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΡΓΕΙΟΣ ΕΚΡΙΘΗ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝ, ΕΛΑΒΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΤΟΥ 490 Π.Χ ΚΑΙ ΗΛΘΕ ΠΡΩΤΟΣ




Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ Ο ΑΝΝΙΒΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΘΗΝΑΙΟ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗ ΞΕΝΟΦΑΝΗ ΤΟΥ ΚΛΕΟΜΑΧΟΥ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΩΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ



Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017

Ἡ ἱστορία της Ἐσθήρ λίγο πρίν το κλείσιμο των Νεφελίμ στὰ Τάρταρα ἀπὸ τον Μ. Ἀλέξανδρο





Το βιβλίο του Ἐνώχ ἐνῶ ἦταν ἕνα ἀπὸ τα ἱερὰ βιβλία της Παλιάς Διαθήκης,

κάποιοι -φαντάζεστε ποιοί- το ἔβγαλαν καὶ το μετέταξαν στὰ λεγόμενα ἀπόκρυφα, ἀντικαθιστῶντας το με αὐτὸ της "Ἐσθήρ" ποὺ ὑμνεῖ τὴ σφαγή καὶ βέβαια την ἀντικατάσταση τῶν Ἑλλήνων, ποὺ εἶχαν τα ἡνιά της Περσικῆς αὐτοκρατορίας, με Ἑβραίους.

Γι' αὐτούς ποῦ δὲν γνωρίζουν νὰ ποῦμε ὅτι ἡ ἀχανὴς Περσική αὐτοκρατορία <<στήθηκε> με την ἀφομοίωση περιοχῶν, ποῦ καταλήφθηκαν καὶ θεωρήθηκαν ὡς ἐδάφη της.

Το σχέδιο τῶν Νεφελίμ, ἦταν νὰ στήσουν μία ἰσχυρότατη στρατιωτική μηχανή , σὰν αὐτή τῶν Ἀμερικανῶν σήμερα, καὶ νὰ κυριαρχήσουν στὸν κόσμο.

Ὁ πρίγκιπας Νεφελίμ, ἐκ του γένους Μασχραβέχ, Ἄχουρα Μάζντα, ἀνέλαβε την ἐφαρμογή του σχεδίου αὐτοῦ, καὶ προώθησε στὴ διοίκηση, μετά τους κατακτητικούς πολέμους εὐφυής Ἕλληνες, γιὰ νὰ ὁλοκληρωθεῖ ὁ ἔλεγχος, σε λαϊκὸ καὶ ἀτομικό ἐπίπεδο.




Κατόπιν προώθησε Ἑβραίους στὴ θέση τῶν Ἑλλήνων, ἀφοῦ οἱ Ἑβραῖοι ἐθεωροῦντο καὶ θεωροῦνται πιὸ <<ἐλέγξιμοι>> καὶ πειθαρχημένοι, ἀπὸ τους <a>ἀπείθαρχους καὶ ἀπρόβλεπτους ΄Ἕλληνες

Τὸ τι ἀκριβῶς ἔγινε το ἀναλύω παρακάτω.

Ὁ βασιλεύς της Βαβυλῶνος Ναβουχοδονόσορ, μετά την ἅλωση της Ἱερουσαλήμ, ἔσυρε στὴν αἰχμαλωσία, πλήθη Ἑβραίων . Ἕνας ἀπόγονος αὐτῶν τῶν αἰχμαλώτων ἦταν ὁ Μαρδοχαίος, γιός του Ἰαίρου, της φυλῆς Βενιαμίν.

Ο Μαρδοχαίος ζοῦσε στὰ Σοῦσα, καὶ κατόρθωσε νὰ ὑπηρετήσει στὴν αὐλὴ του μεγάλου βασιλέως Ξέρξη. Ἐνεπλάκη σε μία συνωμοσία τῶν αὐλικῶν Γαβαθά καὶ Θήρα, ποῦ σχεδίαζαν νὰ φονεύσουν τον Ξέρξη.

Ὁ Μαρδοχαίος κατεμαρτύρησε τὴ συνωμοσία στὸ βασιλέα καὶ ἔτσι του ἐδόθησαν διάφορα προνόμια καὶ δῶρα.




Μπόρεσε τότε νὰ βρεθεῖ πιὸ κοντά στὸν πρωθυπουργό της χώρας τον Ἀμάν τον Μακεδόνα (ἑλληνικῆς καταγωγῆς). Ὁ Ἀμάν -(Ἐσθήρ Ιρ)-, ἤθελε νὰ ἐκδικηθεῖ τον Μαρδοχαίο, γιὰ την προδοσία του σχεδίου ἐναντίον του Ξέρξη.

Ἴσως ὁ ἴδιος ὁ Ἀμάν νὰ ἤθελε νὰ ἀποδυναμώσει την Περσική ἡγεσία συμμετέχοντας κι αὐτὸς στὴ συνωμοσία, βλέποντας ὅτι αὐτὰ ποῦ εἶχε συμφωνήσει με τους Πέρσες, δὲν ἐφαρμοζότανε.

Τὴν ἐποχῆ ἐκείνη,οἱ Ἕλληνες είχαν μέγιστα κέρδη, κατέχοντας καὶ ἐλέγχοντας το ἐμπόριο στὴ Μεσόγειο , καὶ τον Εὔξεινο Πόντο, με τον τεράστιο ἐμπορικό τους στόλο. Οἱ Ἑβραῖοι, ἤθελαν νά ἐλέγχουν αὐτοί το ἐμπόριο, κι ἔτσι φύτεψαν το Μαρδοχαίο στὴν αὐλὴ του Ξέρξη. Ἡ ἐξελίξη τῶν γεγονότων δικαιολογεῖ την ἄποψη αὐτὴ, ἀφοῦ ἀπ΄ ὅτι φαίνεται Ἕλληνες καὶ Ἑβραῖοι, προσπαθοῦσαν νὰ ἔχουν την εὔνοια , ἡ ἀκόμη καὶ τον ἔλεγχο του μεγάλου βασιλέα (καὶ του τεράστιου στρατοῦ του), πού βασίλευε σε 127 χῶρες, ἀπὸ τις Ἰνδίες μέχρι την Αἰθιοπία.

Οἱ Ἑβραῖοι ποῦ ἀπὸ την ἐποχῆ του Μωυσέως ὀνειρεύονταν αὐτοκρατορία, προσπαθοῦσαν νὰ πείσουν τους Πέρσες νὰ χτυπήσουν τις ἀνεξάρτητες ἑλληνικές πόλεις - κράτη, παρακινούμενοι καὶ καθοδηγούμενοι,  ποῦ εἶχε δύο πολύ καλούς λόγους νὰ μὴν θέλει τους ἔστω καὶ ὑποταγμένους Ἕλληνες στὸ τιμόνι:

α) Προτιμοῦσαν μία παγκόσμια Περσική εἰρήνη μ΄ένα δεσποτικό περσικό καθεστώς την κεφαλή του ὁποίου μποροῦσαν νὰ ἐλέγχουν, παρά μία ἑλληνική εἰρήνη με τους ἐλεύθερους στὸ πνεῦμα, ἀτίθασους καὶ ἀπείθαρχους Ἕλληνες, τους ὁποίους δὲν ὑπῆρχε καμιά περίπτωση νὰ ἐλέγξουν, ἀφοῦ οἱ Ἕλληνες ἐφάρμοζαν καὶ ἐφαρμόζουν το <<ἐλεύθερον το εὔψυχον>>.

β) Το ἐλεύθερο ἑλληνικό πνεῦμα, ἔπρεπε νὰ παταχθεῖ καὶ νὰ σβήσει, διότι ἀποτελοῦσε διαρκῆ κίνδυνο παγκόσμιας ἀφύπνισης, των καταδυναστευόμενων λαῶν. Αὐτὸ φόβιζε τους Νεφελίμ τότε. Αὐτὸ τους φοβίζει καὶ τώρα.




Ἄς δοῦμε ὅμως τι ἔκανε ὁ Μαρδοχαίος στὴν αὐλή του Ξέρξη, ἀφοῦ ἡ ἀποστολή του ἦταν νὰ βάλει τον Πέρση βασιλέα νὰ ἐξοντώσει τους Ἕλληνες.




Ἡ ἀποστολή αὐτή δὲν ἦταν εὔκολη, ἀφοῦ ὁ Πέρσης βασιλιάς αἰσθανόταν ἀσφαλής με την ἑλληνική διοίκηση νὰ κρατάει με στιβαρό τρόπο τα ἡνία στὸ ἀχανές κράτος του. Με δύο λόγια κοιμόταν ἥσυχος.

Τὴν ἐποχῆ ἐκείνη εἶχε υἱοθετήσει ὁ Μαρδοχαίος την Ἐσθήρ, κόρη του Ἀμιναδάβ (Εσθήρ 2,5) ποῦ ἦταν ἀδελφὸς του παρέρα του. Ἦταν δηλαδή ἡ Ἐσθήρ πρώτη του ξαδέλφη. Σκοπός του Μαρδοχαίου ἦταν, ὅταν θὰ μεγάλωνε, νὰ την παντρευτεῖ γιατί ἦταν κόρη απείρου κάλους.

Την ἐποχῆ ἐκείνη οἱ αἰμομιξίες ἐθεωροῦντο ἐντελῶς φυσιολογικές.

Ἔτυχε ὅμως ἡ βασίλισσα Ἀστίν νὰ δείξει ἀπείθεια στὸ Μέγα Βασιλέα, καὶ οἱ σύμβουλοί του (Ἐβραίοι δάσκαλοι;) τον ἔπεισαν νὰ ἐπιλέξει ἄλλη βασίλισσα. Ἔδωσαν λοιπόν ἐντολὴ, οἱ πιὸ ὡραῖες κόρες του βασιλείου νὰ ὁδηγηθοῦν στὸ γυναικωνίτη του Ξέρξη, ὥστε νὰ γίνει ἐπιλογή.(Εσθήρ 2,3)

Ο Μαρδοχαίος βρῆκε την εὐκαιρία νὰ προωθήσει την Ἐσθήρ στὸ γυναικωνίτη του ὁποίου τον ἔλεγχο εἶχε ὁ εὐνοῦχος του βασιλέως Γάι. Ἡ Ἐσθήρ πῆρε ἐντολὴ νὰ γίνει βασίλισσα της Περσικής αὐτοκρατορίας πᾶσι θυσία.

Ἐπίσης ἔπουδενί λόγω, νὰ ἀποκαλύψει την ταυτότητα καὶ ἐθνικότητά της μέχρι νὰ ἐκλεγεῖ βασίλισσα. (Ἐσθήρ 2,10)

Ὁ Ἀμάν μαθαίνοντας προφανῶς το σχέδιο του Μαρδοχαίου, ἀποκαλύπτει στὸν Ξέρξη την ὕπαρξη ἑνός λαοῦ τῶν (Ἑβραίων), ποὺ ζεῖ διασκορπισμένος σε ὅλα τα κράτη της αὐτοκρατορίας του (Ἐσθήρ 3,8), ἀναμεμειγμένος με ὅλα τα ἔθνη, ὄντας ὅμως διαφορετικός ἀπ΄ ὅλα, με διαφορετικά ὁράματα (παγκόσμια κυριαρχία), καὶ διαφορετικούς νόμους.

Τοὺ ἀποκαλύπτει ἐπίσης ὅτι οἱ Ἐβραῖοι ἀποτελοῦν κίνδυνο γιὰ την αὐτοκρατορία. Ζητᾶ μάλιστα καὶ πετυχαίνει νὰ πάρει ἀπὸ τον Ξέρξη διάταγμα ἐξόντωσης τῶν προυχόντων τῶν Ἑβραίων ποὺ ἀπεδίωκαν :

α) την ἀλλοίωση του κοινωνικοῦ ἱστοῦ, καὶ κατάληψη της ἐξουσίας, καὶ

β) ἐπιθέση της αὐτοκρατορίας ἐναντίον τῶν ἑλληνικῶν κρατῶν.




Ἐν τῷ μεταξύ ἡ Ἐσθήρ ἀνακηρύσσεται βασίλισσα, σὰν ἡ πιὸ ὄμορφη γυναῖκα της Περσικῆς αὐτοκρατορίας. Ἐμφανίζεται τότε μία μέρα ἐνώπιον του βασιλέως, καὶ προσποιεῖται πώς λυποθυμά, ἀπὸ την μεγάλη της στενοχώρια (Ἐσθήρ 5,18) γιὰ το διάταγμα ποὺ πέτυχε νὰ ἀποσπάσει ὁ Αμάν. Ὁ Ξέρξης πέφτει στὴν παγίδα καὶ ἕρμαιο της Ἐσθήρ, ἀλλάζει το διάταγμα ποὺ πέτυχε ὁ Ἀμάν.

