προφητεῖες τὴς Σίβυλλας

.. ... ... ... ... >Στό Ἅγιον Ὄρος ὑπάρχουν χειρόγραφα ποῦ διασώζουν προφητεῖες της Σίβυλλας –της ἱέρειας του Ἀπόλλωνα– γιὰ την ἐλεήση του Χρήστου π.χ σε χειρόγραφο με την ὀνομασία «Ὑπόμνημα εἷς τον Ἅγιον Ἀπόστολον Φίλιππον» πού φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονή Δοχειαρεῖου ἀναφέρονται τα ἐξῆς:

• ΣΙΒΥΛΛΑ Η ΚΥΜΑΙΑ
• Η ΑΜΑΛΘΕΙΑ

          Η ΙΕΡΟΦΙΛΗ 
 
Ξακουστὴ Σίβυλλα ἦταν καταγόμενη ἀπ΄ τὴν κύμη τῆς κάτω Ἰταλίας. Εἶναι αὐτὴ ποῦ ἐρχόμενη στὴ Ρώμη εἶχε πουλήσει τὰ βιβλία μὲ τοὺς χρησμούς καὶ τίς μαντεῖες στὸν τελευταῖο αὐτοκράτορα τῆς Ρώμης, τὸν Ταρκύνο. Ἀλλὰ ὀνόματα ποῦ τῆς ἀποδίδουν ἦταν Ἀμάλθεια καὶ Ἰεροφίλη . 
 
Λέει γιὰ τὸ χρηστό:

<< Δῆ τότε καὶ μεγάλοιο θεοῦ παῖς ἀνθρώποισι , ἣξη σαρκοφόροσ θνητοῖς ὁμοιούμενος ἐν γῆ . Τέσσερα φωνήεντα φέρει, τὰ δ' ἄφωνα δυ αὐτῷ, Δισσῶν ἀγγέλων ἀριθμοῦ δι' ὅλου ἐξοικονομήσω . Ὀκτώ, γάρ μονάδας , τόσας δεκάδας ἐπί τούτοις ἑκατοντάδες ὀκτώ ἀπιστοτέροισ ἀνθρὠποισ, οὔνομα δηλώσει,οὐδέ ἑνί φρεσὶ φρῆσει νόησον << 
 
ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ,
<< Θὰ ἔλθη ὁ υἱὸς του θεοῦ στὴν γῆ καὶ θὰ φορέση σάρκα καὶ θὰ ἐξομοιωθῇ μὲ τοὺς θνητούς τησ . Θὰ φέρει τὸ ὀνομὰ του τέσσερα φωνήεντα , ὀκτώ μονάδες , ὀκτώ δεκάδες καὶ ὀκτώ ἑκατοντάδες δηλαδὴ τὸν ἀριθμὸ 888>>
πράγματι ὁ λεξάριθμοσ του ὀνόματος Ἰησοῦς εἶναι

Ι - 10
Η - 8
Σ - 200
Ο – 70
Υ – 400
Σ -- 200
888

Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος Ἀλεξανδρείας βεβαιώνει ὅτι ἡ προφητεία τησ Σίβυλλασ εἶναι αὐθεντικὴ καὶ πανάρχαια, καθὼς χρονολογεῖτε 3.000 χρόνια πρὶν ἀπ' την ἐποχῆ ποὺ εἶχε ζήσει , δηλαδὴ περίπου το 2700 π.χ. Βεβαιώνει ἀκόμα ὅτι τὸ περιεχόμενο της εἶναι ἐντυπωσιακὸ , καθὼς περιλαμβάνει ὄχι μόνο τὴν κάθοδο του Ἰησοῦ στὴ γῆ καὶ τὰ γεγονότα ποὺ διαδραματίστηκαν κατ' αὐτήν, ἀλλὰ ἐπί πλέον προφητεύει τὸ χάος καὶ τὴν κόλαση, ποὺ θὰ ἐπικρατεῖ στὴ γῆ κατὰ τοὺς τελευταῖους χρόνους μέχρι τὴ Δευτέρα Παρουσία ..
ΣΙΒΥΛΛΑ ΧΑΛΔΑΙΑ
Η ΣΑΜΒΗΘΗ

