Ἡ Ἱερή πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ ἡ ἐπιβίωση τῶν Ἑλλήνων ΕΝΟΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑ

                                        ΕΝΟΤΗΣ    ΔΕΥΤΕΡΑ

Ἡ Ἱερή πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ

ἡ ἐπιβίωση τῶν Ἑλλήνων

<< Εἶστε τὸ γένος τῶν

ἀνθρώπων

καὶ ἀπὸ ἐσᾶς ξεκίνησαν τὰ πάντα >>

( Ὁ Αἰγύπτιος ἀρχιερεύς

ἀπευθυνόμενος

στὸν Σόλωνα . Ἔργον << ΤΙΜΑΙΟΣ >>

τοῦ Πλάτωνος ).

Οἱ μνήμης τοῦ προκατακλυσμιαίου πολιτισμοῦ διεσώθησαν ἀπὸ ἱερεῖς οἱ ὁποῖοι διέφυγαν ἡ ὑπῆρχαν καὶ ζοῦσαν στὰ ὄρη, δίπλα στὰ Μουσεῖα τὰ ὁποῖα ἦσαν τὰ ἀχρεία Γνώσεως . Μ΄ αὐτὸν τὸν τρόπο ἄρχισε ἡ πορεία τῶν Ἑλλήνων μετὰ τὴν μεγάλη καταστροφή ἀπὸ τὸν κατακλυσμὸ, τὸν ὁποῖο εἶχαν προβλέψει οἱ περίφημοι ἱερεῖς Τελχίνες. Οἱ Ἕλληνες ἀρχίζουν νὰ μεγαλουργοῦν , πάλι, μέσα ἀπὸ τὶς νέες δυσκολίες καὶ ἐμπόδια . Δὲν λείπουν, ὅμως , οἱ διάφορες πολεμικές ἐπιχειρήσεις, ἔστω καὶ ἐμφύλιος, ποῦ θὰ τοῦς κάνουν δυνατούς. Τὶς ἱστορικὲς πτυχές ὅλων αὐτῶν τῶν ἀγώνων θὰ ἐξετάσουμε ἀπ΄ ἐδῶ καὶ πέρα, ἀναλύοντας τὰ αἴτια, τὰ ἀποτελέσματα, ποιοὶ πράγματι εὐθύνοντο γι΄ αὐτὲς τὶς καταστάσεις καὶ μὲ τὶς ψυχικὲς δυνάμεις ὁ Ἑλληνισμὸς ἐπιβίωσε διὰ << πυρὸς καὶ σιδήρου >> Εἴμαστε ἔνα Ἔθνος, τὸ ὁποῖο μὲ τὴν πανάρχαια ἱστορία του, ἔχει θέσει ἀνεξίτηλη τὴν σφραγῖδα του στὴν ἀνθρωπότητα. Ἡ διαπίστωση αὐτή ἐξάγεται ἀπὸ τὰ ἀποτελέσματα τὴς δημιουργικῆς εὐθυΐας τῆς Ἑλληνικὴς Φυλής σὲ καιρούς εἰρηνικούς, ἀλλὰ καὶ στὴν πολεμικὴ ἀρετή μας ! Γιὰ τοῦς λόγους αὐτούς πρέπει νὰ αἰσθανόμαστε ὑπερηφάνεια καὶ νὰ ἀτενίζουμε τὸ μέλλον μὲ αἰσιοδοξία. Μὲ τὴν δημιουργία του, ὁ Ἕλληνας ἐπλούτισε τὴν ἀνθρωπότητα μὲ θεμελιῶδες πολιτιστικές ἀξίες οἱ ὁποῖες ἐξακολουθοῦν νὰ κατευθύνουν τὰ βήματα της. Μὲ τὴν πολεμικὴ μας ἀρετὴ, ὄχι μόνο ἐπιβιώσαμε καὶ διασωθήκαμε ἀπὸ τὸν ἀφανισμὸ, ἀλλὰ καταστήσαμε τὴν Ἑλλάδα Κοσμοκράτειρα καθὼς καὶ πρόμαχο τῆς ἐλευθερίας καὶ τοῦ Πολιτισμοῦ . Ἀποδείξαμε , σὲ ὅλο τὸ διάβα τῶν ἰσῶνον , ὅτι ἀγαπᾶμε τὴν Εἰρήνη ἀλλὰ δὲν φοβόμαστε τὸν πόλεμο. Ὄντα μᾶς ζητοῦσαν τῆς Ἐλευθερίας μας τὴν Ἀνεξαρτησία μας καὶ τὴν ἀξιοπρέπεια μας , ἡ ἀπάντηση μας ἦτο ἀποφασιστική, χωρὶς ὑπολογισμούς καὶ ἐμποτισμένη μὲ ὑψηλὸ ἰδεαλισμό. Ἡ πατρίδα μας ἀποτελοῦσε πάντοτε σημεῖο διασταυρώσεως πολλῶν βλέψεων . Αὐτὸ τὸ προνόμιο , ὅπως θὰ δοῦμε παρακάτω, τὸ ἐπληρώσαμε πολὺ ἀκριβά . Ἔχουμε τὴν ἱκανοποίηση ὅτι ἐπληρώσαμε πολύ ἀκριβὰ. Ἔχουμε τὴν ἱκανοποίηση ὅτι ἐκπληρώσαμε τὸ χρέος μας καὶ ἡ στάση μας ἀπετέλεσε σταθμό στὴν ἱστορία τὴν ἀνθρωπότητος καὶ ἔκρινε , ἐκτὸς τῆς δικῆς μας τύχης καὶ τὴν δικῆς της , τόσο στὴν ἀρχαιότητα ὅσο καὶ κατὰ τους μέσους χρόνους καὶ νεωτέρους . Ὁποιοσδήποτε ἄλλος λαὸς θὰ εἶχε ἀφανισθεῖ ἀπὸ τους μέσους χρόνους καὶ νεωτέρους . Ὁποιοσδήποτε ἄλλος θὰ ἀφανισθεῖ ἀπὸ τοῦς κατακλυσμούς τῶν δοκιμασιῶν , τους ὁποῖους ἔχει ὑποστεῖ ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς . Αὐτὴ ἡ διαπίστωση πρέπει νὰ μᾶς γεμίζει μὲ αὐτοπεποίθηση καὶ φυσικὰ, αἰσιοδοξία . Ἄν μελετήσουμε προσεκτικὰ τὴν ἱστορία μας , θὰ διαπιστώσουμε ὅτι στὶς κρίσιμες στιγμὲς μας ἀνακτοῦμε σὲ ἐκθαμβωτικὸ βαθμὸ τὴν αἴσθηση τοῦ χρέους ἡ ὁποῖα ἐξαλείφει ὅλες τὶς ἀδυναμίες μας καὶ μᾶς ὑψώνει ως ἱστορικό παράγοντα . Πρόσφατο , σχετικό παράδειγμα εἶναι ἡ στάση του Ἕλληνα στὸν Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Τοῦ ἐτέθη τὸ δίλημμα μεταξύ ταπεινωτικῆς ὑποταγῆς στὴν φασιστοναζιστική ἐπιδρομὴ καὶ τῆς ὑπέρτατης θυσίας μὲ συνθῆκες χωρίς ἐλπίδα . Μὲ ὁμοψυχία ἐτάχθη ὑπέρ τῆς θυσίας καὶ μέσως αὐτῆς. Μετέβαλε, κατὰ παγκόσμια ἀναγνώριση, τὸν ροῦ τοῦ πολέμου . Ἡ πολεμική ἀρετὴ τοῦ Ἕλληνα ἄγγιξε τῆς κορυφές κατὰ τὴν μεγάλη αὐτὴ δοκιμασία . Ἄς ξεκινήσουμε , ὅμως , τὴν ἱστορική διαδρομή μας ἀπὸ τοῦς χρόνους τοῦ Τρωϊκοῦ πολέμου ἕως σήμερα καὶ στὸ τέλος θὰ δεῖτε πόσο περήφανοι θὰ νιώσετε, ἀφοῦ ἐπιζήσαμε κυριολεκτικῶς ἀπὸ τὴν φωτιὰ καὶ τὸ σίδερο .

Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Ἡ Ἱστορκοὶ τοποθετοῦν τὸν Τρωικὸ πόλεμο στὰ 1170 π.Χ. Τώρα πῶς σὲ ἑκατὸ χρόνια ἔγιναν ἐξαπλώσεις, ἀνεπτύχθησαν πολιτισμοί κ.λ.π. εἶναι κάτι τὸ ὁποῖον δὲν τοῦς ἐνδιαφέρει. Χρονολογήσεις οἱ ὁποῖες δίδονται ἀπὸ λαμπρούς ἐπιστήμονες καὶ ἐρευνητές Ἕλληνες, καὶ ἀφήνουν ἄφωνούς τοῦς ἐρευνητὲς τῆς πολυθρόνας . Ὁ Ταξίαρχος ε.α. Τῆς Γεωγραφικὴς Ὑπηρεσίας στρατοῦ καὶ μέλος τῆς Ἑλληνικῆς Γεωγραφικὴς Ἑταιρίας , κος Κωνσταντίνος Κουτρουβέλης στὸ ἐκπληκτικό ἐπιστημονικό ἔργο του, τοποθετεῖ τὰ γεγονότα τοῦ Τρωικοῦ πολέμου στὰ ἔτη 3.087 – 3.078 βάσει ἀστρονομικῶν καὶ ἄλλων ἐπιστημονικῶν στοιχείων τὰ ὁποῖα εἶναι συγκλονιστικά . ^{Κ. Κουτρουβελης << Ἡ ἀναχρονολόγηση τῆς Προϊστορίας κυρίως μὲ βάση τίς ἀστρονομικές πληροφορίες ἀρχαίων συγγραφέων >> ἐκδόσεις << Δάυλὸς >> Ἀθήνα 1999, σε, 265 – 292 πιναξ σελίδος 30}

Οἱ προσχώσεις, πάντως τῶν παραλιακῶν τοποθεσιῶν ποῦ ἀναφέρονται στὴν Ἰλιάδα ὁδηγοῦν καὶ δείχνουν 3.300 π.Χ.

α) Ὁ Ἡρόδοτος μᾶς ἀναφέρει ὅτι ὁ πόλεμος στὸ ἵλιον ἔγινε τρεῖς γενεές μετὰ τὸν Μίνωα. Ὁ Μίνωας συμφώνως μὲ τὸν Μανέθωνα στὰ << Αἰγυπτιακὰ >> , ἦτο ὁ πρῶτος κυβερνήτης τῆς Αἰγύπτου Α΄ δυναστεία τῆς δευτέρας περιόδου στὰ 3.500 π.Χ ^{ἩΡΟΔΟΤΟΣ Ἱστορία Ζ΄ 171} β) Μελετῶντας τὴν Ἰλιάδα τοῦ Ὁμήρου , ἀντλοῦμε τὴν πληροφορία ὅτι στὸν τελευταῖο ἔτος τοῦ Τρωικοῦ πολέμου , ἦλθε πρὸς βοήθεια τῶν πολιορκούμενων Τρώων ὁ βασιλεύς Μέμνων τῆς Αἰθιοπίας . Στὰ <<αἰθιοπικά >> πληροφορούμεθα πῶς ὁ Μέμνων ἐβασίλευε περίπου στὰ 3.500 π.Χ.

Μετὰ δύο παραδείγματα θέσαμε κάποια λογικὰ ἐρωτήματα , ἀφοῦ κάνουμε κάποιές διαπιστώσεις : Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος αὐτὸς ἔγινε μεταξύ 1170 π.Χ. ( ἐπιμονή μ΄ αὐτή τὴν χρονολογία ), διότι Ὁ Μινωικός πολιτισμὸς κατεστράφη ἀπὸ τὸν μεγάλο σεισμό τῆς Θήρας Σαντορίνης μετὰ τὸ 1700 π.Χ. Καὶ ὁ Μυκηναϊκός πολιτισμὸς χωρὶς αἴγλη καὶ δύναμη στὰ 1400 π.Χ. δὲν ὑφίστατε . Οἱ ἄλλοτε κραταιές πόλεις Μυκῆνες, τίρυνθα κ.α εἶναι ἐγκαταλελειμμένες . Οἱ Ἱστορικοί συμφωνοῦν μὲ τὴν ἄποψη ὅτι ἐπῆλθε καταστροφή ἀπὸ ἰσχυρὸ σεισμό καὶ οἱ κάτοικοι ἔφυγαν γειά ἄλλες περιοχές .

Ἐρωτήσεις

α) Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἔγινε ὁ Τρωικός Πόλεμος στὰ 1170 π.Χ. ἐφόσον τὰ κέντρα ἦσαν κατεστραμμένα ;

β) Ποιοὶ ἦσαν οἱ ἀρχηγοί τῆς ἐκστρατείας στρατηγοί κ.λ.π. Οἱ ὁποῖοι κατάφεραν καὶ συγκέντρωσαν κοντὰ στὰ 1300 πλοία καὶ

γ) Εἶναι δυνατόν νὰ ἔχει γίνει ἡ μεγάλη ἐκστρατεία ; του Ἀγαμέμνονος πρὶν ἀπὸ τὴν πτώση της Τροίας.

