Περί Ἐνώχ καὶ Ἠλία
Ἔχει ἐπικρατήσει στην Χριστιανική παράδοση νὰ ἑρμηνεύεται ἡ παρακάτω στροφή της Ἀποκάλυψης «καὶ δώσω τοῖς δυσὶ μάρτυσί μου, καὶ προφητεύσουσιν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα, περιβεβλημένοι σάκκους. οὗτοί εἰσιν αἱ δύο ἐλαῖαι καὶ αἱ δύο λυχνίαι αἱ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τῆς γῆς ἑστῶσαι.» ὡς ἡ ἐπάνοδος του προφήτη Ἠλία καὶ του Ἐνώχ.
Το κείμενο της Ἀποκάλυψης ξεκάθαρα ΔΕΝ ἀναφέρει ὀνόματα. Πώς ἐπικράτησε αὐτή ἡ ἀντίληψη λοιπόν;
Στὰ κείμενα της Παλιάς Διαθήκης ὑπάρχουν δύο ἄτομα ποὺ φέρονται νὰ μὴν ἔχουν γευθεῖ θάνατο. Βολικός ἀριθμός, καθώς συμφωνεῖ με τους δύο μάρτυρες ποὺ λέει ὁ Ἰωάννης. Ἔτσι, ἀποφάσισαν ὅτι «προφανῶς» πρόκειται γιὰ τον Ἐνώχ καὶ τον Ἠλία. Ἄλλη μία δικαίωση της Παλιάς Διαθήκης, «ἄπιστοι καὶ αἱρετικοί»! Εἶναι ἔτσι ὅμως;
Γιὰ τον Ἐνώχ δὲν ὑπάρχουν πολλά νὰ πεῖ κανείς. Δὲν ἦταν Ἑβραῖος, καθώς ὅταν ὑποτίθεται ὅτι ἔζησε, δὲν ὑπῆρχε το γένος των Ἑβραίων. Ἴσως νὰ εἶναι καὶ μυθική φιγούρα, ἄγνωστο. Ἄς δοῦμε ὅμως κάποια πράγματα γιὰ τον Ἠλία.
Ὅταν ὁ Ἠλίας, λέει, ἀνταποκρίθηκε στὴν πρόκληση 450 ἱερέων του Βάαλ καὶ 400 ἄλλον παγανιστῶν ἱερέων, γιὰ νὰ δοῦν ποῖος θεός εἶναι ἰσχυρότερος (χωρίς σχόλιο…) καὶ ὅταν τέλος πάντων, ὁ Ἠλίας ἀπέδειξε πόσο φοβερός καὶ τρομερός θεός ἦταν ὁ Γιαχβέ, κάνοντας ἕνα θαῦμα, τι συνέβη;
Γ' Βασιλειών, κεφ ΙΗ, στχ 40:
40 καὶ εἶπεν ‘Ἥλιού πρὸς τον λαόν· συλλάβετε τους προφήτας του Βάαλ, μηδείς σωθήτω ἐξ αὐτῶν· καὶ συνέλαβον αὐτούς, καὶ κατάγει αὐτούς ‘Ἥλιού εἷς τον χειμάρρουν Κισσῶν καί ἔσφαξεν αὐτούς ἐκεῖ
Καὶ εἰπέ ὁ Ἠλίας στὸ λαό: συλλάβετε τους προφῆτες του Βάαλ, κανείς νὰ μὴ γλυτώσει. Καὶ τους συνέλαβαν καὶ τους πάει ὁ Ἠλίας στὸν χείμαρρο τῶν Κισσῶν καὶ τους ἔσφαξε ἐκεῖ.
Ὁρίστε; 850 ἄνθρωποι, ἑκατόμβη νεκρῶν, αἷμα πολύ, ἀλλά αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἅγιος; Τουλάχιστον, ἄν ὄντως ἔκανε αὐτὸ πού περιγράφει το κείμενο. Νὰ ‘ταν μόνο αὐτό ὅμως…
Δ' Βασιλειών, Κεφ Α, στχ 9
9 καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν πεντηκόνταρχον καὶ τους πεντήκοντα αὐτοῦ, καὶ ἀνέβη πρὸς αὐτὸν, καὶ ἰδού Ἥλιού ἐκάθητο ἐπὶ της κορυφῆς του ὄρους. καὶ ἐλάλησεν ὁ πεντηκόνταρχος πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν· ἄνθρωπε του Θεοῦ, ὁ βασιλεύς ἐκάλεσε σε, κατάβηθι.