Μία σπουδαῖα Σίβυλλα ἦταν καὶ ἡ καταγόμενη ἐκ χαλδαῖαs , ἦταν θυγατέρα τοῦ βηρωσσοῦ καὶ τὸ ὄνομά της ἦταν Σαμβήθη. Ὁποῦ προφητεύετε ὁ χρηστὸς ἡ διδασκαλία του καὶ μαρτυρικός θάνατος ἐπί του σταυροῦ, ἀλλὰ καὶ το ἑλληνικὸ ὄνομα τῆς παναγίας, σᾶς δίνω παρακάτω . Τὸ ὄνομα τῆς παναγίας καὶ εἶναι Μαρία , ποὺ σημαίνει <<θαλασσινὴ >> ἀπὸ τὴ λέξη <<Μάρα>> ποὺ στὴν ὁμηρικὴ διάλεκτο σημαίνει θάλασσα . τὸ ὄνομα δηλαδὴ τῆς παναγίας ποὺ καταγότανε ἀπὸ τὴν γαλιλαῖα τῶν ἑλλήνων ἤτανε Μαρία καὶ ὄχι Μαριάμ , οὔτε Μύριαμ , ποὺ λένε οἱ Ἑβραῖοι.

Διαβάστε παρακάτω ἑλληνικά κείμενα ,ὁπού ξεκάθαρα ἀναφέρεται ὁ θεὸς , ὅπως ἐμεῖς τὸν ἀντιλαμβανόμαστε καὶ βεβαία τὰ περὶ χριστοῦ.

Ἀρχίζω μὲ ἔμμετρο κείμενο, ἡ ἀκροστιχίδα τοῦ ὁποῖου δίνει τὸ ὄνομα του χριστοῦ.

IHSOYS CREISTOS QEOY YIOS SWTHR STAYROS.

Ἱδρώσει δὲ χθῶν, κρίσεως σημεῖον ὅτι ἔσται.

Ἣξει δ΄ οὐρανόθεν βασιλεὺς αἰῶσιν ὁ μέλλων ,

Σάρκα παρὼν πᾶσαν κρῖναι καὶ κόσμον ἅπαντα.

Ὄψονται δὲ θεὸν μέροπες πιστοὶ καὶ ἄπιστοι.

Ὕψιστον μετὰ τῶν ἁγίων ἐπὶ τέρμα χρόνοιο .

Σαρκοφόρων δ' ἀνδρῶν ψυχὰς ἐπὶ βήματι κρίνει.

Χέρσος ὅταν ποτὲ κόσμος ὅλος καὶ ἄκανθα γένηται.

Ῥίψουσιν δ' εἴδωλα βροτοὶ καὶ πλοῦτον ἅπαντα.

Ἐκκαύσει δὲ τὸ πῦρ γῆν οὐρανὸν ηδε θάλασσαν

Ἰχνεῦον, ἤξει πύλας εἱρκτῆς Ἀίδαο.

Σάρξ τότε πᾶσα νεκρῶν ἐς ἐλευθέριον φάοs ἥξει

Τῶν ἁγίων ἀνόμους δὲ τὸ πῦρ αἰῶσιν ἐλέγξει.

Ὀππόσα τὰ πράξας ἔλαθεν, τότε πάντα λαλήσει

Στήθεα γάρ ζοφόεντα θεὸς φωστῆρσιν ἀνοίξει.

Θρῆνος δ' ἐκ πάντων ἔσται καὶ βρυγμὸσ ὀδόντων.

Ἐκλειψει σέλασ ἡελίου ἄστρων τε χωρεῖται.