Δίνει το αὐτοκρατορικό δακτυλίδι- σφραγῖδα στὴν Ἐσθήρ, ποῦ με τον Μαρδοχαίο καὶ ἄλλους Ἑβραίους ἑτοιμάζουν ἄλλο διάταγμα. Πετυχαίνουν νὰ σταυρωθεῖ ὁ Ἀμάν καὶ νὰ πάρουν την περιουσία του. Ἡ Ἐσθήρ ὅμως δὲν ἀρκεῖται στὸ νὰ πετύχει την ἐξόντωση τοῦ ἐχθροῦ του αἰμομίκτη πρώτου ἐξαδέλφου της.

Ἐξακολουθεῖ νὰ πιέζει τον Ξέρξη ὁ ὁποῖος της λέγε <<μὰ τι ἄλλο θέλεις νὰ κάνω γιὰ ἐσένα (Εσθήρ 8,7) ἀφοῦ καὶ τον Ἀμάν σταύρωσα καὶ ὅλα του τα ὑπάρχοντα σου τα χάρισα>>.

Μπαίνει σε ἐνέργεια τότε το πανοῦργο σχέδιο του Μαρδοχαίου, καὶ σφραγίζεται νέο διάταγμα με το ὁποῖο οἱ Ἑβραῖοι μποροῦσαν νὰ κάνουν ὅτι θέλουν με τους ἐχθρούς καὶ τις περιουσίες τους σ΄ ὅλη τὴ περσική αὐτοκρατορία (Ἐσθήρ 8,11 8,12).

Στὸ διάταγμα αὐτὸ ὁ Ξέρξης ἐξηγεῖ στοὺς σατράπες τῶν 127 ἐπαρχιῶν (χωρῶν) της αὐτοκρατορίας, ὅτι δικαίως σταυρώθηκε ὁ Ἀμάν ποῦ ἤθελε νὰ παραδώσει τὴ ἐξουσία της αὐτοκρατορίας στοὺς Μακεδόνες (Ἐσθήρ 8,12).




Ὁ Μαρδοχαίος μετά ἀπὸ αὐτὰ, κυρίαρχος της αὐτοκρατορίας κυβερνοῦσε με τον Ξέρξη μαριονέτα.

Τα νέα κυκλοφόρησαν παντοῦ, καὶ πολλοί Ἕλληνες, στοὺς ὁποίους εἶχαν δοθεῖ σημαντικές θέσεις κλειδιά ἀπὸ τον προηγούμενο πρωθυπουργό τον Ἀμάν, περιετέμνοντο <<διὰ τον φόβον τῶν Ἰουδαίων>> ποῦ ἑτοιμάζονταν γιὰ τὴ μεγάλη σφαγή τῶν Ἑλλήνων (Ἐσθήρ 8,17).

Τότε ὅλοι οἱ σατράπες ὅλων τῶν σατραπειῶν καὶ οἱ ὑψηλόβαθμοι της αὐτοκρατορίας ἐφοβοῦντο τους Ἰουδαίους, καὶ τους τιμοῦσαν φοβούμενοι ὅτι θὰ ἀκολουθοῦσε μεγάλη σφαγή τῶν Ἑλλήνων.

Το κακό ξεκίνησε ἀπὸ τα Σοῦσα, ὅπου ἐσφάγησαν 500 ἄνδρες μαζί καὶ οἱ 10 γιοί του Ἀμάν (Ἐσθήρ 9,6). Ἐννοεῖτε ὅτι οἱ Ἑβραῖοι τους ἅρπαξαν τις περιουσίες τους.




Ἡ Ἐσθήρ (ἡ ἁγία αὐτὴ γυναῖκα τῶν Ἑβραίων) ὅμως δὲν ἦταν ἱκανοποιημένη. Τότε ρωτάει ὁ Ξέρξης <<οἱ Ἰουδαῖοι ἀφοῦ ἐδῶ στὰ Σοῦσα, ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν μας φόνευσαν 500 ἄνδρας, φαντάσου τι θὰ ἔκαναν εἰς τας ἐπαρχίας. Ἄν δέν εἶσαι με αὐτὰ ἱκανοποιημένη ποία εἶναι ἡ ἀξίωσίς σου; (Ἐσθήρ 9,12).

Καὶ ἡ ἀξίωση ἔγινε πραγματικότητα.

Την δεκάτη Τρίτη του μηνός Ἀδάρ ἐφόνευσαν 15.000 Ἕλληνες σε ὅλη την ἐπικράτεια, Ἕλληνες ποῦ προφανῶς κατεῖχαν θέσεις κλειδιά στὸ διοικητικό καὶ οἰκονομικό ἱστὸ της αὐτοκρατορίας. Ὅλα αὐτὰ τα ἔγραψε σε ἐπιστολή ὁ Μαρδοχαίος, καὶ μαζί με την Ἐσθήρ ὅρισαν την γιορτή Πουρίμ (φρουραί), γιὰ νὰ θυμοῦνται οἱ Ἑβραῖοι την 14η καὶ 15η του μηνός Ἀδάρ, ποὺ ξεκουράστηκαν μετά τις σφαγές τῶν Ἑλλήνων.

Ἡ Ἐσθήρ μάλιστα ὅρισε αὐτή τὴ γιορτή νὰ ἑορτάζεται στούς αἰῶνας (Ἐσθήρ 9,13).




Ἀπὸ τότε καὶ μετά, ὁ Μαρδοχαίος διοικοῦσε γιὰ λογαριασμό του Ξέρξη (Ἐσθήρ 10,3), η κυβέρνηση του ὁποίου ἀποτελεῖ την πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση κυβέρνησης ποῦ ἔχει καταληφθεῖ ἀπὸ τους Νεφελίμ.

Μετά τον ξεριζωμό τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τον ἱστὸ της περσικῆς διοίκησης, ἄρχισε ἡ ἑλληνοπερσική σύγκρουση, ποῦ κατέληξε στὸ κλείσιμο των Νεφελίμ για μια ακόμη φορά στα Τάρταρα απο τον Μέγα Αλέξανδρο.

Οἱ ἑλληνοπερσικοί πόλεμοι διήρκησαν περίπου 200 χρόνια.

Ὅσον ἀφορᾶ τώρα τα κείμενα του Ἐνώχ, ποῦ ἀπέβαλαν ἀπὸ την Παλαιά Διαθήκη, μας λένε γιὰ τὴ μίξη του DNA τῶν Κρόνιων Γιγάντων με αυτή των ζώων, και τη δημιουργία των γενών των Νεφελίμ.

Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017

ΒΙΣΑΛΤΕΣ



ΒΙΣΑΛΤΕΣ

Οἱ Βισάλτες ἦταν ἀρχαῖος λαός της ἀνατολίτικής Μακεδονίας, ποὺ ἔζησε στὰ δυτικά του ποταμοῦ Στρυμόνα, Θρακικής καταγωγῆς. Ὁ Ἡρόδοτος ἀναφέρει γιὰ την περιοχή «Εἴη δέ Παιονίη ἐπὶ τῷ Στρυμόνι ποταμῷ πεπολισσμένη» (Ἡροδ Υ,13).

Ὁ Βισάλτης ἦταν γιὸς του Ἥλιου καὶ της Γῆς, ἀπὸ τον ὁποῖο πῆρε καὶ το ὄνομα της ἡ χώρα. Πατέρας της Θεοφανώς, ἡ ὁποία με μορφή προβάτου, συνέλαβε ἀπὸ τον Ποσειδῶνα, ποὺ καὶ αὐτὸς εἶχε πάρει μορφή κριαριοῦ, τον κριό ποὺ ἔδωσε το χρυσόμαλλο δέρας τῶν Ἀργοναυτῶν. Γι’ αὐτό ἡ Θεοφανώ λέγεται καὶ Βισαλτίς.

Ὁ λαός αὐτὸς, ἐκτὸς ἀπὸ τον Ἡρόδοτο, ἀναφέρεται καὶ ἀπὸ τον Θουκυδίδη, τον Διόδωρο, τον Πλίνιο καὶ τον Πλούταρχο. Ἡ ἀρχαία Βισαλτία ἀνῆκε στὸ χῶρο της ἀρχαίας Μακεδονίας, μεταξύ του ὄρους Βερτίσκος ποὺ ἦταν το δυτικό της σύνορο, καὶ του Στρυμόνα καὶ της Κερκινίτιδος λίμνης, ποὺ ἦταν το ἀνατολικό. Βρίσκεται, δηλαδή, στὸ γεωγραφικό χῶρο ποὺ περιλαμβάνεται σήμερα ἡ περιοχή της Νιγρίτας καὶ του Σοχοῦ.

Το 490 π.Χ., κατά την ἐκστρατεία τῶν Περσῶν ἐναντίον της Ἑλλάδος, ὁ βασιλιάς της Βισαλτίας μὴ θέλοντας ν’ ἀκολουθήσει τους βαρβάρους, ἔφυγε στὴ Ροδόπη, στοὺς δὲ γιοὺς του ἀπαγόρευσε νὰ ἐκστρατεύουν κατά της Ἑλλάδος στὸ πλευρό των Ἀσιατῶν ἐπιδρομέων. Αὐτοί ὅμως δὲν ἄκουσαν την συμβουλή του πατέρα τους, καὶ ἀκολούθησαν τους βαρβάρους. ‘Ὅταν μετά τὴ φυγή τῶν Περσῶν ὁ βασιλιάς ἐπανῆλθε καὶ βρῆκε τους γιοὺς του σώους καὶ ἀβλαβεῖς, αὐτοτυφλώθηκε.

Ἀπὸ το 479 π.Χ. ἡ Βισαλτία κατακτήθηκε ἀπὸ τον Ἀλέξανδρο τον Α’. Ἀργότερα ὁ Περικλῆς ἔστειλε 1000 Ἀθηναίους ἀποίκους, οἱ ὁποῖοι συνέβαλαν πολύ στὸν ἐκπολιτισμό των Βισαλτῶν. Στὴ μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ., στὴν ὁποία κρίθηκε ἡ τύχη της Μακεδονίας, οἱ Βισάλτες πολέμησαν στὸ πλευρό του Περσέα.

Τόσο πολύ διακρίθηκαν γιὰ την ἀνδρεία τους, ὥστε ὁ Περσέας μετά την ἡττᾶ του, τότε μόνο ἀπελπίστηκε τελείως, ὅταν τον ἐγκατέλειψαν καὶ οἱ “ἀνδρεῖοι Βισάλτες”.

Ἡ ἐπαρχία αὐτή, ἄν καὶ εἶχε μικρή ἐκτάσει κατά την ἀρχαιότητα, ἐν τούτοις περιεῖχε πολλές πόλεις, οἱ ὁποῖες συχνά μνημονεύονται ἀπὸ τους ἀρχαίους συγγραφεῖς: ἡ Ἄργιλος, το Κερδύλιο, ἡ Βισαλτία, πρωτεύουσα της χώρας, οἱ Καλλίτεραι, ἡ ὀρεσκία, ἡ Εὐπορία, ἡ Βέργα καὶ ἡ ‘Ὄσσα. Η πιὸ ἐπίσημη ἀπὸ τις παραπάνω πόλεις ἦταν ἡ Ἄργιλος, ποὺ σύμφωνα με τὴ μαρτυρία τῶν ἀρχαίων κτίσθηκε ἀπὸ τους Θρᾶκες, τους πρώτους κατοίκους της χώρας, σε χρόνο ἄγνωστο, ἀποικίστηκε ὅμως ἀπὸ τους Ἀνδρίους συγχρόνως με τα Στάγειρα της Χαλκιδικής, γύρω στὰ μέσα της 7ης ἑκατονταετηρίδας. Μετά τὴ φυγή τῶν Θρακῶν καὶ τον ἀποικισμό τῶν Ἀνδρίων, ἡ Ἄργιλος ποὺ εἶχε παραμείνει ἐλεύθερη καὶ αὐτόνομη ἀπὸ το 655π.Χ. μέχρι την ἐκστρατεία του Ξέρξη (480 π.Χ.), ὑπέκυψε καὶ αὐτή στὸ κράτος του. Μετά ἀπὸ την ἡττᾶ καὶ τὴ φυγή του συμπεριλήφθηκε στὶς συμμαχικές πόλεις της Ἀθήνας.

Ἀργότερα ὅμως, ἀποστάτησε ἀπὸ τους Ἀθηναίους καὶ διευκόλυνε το στρατηγό των Λακεδαιμονίων νὰ καταλάβει την Ἀμφίπολη. Ἀργίλιος ἦταν ὁ ἄντρας ποὺ πρόδωσε τον Παυσανία στοὺς Σπαρτιᾶτες, ὁ ὁποῖος ὅταν στάλθηκε σὰν γραμματοκομιστής στὸν Ἀρτάβαζο ἀποσφράγισε τις ἐπιστολές καὶ κατήγγειλε την προδοσία στοὺς Ἐφόρους.