δ) Ὁ Τρωικός πόλεμος ἦτο ἀδελφοκτόνος , ναὶ ἡ ὄχι , Ἐμεῖς ἄς ἀποδείξουμε γιὰ πολλοστή φορᾶ τὴν Ἑλληνική καταγωγή τῶν Τρώων , ἀφοῦ ὑπενθυμισθεῖ ὅτι ὁ Τρωικός πόλεμος δὲν ἔγινε γιὰ τὰ μάτια τῆς Ἑλένης , ἀλλὰ καθαρά γιὰ πολιτικούς καὶ ἐμπορικούς λόγους διότι, τὸ Ἵλιον ἐκείνη τὴν ἐποχῆ ἐπηρέαζε τὶς ἀποικίες καὶ φορολογοῦσε τὰ πλοῖα ποῦ περνοῦσαν ἀπὸ ἐκεῖ . Οἱ Μυκήνες καὶ Σπάρτη κυριαρχοῦσαν τότε στὴν Μητροπολιτική Ἑλλάδα καὶ ἔστειλαν ἀντιπροσώπους νὰ διευθετηθεῖ τὸ θέμα , ἀλλὰ ἡ Τροία ἀρνήθηκε τὴν εἴσοδο τους καὶ τοῦς ἀπέπεμψε . Ἡ συνέχεια ἐδόθη στὰ ξίφη καὶ στίς ἀσπίδες . Ὁ Τρώς, λοιπόν , ὁ ἐπώνυμος τῆς Τροίας , ἦτο γιός τοῦ Ἐριχθονίου καὶ τῆς Ἀστυόχης . Ἡ Ἀστυόχη ἦτο κόρη τοῦ Σιμόεντος καὶ τῆς Καλλιρόης .

Ἡ Τροία πρὶν ἀπὸ τὸν Τρῶα ὀνομαζόταν Δαρδανία ἐκ τοῦ παπποῦ του Τρώος Δάρδανο . ^{ἈΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ βιβλιοθήκη Γ΄ 140}

Οἱ Τρῶες εἶχαν Ἑλληνικὰ ὀνόματα καὶ ἐλάτρευαν τοῦς θεοὺς τοῦ Ὀλύμπου . Ἡ Ἀθηνᾶ ἦτο προστάτις τῆς Τροίας καὶ σύμμαχοι τῶν Τρώων ἦσαν οἱ Μακεδόνες, Θεσσαλοί, Βοιωτοί , Θράκες κ.α Ἐξάλλου, ἡ ἵδρυση τῆς Τροίας ὡς ἱστορικὸ γεγονός εἶναι μέρος τῆς Ἱερὰς Ἑλληνικῆς Παραδόσεως . Ὁ Ὅμηρος στὴν << Ἰλιάδα >> κάνεις συχνές ἀναφορές στὴν ἔννοια ἀδελφοκτόνος πόλεμος . Ἄς δοῦμε τώρα , χωρίς μικρὲς παρενθέσεις ποιοὶ ἔλαβαν στὸν αὐτὸν πόλεμο καὶ ἀπὸ τίς δύο πλευρές .. ^{ὅλα τὰ στοιχεῖα εἶναι μέσα ἀπὸ τὴν Ἰλιάδα τοῦ Ὁμήρου καὶ συγκεκριμένα στὴν Β΄ ραψωδία στίχος 494}

ἙΛΛΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ

Γεωγραγική Ἀρχηγός Στρατηγός πλοία

περιοχὴ

Ἀττική (Ἀθήνα ) Μενεσθεός του Πετέου 50

Αἰτωλία θόας Ἀδραιόμονος Περίφης του Ὀχησίου 40

Ἀρκαδία Ἀγαπήνωρ τοῦ Ἀγκαὶου 60

Ἄργος Διομήδης του Τυδέως σθένελος τοῦ

/// // Καπανέως, Εὐρύλαος τοῦ Ταλαοῦ. 80

Βοιωτία Ἀρκεσίλαος , Πηνέλεως ,Λήιτος

////////// Προθήνωρ καὶ Κλώνιος 50

Ἡλεῖα Δώρης τοῦ Ἀμαραγκέως , Πολύξενος

/////// τοῦ Ἀγασθένους , Ἀμφίμαχος τοῦ 40

/////// Κτεάτου Θάλπικὸς τοῦ Εὐρύτατου

Λακεδαίμων (Σπάρτη) Μενέλαος τοῦ Ἀρτέως 60

Λοκρίς Αἱας τοῦ Οϊλέως 40

Μυκῆνες Ἀγαμέμνων τοῦ Ἀρτέως 100

/////////// Ἀρχιστράτηγος //

Μεσσηνία Νέστωρ τοῦ Νηλέως , Ἀντίλογος 90

///////// καὶ Θρασυμήδης

Ὀρχομενός, Βοιωτίας Ἀσκάλαφος -Ἱάλμενος γιοὶ του Ἄρεως 30

Φωκίς Σχέδιος καὶ Ἐπίστροφος γιοὶ τοῦ Ἰφίτου 40

Ἰστιαία ( Τρίκκη)

Μαχάων καὶ Ποδαλείριος γιοὶ τοῦ Ασκληπιοῦ 30

Μαγνησία -Πηνειοῦ

Πηλίου Πρόθοος τοῦ Τενθρηδόνας 40

Πελασγιώτις

(Φέραι, Ἱωλκός) Εὔμηγος του Ἀδμήτου 11

Β. Μαγνησία

( Ὀρμένιο Ἀστεριο ) Εὐρόπυλος τοῦ Εὐδαίμονος 40

Περραιβια α Γουνέος ἐκ τῆς Κύπρου 40

Περραιβια β Πολυποίτης τοῦ Πειρίθου απὸ Ἀργισσα

Λεονετεύς τοῦ Κορωνοὺ 40

Φθία // Ἑλλὰς Ἀχιλλεύς τοῦ Πηλέως Εὐδωρος τοῦ

////////////////// Ἐρμοῦ Μενέσθίος τοῦ Σπαρχειού

///////////////////// Πείσανδρος τοῦ Μαιμάλου Ἀλκιμέων

////////////////////// τοῦ Λαέρτου 50

Φθιώτης Ἀχαιά Προτεσίλαος ὁ Ἱφίκλους 40

Μαγνησία Μηθώνη Μελίβοια εἶναι ὁ πρώτος ποῦ ἀπεβιβάσθη στὸν

//////////////////////////////////////////// Ἱλιον καθώς καὶ ὁ πρώτος νεκρός του Τρωικοῦ

///////////////////////////////////////////// πολέμου Φιλοκτήτης τοῦ Ποίαντος

///////////////////////////////////////////// Μέδων τοῦ Οἱλέως 7

Ἰόνιον α Ἱθακήσιοι Κεφαλληνές Ὁδυσσεύς τοῦ Λαέρτου 12

Ἰόνιον β Δουλλίχινον Ἐλινάδες Μέγης τοῦ Φυλέως 40

Σαλαμῖνα Αἴας ὁ Μέγας τοῦ Τελαμώνος 12

Εὐβοίᾳ Ἑληφήνωρ τοῦ Χάλκόδοντος 40

Κῶς Φειδίππος τοῦ Θεσσαλού Νισυρος

////// Ἀντίφος τοῦ Θεσσαλοῦ Νίσυρος 30

Σύμη Νυρεύς τοῦ Χαρακόπου 3

Ῥόδος Τληπόλλεμος τοῦ Ἡρακλέους 9

Κρήτη Μήριόνης 80

Σύνολο πλοίων 1169

Ἄν ὑπολογισθεῖ ὅτι κάθε πλοῖο μετέφερε 120 μὲ 125 ἀνθρώπους ἔχουμε ἕνα

σύνολο 150,000 ἀνδρών

ΤΡΟΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ

Βασιλεῖς - Ἀρχιγοί - Στρατηγοί

Τρωάς Ἵλιον Ἕκτωρ τοῦ Πριάμου Ἀρχιστράτηγος

Δαρδανία α Αινείας τοῦ Άγχίση

Δαρδανία β Ἀκαμάς καὶ Ἀρχίλογος γιοὶ τοῦ Άντήνορος

Ἴδη Βουνό τῆς Τροίας Πάνδαρος τοῦ Λκάονος

Προποντίς Ἄδραστος καὶ Ἄμφιος γιοί τοῦ Μάντη Μέροπος καὶ Περκουσίου

Ἑλλήσποντος Ἄσιος τοῦ Ἀρτάκου

Τρώας Λαρίσης Ἱππόθοος καὶ Πυλαίος , γιοί τοῦ Πελασγοῦ Λήθου, γιοῦ τοῦ Τευτάμου

Μυσία Χρόμις καὶ Ἔννομος

Παφλαγονία α' Ὁδίος καὶ Ἐπίστροφος

//////////////// β' Πυλαιμένης

Φρυγία ( ἀπὸ Ἀσκανία ) φόρκος καὶ Ἀσκάνιος

Θράκη τοῦ Ἑλλησπόντου Ἀκμας καὶ Πείροος γιοὶ τοῦ Ἰμβράσου

Θράκη β΄ ( Κίκονες ) Εὔφημος τοῦ Καιάδου

Θράκη γ ΄ ( Παίονες ) πυραίχμης

Μαιονία ( ἡ μετέπειτα Λυδία ) Μεσθλής καὶ Ἄντιφος , γιοὶ τοῦ Ταλαιμένους

Καρία Ἀμφίμαχος καὶ Νάστης , γιοὶ τοῦ Νομίωνος

Θράκη δ΄ ( ἐνδότερη περιοχή ) Ρήσος

Αἱθιοπία Μέμνων τοῦ Τιθώνου

Ἀμαζόνες Πενθεσίλεια , κόρη τοῦ Ἄρη καὶ τῆς Ὁτρήρης

φοινίκη Πολυδάμας ⁴⁷

Ἐννοεῖται πῶς τὰ ἀδέρφια σκοτώνονταν μεταξύ τους καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ δὲν ἔγιναν σχόλια στὴν << Φοινίκη >> διότι τότε ( 3.500 π.Χ ) δὲν ὑπῆρχαν σημῖτες ἡ τίποτα ἄλλο στὴ Φοινίκη.

Ὁ Πολυδάμος, λοιπόν, ἦταν γιὸς τοῦ Πανθόου καὶ τῆς Φροντίδος, ἀδερφὸς τοῦ Εὐφόρβου καὶ τοῦ Ὑπερήνορος . Ὁ πατέρας τοῦ Πανθόου ἦτο ἱερεύς τοῦ θεοῦ Ἀπόλλωνος . Ὁπότε μὴν ψάχνουμε τίποτε τὸ πονηρό, ἔχουμε δρόμο καὶ ἀποκαλύψεις ἀκόμη...

Ἡ Πενθεσίλεια , ἡ βασίλισσα τῶν Ἀμαζόνων, κόρη τοῦ Ἄρεως καὶ τῆς Ὁτρήρης, σκοτώθηκε σὲ μάχη ἀπὸ τὸν Ἀχιλλέα.

Ἡ <<Ἰλιάς >> δὲν ἀναφέρει γιὰ πτώση τῆς Τροίας. Ἡ τελευταία ραψωδία ( Ω ΄ ) μᾶς διηγεῖται τὴν ταφή τοῦ Ἕκτορος καὶ θρὴν ὁ τῶν δικών του. Περί πτώσεως τῆς Τροίας ὑπάρχουν δύο ἀπόψεις:

α) Ἡ ἄποψις τοῦ Δούρειου Ἵππου ποῦ ἀναφέρετε ἀπὸ τὸν Ἰωάννη τζέτζη καὶ τοῦς ἄλλους ποιητές ἱστοριογράφους , ὅπου καὶ ἔχουμε τὴν περίπτωση τῆς δωροδοκίας τῶν Ἀχαιῶν ἀπὸ τοῦς Τρῶες.