Οὐρανόν εἰλίξει μήνης δὲ τὲ φέγγοσ ὁλεῖται .

Ὑψώσεισ δὲ φάραγγας, ὀλεῖ δ* ὑψώματα βουνῶν .

Ὕψος δ* οὐκέτι λυγρὸν ἐν ἀνθρώποισι φαινεῖται.

Ἴσα δ* ὄρη πεδίοις ἔσται καὶ πᾶσα θάλασσα

οὐκέτι πλοῦν εξει , γῆ γάρ φρυχθεῖσα τότ* ἔσεται

Σύν πηγαῖσ ποταμοὶ τὲ κοχλάζοντεσ λειψουσιν .

Σάλπιγξ δ* οὐρανόθεν φωνὴν πολύθρηνον ἀφήσει.

Ορύουσα μύσος μελέων καὶ πήματα κόσμου .

Ταρτάρεον δὲ χάος δεῖξει τότε γαῖα χανοῦσα .

Ἥξουσιν δ* ἐπὶ βῆμα θεοῦ βασιλῆοs ἅπαντες.

Ῥεύσει δ* οὐρανόθεν ποταμὸς πυρὸς ἠδὲ θεείου .

Σῆμα δὲ τοι τότε πᾶσι βροτοῖς , σφρηγίs ἐπίσημος .

Τὸ ξύλον ἐν πιστοῖς τὸ κέρας τὸ ποθούμενον ἔσται,

Ἀνδρῶν εὐσεβέων ζωή , πρόσκομμα δὲ κόσμου .

Ὕδασι φωτίζουν κλητοὺς ἐν δώδεκα πηγαῖς

Ράβδος Ποιμαίνουσα σιδηρείτη γε κρατήσει.

Οὗτος ὁ νῦν προγραφεὶς ἐν ἀκροστιχίοις θεὸς ἡμῶν

Σωτὴρ ἀθάνατος βασιλεύς, ὁ παθών ἔνεχ* ἡμῶν.

Διαβάστε τὶ ἔγραψε γιὰ τὴν παραδοχὴ καὶ τὴν ἀποκάλυψη του ἑνὸς Δημιουργοῦ θεοῦ.

Εἶσ θεὸς ἄρχοι, ὑπερμεγέθης ἀγένητος

ἀλλὰ θεὸς μόνος εἷς πανυπέρτατοs, ὅς πεποίηκεν

οὐρανόν ἡ ἐλιόν τε καὶ ἀστέρας ἡδὲ σελήνην

καρποφόρον γαῖαν τε καὶ ὕδατος οἴδματα πόντου

ὅς μόνος ἐστί θεὸς ἀκράτητος ὑπάρχων

αὐτὸς δ' ἐστήριξε τύπον μορφῆς μερόπων τε

αὐτὸς ἔμειξε φύσιν πάντων, γενετῆς βιότοιο,

ὅπερ εἴρηκεν ἤ καθὸ συνερχόμενοι εἰς σάρκα μίαν πατρὸς γίνονται ἡ

καθὸ ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων ἐναντίων ὄντων ἀλλήλοις καὶ τὸν

ὑπουράνιον κόσμον καὶ τὸν ἄνθρωπον ἐδημιούργησε

παρακάτω μιλάει γιὰ τὴν δημιουργία καὶ τὰ τάρταρα ποὺ ἔχουν δύο ἀνοίγματα στούς πόλους τῆς γῆς:

Σὺ δὲ ποικίλε θνητὲ, πίφασκε

νουνεχέωσ ,Ἵνα μήποτ' ἐμοῦ ἐφετμῶν ἀμελήσης

ὕψιστον βασιλῆα. Ὅς ἔκτισε κόσμον ἅπαντα

εἶπας γεινάσθω καὶ ἐγείνατο , ἥδρασε γὰρ γῆν

Τάρταρο ἀμφιβαλών καὶ φῶς γλυκύ αὐτὸς ἔδωκεν

οὐρανόν ὕψωσε , γλαυκὴν δ* ἥπλωσε θάλασσαν,

καὶ πόλον ἐστεφάνωσεν ἅλιs πυριλαμπέσιν ἄστροις

καὶ γαῖαν κόσμησε φυτοῖς , ποταμοῖσι δὲ πόντον

χευάμενοs ἐκέρασσε καὶ ἀέρι μῖξεν ἀυτμάs

καὶ νέφεα δροσόενταη

Διαβάστε τὴν προφητείᾳ γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸν λεξάριθμο 888 τοῦ ὀνόματος <<Ἰησοῦς >>:

Δὴ τότε καὶ μεγάλοιο θεοῦ παῖς ἀνθρώποισιν

ἥξει σαρκοφόροs θνητοῖς ὁμοιούμενος ἐν γῆ ,

τέσσαρα φωνήεντα φέρων, τὸ δ* ἄφωνον ἐν αὐτὸ

δισσὸν ἐγώ δὲ κὲ τοι ἀριθμόν γ* ὅλον ἐξονομήνω

ὀκτὼ γὰρ μονάδας τόσας δεκάδας δ* ἐπὶ ταύταις

ἥδ* ἐκαντοντάδαs ὀκτώ ἀπιστοκόροιs ἀνθρώποις

οὔνομα δηλώσει σύ δ* ἐνὶ φρεσὶ σῆσι νόησον

ἀθανάτοιο θεοῦ Χριστὸν παῖδ* ὕψιστοιο.

Διαβάστε Παρακάτω τὴν προφητεία γιὰ τὸν εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου

ὑστατίοιs τε χρόνοις χθόν* ἀμείψοντο καὶ βραχύς ἐλθών παρθένου ἐκ

Μαρίας λαγόνων ἀνέτειλε νέον φῶς , οὐρανόθεν δὲ μολών βροτέην ἐνεδύσατο μορφήν.

Πρῶτα μέν οὖν Γαβριὴλ σθεναρὸν δέμας ἁγνὸν ἀδείχθη δεύτερα καὶ κοὺρην ἀρχάγγελος ἔννεπε φωνὴ δέξαι ἀρχάντοισι θεὸν σοῖς , παρθένε, κόλποις.*

ὥς εἰπών θεὸς χάριν ἠδ* αἰεὶ κούρη

την δ* ἄρα τάρβος ὁμοῦ θάμβος θ* ἕλεν εἰσαῖουσαν ,

στῆ δ* ἄρ* ὑποτρομέουσα νόοσ δὲ οἱ ἐπτοίητο

παλλομένης κραδίτης ὑπ' ἀγνώστοισις ἀκουαῖς ,

αὖτις δ* εὐράνθη καὶ ἰάνθη κέαρ αὐδῆ,

κουρίδιον δ' ἐγέλασεν, ἑήν δ* ἐρύθηνε παρειήν

χάρματι τερπομένη καὶ θελγομένη φρένασ αἰδοῖ

καὶ οἱ θάρσος ἐπῆλθεν.

Καὶ οἱ θάρσος ἐπῆλθεν , ἔπος δ* εἰσέπτατο νηδὺν ,

σαρκωθέν δὲ χρόνον καὶ γαστέρι ζωογονηθὲν

ἐπλάσθη βροτέην ἰδέην καὶ κοῦρος ἐτύχθη

παρθενικοῖσ τοκετοῖσ τόδε γὰρ μέγα θαῦμα βροτοῖσιν , ἀλλ* οὐδέν μέγα

θαῦμα θεῶ πατρὶ καὶ θεῶ υἱῶ, τικτόμενον δὲ βρέθος ποτὶ δ* ἔπτατο

γηθοσύνη χθών , οὐρανός δ' ἐγέλασε θρόνος καὶ ἀγάλετο κόσμος

καινοφαὴσς δὲ μάγοισι σεβάσθη θέσφατος ἀστήρ σπειρωθέν δὲ βρέθος

δείχθη θὰ πειθέσι φάτνη

βουπελάταις τε καὶ αἰγονόμοις καὶ ποιμέσιν ἀρνῶν

καὶ Λόγου ἡ βηθλεέμ θεόκλητος ἐλέχθη.