Οἱ Βισάλτες ἦταν Θρᾶκες στὴν καταγωγή. Εἶχαν ἀνεπτυγμένη την θρησκευτικότητα, δημιούργησαν θρησκευτικές ἰδέες καὶ ἦταν ἐργατικοί, πρᾶγμα ποὺ μαρτυρεῖται ἀπὸ τον πλοῦτο ποὺ ἀπέκτησαν. Εἶχαν, ἐπίσης, ἀνεπτυγμένη την ἀγάπη τους πρὸς τὴ πατρίδα. Παρόλα αὐτὰ, ἦταν εἰρηνικός λαός.

Ὅμως, ὅπως ὅλοι οἱ Θρᾶκες, δὲν εἶχαν συναίσθηση της κοινωνικότητας καὶ της κρατικῆς ἑνότητας, ἔτσι ὥστε το κράτος τους νὰ ἔχει τὴ δύναμη νὰ ἐπιβιώσει καὶ νὰ ἀντισταθεῖ στοὺς ποικίλους ἐχθρούς της περιοχῆς καὶ κυρίως τους Μακεδόνες. Το πολίτευμα της περιοχῆς ἦταν ἡ Βασιλεία καὶ ὁ βασιλιάς ἦταν ὁ ἀπόλυτος δεσπότης. Οἱ βασιλεῖς ἦταν φορεῖς της ὑπέρτατης ἐξουσίας καὶ συμπεριφέρονταν πρὸς τους ὑπηκόους τους χωρίς νὰ δίνουν σε κανένα συλλογικό ὄργανο λόγο των πράξεων τους καὶ μάλιστα, οἱ πράξεις τους εἶχαν τὴ σφραγῖδα της ἀγριότητας. Ἀργότερα ὅταν ὑποτάχθηκαν στοὺς Μακεδόνες (479 π.Χ.) διατήρησαν την αὐτονομία τους ἀπὸ τον ἴδιο το βασιλιά. Μόνο το 342π.Χ. καταργεῖται ἡ αὐτονομία τῶν λαῶν της Θράκης.

Δύο εἶναι οἱ κεντρικοί πόλοι γύρω ἀπὸ τους ὁποίους στρέφεται ἡ ζωή των Βισαλτῶν καὶ ἡ προσπάθειά

τους πρὸς την πρόοδο καὶ την πολιτιστική ἀνάπτυξη.

Ὁ Στρυμόνας ποὺ λατρευόταν ὡς θεός, θεωροῦνταν θεϊκό δῶρο καὶ το λίκνο των Μαινάδων το Παγγαίω, ἀποτελεῖ το κέντρο της αἰνιγματικῆς λατρείας του Διονύσου. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα ποὺ συνέθεταν το χρῶμα της κοινωνικῆς ζωῆς τῶν Βισαλτών, ἦταν ὅτι παρεῖχαν ἐλευθερία στὶς γυναῖκες πρὶν ἀπὸ το γάμο, ἐνῶ ἀπαιτοῦσαν πίστη ἀπὸ αὐτὲς ὅταν τις παντρεύονταν. Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτό, εἶχαν τὴ συνήθεια νὰ πουλοῦν ὡς δούλους τα παιδιά τους καὶ νὰ ἐξαγοράζουν τις γυναῖκες τους με πολλά χρήματα ἀπὸ τους γονεῖς τους.

Χρησιμοποιοῦσαν πολύ τον οἶνο ποὺ ἦταν το ἱερὸ ποτό του θεοῦ Διονύσου. Καλλιεργοῦσαν τα ἀμπέλια καὶ τα δημητριακά ἐνῶ ἀσχολοῦνταν με την κτηνοτροφία, την ὑλοτομία καθώς καὶ την ἐξόρυξη χρυσοῦ καὶ ἀργύρου ἀπὸ τα ὀρυχεῖα, ποὺ τους ἔκανε πολύ πλούσιους. Πολύ διαδεδομένη ἦταν καὶ η καλλιέργεια της ἐλιᾶς.

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

Οἱ Προφητεῖες του Ἁγίου Ἀνδρέα γιὰ την ἔξοδο των Νεφελίμ

Έτοιμο το σ

Οἱ Προφητεῖες του Ἁγίου Ἀνδρέα γιὰ την ἔξοδο των Νεφελίμ




Οἱ προφητεῖες δίνονται ἀπὸ τον Θεό μέσῳ ἀνθρώπων ποὺ Ἐκεῖνος ἐπιλέγει, με τέτοιο ἁπλοϊκό τρόπο, ὥστε νὰ τις καταλαβαίνει καὶ πιὸ "χαζούλης" χαριτολογῶντας.

Δὲν χρειάζονται καμία ἑρμηνεία , οὔτε ἐννοεῖ κάτι ὁ προφήτης , δὲν εἶναι ποιητής γιὰ νὰ ἐννοεῖ , εἶναι προφήτης.΄Ὅλα ἰσχύουν κατὰ λέξη.

Λέει ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ διά τον Χριστόν σαλός

« Θεσσαλονικέων ἡ πόλις , σῦ νικήσεις τους ἐχθροὺς σου , καύχημα γὰρ ἁγίων σῦ ὑπάρχεις , καὶ ἡγίασε σε ὁ Κύριος.

Τότε δὲ μακάριοι καὶ τρισμακάριοι οἱ ἕν ὄρεσι καὶ σπηλαίοις τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες , ἐπειδή τα δημοσίως γενόμενα δεινά οὐ θεάσονται , ἀλλ' ἔσονται ἰδίως ἐκδεχόμενοι την μετά του Ἀντιχρίστου μάχην καὶ πόλεμον.»

ὅπερ σημαίνει :

« Πόλης των Θεσσαλονικέων! Ἐσὺ θα νικήσεις τους ἐχθρούς σου, γιατί εἶσαι καύχημα τῶν ἁγίων, καὶ σε ἁγίασε ὁ Κύριος».

Μακάριοι τότε καὶ τρισμακάριοι ὅσοι θὰ ἀγωνίζονται γιὰ τον Κύριο στὰ ὄρη καὶ στὰ σπήλαια, γιατί δὲν θὰ βλέπουν το κακό ποὺ θὰ γίνεται στὸν κόσμο. Αὐτοί θὰ περιμένουν την μάχη καὶ τον πόλεμο ἐναντίον του Ἀντίχριστου.

Ἐν ἐκείνῳ γὰρ τῷ καιρῷ ἀποφράξει Κύριος ὁ Θεός τας πύλας τας ἐν Ἰνδαλία ἄς ἔκλεισεν Ἀλέξανδρος ὁ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς καὶ ἐξελεύσονται οἱ ἑβδομήκοντα δύο βασιλεῖς μετά του λαοῦ αἰτῶν , τα λεγόμενα ρυπαρά γένη , τα βδελυρώτατα πάσης συγχασίας καὶ δυσωδίας , καὶ διασκορπισθήσονται ἕν ταῖς χώραις ταῖς ὑπ οὐρανόν , σάρκας ζώντων ἀνθρώπων ἐσθίοντες καὶ το αἷμα πίνοντες , κύνας καὶ μυίας καὶ βατράχους νεμόμενοι καὶ πᾶσαν ρυπαρίαν. Οὐαί δὲ τὴ οἰκουμένη πάσῃ ἐν ἡ πορεύσονται ἀπὸ προσώπου αὐτῶν . Τας μὲν οὖν ἡμέρας ἐκείνας , μὴ ἔστω χριστιανός Κύριε, εἰ δυνατόν ἤν. Ἀλλ' οἴδα ὅτι ἔσονται.

Κατά τό ἔτος ἐκεῖνο θ' ἀνοίξει ὁ Κύριος τίς πύλες τῶν Ίνδιῶν πού ἔκλεισε ὁ βασιλιάς τῶν Μακεδόνων Ἀλέξανδρος. Θά βγοῦν τότε ἀπ' ἐκεῖ οἱ ἑβδομήκοντα δύο βασιλεῖς (τών Νεφελίμ) μέ τόν λαό τους, τά λεγόμενα ρυπαρά γένη, πού εἶναι πιό σιχαμερά ἀπό κάθε ἀηδία καί δυσωδία. Αὐτὰ θά διασκορπισθοῦν σ' ὅλες τις χῶρες ὑπὸ τον οὐρανὸ (το τονίζει αὐτό , διότι τώρα δὲν βρίσκονται στὶς χῶρες ὑπὸ τον οὐρανὸ, ἀλλὰ μέσα στὰ τάρταρα.).Θά τρῶνε ζωντανούς τούς ἀνθρώπους καί θά πίνουν τό αἷμα τους. Θά καταβροχθίζουν ἐπίσης μέ μεγάλη ἡδονή μῦγες, βατράχους, σκυλιά καί κάθε ἀκαθαρσία. Ἀλλοίμονο στίς περιοχές, ἀπ' ὁποῦ θά περάσουν! Ἄν εἶναι δυνατόν, Κύριε, ἄς μὴν ὑπάρχουν τότε Χριστιανοί! Γνωρίζω ὅμως ὅτι θὰ ὑπάρχουν.

Ὅταν οὖν ἤδη τις τα βδελυρά ἔθνη εἰς τον κόσμον ἐξεληλυθότα , τότε ἂς γινώσκει ὅτι ἐπὶ θύραις πάντα

Ὅταν λοιπόν κάποιος δεῖ τα βδελυρά γένη ( Νεφελίμ) νὰ ἔχουν βγεῖ (ἀπὸ τα τάρταρα) ἔξω στὸν κόσμο, τότε νὰ ξέρει ὅτι ὅλα ἐπὶ θύραις.

Βλέπουμε πῶς πολύ καθαρά μιλάει γιὰ την πόλη του Ἀραντίς, ἀπ ὁπού θὰ ξεκινήσει ἡ παγκόσμια ἐκστρατεία του Πολεμάρχου του Θεοῦ ὅπως ἔχει πεῖ γιὰ την ἔξοδο τῶν Νεφελίμ ἀπὸ τις πύλες ποὺ ἔκλεισε ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος,τονίζοντας μάλιστα το ὅτι τα ρυπαρά γένη θὰ βγοῦν ἀπὸ τις πύλες στὶς χῶρες ὑπὸ τον οὐρανὸ. Καμία λέξη δὲν χρησιμοποιεῖται τυχαία. Ἐπίσης μιλάει γιὰ ἐκείνους καὶ ἐκεῖνες ποὺ θὰ ἔχουν φύγει ἀπὸ τις πόλεις καὶ θὰ μάχονται στὰ βουνά γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν περιμένοντας την μάχη ἐναντίον του Ἀντιχρίστου. Καὶ ἀφοῦ περιγράφει το τι θὰ κάνουν τα ρυπαρά γένη,οἱ Νεφελίμ καὶ τα βιορομπότ τους λέει, πῶς ὅποιος δεῖ τους Νεφελίμ νὰ ἔχουν βγεῖ ἔξω τότε νὰ ξέρει ὅτι τα πάντα εἶναι ἐπὶ θύραις.

Πράγματι, τότε θὰ πλησιάζει ἡ ὥρα ποὺ θὰ ἐμφανιστεῖ ὁ Πολέμαρχος του Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ξεκινῶντας ἀπὸ την Θεσσαλονίκη, το ἀρχαῖο Ἀραντίς με 144.000 Ἕλληνες Ἄνδρες ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψη, ἀλλὰ καὶ ἄλλους τόσους καὶ τόσες βοηθούς θὰ ξεκινήσει την μεγάλη ἐκστρατεία γιὰ νὰ χωρίσει ἡ ἤρα ἀπ το σιτάρι καὶ νὰ φέρει δίκαιο ἔστω καὶ προσωρινά σε αὐτόν τον ἄδικο εἰκονικό κόσμο του Σαμαέλ , το πεδίο δοκιμῶν οὐσιαστικά τῶν ἀποστατημένων ἀπὸ τον παράδεισο ἀνθρώπων.

Ὅλα εἶναι γραμμένα , σίγουρα ὄχι με ὅλες τις λεπτομέρειες , ἀλλὰ εἶναι. Πρωτίστως στὴν Ἀποκάλυψη του Ἰωάννου καὶ στὰ λόγια του ἴδιου του Χριστοῦ στὰ εὐαγγέλια. Μετέπειτα σε διάφορες προφητεῖες πού ἄν τις συνδέσουμε ὅλες, σε συνδυασμό ἐννοεῖται, με την Ἀποκάλυψη, τότε ἔχουμε γνώση γιὰ την σειρά των ἐπερχόμενων γεγονότων ποὺ ἔχει ἀναφερθεῖ ξανά καὶ ξανά , ἀλλὰ καὶ ὅπως πολλοί γεροντάδες λένε, θὰ γίνουν στὶς μέρες μας.