β) Ἡ ἄποψις τῶν << Σκαιῶν Πυλῶν >> , ὅπου ὁ Ἀινείας καὶ ὁ Ἀντήνωρ πατέρας τοῦ Ἀκάμαντος καὶ τοῦ Άρχιλόχου, ἦλθαν σὲ μυστική συμφωνία μὲ τοῦς Ἀχαιούς καὶ παρέδωσαν τὴν πόλη. Γεγονός εἶναι ὅτι ὁ Τρωικός πόλεμος ἦτο ἐμφύλιος. Τὴν Ἑλληνική Τροία τὴν πολιορκοῦσαν Ἕλληνες . Ὅλη οἱ ἀνθρωπολόγοι συμφωνοῦν περὶ τῆς καταγωγῆς τῶν Τρώων ἀφοῦ εἶχαν κοινή Θρησκεία, γλῶσσα, παραδόσεις κ.α. μἐ τοῦς Ἀχαιούς. Ἐὰν ἐμβαφύνουμε τὴν μελέτη μας στὴν Ἰλιάδα τότε θὰ διαπιστώσουμε τίς πραγματικές αἰτίες τοῦ συγκεκριμένου πολέμου καὶ δὲν ἔχουμε τὴν ἐντύπωση ὅτι ὁ πόλεμος ἔγινε γὶα τὰ μάτια τῆς Ἑλένης.

Ὁ ἐξαίρετος Ἄγγελος Σακκέτος ἀποκαλεῖ τὸν Τρωικὸ πόλεμο : <<Τὸ Ὁλοκαύτωμα τῶν Ἑλλήνων >> ⁴⁸ Καὶ πῶς νὰ μὴν ἦτο ἀφοῦ δέκα χρόνια ἔρεε αἷμα Ἑλληνικό..

Ἡ ΒΟΉΘΕΙΑ ΤΩΝ ΦΟΙΝΙΚΩΝ ΣΤΟΥΣ ΤΡΩΕΣ

Προηγουμένως εἴδαμε ὅτι Πολυδάμας ἔφθασε στὸ Ἴλιον μὲ τὰ πλοῖα του καὶ τὸ στρατό του, πρὸς βοήθεια τῶν Τρῶων . Γεγονός ἀναμφισβήτητον εἶναι πῶς ὁ Ὅμηρος τοῦς ἀποκαλεῖ << ἔθνος ἐμπορικόν κερδοσκοπικόν πανοῦργον ἀπατεῶνες >> κ.α Συνεπῶς δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ἦσαν μὲ τὴν μεριά τῶν Ἀχαιῶν, τῆς Μητροπολιτικὴς Ἑλλάδας.

Ὁ Καθηγητής τῆς Ἑλληνικὴς Γλώσσας , Ἀθανάσιος Σταγειρίτης , στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Βιέννης , ὅπως εἶναι γνωστόν , ἔγραψε τὸ καταπληκτικό ἔργο : << Ὡγυγία ἡ Ἀρχαιολογία , σὲ πέντε τόμους τὸ 1815 ( κυκλοφορεῖ σήμερα).

Περί τοῦ Τρωικοῦ Πολέμου μᾶς ἀναφέρει τὸ ἐξῆς καταπληκτικό , ἀφοῦ βασίζεται στὸν Ἡρόδοτο καὶ σὲ δικὲς του πηγές : << περί ἁρπαγῆς τῆς Ἑλένης καὶ τὰ αἰτίας πολέμου , τοῦτο εἴρηται ἱκανός ἐν τοῖς οἰκείους τόποις , Ἀλλὰ ὁ Ἡρόδοτος λέγει ὅτι οἱ Φοίνικες ἦσαν οἱ πρωταίτιοι τῆς δυστυχίας ταύτης , διότι ἥρπασαν αὐτοὶ πρῶτον γυναῖκα ἐκ τῆς Ἑλλάδος τὴν Ἴω τοῦ Ἰνάχου καὶ αὐτὴ ἡ ἀρπαγή ἐγένετο ἀρχή τῆς μεταξύ Ἀσίας καὶ Εὐρώπης ἔχθρας >>. Οἱ κρίσεις καὶ τὰ σχόλια δικά μας . Δυότι εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴ γίνει πόλεμος , καὶ εἰδικά ἐμφύλιος , δίχως ὑποκινητές .

Ἐπίμετρον ὑποενότητος

Γιὰ τὴν πτώση τῆς Τροίας ἔχουμε ἐπίσης πληροφορίες τὰ λεγόμενα <<ΚΥΚΛΙΑ ΕΠΗ >> ποῦ συμπληρώνουν τὴν ἱστορικὴ ἀφήγηση , δηλαδὴ τὰ << ΚΥΠΡΙΑ ΕΠΗ >> καθώς καὶ ἡ << Αἰθιοπίς >> τοῦ Ἀρκτίνου τοῦ Μιλήσιου, ἡ ὁποῖα ξεκινᾶ καὶ ἱστορεῖ τὰ γεγονότα ἀπὸ τὴν ταφή του Ἕκτορος καὶ μετά. Ἡ δὲ περισωθεῖσα ἀρχὴ τῆς << Αἰθιοπίδος >> ἡ κατ΄ ἄλλους << Αἰθιοπικά >> ἀρχίζει ὡς ἐξῆς :

<< Ὡς οἱ ἀμφίεπον τάφον Ἕκτορος ἦλθε δ΄ Ἀμαζών , Ἄρηος , θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἀνδροφόνοιο >>.

Ἡ << Αἰθιοπίς >> τελειώνει στὴν ἔριδα Ὀδυσσέως καὶ Αἴαντος γιὰ τὸ ποιός θὰ πάρει τὴν πανοπλία τοῦ Ἀχιλλέως .

Ἕνα ἀπὸ τὰ <<Κύλια >> ἔπη εἶναι ἡ << Μικρά Ἰλιάς >> τοῦ Λέσχου ἀπὸ τὴν Λέσβο μὲ τέσσερα βιβλία ἡ ὁποία ἀφηγεῖται τὰ γεγονότα ἀπὸ τὰ πανοπλίας τοῦ Ἀχιλλέως ἕως τοῦ τέλους τοῦ πολέμου, καὶ ἀρχίζει ὡς ἐξῆς.

<< ἵλιων ἀείδω καὶ Δαρανίνην εὕπωλονης περὶ πολλὰ πάθον Δαναοί Θεράποντες Ἄρηος >>.

Ἀπὸ τοῦς ἀρχαῖους , ἡ << Μικρά Ἰλιάς >> ἐτιμᾶτο ἰδιαίτερα γιὰ τὴν παράθεση πολλῶν γεγονότων ,

Στὸ ἔργο τοῦ Ἀρκτίνου << Ἱλίου Πέρσις >> ἔχουμε τὰ γεγονότα μετὰ τὴν καταστροφή τῆς Τροίας μέ τήν εἴσοδο τοῦ << Δούρειου Ἵππου >>.

Στὸ ὡς ἄνω ἔργο τοῦ Ἀρκτίνου τοποθετοῦμε καὶ ἄλλο ἔπος , τοῦς << Νόστους >> τοῦ Ἁγίου τοῦ Τροιζηνίου ποῦ ξεκινᾶ μὲ τὴν ἐπιστροφή τῶν Άρχαῖων καὶ λήγει μὲ τὸν φόνο τοῦ Ἀγαμέμνονος καὶ τὴν τιμωρία τῶν Ὀρέστη καὶ Πυλάδη .

Οἱ << Νόστοι >> τοῦ Ἁγίου ἀπὸ τὴν Τροιζήνα ὁμοίαζαν μὲ τὴν << Ὀδύσσεια >> καὶ μετὰ μὲ τοῦς << Νόστος >> ἔχουμε τὸ ἔργον << Τηλεγόνεια >> τοῦ Εὑγάμμωνος τοῦ Κηρηναίου ὁ ὁποῖος ἀναλύει τὴν περιπέτεια τοῦ Ὀδυσσέως ἕως τὸν θάνατο του.

Ὅλα αὐτὰ , τὰ << Κύκλια Ἕπη , εἶναι πηγή πληροφοριῶν γιὰ ὅτι διεδραματίσθη στὸν Τρωικό καὶ μετὰ τῆς πτώσης τῆς Τροίας Πραγματικοὶ θησαυροί .

 Εἰς νέωντα εἰς τὸ ἐπιόν....

Νέωντα: τὸ ἐπιὸν ἔτος ἥτοι εἰς τὸ αὔριον εἰς τὸ μέλλον.

Χρόνια πολλὰ καὶ καλὴ χρονιά σε ὅλους!!

Φοβόμαστε να αγαπήσουμε… μη τυχόν και δεν αγαπηθούμε

Φοβόμαστε να αγαπήσουμε… μη τυχόν και δεν αγαπηθούμε



Είναι φανερό πως σήμερα οι ανθρώπινες σχέσεις του 21ου αιώνα διέρχονται μία κρίση. Γιατί όμως; Ενώ βλέπουμε πως όλα τα πράγματα έχουν μία πρόοδο, όλα αλλάζουν και εξελίσσονται στην παγκόσμια αγορά, γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις αντί να βελτιώνονται, φθίνουν και εκπίπτουν.

Φράσεις όπως «δεν είμαι σε φάση», «δεν είμαι έτοιμος ακόμη», «περνάω καλά και μόνος μου», «ελεύθερη σχέση», όλα αυτά δείχνουν σε τι σύγχυση βρίσκονται οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα. Φοβούνται να αγαπήσουν, να ερωτευθούν, να δεθούν και προτιμούν να δηλώνουν μόνοι παρά να μπουν στη διαδικασία της συντροφικότητας. Σεβαστό, Αλλά μετά ας σταματήσουμε να γκρινιάζουμε, να παραπονιόμαστε και να κατηγορούμε τους άντρες, τις γυναίκες, την έκπτωση ηθών και ό,τι άλλο μας κάνει να αποποιούμαστε των ευθυνών μας.

Σίγουρα υπάρχουν και άνθρωποι που θέλουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν, αλλά υπό προϋποθέσεις. Και τι σημαίνει αυτό; Ότι θα κάνουν σχέση αν και εφόσον υπάρχουν κάποια στάνταρ πρώτα από τον άλλον είτε αυτό σημαίνει να έχει μία ωραία εμφάνιση, είτε μία καλή δουλειά, είτε μια δυνατή προσωπικότητα ή πολλά λεφτά.

Δεν είναι όμως έτσι. Σίγουρα πρέπει να βρεις έναν άνθρωπο στα «χνώτα» σου. Να σε εμπνέει, να σε γεμίζει ψυχικά και να σκας ένα χαμόγελο κάθε φορά που τον βλέπεις, αλλά για αρχή φτάνουν αυτά. Μην μπεις στο τρυπάκι να αναλύεις πολλά, να ζητάς πολλά ή να ψάχνεις για το τέλειο. Επειδή τέλειο δεν υπάρχει και το τέλειο για σένα δεν σημαίνει ότι θα είναι και τέλειο στον σύντροφό σου.

Απ΄ την άλλη, όλη αυτή η ανατροφή που πήραμε από μικροί, να τα έχουμε όλα στο πιάτο και να παίρνουμε ό,τι θέλουμε επειδή έτσι μας αρέσει χωρίς να κοπιάζουμε, έχει και τις συνέπειές του. Καλομάθαμε πολύ, σαν αποτέλεσμα να πιστεύουμε πως δεν έχουμε κανέναν ανάγκη, πως μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα και μόνοι μας.

Άρα γιατί να κάνω σχέση; Για να χωρίσω και να πληγωθώ; Είναι πλέον για όλους δεδομένο ότι με έναν άνθρωπο μπορεί και να μην είμαστε για πάντα μαζί. Δεν έχουμε μάθει να συμβιβαζόμαστε, ούτε να κάνουμε υποχωρήσεις και με την πρώτη δυσκολία να το βάζουμε στα πόδια. Τότε όμως, θα πρέπει να συμβιβαστούμε με το γεγονός ότι στη ζωή θα είμαστε μόνοι μας, στις χαρές και στις λύπες, και εκεί θα αναγκαστούμε να συμβιβαστούμε μη μπορώντας να κάνουμε και αλλιώς.