Ἐδῶ λέει ὅτι το ὄνομα τῆς Παναγιᾶς θὰ εἶναι Μαρία καὶ ὅτι θὰ ἐμφανιστεῖ ὁ ἀστέρας καὶ θὰ γεννήσει στὴν βηθλεέμ , λέει τὰ πάντα .

Στήν παλιὰ Διαθήκη λέει ὅτι θὰ γεννηθεῖ ἀπὸ παρθένο κόρη τέκνο ποὺ θὰ ὀνομαστεῖ Εμμανουήλ. Λοιπὸν οὔτε τὸ ὄνομα του χρηστοῦ δὲν βρῆκαν . Τὸ κείμενο αὐτὸ ἀνάγεται στὸ 2700 π.χ.

ΣΥΒΥΛΛΑ ΤΙΜΠΟΥΡΤΙΝΑ

Γιὰ αὐτὴν τὴν Σίβυλλα νὲ μὲν δὲν ἔχουμε πολλὰ στοιχεῖα γιὰ τὸ πότε γεννήθηκε καὶ ὅλα ὅσα ἔγραψε, ἀλλά ἔχει διασωθεῖ ὁ λόγος της τὸν ὁποῖον ἀπηύθυνε στοὺς ἑβραῖους . μίλησε γιὰ ὅλα μέχρι τὴν δευτέρα παρουσία . Τίθεται γιὰ ἀκόμη μία φορὰ τὸ θέμα . Γιατὶ ἀφοῦ προφητεύει τὴν ἔλευση καὶ τὴν σταύρωση τοῦ Χριστοῦ καὶ το ὄνομα τῆς Παναγίας καὶ ὅλα τὰ γεγονότα , ἔστω καὶ ἐν συντομία μέχρι τὴν δευτέρα παρουσία γιατὶ δὲν συμπεριλαμβάνεται στὴν Ἁγίᾳ Γραφή ; Ἐπειδὴ τὰ εἶπε τὰ λόγια αὐτὰ μία γυναῖκα , ἡ ἐπειδή δὲν ἄρεσαν καθόλου στοὺς Ἑβραῖους ποὺ βρισκότανε μπροστὰ ὅταν τὰ εἶπε καὶ ἔπαθαν ψυχρολουσία. Ἄς τὸ κείμενο, στὸ ὁποῖο ἀναφέρεται ὅτι πῆγε στὴ Ρώμη γειά νὰ ἐξηγήσει στούς ἑκατὸ κριτὲσ ἕνα ὅραμα ποὺ εἶδαν σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο, ἔλαμψαν διαδοχικὰ στὴ γῆ ἐννέα ἥλιοι . Τοὺσ ἐξήγησε λοιπὸν ὅτι οἱ ἐννέα ἥλιοι ἦταν ἐννέα περίοδοι τῆς Ἱστορίας καὶ τοὺς εἶπε τὶ θὰ γίνει σὲ κάθε μία ἀπὸ αὐτές . Μιλάει γιὰ τὴν Παναγία μὲ τὸ ἑλληνικό ὄνομα Μαρία, τὸν Χριστὸ, μιλάει γιὰ τὴν σταύρωση του ἀπὸ τοὺς Ἑβραῖους , τὸν νόμο τῶν ὁποῖων , τὸν Μωσαϊκὸ , θὰ καταλύσει

. Μιλάει γιὰ ὅλα τὰ γεγονότα τῆς Ρωμαιοκρατίασ , γιὰ τὸν Μέγα Κωνσταντῖνο , γιὰ τὸν ἀντίχριστο ἀκόμη καὶ γιὰ την δευτέρα παρουσία. Σᾶς γράφω τὸ αὐθεντικὸ κείμενο γιὰ νὰ τὸ ἀξιολογήσετε μόνοι σας.