Ὡστόσο μὴν ξεχνοῦμε, πῶς ὁτιδήποτε κι ἄν γίνει ἡ δὲν γίνει στὸν κόσμο αὐτὸ , ἀκόμη, ὅπως λέει καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀκόμη καὶ ἄν οἱ προφητεῖες καταργηθοῦν, ΤΩΡΑ εἶναι ἡ εὐκαιρία , γιὰ τον καθένα καὶ την καθεμία , νὰ ἐφαρμόσει τα λόγια του Χρηστοῦ καὶ νὰ φύγει ἀπὸ αὐτὸν τον παλιόκοσμο, ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα καὶ το ψεύτικο σῶμα πεθάνει. Αὐτὸ νὰ εἶναι ὁ σκοπός καὶ το ὄνειρο του καθενός/μιᾶς. Νὰ ἐπιστρέψει στὴν φωτεινή πατρίδα, στὴν ἀληθινή ζωή καὶ μπροστά σε αὐτὸ ὁ καθένας ὀφείλει νὰ εἶναι ἀδίστακτος, ὅσον ἀφορᾶ δηλαδή το νὰ πετύχει την ἐπιστροφή του ἐκεῖ με κάθε κόστος.

Ὅσον ἀφορᾶ τον ψεύτικο κόσμο των ὀνείρων καὶ τους ἀνόμους, Πεπρωμένο φυγεῖν ἀδύνατο.




Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Σὰν σήμερα: Ὁ Ἀλέξανδρος νικᾶ τον Δαρεῖο


333 π.Χ..... Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος συντρίβει τους Πέρσες του Δαρείου Γ΄κατά τὴ μάχη στήν Ἱσσό.
1825.... Ὁ Ἀνδρέας Μιαούλης σπάει τον κλοιό των τουρκικῶν πλοίων περί το Μεσολόγγι καὶ μεταφέρει τρόφιμα στοὺς πολιορκημένους Ἕλληνες.
1894.... Σύσταση της "Ἐθνικῆς Ἑταιρείας" με σκοπό την ἀπελευθέρωση των σκλαβωμένων πατρίδων.
1905.... Δημοψήφισμα διεξάγεται στή Νορβηγία γιὰ το πολιτειακό. Οἱ πολῖτες ψηφίζουν ὑπέρ της μοναρχίας.
1910.... Χρησιμοποιεῖται γιὰ πρώτη φορά κασκαντέρ σε κινηματογραφική ταινία. Πηδᾶ ἀπὸ φλεγόμενο ἀερόστατο στὸν ποταμό Χάντσον της Νέας Ὑόρκης.
1912.... Το 7ο Σύνταγμα Πεζικοῦ ἀπελευθερώνει την πόλη της Χίου. Οἱ ἑλληνικές στρατιωτικές δυνάμεις πού εἶχαν ἀποβιβαστεῖ την προηγούμενη μέρα στὰ περίχωρα της πόλης της Χίου, ἀντιμετωπίζουν με ἐπιτυχία μία ἀπρόσμενη τουρκική ἐπιθέσῃ καὶ ὑψώνουν τελικά την ἑλληνική σημαία στὴν πρωτεύουσα του νησιοῦ.
1918.... Μετά την παραίτηση του αὐτοκράτορα Κάρολου Α', ἡ Γερμανική Αὐστρία ἀνακηρύσσεται με νόμο ὡς δημοκρατικό κράτος καὶ μέλος της νέας Γερμανικῆς Δημοκρατίας.
1920.... Ἡ Ἰταλία καὶ το Βασίλειο των Σέρβων, Κροατῶν καὶ Σλοβένων ὑπογράφουν τὴ Συνθήκη του Ραπάλο, με την ὁποία ρυθμίζουν τις συνοριακές τους διαφορές.
1922.... (ν. ημ.) Ἡ Ἑλλάδα παραδίδει την Τουρκία τὴ διοίκηση της Ἀνατολίτικής Θράκης, μετά καὶ την ἀποχώρηση του τελευταίου ἕλληνα στρατιώτη.
.... Την ἴδια μέρα, παραιτεῖται ἡ κυβέρνηση Κροκιδᾶ καὶ ἀναλαμβάνει νέα στρατιωτική Κυβέρνηση, ὑπὸ τον Στ. Γούναρη. Ἡ ἐπαναστατική ἐπιτροπή μετονομάζεται σε ''Ἐπανάσταση του 1922'' καὶ τελεῖ ὑπὸ την ἀρχηγία του Νικολάου Πλαστήρα.
1923.... Μετά το ἀποτυχημένο "Πραξικόπημα της Μπυραρίας" του Μονάχου ὁ Ἀδόλφος Χίτλερ συλλαμβάνεται καὶ κατηγορεῖται γιὰ ἐσχάτη προδοσία. Πολλοί ἀπὸ τους συνεργάτες του διαφεύγουν στὴν Αὐστρία, ἐνῶ ἀναστέλλεται ἡ κυκλοφορία της ἐφημερίδας του Ἐθνικοσοσιαλιστικοῦ Κόμματος «Λαϊκός Παρατηρητής».
.... Την ἴδια μέρα, ὁ Ἄλμπερτ Ἀϊνστάιν ἐγκαταλείπει το Βερολῖνο, μετά ἀπὸ ἀντισημιτικές ἀπειλὲς γιὰ τὴ ζωή του.
1927.... Ὁ Λέων Τρότσκι διαγράφεται ἀπὸ το ΚΚΣΕ καὶ ὁ Στάλιν γίνεται ἀπόλυτος κυρίαρχος στὴν ΕΣΣΔ.
1933.... Δημοσιεύεται ἡ πρώτη φωτογραφία του ὑποτιθέμενου τέρατος του Λοχ Νες.
1935.... Ὁ δρ. Ἐγκάς Μονίζ πραγματοποιεῖ σε νοσοκομεῖο της Λισσαβόνας την πρώτη σύγχρονη ἐγχείρηση λοβοτομῆς.
1940.... Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Μετά την ἀποτυχία της Ἰταλικῆς ἐπιθέσεως στὸ Ἀλβανικὸ Μέτωπο, ὁ Ἀδόλφος Χίτλερ ἐκδίδει διαταγή πρὸς το Γενικό Ἐπιτελεῖο του νὰ ἐκπονήσει σχέδιο καὶ νὰ προπαρασκευάσει ἐπιθέση κατά της Ἑλλάδας.
1944.... Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Βρετανικά ἀεροπλάνα βυθίζουν στ' ἀνοικτά της Νορβηγίας το θωρηκτό «Τίρπιτς», καμάρι του στόλου της ναζιστικῆς Γερμανίας.
1954.... Κλείνει ὁ σταθμός ὑποδοχῆς μεταναστῶν στὸ νησί Ἔλις της Νέας Ὑόρκης. Ὑποδέχθηκε πάνω ἀπὸ 20 ἑκατομμύρια μετανάστες ἀπ' ὅλο τον κόσμο.
1981.... Καθιερώνεται ὡς σχολική γιορτή ἡ ἐπέτειος της ἐξέγερσης του Πολυτεχνείου.
1982.... Μετά το θάνατο του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, ὁ ἀρχηγὸς της KGB Γιούρι Ἀντρόποφ τον διαδέχεται στὴν ἡγεσία του Σοβιετικοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος.
1990.... Ὁ αὐτοκράτορας Ακιχίτο ἐνθρονίζεται στὴν Ἰαπωνία.
1993.... Ἡ Ἀθήνα παίρνει την ἑνδεκάτη θέση στὴ γενική κατάταξη ἔρευνας γιὰ τις συνθῆκες ζωῆς σε τριάντα εὐρωπαϊκές πόλεις.
.... Την ἴδια μέρα, το Συμβούλιο Ἀσφαλείας του ΟΗΕ ἀποφασίζει την ἐπιβολή νέων κυρώσεων κατά της Λιβύης, ἐπειδὴ ἀρνεῖται νὰ παραδώσει στὴ δικαιοσύνη τους δύο πολῖτες της, οἱ ὁποῖοι, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, εὐθύνονται γιὰ την ἀνατίναξη ἀεροσκάφους της PAN AM πάνω ἀπὸ τὴ Σκοτία το 1988.
1994.... Παραιτεῖται ἀπὸ την ἡγεσία του κόμματος τῶν νέο - γκολιστῶν (RPR) ὁ Ζακ Σιράκ γιὰ νὰ διεκδικήσει το προεδρικό ἀξίωμα στὴ Γαλλία.
1999.... Ἰσχυρός σεισμός 7,2 βαθμῶν της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει την περιοχή Ντίτσε της Τουρκίας. 894 νεκροί καὶ μεγάλες καταστροφές.
2000.... Το πρῶτο ντέρμπυ τῶν "αἰωνίων" ἀντιπάλων ΠΑΟ- Ὀλυμπιακοῦ στὴν ἱστορική Λεωφόρο μετά ἀπὸ 17 χρόνια (0-0) στιγματίζεται ἀπὸ σοβαρά ἐπεισόδια.
Σὰν σήμερα το 1833 γεννήθηκε ὁ Ρῶσος συνθέτης, Ἀλεξάντρ Μποροντίν, το 1840 ὁ γάλλος γλύπτης, Ὀγκίστ Ροντέν, το 1929 ἡ Ἀμερικανίδα ἠθοποιός, Γκρέις Κέλι, ἡ ὁποία διακρίθηκε σε ταινίες του Χίτσκοκ κι ἔγινε πριγκίπισσα του Μονακό καὶ το 1961 ἡ ρουμάνα γυμνάστρια καὶ ὀλυμπιονίκης της ἐνόργανης γυμναστικῆς, Νάντια Κομανέτσι. Την ἴδια μέρα το 1896 πέθανε ὁ ἕλληνας μουσουργός, Σπυρίδων Ξύνδας, το 1923 ὁ γερμανός ἀρχιτέκτων, Ἐρνέστος Τσίλερ, με σημαντικό ἔργο στὴν Ἑλλάδα, ὁποῦ σχεδίασε πάνω ἀπὸ 900 κτίρια, το 1944 ὁ ποιητής καὶ κριτικός Τέλλος Ἄγρας, φιλολογικό ψευδώνυμο του Εὐάγγελου Ἰωάννου καὶ το 1989 η θρυλική μορφή του ἱσπανικοῦ ἐμφύλιου πολέμου καὶ του κομουνιστικοῦ κινήματος, Ντολόρες Ιμπαρούρι, γνωστότερη ὥς Πασιονάρια.


Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Το μυστικό ταξίδι του Μ.Αλεξάνδρου (Μέρη Α' Β' και Γ')

Τὸ μυστικό ταξίδι τοῦ Μ.Αλεξάνδρου ποὺ λίγοι γνωρίζουν (Μέρos Α')


Μέρος Α` : Ἀπόρρητες Διδασκαλίες

Ὁ Ἀλέξανδρος τοῦ Φιλίππου , ἀπὸ πατέρα ἦταν Ἡρακλείδης καταγόμενος ἀπὸ τόν Κάρανο , ἀπόγονο τοῦ Τήμενου , ὁ ὁποῖος ἦταν...

...ὁ ἱδρυτής τῆς δυναστείας τῶν Μακεδόνων , πού μέ Ἀργείους ἐγκαταστάθηκε στό χῶρο τῆς Ἐπιμερίσας- Ἠμαθίας ἀπὸ τά πανάρχαια χρόνια.
Αἰακίδης ἀπὸ μητέρα , καταγόμενος ἀπὸ τόν Νεοπτόλεμο......, γιός
τοῦ Ἀχιλλέως , γιοῦ τοῦ Πηλέως , γιοῦ τοῦ Αἰακοῦ.
Καί ὁ Αἰακός , κατά τή μυθολογία . ἦταν γιός τοῦ Δία καί τῆς Αἴγινας
καί μαζί μέ τόν Μίνωα καί τόν Ραδάμανθυ ἦταν οἱ τρεῖς κριτές τῶν ψυχῶν στόν Ἄδη.

Στήν ” Ἀνάβαση ” τοῦ Ἀρριανοῦ , ὁ Ἀλέξανδρος πολλές φορές ἐπικαλεῖται τήν καταγωγή του ἀπὸ τόν Ἡρακλῆ , τό γενάρχη τῶν Μακεδόνων.
Ὅπως διαρκής καί ἰσόβια ἦταν ἡ λατρεία του γιά τόν πρόγονό του ,
Ἀχιλλέα.