Μάθαμε επίσης από την κοινωνία ως άνθρωποι να είμαστε εκτός από καχύποπτοι και ψεύτικοι. Να αισθανόμαστε και να μην το λέμε, να κλαίμε και να μην το δείχνουμε να θέλουμε να γελάσουμε με την ψυχή μας και να το καταπιέζουμε. Και τότε αφού δεν είμαστε εμείς αληθινοί, αφού δεν δείχνουμε τα πραγματικά μας συναισθήματα πώς περιμένουμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε; Πώς περιμένουμε να συνδεθούμε ουσιαστικά με έναν άνθρωπο έχοντας εμείς οι ίδιοι ένα προσωπείο;

Τελικά, δεν είναι οι ανθρώπινες σχέσεις δύσκολες. Εμείς είμαστε περίπλοκοι, εμείς κρυβόμαστε, εμείς φοβόμαστε να επενδύσουμε και τέλος εμείς φοβόμαστε να αγαπήσουμε και σαν αντάλλαγμα μη τυχόν και δεν αγαπηθούμε. Πρέπει όμως να ρισκάρουμε για να μάθουμε. Αξίζει τον κόπο;

Ἰησοῦς Χριστός : Πῦρ Ἦλθον βαλεῖν ἐπί τὴν Γῆν

Οἱ ἄνθρωπο ἐρχόταν στον ψεύτικο αύτό κόσμο, ζοῦσαν μέ τὴν νοοτροπία τῆς κάθε ἐποχῆς , Κυνηγοῦσαν τοὺς στόχους ποὺ κάθε ἐποχή ἐπέβαλε , καὶ μέχρι νά ἔρθει ἡ Δῶρα νά πεθάνουν ἔψαχναν τὴν εὐτυχία , καὶ εὐτυχία οὔκ ἔβρισκαν


Δέν καταλάβαιναν ἐπίσης, πῶς τίποτα απ όσα ἔβλεπον δέν ἦταν ἀληθινό Κέω ὅτι ὅλοι τοὺς οἱ φόβοι καὶ ὅλες τοὺς οἱ ἐπιδιώξεις ἦταν ψεύτικες καὶ ὅλα, ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ Σωκράτης, μόνο μέσα στὸ μυαλό τοὺς τὰ ἀντιλαμβανόταν Σάν νά μὴν ἔφτανε αύτό δέν ήξεραν καν γία ποιό λόγο ἦταν ἐδῶ. Κάποιος ἔπρεπε νά τοὺς ξυπνήσει καὶ νά τοὺς πεῖ τὴν ἀλήθεια

Τότε ἦταν πρίν περίπου 2000 χρόνια , ποὺ μία νεαρή κοπέλα ἀπὸ τὴν Γαλιλαία ὀνόματί Μαρία, ζοῦσε τὴν ζωή τῆς, ὅταν ξαφνικά ἐμφανίστηκε μπροστά τῆς ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ, μέ ἐντολή Θεοῦ, καὶ τῆς εἶπε "Χαίρε Μαρία κεχαριτωμένη ὁ Κύριος μετά σου εὐλογημένη συ εν γυναιξί". Κέω τῆς ἀνακοίνωσε Βοτὰ θὰ γεννήσει γιό, ὄντας αὐτή παρθένος.

Κέω ὅπως εἶχα προφητεύσει ἡ Σίβυλλα ἡ Τιμπουρτίνα:

"Εγερθήσεται γάρ γυνή Ἑλληνίς εκ τῆς Ἑβραῒδος χώρας ὀνόματί Μαρία καὶ τέξεται υἱὸν καὶ καλέσουσι τό ὄνομά αὐτοῦ Ἰησοῦν. καὶ λύσει τὸν νόμον τῶν Ἑβραίων καὶ ἴδιον νόμον στήσει καὶ βασιλεύσει ὁ νόμος αὐτοῦ"

"Θὰ ἐμφανιστεῖ γυναίκα Ἑλληνίδα, ἀπὸ τὴν χώρα τῶν Ἑβραίων, με τό ἄτομα Μαρία καὶ θα γεννήσει γιό καὶ Βύ τον ὀνομάζουν Ἰησοῦ καὶ Βύ καταλύσει τον νόμο τῶν Ἑβραίων καὶ δικό του νόμο Βύ δώσει καὶ Βύ βασιλεύσει ὁ νόμος του. "

Ο Θεός ἔστειλε τὸν Ὑιό Του. Ὁ Ὑιός καὶ Λόγος του Θεοῦ τό ἕνα ἀπὸ Τρία πρόσωπά της Αγίας Τριάδος , Τοῦ Τριαδικοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ, ἦρθε ἀπὸ τὸν πραγματικό κόσμο, μέσα σὲ σῶμα ἀνθρώπου καὶ ἔζησε ἀνάμεσα μας. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦρθε νὰ μᾶς δείξει τὸν δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ
στήν ἐλευθερία, Τὸν Δρόμο πίσω στήν Φωτεινή πατρίδα, στον Πραγματικό κόσμο. Ἦρθε νὰ μᾶς πεῖ, πῶς Βύ φύγουμε ἀπὸ ἐδῶ! Νὰ μᾶς δώσει Γιὰ ὁδηγίες ἐξόδου ἀπὸ τὸν ψεύτικο κόσμο του Γιαχβέ Σαμαέλ Σατανά. Πλήρωσε τό αντίτιμο μὲ τὴν Σταυρική Τοῦ θυσία , γιὰ ὅλους ἐμᾶς, γιὰ νὰ ἔχουμε τό δικαίωμα να γυρίσουμε πίσω στον πραγματικό κόσμο του Θεοῦ , πρὸς τὸν ὁποῖο ο δρόμος ἤταν κλειστός, μέχρι τὴν θυσία του Χριστοῦ.

Ὡς βρέφος ἦταν πρόσφυγας. Δωδεκάχρονος μιλοῦσε γιά τὴν ἀλήθεια κι η μάνα Του ἀνησυχοῦσε γιατί ἔφυγε ἀπὸ κοντά της. Νὰ μιλᾶ στοὺς ἀνθρώπους γία τὴν ἐπουράνια πραγματική ζωή καί νά τοὺς ἀποκαλύπτει μυστήρια κι αὐτοί νά τόν δοξάζουν γία πέντε ψωμιά καί δυὸ ψάρια. Νὰ Μὴν ἔχει πάντα ποῦ να γείρει το κεφάλι Του. Ξένος ὅπου κι ἄν πῆγε , περαστικός ἀπὸ παντοῦ. Νὰ γιατρεύει, νὰ δακρύζει, νά ἀνασταίνει, νά προφητεύει καὶ οἱ μαθητές του νὰ ζητᾶνε θρόνους. Νὰ πλένει πόδια καὶ να προσφέρει γνώση καὶ Φῶς καὶ οἱ δικοί Του νά ρωτᾶνε γιὰ τυπολατρίες , γιὰ μαχαίρια καί φωτιά. Νὰ γκρεμίζει τὸν νόμο τοῦ Σατανά (τὸν Μωσαϊκό νόμο) καί νά προσπαθεῖ νὰ κάνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ δοῦν τὸ φῶς. Νὰ δίνει τίς ὁδηγίες καὶ να δείχνει τόν δρόμο, ποὺ ὅλοι μας πρέπει να ἀκολουθήσουμε, γιὰ νά βροῦμε απ τὸν κόσμο αὐτό του Σατανά μὲ τὴν ἴδια Του τὴν ζωή. Οἱ πλούσιοι δὲν τὸν ἄκουσαν, οἱ φτωχοί τὸν ἀκολούθησαν ἀπελπισμένοι καὶ οἱ ταπεινοί, αὐτοὶ, τόν πίστεψαν.

Νά ἀγρυπνά κι αὐτοί γιὰ τοῦς ὁποίους νοιάστηκε μέχρι τό τέλος, να καθεύδουν. Ὁ ἕνας νὰ Τὸν φιλά προδοτικά. Ὁ ἄλλος νά Τόν ἀρνιέται. Ἄλλοι νά σκορπίζουν. Καί ὅσοι θὰ Μποροῦσαν νά καταλάβουν καὶ νά ἀκούσουν νά φωνάζουν «ἄρον ἄρον». Δυστυχῶς, ποτέ δὲν εἶχαν γνωρίσει τὸν Πατέρα Θεό Δημιουργό, ποὺ εἶναι ζωή καί φῶς. Ἤξεραν τὸν Γιαχβέ, τον Σαμαέλ, ἦταν λογικό να μὴν πιστέψουν τόν Ὑιό. Ὁ ἀπολογισμός μιᾶς ζωῆς. Ὁ Σταυρός. Λίγες γυναῖκες κι ἕνας μαθητής. Ἕνας ἐκατόνταρχος κι δύο ληστές. Ὁ ἕνας τυφλὸς , ὁ ἄλλος τὴν τελευταία στιγμή Του
ζητάει να τόν πάρει κοντά του.

Στὸ χώρο κυριαρχοῦν τὰ βαριά σύννεφα, οἱ σβησμένες ματιές τῶν ἐσταυρωμένων καί οἱ ἰδιότροποι σπινθηρισμοί από τις πανοπλίες τῶν ἐκτελεστῶν. Απ' αὐτόν τὸ χώρο, πού ή ἔκταση του καλύπτει τα πάντα σάν τεράστια καμπάνα, δὲν ὑπάρχει διέξοδος. Ἡ ὑπέρβαση εἶναι πιὰ ἀπλῶς θεωρία, ἡ περίπτωση νὰ ἀναστηθεῖ ὁ ἐσταυρωμένος βασανισμένος Χριστός εἶναι ξεκάθαρο ὅτι ἀποκλείεται. Καὶ τὴν ἤθελαν τήν ἀνάσταση ὅλοι τόσο πολύ, οἱ δύστυχοι. Ἀκολουθεῖ ἀτμόσφαιρα "ἦττας ἀμηχανίας στεναχώριας"



Μαυρίζουν ὅλα, μά μόνο γιὰ λίγο. Ἀκολουθεῖ ἡ ἔνδοξη Ἀνάσταση Του μὰ ἀκόμη καί οἱ ἴδιοι οἱ μαθητές του δυσπιστοῦν, ὥσπου Τὸν βλέπουν μὲ τὰ Ἴδια τους τὰ μάτια καί πάλι δυσπιστοῦν ὥσπου τελικά τά αἰσθήματα τῆς δυσπιστίας παραχωροῦν τὴν θέση τους σέ ἐλπίδα χαρά καί
χαμόγελα. Στὴν συνέχεια ἔρχεταί ἡ Ἀνάληψη Του. Δίνει τίς τελευταῖες ὁδηγίες στοὺς μαθητές Του , μαζὶ μὲ τήν ὑπόσχεση ὅτι θά εἶναι πάντα δίπλα μας, ὡς το τέλος καί φεύγει. Φεύγει ὅπως μᾶς εἶχε πεῖ, γιά νὰ μᾶς ἑτοιμάσει, με ἀγάπη, τὸ μέρος στον πραγματικό κόσμο καί θὰ ἐπιστρέψει ξανά γιὰ νὰ μᾶς πάρει κοντά Του. Αὐτό ἦταν καί εἶναι τὸ μήνυμα του, η χαρούμενη εἴδηση, τὸ εὐ-αγγέλιο ποὺ ἦρθε νὰ μᾶς φέρει στὴ γῆ.



Ὁ Κόσμος αὐτὸς εἶναι ψεύτικος , μὴν σκάτε, μὴν στενοχωριέστε γιά ἐδῶ μέσα Ὑπάρχει ἄλλου πραγματική χαρά , πίσω στον πραγματικό κόσμο ,καί σᾶς δείχνω (Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός) τὸν δρόμο γιά νὰ γυρίσετε ἐκεῖ ποῦ ἀνήκετε πραγματικά. Τὰ πολύ ἁπλὰ αὐτὰ μαθηματικά λόγια ἔγιναν
κατεβατά, ἔγιναν μεγαλοαναλύσεις, ἔγιναν τυπολατρεῖα, ἔγιναν θρησκεία, ξύλινος ψεύτικος λόγος, διδασκαλίες ποῦ ἐνῶ πρεσβεύουν δῆθεν τόν Χριστό, εἶναι ἀντίθετα απ' αὐτὰ ποῦ ὁ Χριστός εἶπε καί ἔδειξε. Τα λόγια του Χριστοῦ , ὁ τρόπος σκέψης καί ζωῆς , ἡ νοοτροπία τῆς ἀποτίναξη τοῦ ψεύτικου κόσμου καί μαζὶ μέ αὐτόν Αἴης τῆς λέπας ἔγιναν θρησκεία Καὶ ἔγιναν γιὰ πολλοὺς κατεστημένο, ρουτίνα, ἄχρωμος Καὶ νεκρός τυπικισμός, ἀναιμική Καὶ ἀσασπόνδυλη πίστη, χειρότερη Καὶ ἀπὸ τὴν ἀπιστία Γαῖα ἄλλους εἶναι ἕνα ἠρεμιστικό, ἕνα ἀναναλγητικό γιὰ τίς δοκιμασίες τῆς ζωῆς Γάλλοι τὸν βλέπουν αἴαν ἀσφαλιστική ἑταιρεία ζωῆς αἰωνίου.

Ὅλα ὅμως Αὐτά ποιὰ σχέση ἔχουν μέ τὸν Χριστό Καὶ τὰ λόγια Του ;

Ἡ ἀπάθεια, ἡ ἀκινησίᾳ Καὶ ἡ μοιρολατρία μπορεί νά ἔχουν σχέση μέ τίς ἀνατολικές φιλοσοφίες, ἀστρονομική, ὅμως, εἶναι ἡ ἀπόσταση, ποὺ χωρίζει ἀπό τὰ λόγια τοῦ Γιὰ μεγάλου Ἐπαναστάτη, ποὺ «ἦρθε νά ὄχι νά φέρει εἰρήνη ἀλλὰ νά βάλει φωτιά Αὓτη γῆ» (Λουκ. ιβ΄ 49).

Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὣς τό τέλος τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου, γιά ἐκείνους φυσικά ποὺ τό μελετοῦν σοβαρά , εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἐπανάσταση

Λέει ο Χριστός σύμφωνα μέ τό κατὰ Θωμᾶν ἀπόκρυφο Εὐαγγέλιο ποὺ βρέθηκε στήν συλλογή τῶν κειμένων τοῦ Νάγκ Χαμμάντι :

" Στάθηκα στὸ μέσον τοῦ κόσμου Καὶ φανερώθηκα ἐνσαρκωμένος σὲ αὐτούς. Τοῦς βρῆκα ὅλους μεθυσμένους Καὶ δὲν Θρᾷκα κανέναν διψασμένο. Ἡ ψυχή μου πόνεσε τοῦς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων διότι εἶναι τυφλοί στήν καρδιά τους Καὶ δὲν βλέπουν ὅτι ἄδειοι ἦρθαν στὸν κόσμο Καὶ ἄδειοι ζητοῦν νά ἀναχωρήσουν ἀπό τὸν κόσμο. Ἀλλὰ τώρα εἶναι μεθυσμένοι. Ὅταν ἀπαλλαχθούν ἀπὸ τό κρασί τους τότε θά μετανοήσουν " Τὸ Ἔργο του πάνω στὴν γῆ ποὺ ξεκίνησε ὅταν γεννήθηκε στὴν φάτνη τῆς Βηθλεέμ ἔφτασε στό τέλος του. Ὅτι εἶχε νά διδάξει καί νά πεῖ στοὺς ἀνθρώπους τὸ εἶπε, Εἶναι ο ΝΙΚΗΤΗΣ. Θυσιάστηκε γιὰ ἐμᾶς τοὺς ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΥΣ καί μᾶς ἄνοιξε τόν δρόμο τῆς εὐτυχίας τῆς χαρᾶς καί τῆς ἀγάπης.
Μᾶς ἔδωσε τίς ὁδηγίες γιά νά βροῦμε τὴν Πύλη ποὺ ὁδηγεῖ στὴν Αἰώνια ζωή , στον πραγματικό κόσμο, πίσω, ἐκεῖ ὅπου ἀνήκουμε. Καὶ τό λέει καί αὐτό ὁ Χριστός , στὰ κείμενα ποὺ κρύψανε οἱ μεγαλοχριστιανοί - σκοταδιστές τόν 4ο αἰώνα μ.Χ.

"Εὐλογημένοι ὅσοι εἶναι μοναχικοί καί ἐκλεκτοὶ , διότι ἐσεῖς θά βρεῖτε τὴν βασιλεία. Διότι ἐσεῖς προέρχεστε ἀπὸ αὐτὴν καί θά ἐπιστρέψετε καί πάλι ἐκεῖ....Ἄν σᾶς ρωτήσουν ἀπὸ ποὺ προέρχεστε νά τοῦς πεῖτε : Ἔχουμε ἔλθει ἀπὸ τὸ φῶς , ἀπὸ τὸν τόπο ποὺ τό φῶς ἀπέκτησε ὕπαρξη μόνο του , ἐγκαταστάθηκε καί ἐμφανίστηκε μὲ τήν εἰκόνα του."

Νὰ λοιπόν ἡ ἀπόδειξη μέσα ἀπό τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι ἐρχόμαστε ἀπὸ τό φῶς , δέν εἴμαστε ἀπὸ ἐδῶ , ὁ κόσμος αὐτός εἶναι ξένος γιὰ ἐμᾶς , ἐχθρικός. Ὑπήρχαμε στον πραγματικό κόσμο , στὴν ἐπουράνια φωτεινή πατρίδα καί ἐρχόμαστε ἐδῶ, γιατί ἀποστατήσαμε κάποια στιγμήἀπὸ τόν Θεό.

Μὴν ξεχνᾶμε ὅτι ἔχουμε ἐξουσία νὰ μιλάμε στον Χριστό , καί νά τοῦ ζητᾶμε νὰ μᾶς πάρει τὰ βάρη. Μά πάνω απ ὅλα ὁ Χριστός περιμένει ἐκείνη τὴν κομβική στιγμή ποὺ θά ἀπορρίψει ὁ καθένας μας αύτό τὸν ψεύτικο κόσμο -τὴν φυλακή μας- θά τοῦ μιλήσουμε καὶ θά τοῦ ζητήσουμε ΜΟΝΟ την ἐλευθερία μας, μόνο τόν πραγματικό κόσμο "ΠΑΡΕ ΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ , ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΔΩ"...Μία δήλωση , μία ἐπιλογή. Πόσες φορές πρέπει νά ἀπογοητευτοῦμε γιὰ νὰ καταλάβουμε ὅτι στον κόσμο αὐτό , στὸ μαγαζί του Σαμαέλ Σατανά , εὐτυχία δέν ὑπάρχει ; Παρά μόνο πόνος, κακία καὶ ἀπογοήτευση. Οἱ ἄνθρωπο ἀπογοητεύονται, γιατί ἐλπίζουν σὲ ἀνθρώπους , ἐλπίζουν στήν εὕρεση τῆς εὐτυχίας, ξεχνῶντας ὅτι ζοῦν μέσα σὲ μία φυλακή καί εὐτυχία δέν ὑπάρχει μέσα σὲ καμία φυλακή.

Ἄς ἀναλογιστοῦμε ὅλα αὐτὰ ποὺ πέρασε ὁ Χριστός μας γιὰ ἐμᾶς ἄς προσπαθήσουμε (ἴσως) νὰ σκεφτοῦμε τὴν μοναξιά ποὺ ἕνωσε ἀνάμεσά μας καί ὕστερα ἄς σκεφτοῦμε ὁ καθένας καί ἡ καθεμία χωριστὰ : γιά πόσο ἀκόμη θά μείνουμε δοῦλοι του Γιαχβέ Σαμαέλ Σατανά ζῶντας.
μὲ τίς συνήθειες ποῦ ἐκεῖνος ἐπιβάλει ; Τίς συνήθειες ποῦ ὁ Χριστός μᾶς καλεῖ να ἀπαρνηθοῦμε καί νὰ τὸν ἀκολουθήσουμε στὸ ἀνηφορικό γεμᾶτο ἀναποδιές καί θλίψη μονοπάτι, ποῦ ὁδηγεῖ πίσω στον πραγματικό κόσμο τοῦ φωτός καί τῆς ζωῆς καί τῆς πραγματικής Ἐλευθερίας.



Ἦρθε στον κόσμο μας ὡς ξένος , ἔφυγε ὡς ξένος. Ἀπὸ τότε ποὺ ἦρθε ἔχουν περάσει περίπου 2000 καί κάτι χρόνια. Δυστυχῶς Ἀκόμη καί σήμερα παραμένει ἕνας ξένος στοὺς περισσότερους ἀνθρώπους. Ὁ Ἀναστημένος Χριστός ὅμως ὑπάρχει δίπλα στον καθένα καί τὴν καθεμία μας καί περιμένει νὰ τοῦ μιλήσει, νά θελήσει νὰ τόν γνωρίσει, νά θελήσει νά τόν ἐμπιστευτεῖ καί νά τόν ἀκολουθήσει, νὰ κάνει τὸ ἕνα βῆμα, ὥστε ἐκεῖνος νά κάνει τά ὑπόλοιπα καί νὰ τόν πάρει κοντά του στον πραγματικό κόσμο, μακριά καί ἔξω ἀπὸ αὐτὴν τήν κόλαση τους Σατανά.



Τὸ μεγαλύτερο γεγονός στὴν ἱστορία τοῦ κόσμου αὑτοῦ, ἡ ἔλευση τοῦ Δημιουργοῦ μας , πέρασε δυστυχῶς, σχεδὸν ἀπαρατήρητο γιά τοῦς πολλοὺς. Καὶ ποὺ ἦρθε καὶ μᾶς μίλησε ; Η ζωή συνεχίζεται στον ψεύτικο κόσμο τοῦ Σαμαέλ σάν νά μὴν συνέβη τίποτα, πάλι στὸ ἴδιο μοτίβο. Οἱ πολλοί τυφλοί , δεμένοι μέ τόν κόσμο τῆς ὕλης τοῦ Σαμαέλ Σατανά , τὴν κόλαση. Πάλι λίγοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἀκολουθοῦν τό στενό ἀνηφορικό δρομάκι. Λίγοι ζητοῦν τὴν γνώση, λίγοι θέλουν καί τολμοῦν νά γνωρίζουν τὴν ἀλήθεια. Λίγοι τολμοῦν νά πᾶνε ἐνάντια στό ρεῦμα ποῦ ἐπιβάλει ο Σαμαέλ Γιαχβέ. Λίγοι τρελοί καί ρομαντικοί, ὅπως καὶ τότε ἔτσι καί τώρα, ἔτσι καὶ πάντα.

κρατήστε προσωπική επαφή και επικοινωνία με τον Χριστό, γιατί όταν όλα καταρρεύσουν, Αυτός μόνο θα μας μείνει.

ΓΙΟΥΓΚΟΥΡ ΤΟΥΡΚΟΙ

 

ΓΙΟΥΓΚΟΥΡ ΤΟΥΡΚΟΙ

Καὶ τὴν βλασφημίαν ἐκ τῶν Ἰουδαίους

εἶναι ἑαυτούς , καὶ οὐκ εἰσίν, ἀλλὰ

συναγωγὴ τοῦ σατανᾶ. ( Ἀποκ. Β΄9)

Οἱ Γιουγκουρ Τοῦρκοι ἦταν

ἕνας λαός ἀνάμικτος ἀποτελούμενος ἀπὸ

ἀνθρώπους τῆς βόρειας στέπας καὶ

Μογγολοῦς. Ἔβλεπες ἀνάμεσα τους

γαλανομάτηδες , ξανθούς καὶ σχιστομάτηδες Μογγόλους

Τα χρόνια ποῦ γιὰ ἐμᾶς ἀποτελοῦν ἱστορία τῶν προγόνων μας,

γιὰ αὐτούς ἀποτελοῦν ἕνα μέρος τῆς ζωῆς τους .

2500 π.χ. Στὴν δυτική Τάκλα Μακάν, ὅπου ἡ φυλή τῶν Γιουγκούρ Τούρκων, ἄρχισε νὰ ἀνασυγκροτείται, μετὰ τὴν δουλεία τῶν πεντακοσίων περίπου ἐτῶν στὶς ἑλληνικὲς φυλές τῆς Κίνας καὶ τῆς κεντρικῆς Ἀσίας. Δουλεία ποῦ ἦταν τὸ ἀποτέλεσμα τῆς συμμετοχῆς τῶν Γιουγκοῦρ Τούρκων στὸ πόλεμο τῶν ἀφεντικῶν τους .. Ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν Ε Λ τοῦ Διονύσου μετὰ τὴν νίκη τοῦ Διονύσου καὶ τὸν ἐκφυλισμὸ των . οἱ Γιοῦγκουρ Τοῦρκοι χρησιμοποιήθηκαν σὰν δοῦλοι γιά τὴν ἀνοικοδόμηση τῆς Κίνας καὶ μεταξύ ἄλλων καὶ γειά τὴν ἀποκατάσταση τῶν ἄλλων γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῶν 72 πυραμίδων τῆς σημερινῆς ἐπαρχίας Σαανξί .

Γιὰ τό λόγο αὐτὸ καὶ οἱ πυραμίδες αὐτὲς σήμερα ὀνομάζονται ἀπὸ πολλοὺς ντόπιους << πυραμίδες τῶν Γιουγκοῦρ τούρκων >> . Οἱ Γιοῦκορ Τοῦρκοι ὅσοι ἀπὸ αὐτούς κατοικοῦν σήμερα στὴν Τάκλα Μακάν ἦρθαν στὸ προσκήνιο στὶς τοῦ 20 _ου αἰῶνα ἀπὸ τίς τυαραχές ποῦ προκαλοῦν ζητῶντας μεγαλύτερη αὐτονομία , ἀπὸ αὐτὴν ποῦ τὸ Κινεζικό κράτος ἔχει δώσει στὴν ἐπαρχία , Ξιν Γιανγκ.

Μόνο τρία πράγματα ἀπαιτοῦνται ἀπὸ αὐτούς ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα . Πρῶτον νά ξεχάσουν τὴν καταγωγή τους καὶ νὰ δεχτοῦν τὴν ἱστορία ποῦ θά τοῦ δώσουμε ἐμεῖς, δεύτερον νὰ εἶναι ἀδίστακτοι καὶ τρίτον νὰ μισοῦν τοῦ Ἕλληνες .

Μία μέρα οἱ Ῥωμαῖοι θὰ πέσουν καὶ θὰ ξανακυριαρχήσουν οἱ Ἕλληνες. Αὐτὰ εἰπὲ ὁ Μέγα Ἀρχιτέκτων Τοῦ Σύμπαντος .