Δεῖτε τὶ εἶπε γιὰ τὸν Χριστό

ἐγερθήσεται γὰρ γυνὴ ἑλλνὶσ ἐκ τῆς Ἑβραΐδοσ χώρας ὀνόματι

Μαρία καὶ τέξεται υἱόν , καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.

<<θὰ ἐμφανιστεῖ γυναῖκα Ἑλληνίδα ἀπὸ τὴ χώρα τῶν ἑβραῖων μὲ τὸ ὄνομα Μαρία καὶ θὰ γεννήσει υἱό καὶ θὰ τὸν ὀνομάσουν Ἰησοῦ .>>

καὶ θὰ λύσει τὸν νόμο τῶν Ἑβραίων καὶ ἴδιον νόμο στήσει.

<<καὶ θὰ καταλύσει τὸν νόμο τῶν Ἑβραῖων καὶ θὰ δώσει δικὸ του νόμο >>

καὶ θὰ βασιλεύσει ὁ νόμος αὐτοῦ

<<καὶ θὰ βασιλεύσει ὁ νόμος του >>

καὶ ἀνοιγήσονται αὐτῷ οἱ οὐρανοὶ , καὶ φωνήν λήψεται , καὶ στρατιὲς ἀγγέλων τὸν θρόνον αὐτοῦ βαστάσουσιν, καὶ ἐξαπτέρυγα τὰ ἴχνη τῶν ποδῶν προσκυνήσουσιν.

<< καὶ θὰ ἀνοίξουν γιὰ αὐτὸν οἱ οὐρανοὶ καὶ θὰ ἀκουστεῖ φωνὴ καὶ στρατιὲς ἀγγέλων θὰ βαστάζουν τὸν θρόνο του καὶ τὰ ἐξαπτέρυγα θὰ προσκυνήσου τὰ χνάρια τῶν ποσιῶν του >>
καὶ λήψεται ἄνδρας ἀπὸ τῆς Γαλιλαῖα καὶ νομοθετήσει καὶ εἴπη πρὸς αὐτούς. Τὸν λόγον , ὅν ἐλάβετε παρ ἐμοῦ ,καὶ κηρύξατε αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι ἑβδομήκοντα δύο γλωσσῶν.

<<καὶ θὰ πάρει ἄνδρες ἀπὸ τὴν Γαλιλαῖα καὶ θὰ δώσει νόμο (ἐντολὲς ) καὶ θὰ τοὺς πεῖ τὸν λόγο πού πήρατε ἀπὸ ἐμένα νὰ τὸν κηρύξετε στὰ ἔθνη τῶν ἑβδομήντα δύο γλωσσῶν. >>

καὶ τὴν λέγουσιν αὐτῇ οἱ ἱερεῖς τῶν ἑβραῖων φρικωδεστάτη δέσποινα ἡμῶν , ἐρωτῆσαι σε ζητοῦμεν, καὶ ἀποκριθεῖσα ἡ Σίβυλλα λέγει πρὸς αὐτούς ὁ βούλεσθε ἀπαγγείλατε μοι.