Ὁ Φίλιππος γνώρισε τήν Ὀλυμπιάδα , κόρη τοῦ βασιλιά τῶν Μολοσσῶν τῆς Ἠπείρου , στή Σαμοθράκη , κατά τήν ἐπίσκεψὴ τους ἐκεῖ , γιά νά μυηθοῦν στά Καβείρεια Μυστήρια , τό 357 π.χ. “ Λέγεται Φίλιππος ἐν Σαμοθράκη τή Ὀλυμπιάδι συμμυηθείς ”..
Ἡ νεαρή νύφη ἦταν ἱέρεια τῶν Ὀρφικῶν Μυστηρίων καί μυημένη στή
λατρεία τοῦ Διονύσου , μέ περισσότερο ζῆλο ἀπὸ τίς ἄλλες γυναῖκες ,
” μᾶλλον ἑτέρων ζηλώσασα τάς κατοχάς ” ὅπως ἀναφέρει ὁ Πλούταρχος , καί ” παρουσίαζε στίς συναθροίσεις μεγάλα ἤρεμα φίδια , τά ὁποία ξεπροβάλλοντας ἀπὸ τόν κισσό καί τά καλάθια τῶν μυστηριακῶν τελετῶν καί τυλιγόμενα στούς θύρσους καί τά στεφάνια τῶν γυναικών , καταφόβιζαν τούς ἄνδρες “.
Πρίν ἀπὸ τή νύχτα τοῦ γάμου της ἡ Ὀλυμπιάδα , αἰσθάνθηκε ὅτι , ἀφοῦ ἀκούστηκε βροντή , ἔπεσε κεραυνός πάνω στήν κοιλιά της , κι ἀπὸ τό χτύπημα προκλήθηκε μεγάλη φωτιά , κῖ ἔπειτα , ἀφοῦ διασπάσθηκε σέ φλόγες πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις , ἔσβησε.

Κι ὁ Φίλιππος ὕστερα ἀπὸ μέρες μετά τό γάμο , εἶδε ὄνειρο ὅτι ἔβαλε ὁ
ἴδιος σφραγῖδα στήν κοιλιά τῆς συζύγου του. Ἡ παράσταση τῆς σφραγῖδας , ὅπως νόμιζε , ἀπεικόνιζε λιοντάρι , γράφει ὁ Πλούταρχος.
Λένε , συνεχίζει ὁ Πλούταρχος , πώς μετά τό ὅραμα ὁ Φίλιππος ἔστειλε στούς Δελφούς τόν Χαίρωνα τό Μεγαλοπολίτη , κῖ ἔφερε χρησμό ἀπὸ τό θεό , πού τοῦ ἔδινε ἐντολή νά κάνει θυσίες στόν Ἄμμωνα καί νά τόν σέβεται αὐτὸν περισσότερο ἀπ` ὅλους τούς θεούς.
” Ἄμμωνι θύειν καί σέβεσθαι μάλιστα τοῦτον τόν θεόν “.

Ὁ Ἀλέξανδρος γεννήθηκε τόν Ἰούλιο τοῦ 356 π.χ , κατά τόν μῆνα ἑκατομβαιῶνα γιά τό Ἀττικὸ μηνολόγιο καί ” Λῶο ” γιά τό Μακεδονικό μηνολόγιο.
Τρία σημαντικά γεγονότα συνέβησαν κατά τήν ἡμέρα τῆς γεννήσεώς του.
Πυρπολήθηκε ὁ ναός τῆς Ἀρτέμιδος στήν Ἔφεσο , πού ἦταν ἕνα ἀπὸ τά
ἑπτὰ θαύματα τοῦ κόσμου , ἀπὸ τόν Ἡρόστρατο.
Νικήθηκαν οἱ Ἰλλυριοί ἀπὸ τόν στρατηγό Παρμενίωνα.
Τά ἄλογα τοῦ Φιλίππου πῆραν τήν πρώτη νίκη στούς Ὀλυμπιακούς ἀγῶνες.

Τήν ἀναστροφή τοῦ Ἀλέξανδρου τή φρόντιζαν τροφοί , παιδαγωγοί καί
δάσκαλοι τούς ὁποίους ἐπέβλεπε ὁ Λεωνίδας , ἄνδρας αὐστηρός στό
ἦθος καί συγγενής τῆς Ὀλυμπιάδος , πού ἀποκαλοῦνταν ἀπ` τούς ἄλλους , τροφός τοῦ Ἀλέξανδρου καί καθηγητής , γιά τό ἀξίωμα καί τή συγγένεια.

Κοντά του , στόν τυπικό ρόλο τοῦ παιδαγωγοῦ , ὁ Λυσίμαχος , Ἀκαρνᾶνας στήν καταγωγή.
Ἀργότερα ὁ Φίλιππος , κρίνοντας σωστά ὅτι ἡ ἐκπαίδευση τοῦ γιοῦ του
δέν ἔπρεπε νά περιοριστεῖ στήν προσπάθεια τῶν δασκάλων τῆς μουσικῆς καί τῶν ἐγκυκλίων μαθημάτων ( γραμματική , ποιητική , ρητορική , φιλοσοφία , μαθηματικά καί τέχνη ) , ἀλλὰ θεωρῶντας την ἔργο πιό μεγάλης σπουδαιότητας – ” ὡς μείζονος οὖσαν πραγματείας ” – ἔφερε κοντά του τόν Ἀριστοτέλη. ” Τῶν φιλοσόφων τόν ἐνδοξότατον καί λογιώτατον “..

Ὁ Ἀριστοτέλης ἀπὸ τά Στάγειρα , μαθητής τοῦ Πλάτωνα , καθόρισε ὥς
τόπο γιά τή διαμονή καί τίς σπουδές τοῦ Ἀλέξανδρου , τό ἱερὸ τῶν νυμφῶν
κοντά στή Μίεζα.
Ὁ νεαρός ἦταν φιλομαθής , εἶχε φυσική κλίση στή λογοτεχνία καί ἀγαποῦσε τό διάβασμα.
Ἀπὸ τότε κουβαλοῦσε πάντα μαζί του τήν ” Ἰλιάδα ” σέ πολυτελέστατο κιβώτιο. Διδάχθηκε τήν Ἠθικὴ καί τήν Πολιτική ἐπιστήμη ἀλλὰ καί τήν Ἰατρική , ” δοκεῖ δὲ μοι καί τό φιλιατρεῖν Ἀλεξάνδρω ” , ὄχι μόνο στή θεωρία.
Βοηθοῦσε τούς φίλους του ὅταν ἀρρώσταιναν κι ἔγραφε συνταγές γιά θεραπεία καί δίαιτα.
Τό σπουδαιότερο ὅμως ὅλων , εἶναι τό γεγονός ὅτι ὁ Ἀλέξανδρος διδάχθηκε ἀπὸ τόν μεγάλο Δάσκαλό του , τίς ΑΠΟΡΡΗΤΕΣ καί ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ διδασκαλίες , ” ἀπορρήτων καί βαθυτέρων διδασκαλιῶν ” , πού οἱ ἄνδρες τίς ἀποκαλοῦσαν ἀκροαματικές καί ἐποπτικές , καί δέν τίς διέδιδαν στούς πολλούς. Ἀργότερα , ἀπὸ τήν Ἀσία , ὅταν ἔμαθε ὅτι ὁ Ἀριστοτέλης ἔβγαλε σέ βιβλία κάποιους λόγους σχετικούς μέ αὐτὲς , σέ ἐπιστολή του πρός τόν Δάσκαλο, γράφει : ” Ὁ Ἀλέξανδρος εὔχεται στόν Ἀριστοτέλη νά εὐτυχεῖ. Δέν ἔκαμες καλά πού ἐξέδωσες τούς ἀκροαματικούς λόγους “. ” Οὐκ ὀρθῶς ἐποίησας ἐκδοὺς τούς ἀκροαματικούς τῶν λόγων “…
Ὁ Ἀριστοτέλης ἀπολογεῖται γιά κείνους τούς λόγους ὅτι ἄλλοι εἶχαν ἐκδοθεῖ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΟΧΙ.
” Γιατί στ` ἀλήθεια ἡ πραγματεία ” Μετά τά Φυσικά ” πού δέν ἔχει τίποτα χρήσιμο γιά διδασκαλία καί μάθηση , γράφτηκε μονάχα σάν ὑπόδειγμα γιά τούς μορφωμένους “.
Αὐτὴ καί μόνο ἡ φράση , κάνει τόν ἀναγνώστη ἡ τόν μελετητή τοῦ σήμερα , νά αἰσθάνεται τουλάχιστον ἄβολα…
Τό καλοκαίρι τοῦ 338 π.χ , ὁ Ἀλέξανδρος καί οἱ συνομήλικοί του ἀποφοίτησαν.
Τήν ἄνοιξη τοῦ 334 τά μακεδονικά στρατεύματα καθώς καί τά στρατεύματα τῆς ἐνδοχώρας συγκεντρώθηκαν στήν Ἀμφαξίτιδα. Στήν Ἀμφίπολη συνάντησαν τίς δυνάμεις τοῦ Παρμενίωνα.
Τό σύνολο τοῦ μάχιμου στρατοῦ ἀνερχόταν σέ 5.100 ἱππεῖς καί 32.000 πεζούς.
Ἡ διάβαση τοῦ Ἑλλησπόντου καί ἡ πρώτη νίκη ἦταν κοντά….
Ὅπως λέει ὁ Ἐρατοσθένης , ἡ Ὀλυμπιάδα ὅταν ξεπροβόδισε τόν Ἀλέξανδρο
στήν ἐκστρατεία , εἰπὲ σ` αὐτόν μονάχα τό μυστικό τῆς γεννήσεώς του καί
τοῦ παρήγγειλε νά ἔχει φρόνημα ἄξιο τῆς καταγωγῆς του.
Τό ταξίδι πρός τήν Ἀνατολὴ ἄρχισε !
……………………
ΑΡΡΙΑΝΟΣ : Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις.
ΑΡΡΙΑΝΟΣ : Ἰνδικά.
ΝΤΡΟΫΣΕΝ-ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ : Ἱστορία Μ. Ἀλεξάνδρου.
ΠΑΥΣΑΝΙΑ : Ἑλλάδος περιήγησις ( Ἀττικά ).
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ : Βίοι παράλληλοι ( Ἀλέξανδρος- Καῖσαρ ).
Ν.G.L.HAMMOND : M. Ἀλέξανδρος , ἕνας ἰδιοφυής.