Ἄρχισαν νὰ μετακινοῦνται δυτικά. Διατηρῶντας τὸ ὄνομα Τοῦρκοι χωρισμένοι σέ ὁμάδες ἐπέβαλαν τὴν κυριαρχία τους , ἔφερναν καὶ γυναικόπαιδα καὶ τὴν ἀφομοίωναν ἐπιβάλλοντας τὴν κρόνια νοοτροπία τον.

Αὐτοί ποῦ ἦταν νότια, ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα, μὲ τὴν βοήθεια τῶν σπιούνων τῆς βόρειας ὁμάδας , κατέλαβε τὴν βυζαντινὴ αὐτοκρατορία.

ΧΑΖΑΡΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ

Ἡ βόρεια ὁμάδα ἦταν οἱ λεγόμενοι Χαζάροι ( ἡ Χαζέριοι ) Τοῦρκοι.

Οἱ Χαζάροι ἐγκαταστάθηκαν στὴν Κασπία Θάλασσα . Οἱ Ἕλληνες τοῦς ἀποκαλοῦσαν Χαέαρους καὶ Χοτξίρους, ἐνὸ οἱ Σλάβοι << Κοζάρους >> , δηλαδή κατσικίσιους , ἔξ αἰτίας τῆς λατρείας τοῦ τραγόμορφου βάαλ. Οἱ Ἄραβες τοῦς ἀποκαλοῦν Χαζάρ. Τὸ ὄνομά τους ἴσως νὰ προερχότανε ἀπὸ τὸ τουρανικό gazimak ποῦ σημαίνει περιπλανιέμαι . Ἦρθαν στὸν Καύκασο περί τὸν 5₀ αἰῶνα.

600 μ.Χ. Τὸν 7₀ αἰῶνα ξεκίνησαν οἱ πόλεμοι τῶν τῶν Χαζάρων μὲ τους Ἄραβες

642 μ.Χ. Λίγο ἀργότερα, τὸ 642 μ.Χ. Οἱ Χαζάροι συνέτριψαν τὴν μεγάλη ἀραβικὴ στρατιά

772 μ.Χ. Καὶ ἐνῶ νίκησαν οἱ Ἄραβες δὲν μπόρεσαν νὰ ὑποτάξουν τὴν Χαζαρία, λόγο περιέργων οὐράνιων φαινομένων ποῦ ἀνάγκασαν τὴ στρατία τους νὰ ὑποχωρήσει, μᾶς θυμίζει τὸ σταμάτημα τῆς ἑλληνικῆς στρατιᾶς στοὺς πρόποδες τῶν Ἱμαλαΐων κατόπιν ἡ αὐτοκρατορία τῶν χαζάρων διατηρήθηκε γιὰ τουλάχιστόν δύο αἰῶνες.

861 μ.Χ. Ὁ βασιλεύς τῶν Χαζάρων κάλεσε ἀντιπροσώπους καὶ τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν ( Χριστιανισμός , Μωαμεθανισμός , Ἰουδαϊσμὸς ) γιὰ νὰ καταδείξουν ποῖος θεὸς ἦταν ὁ ποιὸς ἀληθινός καὶ ἰσχυρός ὥστε νὰ πιστέψουν σ΄ αὐτὸν οἱ Χαζάροι. << Ποῖος ἡγέτης στὰ καλά καθούμενα ζητᾶ νὰ ἀλλάξει θρησκεία τῶν ὑπηκόων του >>.

Οἱ Βυζαντινοί ἔστειλαν τὸν φιλόσοφο Κωνσταντῖνο ποῦ ἀργότερα ὀνομάστηκε Ἅγιος Κύριλλος. Σύμφωνα μὲ τοῦς Ἱστορικούς καὶ συγκεκριμένα τὸν Σέρβο ἀκαδημαϊκό Μίλοραν Παβιτς, ὁ ἀντιπρόσωπος τῶν χριστιανῶν , ὁ Κύριλλος ἐκ Θεσσαλονίκης , ἄρχισε , ὑποτίθεται ΄ νὰ πείθει μὲ τὰ ἐπιχειρήματά του τὸν Χαζάρο βασιλέα , ποῦ ἦταν ἕτοιμος νὰ δεχθεῖ τὸ Χριστιανικό Θεὸ . Παρενεβη ὅμως ἡ πριγκίπισσα Ἀτέχ ποῦ ἦταν καὶ Ἱέρεια τοῦ βάαλ τῆς τρέχουσας θρησκίας τῶν Χαζάρων. Αὐτή εἶπε ὅτι πίσω ἀπὸ τὸν Ἑβραῖο δὲν κρύβεται οὔτε Χαλίφης μὲ πράσινα ἰστιοφόρα , οὔτε Ἕλληνας βασιλιάς μὲ τὸ σταυρὸ νὰ ὠθεῖ τὰ στρατεύματα του στὸν πόλεμο, ὅπως ὁ Κωνσταντῖνος τῆς Θεσσαλονίκης. Ἔτσι μὲ τὸν τρόπο αὐτό ὑποτίθεται ὅτι ὁ βασιλιάς Μπουλάν καὶ 4.000 εὐγενεῖς του, δέχτηκαν τὸν Ἰουδαϊσμό ὡς ἐπίσημη θρησκεία τους .

Ἡ ἐπίσημη ἱστορία δέχεται ὅτι οἱ Χαζάροι ἔγιναν Ἑβραῖοι, διότι ἄν γινόταν Χριστιανοί, θὰ τὰ χαλούσανε μέ τοῦς Ἄραβες , ἐνῶ ἄν γινότανε Μουσουλμᾶνοι θὰ τὰ χαλούσανε μὲ τὸ Βυζάντιο, Ἔτσι ἔγιναν Ἑβραῖοι γιὰ νὰ μὴν μαλώσουν μὲ κανέναν ἀπὸ τοῦς ἰσχυρούς τους γείτονες .

Πολλὲς ἱστορικές ἀπάτες διδάσκονται στὰ σχολεῖα τῆς περιοχῆς τοῦ Καυκάσου ἀλλὰ καὶ τῶν Ἑβραῖων.

Ἕνας μοναχός τοῦ 9 _ου αἰῶνα , ὁ Ντρούθμαρ τῆς Ἀ

κουιτανίας σὲ ἕνα ἔργο του ἀναφέρει ὅτι οἱ χαζάροι Τοῦρκοι ἦρθαν δυτικὰ τῆς κασπίας ἀπὸ τὴ γῆ τῶν Γωγ καὶ Μαγώγ. Μάλιστα ἀναφέρει ἱστορίες καὶ θρύλοι ἀπὸ τὴν ἐποχῆ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, ποῦ οἱ Χαζάροι, ποῦ ἦταν βάρβαροι καὶ ἀνθρωποφάγοι, τὸν εἶχαν καταραστεῖ ἐπειδή κατέκτησε τὴ γῆ τους.

Νὰ ποῦμε ἐπίσης ὅτι τὸν 12ο αἰῶνα ὁ Κίνναμος ἔγραψε πῶς οἱ Χαζάροι ζοῦσαν σύμφωνα μὲ τὸν Μωσαϊκό νόμο. Τὸ ἴδιο ἀναφέρουν καὶ Ἄραβες λόγιοι τοῦ 10ο αἰῶνα , ἐνῶ τὴν ἴδια ἐποχῆ φαίνεται πῶς στὴν Παννονία ποῦ εἶναι ἡ σημερινή Οὑγγαρία , ὑπῆρχε κέντρο διάδοσης τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ ποῦ ἵδρυσαν οἱ Χαζάροι, ἀφοῦ βρέθηκε νεκροταφεῖο τῆς ἐποχῆς , μὲ ἑβραϊκές ἐπτακάντηλους πάνω σὲ ἐπιτύμβιες πλάκες . Σύμφωνα μὲ ἀρκετούς ραβίνους καὶ ἱστορικούς, δείχνουν ὅτι τὰ ἑκατομμύρια τῶν Χαζάρων ἔγιναν Ἑβραῖοι στὰ καλὰ καθοῦμενα . Ὅταν ἡ αὐτοκρατορία τους διαλύθηκε ἀπὸ τοῦς Ρώσους , ἐκεῖνοι ἀκολούθησαν τὴν μέθοδο τῶν περιπλανώμενων Ἰουδαίων , καὶ ἐξαπλώθηκαν χωρίς καμία ἀπολύτως ἀντίσταση στὴν Ἀνατολική Εὐρώπη , διατηρῶντας πάντα τὴν Ἰουδαϊκή θρησκεία τους , ἀφομοίωσαν καὶ τοῦς ἐλάχιστους Σεφαραδίτες Ἑβραῖους ποῦ προϋπῆρχαν , καὶ δημιούργησαν τοῦς Ἀσκεναζί Ἑβραῖους οἱ ὁποῖοι σκεφτεῖτε μόνο στὴν Πολωνία τὸ 1939 ἀριθμοῦσαν 5.000.000 ψυχὲς. Αὐτὰ ἀναφέρονται καὶ σὲ πολλὲς ἐκδόσεις τῆς συμβατικῆς Ἱστορίας .

Λυγίστε τον Παράμεσο και Κρατήστε τον Λυγισμένο για 5 Δευτερόλεπτα. Απίστευτο; Ούτε Καν το Φανταζόμασταν…

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, τα χέρια σας μπορούν να σας βοηθήσουν να πετύχετε τέλεια αρμονία και ειρήνη. Τα Mudras ή οι διαφορετικές θέσεις των χεριών, είναι εξαιρετικά σημαντικές στη γιόγκα, και πιστεύεται ότι είναι «οι παραγωγοί της ευτυχίας».

Οι επιδράσεις τους οφείλονται στις πολλές νευρικές απολήξεις που συγκεντρώνεται στα δάχτυλα, τα οποία, όταν πιέζονται σχετίζονται με πολλά κανάλια που υποστηρίζουν την κυκλοφορία της ενέργειας σε όλο το σώμα.

Το καλύτερο είναι ότι μπορείτε να τα κάνετε οπουδήποτε και οποτεδήποτε, και απλά χρειάζεστε μερικά λεπτά και ένα μέρος για να χαλαρώσετε.

Θα σας δείξουμε πώς να εκτελέσετε τα mudras και ποια είναι τα οφέλη τους:

Prana Healing (Mudra της Ζωής)




Οδηγίες:

Λυγίστε το μικρό δάχτυλο και τον παράμεσο. Αγγίξτε τις άκρες αυτών των δύο δάχτυλων, στην άκρη του αντίχειρα.

Oφέλη:

Η στάση αυτή θα αποτρέψει την κούραση και χαρίζει ενέργεια στο σώμα και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Gyan Mudra για Ανάρρωση (Mudra της Γνώσης)




Οδηγίες:

Καθίστε σε στάση λωτού, τοποθετήστε το χέρι στο γόνατο. Στη συνέχεια, αγγίξτε την άκρη του αντίχειρα με την άκρη του δείκτη το δάχτυλό σας και κλείστε ή ισιώστε τα άλλα τρία δάχτυλα.

Οφέλη:

Αυτή η στάση χαλαρώνει το μυαλό και σας βοηθά να συγκεντρωθείτε. Υποστηρίζει την ευφυΐα, θεραπεύει την αϋπνία, διαχειρίζεται το στρες, και μειώνει την κατάθλιψη.

Prithvi Mudra για Θεραπεία (Mudra της Γης)

Οδηγίες:

Αγγίξτε την άκρη του παράμεσου σας με την άκρη του αντίχειρα. Στη συνέχεια, πιέστε και τα δύο δάχτυλα μεταξύ τους, και ισιώστε τα άλλα.

Οφέλη:

Αυτό θα ρυθμίζει την ισορροπία του στοιχείου της Γης στο σώμα σας, και θα βοηθήσει την πέψη σας.

Vayu Mudra (Mudra του Αέρα)

Οδηγίες:

Διπλώστε το δείκτη προς την παλάμη, και πιέστε με τη βάση του αντίχειρα. Επεκτείνετε τα άλλα τρία δάχτυλα.

Οφέλη:

Αυτό θα αντιμετωπίζει το φούσκωμα στο στομάχι και τη δυσκοιλιότητα.

Jal Mudra (Varuna Mudra / Mudra του νερού)

   

Οδηγίες:

Αγγίξτε την άκρη του μικρού δακτύλου με την άκρη του αντίχειρα, αλλά μην τα πιέζετε δυνατά. Τα άλλα δάχτυλα θα πρέπει να παραμείνουν ίσια. Κάντε το αυτό σε καθιστή θέση, με τα πόδια σταυρωμένα.

Οφέλη:

Αυτό το mudra θα σας βοηθήσει να ανακουφίσει τους πόνους και να μειώσει την ξηρότητα του στόματος.