 Καὶ λέγουσι πρὸς αὐτὴν ἐκεῖνοι ἀκοὴν ἠκούσαμεν ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ὅτι ὁ θεὸς τῶν οὐρανῶν υἱόν μέλλη τίκτειν πιστεύεις ὅτι τοῦτο γίνεται , κυρία ἡμῶν: λέγει ἡ Σίββυλα πρὸς αὐτοὺς ἡμεῖς οὐ πιστεύετε ὄντες Ἱερεῖς τῶν Ἑβραῖων ;

<< καὶ τὴν λέγουν οἱ ἱερεῖς τῶν ἑβραῖων , φρικωδεστὰτη κυρία μας, θέλουμε κάτι νὰ σὲ ρωτήσουμε καὶ ἀπαντῶντας ἡ Σίββυλα τούς λέει , τὶ θέλετε ; πεῖτε μου καὶ τῆς λένε ἐκεῖνοι , ἀκούσαμε ὅτι λέγεται ἀπὸ τοὺς , Ἕλληνες ὅτι ὁ θεὸς τῶν οὐρανῶν , θὰ κάνει νὰ γεννηθεῖ ὁ Υἱός του, πιστεύεις ὅτι κάτι τέτοιο θὰ γίνει κυρία μας ; Λέγει ἡ Σίβυλλα πρὸς αὐτοὺς ἐσεῖς δὲν τὸ πιστεύετε ἐνῶ εἶστε ἱερεῖς τῶν ἑβραῖων >>

Δηλαδὴ τὸ ἤξερε ὅλος ὁ ἑλληνικὸς κόσμος τὴν προφητεία γιὰ τὸν ἐρχομὸ του Χριστοῦ , ἀλλὰ οἱ ἑβραῖοι δὲν τὸ πίστευαν, αὐτοὶ ἤξεραν ὅτι ἔλεγε ἡ παλιὰ Διαθήκη , πού ἔλεγε ὅτι μόνο γιὰ αὐτοὺς θὰ ἔρθη ὁ μεσσίασ ποῦ θὰ τοὺς κάνει πλούσιους καὶ ἡγέτες τοῦ κόσμου. Αὐτὴ ἦταν ἡ ὑπόσχεση του Γιαλνταμπαόθ Σατανά.

Λέγουσιν αὐτή ἡμεῖς οὐ ὁ θεὸς υἱόν μέλλει τίκτειν καὶ γάρ ἔδωκε τοῖς πατράσιν ἡμῶν τοῦ μὴ ἆραι τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἀφ ἡμῶν, λέγει αὐτοῖς ἡ Σίβυλλα ὁ νόμος οὗτος σκόλοψ ὑμῖν ἐστίν, καὶ λέγουσιν αὐτῇ , καὶ τὶ λέγεις , δέσποινα ἡμῶν περί τοῦ ζητήματος τούτου.

<<τῆς λένε ,ἐμεῖς δὲν πιστεύουμε ὅτι ὁ θεὸς θὰ ἀφήσει νὰ γεννηθεῖ ὁ Υἱός του. Διότι καὶ τὸ λόγο του ἔδωσε στοὺς πατέρες μας νὰ μὴ πάρει τὸ χέρι του ἀπὸ πάνω μας. Τοὺς λέγει τότε ἡ Σίβυλλα ,ὁ νόμος αὐτὸς παλούκι αἰχμηρό εἶναι γιὰ ἐσᾶς . Καὶ τῆς λένε καὶ τὶ λέγεις κυρὰ γιὰ τὸ ζήτημα αὐτὸ ;

καὶ ἀποκριθεῖσα ἡ Σίβυλλα εἶπε πρὸς αὐτούς ὁ θεὸς τῶν οὐρανῶν υἱόν μέλλει τίκτειν.
<< καὶ ἀποκρινόμενη ἡ Σίβυλλα εἶπε πρὸς αὐτούς , ὁ θεὸς τῶν οὐρανῶν θὰ κάνει νὰ γεννηθεῖ ὁ Υἱός του.>>

ὅς ὅμοιος τῷ πατρὶ ἔχει εἶναι καὶ ὁμοίωμα νηπίου λήψεται.
<< ὁ ὁποῖος σὰν τὸν πατέρα του θὰ εἶναι καὶ μορφὴ νηπίου θὰ πάρει. >>

τὸ κείμενο αὐτὸ δείχνει ὅτι ὅλη ἡ Μεσόγειος γνώριζε ὅτι θὰ ἔρθει ὁ χρηστὸς.
Οἱ ἑβραῖοι ἀκόμα περιμένουν τὸν Γιαχβὲ Γιαλνταμποαθ νὰ τοὺς κάνει κοσμοκράτορες.

Στὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο ( κγ,12) διαβάζουμε : << ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν, θέλει ταπεινωθῆ καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν θέλει ὑψωθεῖ >>

νὰ ὅμως ποὺ 600 χρόνια πρὶν, ὁ χίλων ὁ Λακεδαιμόνιος , ὅταν τὸν ρώτισε ὁ Αἵσωπος μὲ τὶ ἀσχολεῖται ὁ Δίας τοῦ εἶπε : << τὰ μὲν ὑψηλὰ ταπεινῶν ,τὰ δὲ ταπεινὰ ὑψῶν >>
(Διογένης Λαέρτιος , βίοι φιλοσόφων Α,69) Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ οἱ νέοι στὴ Σπάρτη περπατοῦσαν μὲ τὸ κεφάλι σκυφτὸ καὶ ποτὲ δὲν ἀντιμιλούσαν .

Οἱ παραπάνω προφητεῖες ἀναφέρονται καὶ σε ἀλλά χειρόγραφα πού βρίσκονται σε ἄλλες Μονές του Ἁγίου Ὄρους ἡ ἀλλοῦ(π.χ Μονή Σινά). Παρατίθενται ἀκόμη σε σύγχρονο βιβλίο,στὸν Μέγα Συναξαριστή της Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας του Ἀρχιμανδρίτη Βίκτωρος Ματθαίου.

Στὸ ἔργο Προμηθεύς Δεσμώτης του Αἰσχύλου, ὁ Προμηθέας ὄντας φυλακισμένος στὸν Καύκασο προλέγει ὅτι ὁ λυτρωτής του θὰ γεννηθεῖ ἀπὸ την παρθένο Ἰῷ καὶ τον Θεό (στ.772, 834, 848) θὰ εἶναι δηλαδή υἱός Θεοῦ καὶ υἱός Παρθένου. 

Αὐτὸς ὁ Θεάνθρωπος θὰ καταλύσει την ἐξουσία των παλαιῶν θεῶν καὶ θὰ ἀφανίσει αὐτούς καὶ την δύναμή τους (908,920). Ὁ Ἑρμῆς τότε σταλμένος ἀπὸ τον Δία προαναγγέλλει στὸν Προμηθέα τα ἐξῆς:

«Τοιούδαι μόχθου τέρμα μὴ τί προσδόκα πρὶν ἄν θεός τις διάδοχος των σῶν πόνων φανῆ, θελήση τ’ εἰς ἀναύγητον μολεῖν ‘Άιδην, κνέφαια τ’ ἀμφὶ Ταρτάρου βάθη» μετάφραση «μὴν περιμένεις νὰ λυτρωθείς από τους πόνους προτοῦ θεός πάρει τα πάθια τα δικά σου πάνω του καὶ με τὴ θέλησή του κατέβει στὸν ‘Ἄδη τον ἀνήλιαγο, στοὺς ἄφεγγους του Ταρτάρου βυθούς» (στ. 1041-1043).

ἐκκλησιαστικός συγγραφέας Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς (2ος αἰῶνας μ.Χ), ὁ ὁποῖος στὸ ἔργο του Στρωματείς (5,13) δηλώνει ἀπερίφραστα: «Οὐκ οἵμαι ὑπὸ Ἑλλήνων σαφέστερον προσμαρτυρῆσεσθαι τόν Σωτῆρα ἡμῶν» δηλαδή «δὲν εἶναι δυνατόν, νομίζω, νὰ προαναγγελθεῖ σαφέστερα ἀπὸ τους Ἕλληνες ὁ Σωτῆρας μας».

Νῖκοσ Σολδάτος