Καὶ ἔστειλε πρὸς αὐτὸν ἕναν πεντηκόνταρχο καὶ 50 στρατιῶτες καὶ πῆγαν πρὸς αὐτὸν καὶ ὁ Ἠλίας κάθονταν στὴ κορυφή του βουνοῦ. Καὶ του λέει ο πεντηκόνταρχος «Ἄνθρωπε του Θεοῦ, ὁ βασιλιάς σε κάλεσε, κατέβα»
10 καὶ ἀπεκρίθη ‘Ἥλιού, καὶ εἰπέ πρὸς τον πεντηκόνταρχον· καὶ εἰ ἄνθρωπος Θεοῦ ἐγὼ, καταβήσεται πῦρ ἐκ του οὐρανοῦ καὶ καταφάγεταί σε καὶ τους πεντήκοντά σου· καὶ κατέβη πῦρ ἐκ του οὐρανοῦ καὶ κατέφαγεν αὐτὸν καὶ τους πεντήκοντα αὐτοῦ.
Καὶ ἀπάντησε ὁ Ἠλίας στὸν πεντηκόνταρχο: «Καὶ ἄν εἶμαι ἄνθρωπος του Θεοῦ ἐγὼ, νὰ κατέβει πῦρ ἀπὸ τον οὐρανό καὶ νὰ σας κάψει, ἐσένα καὶ τους 50 ἄνδρες σου». Καὶ κατέβηκε πῦρ καὶ τους ἔκαψε.
11 καὶ προσέθετο ὁ βασιλεύς καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτόν ἄλλον πεντηκόνταρχον καὶ τους πεντήκοντα αὐτοῦ, καὶ ἀνέβη καὶ ἐλάλησεν ὁ πεντηκόνταρχος πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν· ἄνθρωπε του Θεοῦ, τάδε λέγει ὁ βασιλεύς· ταχέως κατάβηθι.
Καὶ ἔστειλε ἄλλον ὁ βασιλιάς, καὶ ἄλλους 50 καὶ ἀνέβηκαν καὶ εἰπέ ὁ πεντηκόνταρχος πρὸς αὐτὸν: «Ἄνθρωπε του Θεοῦ ὁ βασιλιάς λέει νὰ κατέβεις γρήγορα»
12 καὶ ἀπεκρίθη ‘Ἥλιού καὶ ἐλάλησε πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν· εἰ ἄνθρωπος Θεοῦ ἐγὼ, καταβήσεται πῦρ ἐκ του οὐρανοῦ καὶ καταφάγεταί σε καὶ τους πεντήκοντά σου· καὶ κατέβη πῦρ ἐξ οὐρανοῦ καὶ κατέφαγε αὐτὸν καὶ τους πεντήκοντα αὐτοῦ.
Καὶ ἀπάντησε ὁ Ἠλίας καὶ εἶπε: «Ἄν εἶμαι ἄνθρωπος του Θεοῦ, νὰ κατέβει πῦρ ἀπὸ τον οὐρανὸ καὶ νὰ σας κάψει». Καὶ κατέβηκε πῦρ καὶ τους ἔκαψε.
Την τρίτη φορά ποὺ του ἔστειλε ἀντιπροσωπεία, τέλος πάντων, πείστηκε νὰ κατέβει. Ἀλλὰ 100 ἄτομα στὴν λίστα τῶν νεκρῶν λοιπόν. Καὶ γιὰ ποῖο λόγο; Ἀδυνατῶ νὰ καταλάβω. Κάτι δὲν πάει καλά ἐδῶ. Εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τον θάνατο 950 ἀνθρώπων, ἀλλὰ κατά τα ἄλλα….εἶναι ἅγιος καὶ προφήτης; Τι νὰ ποῦν καὶ αὐτοί τότε, ποῦ κάθονταν καὶ τους ἔπιαναν καὶ τους ἔβαζαν σε μαρτύρια, καὶ αὐτοί συγχωροῦσαν τος πάντες; Προφανῶς αὐτοὶ ἦταν…τα κορόϊδα…