Agni Mudra (Mudra της Φωτιάς)

Οδηγίες:Οδηγίες:

Αυτό συνδέεται με το στοιχείο της φωτιάς στο σώμα σας. Κλείστε τον παράμεσο προς την παλάμη, πατήστε τη δεύτερη φάλαγγα με τη βάση του αντίχειρα, και επεκτείνετε τα άλλα δάχτυλα στα πλάγια. Για καλύτερα αποτελέσματα, κάντε το το πρωί, με άδειο στομάχι. Ωστόσο, δεν συνιστάται σε περίπτωση της οξύτητας στομάχου.

Οφέλη:

Αυτή η στάση θα ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς θα βελτιώσει τον μεταβολισμό.

Shûnya Mudra (Mudra του Κενού)

Πιέστε τη πρώτη φάλαγγα του μεσαίου δακτύλου σας με τη βάση του αντίχειρα.

Οφέλη:

Είναι ευεργετικό για ναυτία, ίλιγγο καθώς και προβλήματα με τη γλώσσα, τη μύτη, και προβλήματα των αυτιών

Λυγίστε τον Παράμεσο και Κρατήστε τον Λυγισμένο για 5 Δευτερόλεπτα. Απίστευτο; Ούτε Καν το Φανταζόμασταν…

Πλούταρχος

 