Το μυστικό ταξίδι του Μ.Αλεξάνδρου που λίγοι γνωρίζουν Μέρος Β`
Μέρος Β` : ΧΡΗΣΜΟΣ ΚΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΟΑΣΗ ΤΗΣ ΣΙΒΑ
Τ ό 331 π.χ ἡ κατάκτηση τῆς Αἰγύπτου ἔχει ὁλοκληρωθείς , καί ὁ Ἀλέξανδρος
ξεκινᾶ γιά ἕνα ταξίδι τό ὁποῖο ἔχει προαποφασισθεῖ καί σχεδιαστεῖ ἀπὸ κοινοῦ
μέ τήν Ὀλυμπιάδα , ἀπὸ χρόνια.
Τόν Μάρτιο τοῦ ἴδιου ἔτους ταξιδεύει γιά τήν Ἀμμωνιάδα ( ὄαση Σίβα ) ὁποῦ βρίσκεται τό ἱερὸ τοῦ Ἄμμωνος Διός.
Ὁ Ναός τοῦ Ἄμμωνος εἶχε ἱδρυθεῖ ἀπὸ τούς Ἀρκάδες οἱ ὁποῖοι στό ἀπώτατο παρελθόν ὑπὸ τήν καθοδήγηση τοῦ Ἡρακλῆ , εἶχαν ἐκστρατεύσει στήν Ἀφρικὴ καί πρός τόν Ἀτλαντικὸ. Τό ἱερὸ , γράφει ὁ Ἡρόδοτος , ” εἶναι ἀπομίμησις τοῦ ἱεροῦ τῶν Θηβῶν ” , τό ὁποῖο ἐπίσης ἵδρυσε ὁ Ἡρακλῆς , ὅπως καί τήν Αἰγυπτιακή Θήβα. Γιά τόν Ἀλέξανδρο , ὁ Ἄμμων Ζεύς ἦταν ἕνας Ἕλληνας θεός πού εἶχε ἤδη ἕνα ναό στήν Ἄυτι τῆς Χαλκιδικῆς , καί τόν λάτρευαν στή Δωδώνη.
Τόν γύρω ἀπὸ τό ναό χῶρο τῆς ὀάσεως εἶχαν ἱδρύσει καί ἀποικίσει Σάμιοι τῆς Αἱσχριωνιής Φυλῆς καί ” οἱ μετανάστες αὐτοὶ στά βάθη τῆς ἐρήμου δημιούργησαν τόν ἀκραῖο σταθμό τῆς ἀποικιακής πρός νότο διασποράς τοῦ Ἑλληνισμοῦ “.
Ἰδιαίτερης προσοχῆς πρέπει νά τύχει , ἡ ἀναφορά τήν ὁποία κάνει ὁ ἀείμνηστος
Ι.Φουράκης , βαθύς μελετητής καί γνώστης τῆς ἱστορίας καί προϊστορίας , στό βιβλίο του ” Μεῖξις -Ἀνακύκλησις “. Ὁ βασιλεύς , τῶν πελασγικῆς καταγωγῆς Ἀσσυρίων , Νίνος , σχεδίαζε ἐκστρατεία
πρός τήν Ἰνδικὴ καί προγραμμάτιζε ἐπισκέψη στό ἱερὸ τοῦ Ἄμμωνος γιά νά ζητήσει ” χρησμό καί εὐλογία “.
Ταξίδι πού πραγματοποίησε μέσα στήν ἀπέραντη ἔρημο , ἡ σύζυγός του Σεμίραμις μετά τόν θάνατο τοῦ Νίνου καί τήν ἀνάρρησί της στό θρόνο. Προσκύνημα τό ὁποῖο πραγματοποίησε καί ὁ Περσέας μέ τόν Ἡρακλῆ. Τό ταξίδι ἦταν ἕνα τεράστιο τόλμημα , λόγῳ τῶν δυσκολιῶν καί τῶν κινδύνων.
Ἡ ἐλλείψει νεροῦ στή βαθιά κι ἀτέλειωτη ἄμμο , καί ὁ τρομερός νοτιᾶς πού σήκωνε μεγάλες ἀνεμοθύελλες καθιστοῦσαν τό ἐγχείρημα ἄκρος ἐπικίνδυνο.
Μιά τέτοια ἀνεμοθύελλα εἶχε καταπιεῖ στήν ἔρημο 50.000 στρατιῶτες τοῦ βασιλιά Καμβύση.
Ὅλα αὐτὰ σχεδόν ὅλοι τά συνεκτιμούσαν , γράφει ὁ Πλούταρχος , ἀλλὰ ἦταν δύσκολο νά ἀποτρέψουν τόν Ἀλέξανδρο ἀπὸ ὅτι εἶχε ἀποφασίσει.
” ..χαλεπόν δ` ἤν Ἀλέξανδρον ἀποτρέψαι πρός ὀτιοῦν ὡρμημένον “..
Γιατί καί ἡ τύχη , ὑποχωρῶντας στήν ἐπιρροή του , ἰσχυροποιοῦσε τή γνώμη του.
” Ἡ τε γάρ τύχη ταῖς ἐπιβολαῖς ὑπείκουσα τήν γνώμην ἰσχυράν ἐποίει “…
Μέχρι τό Παραιτόνιο προχωροῦσε παραθαλάσσια μέσῳ μιᾶς περιοχῆς πού ἦταν ἔρημη , ἀλλὰ ὄχι ἄνυδρη , διανύοντας μέχρι ἐκεῖ περίπου χίλια ἑξακόσια στάδια.
Ἀπὸ ἐκεῖ κατευθύνθηκε στή μεσόγειο περιοχή , ὁπού βρισκόταν το μαντεῖο τοῦ Ἄμμωνα.
” Κατά τή φάση αὐτῆς τῆς πορείας ἡ βοήθεια πού προσφέρθηκε στίς δυσκολίες του ἀπὸ τό θεό ἔγινε περισσότερο πιστευτή ἀπὸ τούς μεταγενέστερους χρησμούς.
Ἀρχικὰ , πολύ νερό καί συνεχείας βροχές ἀπὸ τό Δία τούς ἀπάλλαξαν ἀπὸ τόν κίνδυνο τῆς δίψας , καί σβήνοντας τήν ξηρασία τῆς ἄμμου , πού ἔγινε ὑγρὴ καί συμπιέστηκε ἀπὸ μόνη της , ἔκαναν τόν ἀέρα πιό ἀναπνεύσομαι καί καθαρό.
Ἔπειτα , ἐνῶ εἶχαν σβήσει τα σημάδια πού ὑπῆρχαν γιά τούς ὁδηγούς , καί περιπλανιόταν ὁ στρατός καί χάθηκαν μεταξύ τους λόγῳ ἄγνοιας , ἐμφανίστηκαν κάποια
κοράκια καί τούς ἔδειχναν τήν κατεύθυνση τοῦ δρόμου , πετῶντας καί κατευθυνόμενα μπροστά ὅταν τά ἀκολουθοῦσαν καί περιμένοντάς τους ἅμα καθυστεροῦσαν κι ἔμεναν πίσω’ καί τό πιό παράξενο ἀπ` ὅλα ὅπως ἀναφέρει ὁ Καλλισθένης , καλῶντας μέ τούς κρωγμοῦς τή νύχτα αὐτούς πού περιπλανιόταν καί κράζοντας , τούς
ἔβαζαν στό σωστό δρόμο ” , περιγράφει παραστατικά τήν πορεία ὁ Πλούταρχος.
Κι ὁ Ἀρριανός ὁμολογεῖ , ” ὅτι κάποια θεϊκή δύναμη τόν βοήθησε , αὐτὸ μπορῶ νά τό ἐπιβεβαιώσω ‘ καθώς καί ἡ λογική σκέψη συμφωνεῖ μέ αὐτὸ “.
” Καί ὅτι μέν θεῖον τί ξυνεπέλαβεν αὐτῷ ἔχω ἰσχυρίσασθαι , ὅτι καί τό εἱκὸς ταύτῃ ἔχει “..
Ἔφτασαν στήν ὄαση Σίβα , ἡ ὁποῖα ὅπως καί ἡ Σαμοθράκη , ” εὑρίσκονται ὄχι μόνο
ἐπὶ τοῦ κέντρου τοῦ τεσσαρακοστοῦ δευτέρου παραλλήλου , ἀλλὰ καί εἰς τήν αὐτὴν ἀκριβῶς συντεταγμένην ἀκτῖνα τοῦ 25ου ἀνατολίτικού μεσημβρινοῦ ” , σημειώνει ὁ Φουράκης.
” Ἡ περιοχή , στήν ὁποία βρίσκεται τό ἱερὸ τοῦ Ἄμμωνα , ἀπ` ὅλες τίς πλευρές τριγύρω εἶναι ἐρημική , πάρα πολύ ἀμμώδης καί χωρίς καθόλου νερό.
Τό ἱερὸ , ἐνῶ καταλαμβάνει μικρή ἔκταση στό κέντρο ( γιατί ἡ πλευρά τοῦ ἱεροῦ
πού ἔχει τό μεγαλύτερο πλάτος εἶναι περίπου σαράντα στάδια ) εἶναι γεμᾶτο ἀπὸ
ἡμέρα δέντρα , ἀπὸ ἐλιὲς καί φοίνικες , καί ὁ μόνος χῶρος πού διαθέτει νερό ἀπὸ τίς γύρω περιοχές.
Ἀπὸ αὐτό ἀναβλύζει μία πηγή , πού δέν μοιάζει καθόλου μέ τίς ὑπόλοιπες πηγές πού
ἀναβλύζουν ἀπὸ τή γῆ. Γιατί τό νερό της τό μεσημέρι εἶναι παγωμένο γι` αὐτόν πού
τό πίνει , καί ἀκόμα περισσότερο παγωμένο γιά ὅποιον τό ἀγγίξει ` ὅταν ὁ ἥλιος τείνει πρός τή δύση , γίνεται λίγο πιό ζεστό , καί ἀπὸ τό βράδυ μέχρι τά μεσάνυχτα ἀκόμα πιό ζεστό , τά μεσάνυχτα μάλιστα εἶναι πολύ πιό ζεστό ἀπ` ὁ,τι προηγουμένως,
ἐνῶ ἀπὸ τά μεσάνυχτα ἀρχίζει σταδιακά νά κρυώνει , καί τό ξημέρωμα εἶναι πιά
ψυχρό , ἐνῶ τό μεσημέρι ἀκόμη πιό ψυχρό “. ( ΑΡΡΙΑΝΟΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ
- ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV ).
” Ὦ` ΠΑΙ` ΔΙΟ`Σ “
” Κί ὅταν πέρασε τήν ἔρημο καί ἔφτασε στόν ἱερὸ τόπο , ὁ προφήτης τοῦ Ἄμμωνα
τοῦ εὐχήθηκε νά εἶναι καλά ἐκ μέρους τοῦ θεοῦ , ὅπως ἐκ μέρους τοῦ πατέρα “.
” ..ὥς ἀπὸ πατρός προσεῖπεν “.
” Κι αὐτὸς ( ὁ Ἀλέξανδρος ) ρώτησε ἄν τοῦ εἶχε ξεφύγει κάποιος ἀπὸ τούς δολοφόνους τοῦ πατέρα του.
Κι ὅταν ο προφήτης τοῦ συνέστησε νά μιλάει μέ εὐσέβεια – γιατί ὁ πατέρας του δέν
ἦταν θνητός – ( ” οὗ γάρ εἶναι πατέρα θνητόν αὐτῷ ” ) ρώτησε ἀλλάζοντας ἄν εἶχε τιμωρήσει ὅλους τούς δολοφόνους τοῦ Φιλίππου ‘
ἔπειτα ρώτησε γιά τήν ἐξουσία , ἄν δηλαδή ἔχει καθορίσει γι` αὐτόν νά γίνει κυρίαρχος
ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Κι ὅταν ὁ θεός χρηματοδότησε ὅτι καί αὐτὸ τό καθόρισε καὶ ὅτι ὁ Φίλλιππος βρῆκε πλήρη δικαίωση , πρόσφερε στό θεό λαμπρά ἀφιερώματα καί χρήματα στούς Ἱερεῖς.
Αὐτὰ γράφουν οἱ περισσότεροι σχετικά μέ τούς χρησμούς.” ( ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ-ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ , Ἀλέξανδρος - Καῖσαρ ).
” Ὁ ἴδιος ὅμως ὁ Ἀλέξανδρος σέ ἐπιστολή πρός τή μητέρα του γράφει ὅτι τοῦ δόθηκαν
ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟΡΡΗΤΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ , ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΤΟΥ ΜΟΝΟ Σ` ΕΚΕΙΝΗ “
” …γεγονέναι τινάς αὐτῷ μαντείας ἀπορρήτους , ἄς αὐτὸς ἐπανελθών φράσει πρός μόνην
ἐκείνην..” ( ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ )
Αὐτὰ ἔγραψε πρός τή μητέρα του , Ἱέρεια Ὀλυμπιάδα , ἡ ὁποία ἦταν γόνος καί τοῦ βασιλέως τῶν Χαόνων Ἐλένου , ὁ ὁποῖος ” κατέχει τόν ὁμιλοῦντα λίθον , τόν ὁποῖον τοῦ ἐδώρισε
ὁ Ἀπόλλων “.
Ὁ Ἀπόλλων γιά τούς Ἕλληνες εἶναι ὁ Ἥλιος Σείριος , ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ μέγιστος τοῦ ἀστερισμοῦ τοῦ Κυνός. ( Σημ. Ὁ ἀναγνώστης μπορεῖ νά ἀναζητήσει παλαιότερη ἀναφορὰ στόν Ἔλενο , στήν τριλογία ” ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΛΥΔΑΙΔΑΛΟΣ ΑΣΤΡΩΝ ” ).
Δύο χρόνια μετά τό θάνατό του στή Βαβυλῶνα , 10 Ἰουνίου τοῦ 323 π.χ , ὁ Πτολεμαῖος , ὁ
τελευταῖος ἐπιζῶν ἀπὸ τούς ἐπιγόνους του , ὁ ὁποῖος τόν εἶχε συνοδεύσει καί στήν ὄαση ,
θά ἐνταφιάσει τό ταριχευμένο σῶμα του στή Σίβα.\


Το μυστικό ταξίδι του Μ. Ἀλεξάνδρου ποὺ λίγοι γνωρίζουν Μέρος Γ

Μέρος Γ` : ΑΟΡΝΟΣ ΠΕΤΡΑ ) - 

Βρισκόμαστε στὸ καλοκαίρι τοῦ 327 π.χ καί ὁ Ἀλέξανδρος ἐγκατέλειψε τή Βακτρία , καί διαμέσου τοῦ περάσματος τοῦ Shibar , διέσχισε τό ἰνδικούς.
Μέ πορεία δίχως ἰδιαίτερος προβλήματα ἔφτασε στό σημερινό Begram. Βάδισε κατά μῆκος τοῦ ποταμοῦ Κωφή νὰ ( Καμπούλ ) , κι ἔπειτα σέ δύο παρατάξεις βάδισε κατά μῆκος τοῦ σημερινοῦ δρόμου μεταξύ Καμποῦλ καί Τζαλαλαμπάντ.

Μετά ἀπὸ σκληρές μάχες , κι ἀφοῦ ὑπέταξε τούς Ἀσπασιανοῦς , τούς Γουραίους καί τούς Ἀσσακηνούς , ἔφτασε στήν πόλη Νύσα ( βορειοανατολικά τοῦ σημερινοῦ Τζαλαλαμπάντ , στά σύνορα Ἀφγανιστᾶν καί Πακιστᾶν ).
Ἡ πόλις ἦταν κατά τήν παράδοση Ἑλληνική , πού τήν εἶχε χτίσει αἰῶνες πρίν ὁ Διόνυσος κατά τήν ἐκστρατεία του στήν Ἰνδία.
” Διόνυσον δέ κτίσαι τήν Νύσαν , ἐπεί τε ἰνδούς ἐχειρώσατο ” ( Ἀρριανός Ε,1).
Αὐτὰ τά ἀναφέρει ὁ ἄρχοντας τῆς πόλης Ἀκουφις , καί τοῦ ἐπιδεικνύει κατάφυτους μέ ἀμπέλια τόπους πού δέν
ὑπῆρχαν πουθενά ἀλλοῦ στήν εὐρύτερη περιοχή , ὅπως καί κισσό.
Μπροστά του τώρα ὑψώνεται ἡ ὕψιστη πρόκληση : ἡ ἈΟΡΝΟΣ ΠΕΤΡΑ.

” Ὁ βράχος αὐτὸς – γράφει ὁ Ἀρριανός - εἶναι ἕνα σημαντικό πρᾶγμα σ` αὐτὸν τόν τόπο , καί ὑπάρχει σχετικά μ`
αὐτὸν παράδοση ὅτι οὔτε ὁ Ἡρακλῆς , ὁ γιός τοῦ Δία , δέν μπόρεσε νά τόν κατακτήσει.
” ..οὐδέ Ἡρακλεῖ τῷ Διός ἀλωτόν γενέσθαι τήν πέτραν “.
” Ἡ περιφέρεια μέν τοῦ βράχου λέγουν ὅτι εἶναι 200 στάδια ( 23.000 μέτρα ) , τό δέ ὕψος αἰτοῦ , στό μέρος πού
εἷναι τό πιό χαμηλό του σημεῖο , εἶναι .ἔντεκα στάδια ( 1265 μέτρα ) , ἐνῶ γιά τήν ἀνάβαση σ` αὐτὸν ὑπῆρχε ἕνα
μόνο στενό πέρασμα χειροποίητο καί κακοτράχαλο’ ὑπῆρχε μάλιστα στήν ἄκρη τοῦ βράχου νερό καί αρκετό καί
καθαρό , γιατί ἀνάβλυζε ἐκεῖ μιά πηγή , ὥστε νά ρέει ἀπ` αὐτήν , ἐπιπλέον ὑπῆρχε ἐκεῖ καί δάσος καί γόνιμη
περιοχή , ὥστε , ὅταν καλλιεργηθεῖ , νά φτάσει γιά τή διατροφή χιλίων ἀνθρώπων. ( Ἀρριανός ΧΧVII )

Σύμφωνα με τον Ἀρριανό (Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις), ἥ Ἄορνος Πέτρα βρίσκεται μεταξύ του Γουραίου ποταμοῦ καὶ της κοιλάδας του Ἱνδού ποταμοῦ. Ὁ Γουραίος ποταμός βρίσκεται μεταξύ του Ἱμᾶου ὀρούς (σημερινά δυτικά Ἰμαλάια στὸ βόρειο Πακιστάν) καὶ Σουάστη ποταμοῦ (σημερινός Σουάτ (Swat), στο ΒΔ Πακιστάν), ὁ ὁποῖος βρίσκεται μετά τον Ὑδάσπη ποταμό (σημερινός Γχελούμ (Jhelum), της περιοχῆς Πουντζάμπ (Punjab) στο ΒΑ Πακιστάν).
Ἀπὸ μελέτες του ἀρχαιολόγου Aurel Stein (1926) ὑπολογίζεται ὅτι ἡ Ἄορνος Πέτρα σήμερα ὀνομάζεται Πιρ-Σαρ (Pir-Sar) καὶ βρίσκεται λίγα km δυτικά του Ἱνδού ποταμοῦ καὶ βόρεια του ποταμοῦ Μπουνέρ (Buner) στὸ βόρειο Πακιστάν, πολύ κοντά στὰ σημερινά σύνορα με το Ἀφγανιστάν.
Ἡ πολιορκία ἦταν αἱματηρή καί ἡ ἀντίσταση λυσσαλέα.
Οἱ πολιορκημένοι – γράφει ὁ Ἀρριανός – ἔμειναν ἔκθαμβοι μέ τήν ἀπερίγραπτη τόλμη τῶν Μακεδόνων ` ” ἔπρεπε νά πραγματοποιηθεῖ πάσῃ θυσία ” ἡ ἐκπόρθηση.
Ἐπὶ ἑπτὰ ἡμερόνυκτα ἐμάχοντο σκληρά οἱ Ἕλληνες προκειμένου νά ἐκπορθήσουν τό ” ἀπόρθητο τούτῳ φρούριο”.
Προκειμένου λοιπόν ὁ Ἀλέξανδρος , νά ἐπιτύχει τήν κατάληψη τῆς Ἀόρνου Πέτρας δέν δίστασε νά χρησιμοποιήσει ” τό σῶμα τῶν βασιλικῶν παίδων , τῶν ὁποίων ἡ ἡλικία δέν ἦτο μεγαλυτέρα τῶν δέκα πέντε ἐτῶν καί οὔτε ἕνας ἀπὸ τούς νεαρούς ἐκείνους ἥρωες ἐπέζησε ” ( ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ΗΛΙΟΥ ).

Τήν ΑΟΡΝΟ ΠΕΤΡΑ τήν συνοδεύουν κάποιες πληροφορίες οἱ ¨ὁποῖες γιά τόν ἄνθρωπο τῆς πρώϊμης καί κλασικῆς
ἀρχαιότητας , τῶν Ἑλληνιστικῶν χρόνων , τῆς Βυζαντινῆς περιόδου ,ἦταν μέρος τῶν γνώσεών του , κι αὐτὸ λόγω διαφορετικῆς παιδείας καί κοσμοθεώρησης.
Γιά τόν σημερινό ὅμως ἀναγνώστη πιθανότατα νά φανοῦν ” παράδοξες ” , ” ἐξωφρενικές ” , ” ἀντισυμβατικές ” , ” ἀντεπιστημονικές ” καί ” παράλογες “.

Γράφει ὁ Φιλόστρατος :
(Τα ἐς τον Τυανέα Ἀπολλώνιον, βιβλίον 2, παράγραφος 10): «`Ἄκουσέ ὅμως ὅτι την κατέλαβε ὁ Ἀλέξανδρος καὶ ὅτι ὀνομαζόταν Ἄορνος ὄχι γιατί εἶχε ὕψος δεκαπέντε στάδια γιατί τα ἱερὰ πτηνά πετοῦν πάνω ἀπὸ αὐτὸ το ὕψος, ἀλλὰ γιατί στὴν κορυφή της λένε πῶς ὑπάρχει ρῆγμα ποὺ τραβάει τα πτηνά ποῦ πετοῦν ἀπὸ πάνω, κάτι πού μπορεῖ νὰ δεῖ κανείς στὴν Ἀθήνα στὸν πρόδομο του Παρθενῶνος».

Ο Στράβωνας λέει γιὰ το ρῆγμα ποῦ ὑπῆρχε στὴν κορυφή της Ἀόρνου Πέτρας (Γεωγραφικά, βιβλίον 14, παράγραφος 11): «Εἶναι σπήλαιο ἱερὸ, το ὁποῖο λέγεται χαρώνιο, ὀλέθριο ποῦ ἔχει ἀποφράδα»
” ἐστί σπήλαιον ἱερόν χαρώνιον λεγόμενον , ὀλέθριον ἔχον ἀποφράς “..
ΑΠΟΦΡΑΣ= ΠΥΛΗ , ἔξοδος καὶ εἴσοδος τοῦ ὀλέθριου Χάροντος.
” ἀποφράς εἶναι η πύλη τήν ὁποίαν οἱ Ἀρχαῖοι ἐθεώρουν ὡς εἴσοδον καί κάθοδον εἷς τόν Ἀδὴν ( ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ , Γ.Πάπε , Ε.Στεφάνου , Φ.Πασσόβ ).

Ὁ Ι. Φουράκης γράφει ” γιά δίαυλο προωθήσεως καί ἀναρροφήσεως αἰθερικῶν ἰόντων , προοριζομένων διά
τήν ἀνάπλασαν καί βίωσιν τῶν ἐκ τοῦ Ταρτάρου ἐπὶ τῆς Χθονός ἀνελθόντων καί ἀνερχομένων καί ἀνθρωπομορφοποιούμενων ὄντων “.
Ὅμως οἱ ” παράδοξες ” αὐτὲς πληροφορίες , συνδυαζόμενες μέ πληροφορίες πού ἀποτελοῦν δομικά συστατικά
τῆς Ἑλληνικῆς γραμματείας , φιλοσοφίας καὶ κοσμοθεώρησης , ἀλλὰ καί ἄλλων λαῶν , γεννοῦν πολύμορφα καί
πολυδιάστατα ρωτήματα :
Ὁ `Ἄγ.  Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστόν σαλός στὶς προφητεῖες του ἀναφέρει ὅτι ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ἔκλεισε τις πύλες των Ἰνδιῶν ἀπὸ τις ¨ὁποῖες μέλλει νὰ βγοῦν 72 βασιλεῖς με τον λαό τους: «Κατά το ἔτος ἐκεῖνο θ’ ἀνοίξει ὁ Κύριος τις πύλες των Ἰνδιῶν ποὺ ἔκλεισε ὁ βασιλιάς των Μακεδόνων Ἀλέξανδρος. Θὰ βγοῦν τότε ἀπὸ ἐκεῖ οἱ ἑβδομῆντα δύο βασιλεῖς με τον λαό τους, τα λεγόμενα βδελυρά ἔθνει, ποὺ εἶναι πιὸ σιχαμερά ἀπὸ κάθε ἀηδία καὶ δυσωδία. Αὐτὰ θὰ διασκορπισθοῦν σ’ ὅλο τον κόσμο. Θὰ τρῶνε ζωντανούς τους ἀνθρώπους καὶ θὰ πίνουν το αἷμα τους».
( Πλούταρχος, Περί `Ἰσιδος καὶ Ὀσίριδος, παράγραφος 356): «Ὁ Τυφῶνας ἀπέκτησε συνωμότες ἑβδομῆντα δύο ἄνδρες»

Στήν Ἀποκάλυψη του Ἰωάννη διαβάζουμε γιὰ τα ἔθνη Γωγ και Μαγώγ (κεφάλαιον 20, στίχοι 7-9): «Καὶ ὅταν συμπληρωθοῦν τα χίλια χρόνια, θὰ λυθεῖ ὁ Σατανᾶς ἀπὸ τὴ φυλακή του καὶ θὰ βγεῖ γιὰ νὰ ἐξαπατήσει τα ἔθνη ποῦ βρίσκονται στὶς τέσσερις γωνίες της γῆς, τον Γωγ και τον Μαγώγ. Αὐτούς θὰ συγκεντρώσει στὸν πόλεμο καὶ ὁ ἀριθμὸς τους θὰ εἷναι σὰν την ἄμμο της θάλασσας. Ἀνέβηκαν στὴν ἐπιφάνεια της γῆς καὶ περικύκλωσαν το στράτευμα των ἁγίων καὶ την πόλη την ἠγαπημένη. Κατέβηκε ὅμως φωτιά ἀπὸ τον οὐρανὸ καὶ τους κατέκαψε».

Ο περιηγητής του 6ου αἰῶνα π.Χ. Σκύλαξ, ὁ ὁποῖος περιόδευσε στὴν Ἰνδία ἔπειτα ἀπὸ ἐντολὴ του βασιλιά τῶν Περσῶν Δαρεῖου γιὰ νὰ καταγράψει τα ἔθνη καὶ τις φυλές της, γράφει γιὰ τους Κυνοκέφαλους (Περί Ινδών): «Ὑπῆρχαν στὰ βουνά του Ἰνδοῦ ποταμοῦ καὶ της κεντρικῆς Ἰνδίας, ὅπου ζοῦσαν σε σπηλιές καὶ ὑπόγειες στοές, ἄνθρωποι ποὺ εἶχαν κεφάλι σκύλου. Καὶ ὅλοι τους, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, εἶχαν μία μεγάλη οὐρὰ».
Στοὺς Κυνοκέφαλους ἀναφέρεται ἐπίσης καὶ ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μέγας Φώτιος (810-893 μ.Χ.)

Ὁ Κάτω Κόσμος εἶναι τεράστιες κοιλότητες στὸ ἐσωτερικό της Γῆς οἱ ὁποῖες συνδέονται μεταξύ τους με στοές, ἐνῶ στὴν ἐπιφάνεια της Γῆς ὑπάρχουν στόμια τα ὁποία ἀποτελοῦν εἰσόδους ποῦ ὁδηγοῦν στὸ ἐσωτερικό της (Πλάτων, Φαίδων): «`Ὅσο γιὰ τις περιοχές στὸ ἐσωτερικό της γῆς, αὐτὲς εἶναι συνέχεια των κοιλωμάτων της καὶ ὑπάρχουν πολλές περιμετρικά σ’ ὅλη τὴ γῆ. `Ἄλλες εἶναι βαθύτερες καὶ πιὸ ἀνοιχτές ἀπ’ αὐτὴν ποῦ κατοικοῦμε ἐμεῖς, ἄλλες πάλι εἶναι πιὸ βαθιές, ἀλλὰ το χάσμα τους εἶναι μικρότερο ἀπὸ το χάσμα του δικοῦ μας τόπου, ὑπάρχουν ὡστόσο μερικές ποῦ εἶναι μικρότερες στὸ βάθος καὶ πιὸ πλατιές ἀπὸ τον δικό μας τόπο. `Ὅλες αὐτὲς οἱ περιοχές κάτω ἀπὸ τὴ γῆ συγκοινωνοῦν μεταξύ τους σε πολλά σημεῖα, με τρῦπες ἄλλοτε στενότερες καὶ ἄλλοτε φαρδύτερες καὶ βγάζουν κάπου.