Πλούταρχος

Τα παλαιά των Λακεδαιμονίων επιτηδεύματα

[1] Τῶν εἰσιόντων εἰς τὰ συσσίτια ἑκάστῳ δεικνύων ὁ πρεσβύτατος τὰς θύρας, "διὰ τούτων," φησίν, "οὐδεὶς ἐξέρχεται λόγος."
[2] Δοκιμαζομένου μάλιστα παρ’ αὐτοῖς τοῦ μέλανος λεγομένου ζωμοῦ, ὥστε μὴ κρεαδίου δεῖσθαι τοὺς πρεσβυτέρους, παραχωρεῖν δὲ τοῖς νεανίσκοις, λέγεται Διονύσιος ὁ τῆς Σικελίας τύραννος τούτου χάριν Λακωνικὸν μάγειρον πρίασθαι καὶ προστάξαι σκευάσαι αὐτῷ μηδενὸς φειδόμενον ἀναλώματος· ἔπειτα γευσάμενον καὶ δυσχεράναντα ἀποπτύσαι· καὶ τὸν μάγειρον εἰπεῖν, "ὦ βασιλεῦ, τοῦτον δεῖ τὸν ζωμὸν γυμνασάμενον Λακωνικῶς καὶ τῷ Εὐρώτᾳ λελουμένον ἐποψᾶσθαι."
[3] Πιόντες οἱ Λάκωνες ἐν τοῖς συσσιτίοις μετρίως ἀπίασι δίχα λαμπάδος· οὐ γὰρ ἔξεστι πρὸς φῶς βαδίζειν οὔτε ταύτην οὔτε ἄλλην ὁδόν, ὅπως ἐθίζωνται σκότους καὶ νυκτὸς εὐθαρσῶς καὶ ἀδεῶς ὁδεύειν.
[4] Γράμματα ἕνεκα τῆς χρείας ἐμάνθανον· τῶν δὲ ἄλλων παιδευμάτων ξενηλασίαν ἐποιοῦντο, οὐ μᾶλλον ἀνθρώπων ἢ λόγων. ἡ δὲ παιδεία ἦν αὐτοῖς πρὸς τὸ ἄρχεσθαι καλῶς καὶ καρτερεῖν πονοῦντα καὶ μαχόμενον νικᾶν ἢ ἀποθνῄσκειν.
[5] Διετέλουν δὲ καὶ ἄνευ χιτῶνος, ἓν ἱμάτιον εἰς τὸν ἐνιαυτὸν λαμβάνοντες, αὐχμηροὶ τὰ σώματα καὶ λουτρῶν καὶ ἀλειμμάτων κατὰ τὸ πλεῖστον ἀπεχόμενοι.
[6] Ἐκάθευδον δὲ οἱ νέοι ὁμοῦ κατ’ ἴλην καὶ κατὰ ἀγέλην ἐπὶ στιβάδων, ἃς αὐτοὶ συνεφόρουν, τοῦ παρὰ τῷ Εὐρώτᾳ πεφυκότος καλάμου τὰ ἄκρα ταῖς χερσὶν ἄνευ σιδήρου κατακλάσαντες· ἐν δὲ τῷ χειμῶνι τοὺς λεγομένους λυκόφονας ὑπεβάλλοντο καὶ κατεμείγνυσαν ταῖς στιβάσι, θερμαντικὸν ἔχειν τι τῆς ὕλης δοκούσης.
[7] Ἐρᾶν τῶν τὴν ψυχὴν σπουδαίων παίδων ἐφεῖτο· τὸ δὲ πλησιάζειν αἰσχρὸν νενόμιστο, ὡς τοῦ σώματος ἐρῶντας ἀλλ’ οὐ τῆς ψυχῆς· ὁ δὲ ἐγκληθεὶς ὡς ἐπ’ αἰσχύνῃ πλησιάζων ἄτιμος διὰ βίου ἦν.
[8] Ἔθος ἦν καὶ τοὺς νεωτέρους ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων ἐρωτᾶσθαι ποῦ πορεύονται καὶ ἐπὶ τί, καὶ τὸν μὴ ἀποκρινόμενον ἢ προφάσεις πλέκοντα ἐπιπλήττειν· ὁ δὲ μὴ ἐπιπλήττων παρόντος αὐτοῦ ἁμαρτάνοντα ἔνοχος ἦν τῷ ἴσῳ ἐπιτιμίῳ ᾧπερ καὶ ὁ ἁμαρτών· καὶ ὁ δυσχεραίνων δέ, εἰ ἐπιτιμῷτο, ἐν μεγάλῳ ὀνείδει ἦν.
[9] Εἴ τις φωραθείη ἁμαρτάνων, ἔδει τοῦτον βωμόν τινα τῶν ἐν τῇ πόλει κύκλῳ περιιέναι, ψόγον ᾄδοντα πεποιημένον εἰς ἑαυτόν· ὅπερ ἦν οὐδὲν ἕτερον ἢ ἐπιπλήττειν αὐτὸν ἑαυτῷ.
[10] Καὶ τοὺς νέους δὲ οὐ μόνον τοὺς ἰδίους αἰδεῖσθαι πατέρας καὶ ὑπηκόους τούτοις εἶναι, ἀλλὰ πάντας τοὺς πρεσβυτέρους ἐντρέπεσθαι, καὶ ὁδῶν ὑποχωροῦντας καὶ καθέδρας ὑπεξισταμένους καὶ παρόντων ἡσυχάζοντας. διὸ καὶ ἦρχεν ἕκαστος οὐχ ὥσπερ ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσι τῶν αὑτοῦ τέκνων καὶ δούλων καὶ κτημάτων, ἀλλ’ ὥσπερ τῶν αὑτοῦ καὶ τῶν τοῦ πλησίον, ὅπως ὅτι μάλιστα κοινωνῶσι καὶ φροντίζωσιν ὡς οἰκειων.
[11] Παῖς δὲ ὑπό τινος κολασθείς, εἰ τῷ πατρὶ ἐξήγγειλεν, αἰσχρὸν ἦν τῷ πατρὶ μὴ προσεντεῖναι ἀκούσαντα πάλιν ἑτέρας· ἐπίστευον γὰρ ἑαυτοῖς ἐκ τῆς πατρίου ἀγωγῆς μηδὲν αἰσχρὸν προστάξαι τοῖς τέκνοις.
[12] Κλέπτουσι δὲ οἱ νέοι καὶ τῶν σιτίων ὅ τι ἂν δύνωνται, μανθάνοντες εὐφυῶς ἐπιτίθεσθαι τοῖς καθεύδουσιν ἢ ῥᾳθύμως φυλάττουσι· τῷ δὲ ἁλόντι ζημία πληγαὶ καὶ τὸ πεινῆν. γλίσχρον γὰρ αὐτοῖς ἐστι δεῖπνον, ὅπως δι’ αὑτῶν ἀμυνόμενοι τὴν ἔνδειαν ἀναγκάζωνται τολμᾶν καὶ πανουργεῖν.
[13] Τόδε ἔργον τῆς σιτοδείας· διά τε ταῦτα γλίσχρα ἦν καὶ ἵν’ ἐθίζωνται μηδέποτε γίγνεσθαι πλήρεις, δύνασθαι δὲ πεινῆν· οὕτω γὰρ ᾤοντο καὶ ἐν πολέμῳ χρησιμωτέρους ἔσεσθαι, εἰ δύναιντο καὶ ἀσιτήσαντες ἐπιπονῆσαι· καὶ ἐγκρατεστέρους δὲ καὶ εὐτελεστέρους, εἰ πλείω χρόνον διάγοιεν ἀπὸ μικρᾶς δαπάνης· τὴν δ’ ἀνοψίαν ὑποφέρειν, ὡς βρωμα τὸ τυχὸν προσφέρεσθαι, ᾤοντο ὑγιεινότερα τὰ σώματα ἀπὸ τῆς ἐλλειπούσησ ποιεῖν τροφῆς, νομίζοντες εἰς βάθος τε καὶ πλάτος ὁρμῇ πιεζόμενα ἐπαίρειν εἰς ὕψος τὰ σώματα, καὶ καλὰ δὲ ποιεῖν· τὰς γὰρ ἰσχνὰς καὶ διακένους ἕξεις ὑπακούειν πρὸς τὴν διάρθρωσιν, τὰς δὲ πολυτρόφους διὰ βάρος ἀντιβαίνειν.
[14] Ἐσπούδαζον δὲ καὶ περὶ τὰ μέλη καὶ τὰς ᾠδὰς οὐδὲν ἧττον· κέντρον δ’ εἶχε ταῦτα ἐγερτικὸν θυμοῦ καὶ φρονήματος καὶ παραστατικὸν ὁρμῆς ἐνθουσιώδους καὶ πρακτικῆς. καὶ ἡ λέξις ἦν ἀφελὴς καὶ ἄθρυπτος· οὐδὲν δ’ ἕτερον εἶχεν ἢ ἐπαίνους τῶν γεννικῶς ζησάντων καὶ ὑπὲρ τῆς Σπάρτης ἀποθανόντων καὶ εὐδαιμονιζομένων, καὶ ψόγους τῶν τρεσάντων ὡς ἀγεινὸν καὶ κακοδαίμονα βιούντων βίον· ἐπαγγελίαν τε καὶ μεγαλαυχίαν πρὸς ἀρετὴν πρέπουσαν ταῖς ἡλικίαις. [15] τριῶν οὖν χορῶν ὄντων κατὰ τὰς τρεῖς ἡλικίας καὶ συνισταμένων ἐν ταῖς ἑορταῖς, ὁ μὲν τῶν γερόντων ἀρχόμενος ᾖδεν,
ἆμες ποκ’ ἦμες ἄλκιμοι νεανίαι·
εἶτα ὁ τῶν ἀκμαζόντων ἀνδρῶν ἀμειβόμενος,
ἆμες δέ γ’ εἰμές· αἰ δὲ λῇς, αὐγέζεο·
ὁ δὲ τρίτος ὁ τῶν παίδων,
ἆμες δέ γ’ ἐσσόμεσθα πολλῷ κάῤῥονες.
[16] Καὶ οἱ ἐμβατήριοι δὲ ῥυθμοὶ παρορμητικοὶ πρὸς ἀνδρείαν καὶ θαῤῥαλεότητα καὶ ὑπερφρόνησιν θανάτου, οἷς ἐχρῶντο ἔν τε χοροῖς καὶ πρὸς αὐλὸν ἐπάγοντες τοῖς πολεμίοις. ὁ γὰρ Λυκοῦργος παρέζευξε τῇ κατὰ πόλεμον ἀσκήσει τὴν φιλομουσίαν, ὅπως τὸ ἄγαν πολεμικὸν τῷ ἐμμελεῖ κερασθὲν συμφωνίαν καὶ ἁρμονίαν ἔχῃ· διὸ καὶ ἐν ταῖς μάχαις προεθύετο ταῖς Μούσαις ὁ βασιλεύς, ἵνα λόγου ἀξίας παρέχωσι τὰς πράξεις οἱ μαχόμενοι καὶ μνήμης εὐκλεοῦς.
[17] Εἰ δέ τις παραβαίνοι τι τῆς ἀρχαίας μουσικῆς, οὐκ ἐπέτρεπον· ἀλλὰ καὶ τὸν Τέρπανδρον ἀρχαϊκώτερον ὄντα καὶ ἄριστον τῶν καθ’ ἑαυτὸν κιθαρῳδῶν καὶ τῶν ἡρωικῶν πράξεων ἐπαινέτην, ὅμως οἱ ἔφοροι ἐζημίωσαν καὶ τὴν κιθάραν αὐτοῦ προσεπαττάλευσαν φέροντες, ὅτι μίαν μόνην χορδὴν ἐνέτεινε περισσοτέραν τοῦ ποικίλου τῆς φωνῆς χάριν· μόνα γὰρ τὰ ἁπλούστερα τῶν μελῶν ἐδοκίμαζον. Τιμοθέου δὲ ἀγωνιζομένου τὰ Κάρνεια, εἷς τῶν ἐφόρων μάχαιραν λαβὼν ἠρώτησεν αὐτὸν ἐκ ποτέρου τῶν μερῶν ἀποτέμῃ τὰς πλείους τῶν ἑπτὰ χορδῶν.
[18] Τῶν δὲ τάφων ἀνεῖλε τὴν δεισιδαιμονίαν ἅπασαν ὁ Λυκοῦργος, ἐν τῇ πόλει θάπτειν τοὺς νεκροὺς καὶ πλησίον ἔχειν τὰ μνημεῖα τῶν ἱερῶν συγχωρήσας. περιεῖλε δὲ καὶ τοὺς μιασμούς. συνθάπτειν δὲ οὐδὲν ἐπέτρεψεν, ἀλλ’ ἐν φοινικίδι καὶ φύλλοις ἐλαίας θέντας τὸ σῶμα περιστέλλειν κατ’ ἴσον ἅπαντας. ἀνεῖλε δὲ καὶ τὰς ἐπιγραφὰς τὰς ἐπὶ τῶν μνημείων, πλὴν τῶν ἐν πολέμῳ τελευτησάντων, καὶ τὰ πένθη καὶ τοὺς ὀδυρμούς.
[19] Ἀποδημεῖν δὲ οὐκ ἐχῆν αὐτοῖς, ἵνα μὴ ξενικῶν ἐθῶν καὶ βίων ἀπαιδεύτων μετέχωσι.
[20] Καὶ ξενηλασίας δὲ εἰσηγήσατο, ὅπως οἱ παρεισρέοντες μὴ διδάσκαλοι κακοῦ τινος τοῖς πολίταις ὑπάρχωσι.
[21] Τῶν πολιτῶν ὃς ἂν μὴ ὑπομείνῃ τὴν τῶν παίδων ἀγωγὴν οὐ μετεῖχε τῶν τῆς πόλεως δικαίων.
[22] Ἔνιοι δ’ ἔφασαν ὅτι καὶ τῶν ξένων ὃς ἂν ὑπομείνῃ τὴν τοιαύτην ἄσκησιν τῆς πολιτείας κατὰ τὸ βούλημα τοῦ Λυκούργου μετεῖχε τῆς ἀρχῆθεν διατεταγμένης μοίρας.
Πωλεῖν δ’ οὐκ ἐξῆν. [23] τοῖς τῶν πλησίον δ’ οἰκέταις ὡς ἰδίοις χρῆσθαι ἔθος ἦν, εἴ που δέοιντο, καὶ κυσὶ καὶ ἵπποις, εἰ μὴ οἱ δεσπόται χρῄζοιεν· καὶ ἐν ἀγρῷ δὲ εἴ τίς τινος ἐλλιπὴς γενόμενος δεηθείη, ἀνοίξας καὶ βαστάσας τὰ ἐπιτήδεια τοῦ ἔχοντος, τὰ σημεῖα σημηνάμενος κατέλειπεν.
[24] Ἐν τοῖς πολέμοις φοινικίσιν ἐχρῶντο· ἅμα μὲν γὰρ ἡ χρόα ἐδόκει αὐτοῖς ἀνδρικὴ εἶναι, ἅμα δὲ τὸ αἱματῶδες τοῦ χρώματος πλείονα τοῖς ἀπείροις φόβον παρέχει· καὶ τὸ μὴ εὐπερίφωρον δὲ τοῖς πολεμίοις εἶναι, ἐάν τις αὐτῶν πληγῇ, ἀλλὰ διαλανθάνειν διὰ τὸ ὁμόχρουν χρήσιμον.
[25] Ὅταν στρατηγήματι τοὺς πολεμίους νικήσωσι, βοῦν τῷ Ἄρει θύουσιν· ὅταν δ’ ἐκ τοῦ φανεροῦ, ἀλεκτρυόνα, ἐθίζοντες τοὺς ἡγουμένους οὐ μόνον πολεμικοὺς ἀλλὰ καὶ στρατηγικοὺς εἶναι.
[26] Ταῖς εὐχαῖς προστιθέασι τὸ ἀδικεῖσθαι δύνασθαι.
[27] Εὐχὴ δ’ αὐτῶν διδόναι τὰ καλὰ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς, καὶ πλέον οὐδέν.
[28] Ἀφροδίτην σέβουσι τὴν ἐνόπλιον· καὶ πάντας δὲ τοὺς θεοὺς θήλεις καὶ ἄῤῥενας λόγχας ἔχοντας ποιοῦνται, ὡς ἁπάντων τὴν πολεμικὴν ἀρετὴν ἐχόντων.
[29] Ἐπιλέγουσι δὲ καὶ οἱ παροιμιαζόμενοι
τὰν χεῖρα ποτιφέροντα τὰν τύχαν καλεῖν,
ὡς δέον ἐπικαλεῖσθαι τοὺς θεοὺς μετὰ τοῦ ἐγχειρεῖν τι καὶ πράττειν, ἄλλως δὲ μή.
[30] Τοῖς παισὶν ἐπεδείκνυον τοὺς εἵλωτας μεθύσαντες εἰς ἀποτροπὴν πολυοινίας.
[31] Ἔθος ἦν αὐτοῖς μηδὲ κόπτειν τὰς αὐλείους ἀλλ’ ἔξωθεν βοᾶν.
[32] Στλεγγίσιν οὐ σιδηραῖς ἀλλὰ καλαμίναις ἐχρῶντο.
[33] Κωμῳδίας καὶ τραγῳδίας οὐκ ἠκροῶντο, ὅπως μήτε ἐν σπουδῇ μήτε ἐν παιδιᾷ ἀκούωσι τῶν ἀντιλεγόντων τοῖς νόμοις.
[34] Ἀρχίλοχον τὸν ποιητὴν ἐν Λακεδαίμονι γενόμενον αὐτῆς ὥρας ἐδίωξαν, διότι ἐπέγνωσαν αὐτὸν πεποιηκότα ὡς κρεῖττόν ἐστιν ἀποβαλεῖν τὰ ὅπλα ἢ ἀποθανεῖν·
ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται, ἣν περὶ θάμνῳ
ἔντὸς ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων·
αὐτὸς δ’ ἐξέφυγον θανάτου τέλος· ἀσπὶς ἐκείνη
ἐῤῥέτω· ἐξαῦθις κτήσομαι οὐ κακίω.
[35] Κόραις καὶ κόροις κοινὰ τὰ ἱερά.
[36] Σκιραφίδαν ἐζημίωσαν οἱ ἔφοροι, ὅτι ὑπὸ πολλῶν ἠδικεῖτο.
[37] Σακκοφόρον ἀνεῖλον, διότι παρυφὴν εἰς τὸν σάκκον ἐνέβαλεν.
[38] Τὸν ἐκ του γυμνασίου νεανίσκον ἐπετίμων, ὅτι τὴν εἰς Πυλαίαν ὁδὸν ἠπίστατο.
[39] Κηφισοφῶντα, εἰπόντα περὶ τοῦ τυχόντος δύνασθαι ὅλην τὴν ἡμέραν λέγειν, ἐξέβαλον, φάμενοι τὸν ἀγαθὸν μυθητὰν δεῖν τοῖς πράγμασιν ἴσον τὸν λόγον ἔχειν.
[40] Οἱ παῖδες παρ’ αὐτοῖς ξαινόμενοι μάστιξι δι’ ὅλης τῆς ἡμέρας ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τῆς Ὀρθίας Ἀρτέμιδος μέχρι θανάτου πολλάκις διακαρτεροῦσιν ἱλαροὶ καὶ γαῦροι, ἁμιλλώμενοι περὶ νίκης πρὸς ἀλλήλους, ὅστις αὐτῶν ἐπὶ πλέον τε καὶ μᾶλλον καρτερήσειε τυπτόμενος· καὶ ὁ περιγενόμενος ἐν τοῖς μάλιστα ἐπίδοξός ἐστι. καλεῖται δὲ ἡ ἅμιλλα διαμαστίγωσις· γίγνεται δὲ καθ’ ἕκαστον ἔτος.
[41] Ἓν δέ τι τῶν καλῶν καὶ μακαρίων ἐδόκει παρεσκευακέναι τοῖς πολίταις ὁ Λυκοῦργος ἀφθονίαν σχολῆς· τέχνης μὲν γὰρ ἅψασθαι βαναύσου τὸ παράπαν οὐκ ἐξῆν· χρηματισμοῦ δὲ συναγωγὴν ἔχοντος ἐργώδη καὶ πραγματείας οὐδ’ ὁτιοῦν ἔδει διὰ τὸ κομιδῇ τὸν πλοῦτον ἄζηλον πεποιηκέναι καὶ ἄτιμον. οἱ δὲ εἵλωτες αὐτοῖς εἰργάζοντο τὴν γῆν ἀποφέροντες ἀποφορὰν τὴν ἄνωθεν ἱσταμένην. ἐπάρατον δ’ ἦν πλείονός τινα μισθῶσαι, ἵνα ἐκεῖνοι μὲν κερδαίνοντες ἡδέως ὑπηρετῶσιν, οὗτοι δὲ μὴ πλέον ἐπιζητῶσιν.
[42] Ἀπείρητο δ’ αὐτοῖς ναύταις εἶναι καὶ ναυμαχεῖν· ὕστερον μέντοι ἐναυμάχησαν, καὶ τῆς θαλάττης κρατήσαντες πάλιν ἀπέστησαν, διαφθειρόμενα τὰ ἤθη τῶν πολιτῶν θεωροῦντες. ἀλλὰ πάλιν μετεβάλοντο καθάπερ ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι· καὶ γὰρ χρημάτων συναχθέντων τοῖς Λακεδαιμονίοις, οἱ συναγαγόντες θανάτῳ κατεδικάσθησαν. Ἀλκαμένει γὰρ καὶ Θεοπόμπῳ τοῖς βασιλεῦσι χρησμὸς ἐδόθη
ἁ φιλοχρηματία Σπάρταν ὀλέει.
ἀλλ’ ὅμως Λύσανδρος ἑλὼν Ἀθηναίους πολὺν χρυσὸν καὶ ἄργυρον εἰσήγαγε, καὶ παρεδέξαντο καὶ ἐτίμησαν τὸν ἄνδρα.
Τοῖς μὲν οὖν Λυκούργου χρωμένη νόμοις ἡ πόλις καὶ τοῖς ὅρκοις ἐμμείνασα ἐπρώτευε τῆς Ἑλλάδος εὐνομίᾳ καὶ δόξῃ χρόνον ἐτῶν πεντακοσίων· κατ’ ὀλίγον δὲ παραβαινομένων καὶ πλεονεξίας καὶ φιλοπλουτίας παρεισδυομένης, καὶ τὰ τῆς δυνάμεως ἠλαττοῦτο· καὶ οἱ σύμμαχοι διὰ ταῦτα δυσμενῶς εἶχον πρὸς αὐτούς. ἀλλ’ ὅμως οὕτως ἔχοντες μετὰ τὴν Φιλίππου τοῦ Μακεδόνος ἐν Χαιρωνείᾳ νίκην, πάντων αὐτὸν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμόνα κατά τε γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἀναγορευσάντων, καὶ μεταξὺ δ’ Ἀλέξανρον τὸν υἱὸν μετὰ τὴν Θηβαίων καταστροφήν, μόνοι Λακεδαιμόνιοι, καίπερ ἀτείχιστον πόλιν ἔχοντες καὶ ὀλίγοι πάνυ ὄντες διὰ τοὺς συνεχεῖς πολέμους καὶ πολὺ ἀσθενέστεροι καὶ εὐχείρωτοι γενόμενοι, πάνυ βραχέα τινὰ ζώπυρα διασῴζοντες τῆς Λυκούργου νομοθεσίας, οὔτε συνεστράτευσαν οὔτε τούτοις οὔτε τοῖς μεταξὺ Μακεδονικοῖς βασιλεῦσιν, οὔτ’ εἰς συνέδριον κοινὸν εἰσῆλθον οὐδὲ φόρον ἤνεγκαν· ἕως οὗ παντάπασιν ὑπεριδόντες τὴν Λυκούργου νομοθεσίαν ὑπὸ τῶν ἰδίων πολιτῶν ἐτυραννεύθησαν μηδὲν ἔτι σῴζοντες τῆς πατρίου ἀγωγῆς, καὶ παραπλήσιοι τοῖς ἄλλοις γενόμενοι τὴν πρόσθεν εὔκλειαν καὶ παῤῥησίαν

Διαβάστε περισσότερα: http://www.ellinikoarxeio.com/2010/01/lacaedemonion-epitedeumata-plutarch.html#ixzz2WzE3AzID