Ὁ Ὅμηρος γράφει , ‘‘Πολύ μακριά, στὸ σημεῖο ὅπου κάτω ἀπὸ τὴ γῆ ὑπάρχει το πιὸ βαθύ βάραθρο’’, αὐτὸ δηλαδή ποὺ καὶ ὁ ἴδιος σε ἀλλά σημεῖα καὶ πολλοί ἀπὸ τους ποιητές ἔχουν ἀποκαλέσει Τάρταρο».
Στήν Ἀποκάλυψη του Ἰωάννη γίνεται λόγος γι’ αὐτούς ποῦ εἶναι κάτω ἀπὸ τὴ γῆ (κεφάλαιον 5, στίχος 3): «Καὶ κανείς δὲν μποροῦσε, οὔτε ἀπ’ αὐτούς ποῦ εἶναι στὸν οὐρανὸ, οὔτε ἀπ’ αὐτούς ποῦ εἶναι στῆ γῆ, οὔτε ἀπ’ αὐτούς ποῦ εἶναι κάτω ἀπὸ τὴ γῆ ν’ ἀνοίξει το βιβλίο, οὔτε νὰ το κοιτάξει»
Ἐκτὸς ἀπὸ τον Ἡρακλῆ καὶ τον Θησέα, στὸν Κάτω Κόσμο κατέβηκε καὶ ὁ Σουμέριος βασιλιάς Γκίλγκαμες (Το `Ἔπος του Γκίλγκαμες, Πινακίδα 9, Στήλη 4 καὶ 5): «Μία λεύγα σὰν ταξίδεψε, βαθύ ἦταν το σκοτάδι χωρίς κανένα φῶς. Νά δεῖ οὔτε μπρὸς οὔτε πίσω μπορεῖ. Δύο λεύγες σὰν ταξίδεψε, βαθύ ἦταν το σκοτάδι χωρίς κανένα φῶς. Νὰ δεῖ οὔτε μπρὸς οὔτε πίσω μπορεῖ. Τρεῖς λεύγες σὰν ταξίδεψε, βαθύ ἦταν το σκοτάδι χωρίς κανένα φῶς.

«[…] Συνάντησα (ὁ Ἀλέξανδρος), ἐπίσης, πολλά ἔθνη ποῦ ἔτρωγαν σάρκες ἀνθρώπων καὶ ἔπιναν το αἷμα ζώων καὶ θηρίων σὰν νερό. Τους νεκρούς τους δὲν τους ἔθαβαν ἀλλὰ τους ἔτρωγαν. […] τους ἐπιτέθηκα, σκότωσα με το σπαθί μου πολλούς ἀπὸ αὐτούς καὶ ὑποδούλωσα την χώρα τους. […] καὶ τράπηκαν σε ἄτακτη φυγή. […] μέχρι ποῦ ὀχυρώθηκαν πίσω ἀπὸ τα δύο βουνά ποῦ λέγονται Μαζοί του Βορρᾶ καὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλη εἴσοδος ἡ ἔξοδος ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν ἀνάμεσα στὰ δύο βουνά. […] Καὶ μεταχειρίστηκα κάθε μέσο, ὥστε νὰ μὴν ἔχουν ἄλλη ἔξοδο πλὴν αὐτῆς […]. Καὶ στὸ σημεῖο αὐτὸ ἔκτισα χάλκινες πύλες πλάτους εἴκοσι δύο πήχεων καὶ ὕψους ἑξῆντα, καὶ τις πέρασα μέσα ἕξω με ἀσβέστη ὥστε νὰ μὴν μποροῦν νὰ τις ἀνοίξουν οὔτε με φωτιά, οὔτε με σίδερο, οὔτε με ὁποιονδήποτε ἄλλο τρόπο. Γιατί ὁ ἀσβέστης σβήνει τὴ φωτιά καὶ σπάει τα σίδερα. Ἔξω ἀπὸ αὐτὲς τις φοβερότατες πύλες ἔκτισα ἄλλη οἰκοδομή με σκληρές πέτρες, πού καθεμιά τους εἶχε πλάτος ἔντεκα πήχες, ὕψος εἴκοσι καὶ μῆκος ἑξῆντα. Ἔτσι λοιπόν ἀσφάλισα τὴ νέα αὐτή οἰκοδομή, πότισα τις πέτρες με κασσίτερο, τον ὁποῖο ἀνέμειξα με μολύβι καὶ την πέρασα με “ἀσικύτινο”, ὥστε τίποτε νὰ μὴν μπορέσει ποτέ νὰ τις ἀνοίξει, καὶ τις ὀνόμασα πύλες της Κασπίας. Ἐκεῖ μέσα ἔκλεισα εἴκοσι δύο βασιλεῖς. Τα ὀνόματα αὐτὸν τῶν ἐθνῶν εἶναι Μαγώγ, Γωθ, Κυνοκέφαλοι, Νούνοι, Φονοκέρατοι, Συριασοροί, Ίωνες, Καταμόργοροι, Ἰμαντόποδες, Καμπάνες, Σαμάνδρεις, Ιππύεις, Επάμβοροι» (Ψευδοκαλλισθένης, Ἀλεξάνδρου Πράξεις).

«Ὁ Μωάμεθ! Θὰ σ’ ἐρωτήσωσι περί του Ζουλ-Καρνέϊν, ἀποκρίθητι· θὰ διηγηθῶ ὑμῖν την ἱστορίαν αὐτοῦ. Ὡρίσαμεν την ἐξουσίαν αὐτοῦ ἐπὶ της γῆς καὶ τῷ παρεχωρήσαμεν τα μέσα ἶνα ἐκτελέση πᾶν ό,τι ἐβούλετο ἀκολουθῶν ὁδὸν τινά. Ὅδευσε μέχρις οὗ ἔφθασεν εἰς την δύσιν, εἶδε δύοντα τον Ἥλιον ἕν βορβορώδει τινί πηγή, πλησίον δ’ αὐτῆς εὑρέ λαόν. Εἴπομεν αὐτῷ· Ὦ Δίκερως! Δύνασαι νὰ τιμωρήσης τον λαόν τοῦτον, ἡ νὰ μεταχειρισθῆς αὐτὸν εὐμενῶς. Θὰ τιμωρήσω, ἀπεκρίθη οὗτος, πάντας τους ἀσεβεῖς καὶ εἶτα θὰ ἐγκαταλείψω αὐτούς τῷ Θεῶ ὅστις σκληρῶς θὰ τους τιμωρήση. Ἀλλ’ ὅστις πιστεύση καὶ πράξη το ἀγαθὸν θὰ ἀμειφθῆ ἐξαιρέτως, καὶ θὰ ἀναθέσω αὐτὸ διαταγάς ἄς θέλει ἁπόνως ἐκτελέσει. Ὁ Δίκερως ἐκ νέου ἀνέλαβε την πορείαν αὐτοῦ. Ἕως οὗ ἔφθασεν εἰς το μέρος εἷς ὁ ἀνατέλλει ὁ Ἥλιος ἐπὶ τινός λαοῦ εἷς ὄν οὐδὲν ἐδώκαμεν πρὸς προφύλαξίν του ἐκ της θερμότητος αὐτοῦ. Ναί, οὕτως ἔχει, καὶ γιγνώσκομεν πάντας τους μετ’ αὐτοῦ. Καὶ ἠκολούθησεν ἑτέραν ὁδὸν. Μέχρις οὗ ἔφθασε μεταξύ δύο προχωμάτων, εἷς τους πρόποδας τῶν ὁποίων κατώκει λαός μόλις ἐννοῶν διάλεκτον τινά. Ὁ λαός οὗτος εἶπεν αὐτῷ· Ὦ Δίκερως! Ὁ Γωγ καὶ Μαγώγ διαφθείρουσιν την γῆν. Δύνασαι ἀντὶ ἀμοιβῆς νὰ ἐγείρης φραγμόν μεταξύ ὑμῶν; Ἡ ὑπὸ του Κυρίου μου, ἀπεκρίθη οὗτος, χορηγηθεῖσα μοι ἐξουσία, εἶναι μεγαλυτέρα ἀμοιβή της ὑμετέρας. Ἀρκεῖ νὰ με συνδράμετε μετά προθυμίας, καὶ θέλω ἐγείρει φραγμόν μεταξύ ὑμῶν. Κομίσατέ μοι διαφόρους σιδηρᾶς πλάκας ἀρκούσας ἶνα πληρῶσι το μεταξύ των δύο ὀρέων διάστημα, φυσήσατε το πῦρ μέχρις οὐ πυρακτωθῆ ὁ σίδηρος. Ἔπειτα εἶπε· κομίσατέ μοι αναλελυμένον χαλκόν ὅπως χύσω αὐτὸν ἄνθωθεν. Ο δε Γωγ και Μαγώγ δὲν θὰ δυνηθῶσι νὰ διασκελίσωσι το περίφραγμα, οὔτε νὰ διατρυπήσουν αὐτὸ. Καὶ προσέθηκε· το ἔργον τοῦτο εἶνασι ἡ ἰσχῦς της μακροθυμίας του Κυρίου μου. Ὅταν δὲ ὁ Θεός θελήση, θὰ μεταβάλω αὐτὸ εἷς τεμάχια. Ἡ ἐπαγγελία του Κυρίου μου εἶναι ἀλάνθαστος» (Κοράνι, κεφ XVIII εδάφιο 83-98).

Μέ τήν ἐλπίδα ὅτι δόθηκαν τά ἐρεθίσματα γιά τόν προβληματισμό καί τήν διατύπωση ἐρωτημάτων ἒστω καί
σέ ἕνα ἀναγνώστῃ , θά κλείσω βάζοντας ἐρωτηματικό στήν κατάφαση τοῦ Εντσο τής Μέλκ :
” Τό παλαιό τριαντάφυλλο ὑπάρχει μόνο σάν ὄνομα , κρατᾶμε γυμνά ὀνόματα ; “
Γ.Γάκης
…………………………………………….
ΑΡΡΙΑΝΟΣ : Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις.
ΑΡΡΙΑΝΟΣ : Ινδικά.
ΝΤΡΟΫΣΕΝ-ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ : Ἱστορία Μ. Ἀλεξάνδρου.
ΠΑΥΣΑΝΙΑ : Ελλάδος περιήγησις ( Ἀττικὰ ).
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ : Βίοι παράλληλοι ( Ἀλέξανδρος -Καῖσαρ ).
Ν.G.L.HAMMOND : M. Ἀλέξανδρος , ἕνας ἰδιοφυής.
ΗΡΟΔΟΤΟΣ : ΙΣΤΟΡΙΑΙ
CAROLUS MULLERUS : ΒΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
ΑΛΕΝ ΜΠΛΟΤΙΕΡ : TA ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΟΑΣΗΣ ΣΙΒΑ.
Ι.ΦΟΥΡΑΚΗΣ : MΕΙΞΙΣ-ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΙΣ ΜΥ-ΘΟΛΟΓΙΑΣ+ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
Ι.ΠΑΣΣΑ : ΟΡΦΙΚΑ
ΓΚΑΦΟΥΡΟΦ Β.-ΤΣΙΜΠΟΥΚΙΔΟΥ Δ.: AΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑΤΟΛΗ.
ΛΕΞΙΚΟΝ ΗΛΙΟΥ.
ΣΤΡΑΒΩΝ : ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ
ΜΙΛΟΡΑΝΤ ΠΑΒΙΤΣ: ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΧΑΖΑΡΩΝ-ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΑΝΤΙΤΥΠΟ
ΑΡΘΟΥΡ ΚΑΙΣΛΕΡ: H ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ ΦΥΛΗ
ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ : ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ ΤΥΑΝΕΑ
ΦΙΡΝΤΟΥΣΙ : ΣΑΧ-ΝΑΜΕ ( ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΣΙΚΑΝΤΑΡ )
ΝΙΖΑΜΙ : ΣΙΚΑΝΤΑΡΜΑ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΠΛΑΤΩΝ : ΦΑΙΔΡΟΣ
ΗΣΙΟΔΟΣ: ΘΕΟΓΟΝΙΑ
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ: ΠΕΡΙ ΙΣΙΔΟΣ ΚΑΙ ΟΣΙΡΙΔΟΣ
ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ:ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
ΚΟΡΑΝΙ
ΛΕΞΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ: ΠΑΠΕ-ΣΤΕΦΑΝΟΥ-ΠΑΣΣΟΒ
ΟΜΗΡΟΣ: ΙΛΙΑΔΑ – ΟΔΥΣΣΕΙΑ